ΘΡΑΚΗ

Ένα κουτί ξινόγαλο – τα οστά μου
στο πλακόστρωτο. Με τα μαντίλια,
την άγνοιά μου∙ να μην ακούω
τα βήματα. Άφησα πίσω
την Ανατολή με τους νεκρούς:
τον Πόντο και τη Σμύρνη, τον Καύκασο
και το Αϊβαλή. Με τον Σταυρό, με
τον Μουφτή, με τον Λουδία στον λαιμό∙
τη λαμπάδα στο Φανάρι που καίγεται.
Για να σηκώσουμε ψηλά στον γαλανό
καιρό το σύνορο που αλλάζει τόπο,
χρώματα, αλλάζει μυρωδιά, αλλάζει
ονόματα: τη μια να λέμε Layla, την άλλη
Δέσποινα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη.
Σε όλες τις πόλεις να φυσάει, όπως φυσάει
στις αυλές με τους μαντρότοιχους, όπως δεν
φύσηξε ποτέ στις εκκλησιές και στα τζαμιά.
Να μην σωπάσει στο παράθυρο το σύννεφο•
να μην γλιστρήσει ο ήλιος απ’ την πέτρα. 
Φωνάζω δυνατά πως δεν πέθανα για να
φωνάξεις δυνατά πως δεν πέθανες.

*Ο Ευθύμιος Λέντζας γεννήθηκε το 1986 στη Λάρισα. Γράφει ποι¬ήματα και πεζά. Είναι συντάκτης στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Εξιτήριον».
**Το παρόν ποίημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Εξιτήριον», τον Απρίλιο του 2019. Ωστόσο, η συγκεκριμένη μορφή αποτελεί «βελτιωμένη» εκδοχή του, προορισμένη    από την αρχή για δημοσίευση στον «Παρατηρητή της Θράκης». Έξοχο κατά την άποψή μας «δώρο», που προέκυψε μετά την επίσκεψη του ποιητή Ευθύμη Λέντζα  στην Κομοτηνή, με την αφορμή παρουσίασης βιβλίων του μέντορά του ποιητή Σωτήρη Παστάκα. Τυχερή  πόλη η Κομοτηνή αλλά και η Θράκη, μια και σε διάστημα δεκαπέντε ημερών υπάρχουν δυο νέα «θρακικά» ποιήματα, που είχαμε την καλή τύχη να δημοσιεύσουμε. Το πρώτο, για την Κομοτηνή, ήταν του Πασχάλη Κατσίκα.  

Εικόνα: “Divercity” του Ken Daley

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.