Ταξιδι πολιτισμου και παραδοσης για τρεις συλλογους της Ροδοπης

Τρεις σύλλογοι από την περιοχή της Ροδόπης  συμμετείχαν σε ένα ταξίδι προς τον πολιτισμό και μια διαδρομή προς τη παράδοση  προβάλλοντας την Ήπειρο, την Θράκη και το Πόντο. 
 
Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης “ Άγιος Γεώργιος ο Εξ Ιωαννίνων”, ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής και ο Μορφωτικός  Σύλλογος Ποντίων Κομοτηνής και Περιφέρειας  “ Ο Εύξεινος Πόντος” συμμετείχαν στο Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στην Κόνιτσα στις 11, 12, 13 Αύγουστου από τον  Πολιτιστικό Εργαστήρι Κόνιτσας “Αλέξανδρος Λάκκας”.
 
Την Παρασκευή 11 Αυγ 2017 και ώρα 8:00 οι συμμετέχοντες ξεκίνησαν με πολύ κέφι και διάθεση για χορό για την Ήπειρο  και την Κόνιτσα. Πριν την Κόνιτσα οι συμμετέχοντες επισκέφθηκαν τα Ιωάννινα για φαγητό στην περίφημη  Στοά Λούλη. Η “Στοά Λούλη” είναι ιδιοκτησία του Λούλειου Κληροδοτήματος. Όπως και οι άλλες στοές στέγασε τις δραστηριότητες του παζαριού και εξασφάλιζε τα καταστήματα κατά τις νυχτερινές ώρες. Χρονολογείται μετά την πυρκαγιά του 1869, όταν με επέμβαση του Ρασήμ Πασά ανανεώθηκε μεγάλο μέρος της κτήριακής υποδομής του εμπορικού κέντρου των Ιωαννίνων. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα συγκροτήματος επαγγελματικών στεγών που οργανώνονται λειτουργικά γύρω από τις στοές. Κτήτορας της στοάς ήταν ο Ιωάννης Ζώη Λούλης, έμπορος, που ασκούσε τις δραστηριότητές του το 1880 στη Ρουμανία. Όπως πληροφορεί υπέρθυρη επιγραφή στην είσοδο της στοάς, αυτή χτίστηκε ως “αφιέρωμα επί αγαθοεργία”. Τα έσοδα από τις μισθώσεις των καταστημάτων και του πανδοχείου τα διέθεταν για βοήθεια σε άπορες οικογένειες των Κατσανοχωρίων.
 
Μετά το φαγητό δεν έλειψε ο χορός. Ήχοι της Ηπείρου, της Θράκης και του Πόντου ακούστηκαν στα γέρικα κτίρια δημιουργώντας  ένα μοναδικό σκηνικό, το οποίο ξύπνησε  μνήμες και συναισθήματα, εικόνες που θυμίζουν  γλέντια παλιά Ηπειρώτικα και μυρωδιές που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Κόσμος μαζεύτηκε από τα γύρω καταστήματα  συμμετέχοντας στις όμορφη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί.
 
Φεύγοντας όλοι οι Σύλλογοι  έβγαλαν μια αναμνηστική φωτογραφία στην λίμνη Παμβώτιδα και συνέχισαν το ταξίδι για την Κόνιτσα. 

Τον Αλέξανδρο Λακκά βράβευσε ο Σύλλογος Ηπειρωτών Ροδόπης 

Στις 20:00 η «αποστολή» εκ Κομοτηνής έφτασε στην Κόνιτσα όπου ετοιμάστηκε για την έναρξη του φεστιβάλ χορεύοντας πατινάδα μέχρι την κεντρική πλατεία οπού θα χόρευαν οι πρώτοι σύλλογοι.
 

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης “Άγιος Γεώργιος Εξ Ιωαννίνων” βράβευσε τον Αλέξανδρο Λακκά για την προσφορά του στο Σύλλογο. Ο Ειδικός Γραμματέας Μπίστας Αργύριος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης εκ μέρους του πρόεδρου του Γιάννη Τζαμπάζη και το Δ.Σ. του συλλόγου αποφάσισε να βραβεύσει τον Αλέξανδρο Λάκκα για την πρόσφορα του στο Σύλλογο Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης. Ο Αλέξανδρος Λάκκας είναι ένα  κομμάτι για τους Ηπειρώτες που ζουν στη Ροδόπη και όλοι όσοι βρίσκονται στο σύλλογο πιστεύουν ότι  νέοι άνθρωποι σαν τον Αλέξανδρο πρέπει να τους δίνουμε ώθηση γιατί έχουν σημαντικό ρόλο στην παράδοση και τον πολιτισμό. Σε ευχαριστούμε Αλέξανδρε!».
 
Την επόμενη μέρα στο εκκλησάκι της Παναγίας πραγματοποιήθηκε  το πρώτο σεμινάριο που είχε θέμα: «Οι “Ιεροί” χοροί της Μινωικής Κρήτης στην χορευτική παράδοση των Κρητών»  με ομιλίτρια την κ. Κατερίνα Σαραντινού. Ακολούθησε επίσκεψη στο πατρικό σπίτι του Αγίου Παισίου. 

Σεμινάριο στο γεφύρι της Κόνιτσας 

Το απόγευμα οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν το δεύτερο σεμινάριο με θέμα «Από την Καππαδοκία ως την Κόνιτσα(Συγκριτική προσέγγιση ως προς το τραγούδημα των περιοχών αυτών)».
 

Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε σε ένα υπέροχο χώρο διπλά στο γεφύρι της Κόνιτσας. Στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου, βρίσκεται το μεγάλο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας, το οποίο κτίστηκε το 1870- 71 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη.Το γεφύρι χτίστηκε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη, ο οποίες διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια που κόστισε η κατασκευή του.Στην ίδια θέση είχε κατασκευαστεί παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα.
 
Το σημερινό  πέτρινο γεφύρι έχει διαστάσεις 36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος ενώ κάτω από την καμάρα του διακρίνεται η μικρή καμπάνα που σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν. 

Χορός στο ιστορικό σπίτι της Χάμκως 

Το βραδινό πρόγραμμα περιλάμβανε και πάλι χορό αυτή τη φορά σε ένα σπίτι γεμάτο ιστορία, το σπίτι της Χάμκως. Το ερειπωμένο σήμερα αρχοντικό χρονολογείται στους δύο τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας και οφείλει το όνομα του στην Χάμκω, στην μητέρα του Αλή Τεπενένλη Πασά των Ιωαννίνων, η οποία είχε βαπτιστεί Χριστιανή Ορθόδοξη κρυφά από όλους. Ο ευρύτερος χώρος του συγκροτήματος εκτείνεται σε βαθμιδωτά επίπεδα, όπου μέσα από ερείπια ορθώνονται τοίχοι και κατασκευές που δηλώνουν τον όγκο και την επιβλητικότητα του αρχοντικού πριν την σταδιακή ερήμωσή του. Στη Δυτική πλευρά του συγκροτήματος δεσπόζει ο κεντρικός πυλώνας εισόδου ο οποίος στο χνάρι της τοξοτής πύλης είναι διακοσμημένος με λιθόγλυφα μοτίβα που παριστάνουν αστερόσχημα έφιππες μορφές και χορευτές αραβικού τύπου. Το σπίτι της Χάμκως δεσπόζει επιβλητικά στο μάτι του επισκέπτη μόλις αντικρίσει το πανέμορφο αυτό θέαμα.
 
Την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ ήταν η σειρά της Κόνιτσας να παρουσιάσει τους χορούς της. Η παρουσίαση έγινε στην υπέροχη αυλή στο ξωκλήσι της Παναγίας όπου εκεί γινόταν παλιά τα πανηγύρια και  με τους ήχους του κλαρίνου του κ. Ντούλια οι συμμετέχοντες απόλαυσαν  ένα ταξίδι στους χορούς της Κόνιτσας.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.