Σαμοθρακη – Το νησι των γενναιων (+Pics)

Καβείρια μυστήρια, εξαγνισμοί, παγανισμοί και άλλες (παρα)θρησκευτικές ιστορίες. Λένε πως μετά τις εξομολογήσεις και τις προσευχές άρχιζαν τα όργανα: αξημέρωτα γλέντια, το κρασί να ρέει άφθονο κι όλα γύρω σε στυλ διονυσιακό. Στόχος των τελετών ήταν να εξαγνιστούν οι μύστες, ώστε να εξασφαλίσουν καλότυχα θαλασσινά ταξίδια και μια ευτυχισμένη μετά θάνατον ζωή. Ναι,  η Σαμοθράκη, σε προκαλεί να μπεις σ’ αυτή την φυσική, μπορεί και μεταφυσική, ατμόσφαιρα. Με το που κατεβαίνεις από το καράβι, αλλάζει ο κόσμος- ακούγεται κάπως δραματικό, κατέβα όμως πρώτα από το καράβι και θα τα πούμε σε κανά τρίωρο. Το Ιερό των Μεγάλων Θεών, είναι ένας αρχαίος κόσμος με διαχρονική ένταση. Λίγα χιλιόμετρα έξω από την Καμαριώτισσα, τα ερείπια- μνημεία, απλώς επιβεβαιώνουν τον παγκόσμιο χαρακτήρα της (προαιώνιας) Σαμοθράκης. Λένε πως εδώ γνωρίστηκαν η Ολυμπιάδα με τον Φίλιππο τον Β, η μαμά, δηλαδή με τον μπαμπά δηλαδή του Μεγαλέξανδρου. 

Το καταπράσινο Φεγγάρι ( ή Σάος). Σύμφωνα με τον Όμηρο, από το όρος Φεγγάρι, ο Ποσειδώνας παρακολουθούσε την εξέλιξη του Τρωικού Πολέμου. Σκαρφαλώστε στην κορυφή του και μπείτε στον πειρασμό να εντοπίσετε τα 999 εκκλησάκια του νησιού. Και θα γίνετε ζάπλουτοι. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αυτός που θα ανακαλύψει το χιλιοστό ναό θα κολυμπήσει στο χρυσάφι σαν τον Μαρκ Ζούκεμπεργκ. Ύστερα από έξι ώρες περπάτημα και αναρρίχηση, η θέα από την κορυφή του Φεγγαριού θα σας γιατρέψει τον κόπο. Οι περίεργοι και οι ριψοκίνδυνοι και οι σκληραγωγημένοι, μπορείτε να συνεχίσετε την εξερεύνηση. Τα μυστικά είναι ανεξάντλητα. Πάρτε το δρόμο για το ρέμα του Καραγιαννάκη, κι ακολουθούν μαγικές τοποθεσίες: το Λουλούδι, ο Πυργούδης, το Αμόνι… Ακατέργαστη ομορφιά.

Η «Γριά» και ο «Φονιάς». Από τα Θέρμα αρχίζει ο δρόμος για την άγρια φύση. Τοπίο κατάφυτο, ο ήχος του νερού διάχυτος και το μάτι ζαλισμένο από την ομορφιά- θέλει προσοχή η ανάβαση- περιήγηση, το επιβεβαιώνουν και οι πινακίδες «… εισέρχεστε με δική σας ευθύνη». Μέσα στο δάσος με τις βελανιδιές, η Γριά είναι μια από τις πιο διάσημες βάθρες- φυσικές πισίνες με παγωμένο νερό. Ο Φονιάς, είναι ένας χείμαρρος που ξεκινάει από το Φεγγάρι κι άμα αγριέψει σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του- όποιος τον βάφτισε Φονιά είχε τα δίκια του. Στη διαδρομή του, ο Φονιάς σχηματίζει καταρράκτες και βάθρες, ιδανικές βουτιές για τολμηρούς ταξιδιώτες. Για περισσότερες πληροφορίες υπάρχει ο Ορειβατικός Σύλλογος Σαμοθράκης- τα παιδιά του ορειβατικού έχουν χαράξει τα μονοπάτια του βουνού και σίγουρα έχουν να σας αφηγηθούν απίθανες ιστορίες για το νησί των μυστηρίων.

Το μεγαλύτερο ατού της Σαμοθράκης; Διασώζεται ακόμα από την τουριστική λαίλαπα κι αυτό γιατί η ομορφιά εδώ κοστίζει, όχι σε χρήμα, αλλά σε περπάτημα και ιδρώτα. Οι κάτοικοί της μοιάζουν να αδιαφορούν παντελώς για την τουριστική ανάπτυξη και καλά κάνουν. Γιατί χρειαζόμαστε κι εμείς οι ταπεινοί ένα νησί, χωρίς τις ορδές των «γιαπωνέζων». Να ξυπνήσεις το πρωί, όχι από γουργουρητό αυτοκινήτου, αλλά από τις μυρωδιές του θυμαριού ή το άρωμα της σοκολατόπιτας στον Λευκό Πύργο (το ζαχαροπλαστείο της Χώρας). Ή μπορείς και να μην κοιμηθείς καθόλου- τα ρεμπέτικα και τα τσίπουρα στο καφενείο στα Θέρμα, είναι διαρκείας. Στην Σαμοθράκη, οι ανήσυχοι ταξιδιώτες βρίσκουν τον τόπο τους, είτε σε ξενοδοχείο κοιμούνται είτε κάτω απ’ τ’ αστέρια. 

Η Χώρα.  Έξι χιλιόμετρα από το λιμάνι, την Καμαριώτισσα, να η Χώρα. Χτισμένη στο εσωτερικό για λόγους ασφαλείας- οι πειρατές κάποτε λυμαίνονταν τη Σαμοθράκη. Στις στέγες των σπιτιών πάνω στα κεραμίδια, οι πέτρες δεν είναι εικαστική άποψη, είναι ανάγκη: «Χωρίς τις πέτρες, ο δυνατός αέρας μας παίρνει και μας σηκώνει. Φυσάει τόσο δυνατά εδώ που δε μένει τίποτα όρθιο. Οι πέτρες είναι μια πρόχειρη, αλλά πολύ αξιόπιστη λύση» διατείνονται οι ντόπιοι. Έχει ξεπεράσει τα 500, ο πλάτανος στην πλατεία του Παπαγιώργη Μανωλάκη. Καφές ελληνικός στη σκιά του και μετά ανηφοριά για το Κάστρο, οι Ιντιάνα Τζόουνς, ή βόλτες και τσίπουρα στα ταβερνάκια, οι κανονικοί.

Ακρογιαλιές ονειρευτές νοσταλγώ. Η μοναδική αμμουδερή παραλία είναι η Παχιά Άμμος με τ’ όνομα. Στους Κήπους, μαύρα βότσαλα, βαθιά νερά και γυμνισμός. Σύμφωνα με τον θρύλο, στα ελληνιστικά χρόνια εδώ υπήρχαν κήποι. Ύπνος ελαφρύς κάτω απ’ τη σκιά των φοινικόδεντρων, στον Βάτο, όπου δουλεύει ασταμάτητα και ο Κρεμαστός, ωραίος καταρράκτης.

Της Γριάς τα Πανιά. Κάποτε, λέει, μια γριά πήγε κι άπλωσε τα ασπρόρουχα της στους βράχους, έπιασε όμως πολικό ψύχος και η μπουγάδα πέτρωσε κι έγινε ένα με το τοπίο. Λευκές, άτσαλες εικαστικές γραμμές πάνω στους βράχους συνθέτουν αυτό που σήμερα αποκαλούμε «της Γριάς τα Πανιά». Μόνο με ψαρόβαρκα. Αναζητήστε τον βαρκάρη που θα σας κάνει το γύρο του νησιού, και φυσικά θα σας αποκαλύψει όλη την σύγχρονη μυθολογία.

Ηλιοβασιλέματα στον Προφήτη Ηλία. Εδώ και η ασύλληπτης ομορφιάς θέα από την Παναγιά την Κρεμνιώτισσα- για να φτάσετε απαιτούνται ψυχραιμία, περιέργεια και πολύ χαμηλή ταχύτητα στο αυτοκίνητο: ο χωματόδρομος στο χείλος, σχεδόν, του γκρεμού θέλει κότσια. Ονομάζεται Κρεμνιώτισσα γιατί κυριολεκτικά κρέμεται πάνω από έναν απότομο γκρεμό. Ένας λαϊκός θρύλος λέει ότι όσες φορές κι αν μετρήσεις τα σκαλοπάτια ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας, πάντα καταλήγεις σε διαφορετικό αριθμό. Δοκιμάστε το.  

* Το άρθρο είναι μια προσφορά του Rodopi Tours. 
Οργανώστε τις καλοκαιρινές σας διακοπές με τους καλύτερους!

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.