«Οι στροφες των ποιηματων της Βασιλικης Κοντογιαννη συνιστουν κολοφωνες ορμων»
Έκδηλη ποιότητα: α) των ικανών και αναγκαίων συμπυκνώσεων των εκφάνσεων του ποιητικού αιτίου, β) των εντατικών συγκερασμών των όποιων αντιθετικών συνιστωσών του βίου και γ) των ευκολομνημόνευτων συνεπαγωγών στη συνέχεια των διαδοχικών στοχαστικών αναδιπλώσεων του ρήματος. Ο απέριττος τίτλος της πρώτης, αλλά εμπεριστατωμένης, λεκτικά άρτια συγκερασμένης αυτής συλλογής, αφιερωμένης «Στον Γ. Σεφέρη για την αγάπη του» μαρτυρεί, εκτός των άλλων, μιαν αδιάπτωτη συνέπεια στην εξαντλητική ανάδειξη της κυρίαρχης κειμενικής ουσίας.
Ούτε αδιέξοδοι περισπασμοί ούτε δήθεν μετεωρισμοί πάνω από το πλαίσιο του νεοφορμαλισμού. Για τις ανάγκες της εποπτικής στιγμής προωθώ τα εξής χαρακτηριστικά τόσο των υφολογικών προαιρέσεων, όσο και των κατασταλαγμένων θεματολογικών δεικτών:
Η χάρη
η χαρά
της κίνησης του χεριού
πάνω στο λευκό χαρτί
Κι από πίσω
ξεμυτίζουν απειλητικά
αισθήματα θυμωμένα
φόβοι με γυαλιστερά νύχια
μαυλιστικές οπτασίες
δεμένες σε ήχους άναρθρους.
Μπορώ να ζωγραφίζω
μικρά σκίτσα στο χαρτί της δουλειάς
τεντώνοντας τους χρόνους και τις αντοχές.
Ομφαλοσκόπηση και ναρκισσισμός;
Παλιά φόβητρα του πόθου αυτά.
Σήμερα, ήσυχα κι ακούνητα
παλιά καημένα κουρελιασμένα σκιάχτρα
σε χωράφι με φλογερές παπαρούνες.
Πολύ σπάνια να εξισορροπήσουν έξι (6) επιθετικοί προσδιορισμοί στο εσωτερικό τριών στίχων. Κι όμως εδώ συμβαίνει. Σε συνάρτηση μάλιστα με ό,τι κατ’ οικονομίαν, συστηματική και σαφώς συνειδητή, προηγήθηκε, η κατακλείδα του ποιήματος χτίστηκε αρμονικά ως ανέκκλητη ακύρωση του Κακού. Τα επιλεγμένα επίθετα στην προκειμένη περίπτωση δρουν και ως δυναμικά, ως φαίνεται, ξόρκια. Επισημαίνω ότι οι εξομολογήσεις διακρίνονται ανεξαιρέτως για την όλως συναρπαστική διαχείριση των σημαινομένων τους. Αρκεί, θαρρώ, ένα παράδειγμα. Αντιγράφω το προτελευταίο ποίημα του βιβλίου:
Η γλώσσα είναι μια οικογενειακή ατμόσφαιρα
μια μουσική που μοιραζόμαστε
ένα δώρο που μου στέλνει η προ-προ – προγιαγιά μου
Ακουμπάμε τα μάγουλά μας
μυρίζουμε ο ένας τον άλλον
νιώθουμε τα χνώτα μας
ζούμε βουτηγμένοι μέσα στη γλώσσα
Θα φέρει πέρα μακριά
στην άλλη άκρη της γραμμής
την ψυχή μου
ζυμωμένη με τον ήχο
Η εγκυρότητα της εν λόγω κατάθεσης εδράζεται και στην αποτύπωση του ευρύτερου φάσματος της Επιθυμίας. Κοντολογίς, οι στροφές των ποιημάτων της Βασιλικής Κοντογιάννη, Καθηγήτριας Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, συνιστούν κολοφώνες ορμών.
*Ο Γιώργος Βέης διετέλεσε πρέσβης και πρόξενος, είναι βραβευμένος ποιητής, συγγραφέας, και κριτικός λογοτεχνίας. Το παρόν κείμενό του δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Τα Ποιητικά», στο τεύχος 46.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.