Ο πυρετος του “The Morning Show”

Δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω για το “The Morning Show”, αλλά βδομάδα τη βδομάδα κάθε καινούργιο επεισόδιο ήταν και μία καινούργια γροθιά στο στομάχι –όχι απαραίτητα με την καλή έννοια–, το οποίο σε προσκαλούσε να αποδεχθείς την πρόκληση να βρεις λέξεις που μπορούν να περιγράψουν, ή ακόμα και να αναλύσουν, το χάος που παρουσιαζόταν στην οθόνη σου.

Πώς η Bradley Jackson κέρδισε το στέμμα τού πιο ασυνάρτητου χαρακτήρα στην ιστορία της τηλεόρασης;

Η Reese Witherspoon, από την πρώτη σεζόν ακόμα, ήταν παγιδευμένη σε έναν ρόλο που όχι απλά ήταν μονοδιάστατος αλλά δεν της ταίριαζε και καθόλου. Η Bradley Jackson, μία “down with the people” μαχητική δημοσιογράφος με ιδεολογία, από φτωχή και προβληματική οικογένεια, έρχεται από το πουθενά στη μεγαλύτερη ειδησεογραφική πλατφόρμα της χώρας και φέρνει την αλλαγή, το τέλος στο καθεστώς του σεξισμού. Γι’ αυτόν τον ρόλο προσέλαβαν άλλη μία μεσήλικη λευκή γυναίκα, άλλη μία “American Sweetheart”. Το πρόβλημα ξεκινάει από εκεί και συνεχίζει με το ότι σε κάθε της σκηνή η Bradley έπρεπε να μας υπενθυμίζει πως τη νοιάζει πρώτα και πάντα η αλήθεια και πως είναι δημοσιογράφος και δεν συμμαζεύεται. Α, και να μην ξεχάσουμε φυσικά την προσβλητική σε κάθε μαλλί καστανή περούκα που φόρεσαν στη Witherspoon για να γίνει πιο πειστική –χωρίς επιτυχία φυσικά. Αυτός ήταν ο χαρακτήρας της στην πρώτη σεζόν.

Στη δεύτερη σεζόν η εγκληματική περούκα εξαφανίζεται και στα πρώτα δύο επεισόδια βλέπουμε πως η Bradley έχει αλλοιωθεί από το περιβάλλον του “TMS”, αλλά ταυτόχρονα αναφέρει μία-δύο φορές πως θέλει να λέει πιο σοβαρές ειδήσεις. Σε όλη την υπόλοιπη σεζόν –η οποία να σημειωθεί πως είναι τοποθετημένη στην εποχή της αρχής της πανδημίας, την εποχή των εκρηκτικών εκλογών στην Αμερική κ.ά.– τη βλέπουμε να ξεχνάει πως είναι δημοσιογράφος και το ποιηματάκι της “truth teller” έχει εξαφανιστεί. Αντ’ αυτού, τη βλέπουμε μέσω της εισαγωγής της Juliana Margulies –ίσως το μόνο καλό πράγμα της σεζόν, στον ρόλο της μοναδικής δημοσιογράφου στο κανάλι που ξέρει τι της γίνεται και που δεν καταρρέει κάθε δέκα λεπτά– να ανακαλύπτει τη σεξουαλικότητά της. Η Laura Peterson της Margulies λειτουργεί και ως μέντορας και ως σύντροφος για τη Bradley η οποία πρέπει να διαχειριστεί την αντίδραση της συντηρητικής, προβληματικής οικογένειάς της και να φροντίσει για άλλη μία φορά τον ναρκομανή αδελφό της –την ύπαρξή του την είχαμε ξεχάσει μαζί με τους σεναριογράφους–, του οποίου τον εθισμό και τη διπολικότητα χρησιμοποιούν περισσότερο ως plot device –το λιγότερο απερίσκεπτο.

Η Bradley στο δεύτερο επεισόδιο αντιμετωπίζει την Alex με την ατάκα «θα πρέπει να επικοινωνήσεις με τον βοηθό μου», όταν της προτείνει να συναντηθούν για φαγητό, και της λέει ξανά και ξανά πως θα την ανταγωνιστεί στο show. Λίγα επεισόδια μετά όμως, χωρίς να έχουν επικοινωνήσει ή να έχει εξελιχθεί έστω και λίγο η σχέση τους, είναι γλυκιά και ήρεμη σαν χαμομήλι και της λέει πως είναι φίλες και διάφορες άλλες ασυναρτησίες. Η Bradley Jackson, η μαχητική δημοσιογράφος που πολεμάει για την αλήθεια, υπερασπίζεται την Alex όταν παίρνει συνέντευξη από μία άλλη δημοσιογράφο, η οποία έχει μόλις γράψει ένα βιβλίο όπου την κατηγορεί για όλες τις επαίσχυντες πράξεις της, παρερμηνεύει τα λόγια της, κατευθύνει τη συζήτηση και χειραγωγεί την κοινή γνώμη με ένα σωρό απαίσια επιχειρήματα και μετά λέει πως το έκανε «επειδή είμαστε φίλες». Δεν υπάρχει ούτε ένα πράγμα το οποίο κάνει και βγάζει νόημα. Είναι κουραστικό να τη βλέπεις ακόμα και να περιφέρεται στον χώρο. Εκτός από όταν είναι μαζί της η Laura, τότε είναι αναγκαίο κακό.

Πώς η Alex Levy ξεπέρασε τη Cersei Lannister σε ναρκισσισμό;

Ω, Alex! Για όσους δεν θυμούνται, η Alex στο φινάλε της πρώτης σεζόν παραδέχτηκε και απολογήθηκε δημόσια για μερικά πράγματα: Το πώς έκανε τα στραβά μάτια στα εγκλήματα του Mitch, το πώς βολεύτηκε σε ένα κακοποιητικό καθεστώς σεξισμού για να διατηρήσει την δική της επιτυχία, το πώς μαχαίρωσε πισώπλατα αμέτρητο κόσμο και δήλωσε πως θα έκανε τα πάντα για να το διορθώσει. Αμέσως μετά στη δεύτερη σεζόν την είδαμε να την κοπανάει και να φεύγει, αλλά μακάρι αυτό να ήταν το μόνο πράγμα που δεν βγάζει νόημα.

Όλη αυτή η μεταστροφή μάλλον δεν σήμαινε τίποτε, αφού συνεχίζει να συμπεριφέρεται απαίσια στους πάντες, συνεχίζει να είναι ενοχλητικά εγωκεντρική, αλλά και να αρνείται πως είναι ένοχη για το οτιδήποτε και να κάνει πως δεν θυμάται πράγματα που έχει πει και έχει κάνει. Η Alex εν μέσω μίας πανδημίας παρατάει τη δουλειά της, μπαίνει σε ένα αεροπλάνο και πηγαίνει στην Ιταλία –τον Μάρτιο του 2020 μάλιστα!– μόνο και μόνο για να της υπογράψει ο Mitch μία υπεύθυνη δήλωση που θα λέει πως οι δυο τους δεν έκαναν ποτέ σεξ, ούτως ώστε να αποφύγει το αναπόφευκτο “cancelation” της κοινής γνώμης. Κι αυτό είναι και το μοναδικό πράγμα που την ενδιαφέρει κατά τη διάρκεια και των δέκα επεισοδίων. Φτάνουμε στο σημείο που ο Mitch πεθαίνει, το cancelation καταφτάνει, η Alex έχει χάσει επισήμως τα πάντα, βρίσκεται στο νοσοκομείο με κορωνοϊό και αυτό που την απασχολεί περισσότερο είναι το “cancelation”. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το να δείχνεις στην τηλεόραση έναν χαρακτήρα τόσο ενοχλητικό, νάρκισσο και εγωκεντρικό. Το πρόβλημα έρχεται όταν καταβάλλεις προσπάθεια να αναγκάσεις τον θεατή να τον συμπαθήσει. Σε κάποια φάση στο φινάλε –που τιτλοφορείται «Πυρετός»– η Alex λέει: «τελείωσα να απολογούμαι για τον εαυτό μου» χωρίς να έχει απολογηθεί για τίποτε από ό,τι έχει κάνει και τη βλέπουμε να παραληρεί για το δράμα τού να είσαι διάσημος, ενώ την ίδια στιγμή είναι βαριά άρρωστη με Covid-19, αλλά για την Alex τι είναι πιο σοβαρό; Ένας θανατηφόρος ιός ή το τίμημα του να είσαι διάσημος; Η Aniston ήταν συγκλονιστική και στο φινάλε, όπως και όλοι οι ηθοποιοί, αλλά το πρόβλημα παραμένει το εξής: Παρά τις εύλογες προσπάθειες να διαφοροποιηθεί από αυτό, είναι πράγματι μία σειρά με πάμπλουτους κάφρους που συμπεριφέρονται αναπολογητικά απαίσια και κλαίγονται. Και το χειρότερο; Δεν μοιάζει και να το γνωρίζει.

«Το “The Morning Show” είναι η πιο φιλόδοξη σειρά της τηλεόρασης. Μέσα σε δύο σεζόν των δέκα επεισοδίων προσπάθησε να καταπιαστεί με το “me too”, τον Covid-19, το “cancel culture”, τον ρατσισμό κατά των μαύρων της Αμερικής, τον εθισμό, τον σεξισμό, τη δημοσιογραφία, την κατάχρηση εξουσίας και πολλά άλλα. Εννοείται πως δεν κατάφερε τίποτε πέρα από το να έχει μερικές εύστοχες, δυνατές στιγμές με το “me too” στην πρώτη του σεζόν. Επέδειξε ένα πολυτάλαντο καστ, αδικημένο όμως από ένα μέτριο σενάριο, και σημείωσε αρκετά μεγάλη επιτυχία. Όχι αρκετά μεγάλη όμως για να δικαιολογήσει το κόστος των δεκαπέντε εκατομμυρίων ανά επεισόδιο (!), ανάλογο του “Game of Thrones”

Για ένα prestige drama, όπως δηλώνει πως είναι, το “The Morning Show” είχε πολλές γελοίες μουσικές στιγμές, ένα μέντιουμ, έναν χαρακτήρα να οδηγείται στο νοσοκομείο επειδή σκόνταψε στα παπούτσια του και χτύπησε το κεφάλι του στο πάτωμα, τη Valeria Golino να χαστουκίζει τον Steve Carell και να του λέει: «δείξε μου τις μεγάλες μπάλες σου» και πολλά πολλά άλλα που δεν χρειαζόταν να δούμε.

Και μετά;

Το “The Morning Show” είναι η πιο φιλόδοξη σειρά της τηλεόρασης. Μέσα σε δύο σεζόν των δέκα επεισοδίων προσπάθησε να καταπιαστεί με το “me too”, τον Covid-19, το “cancel culture”, τον ρατσισμό κατά των μαύρων της Αμερικής, τον εθισμό, τον σεξισμό, τη δημοσιογραφία, την κατάχρηση εξουσίας και πολλά άλλα. Εννοείται πως δεν κατάφερε τίποτε πέρα από το να έχει μερικές εύστοχες, δυνατές στιγμές με το “me too” στην πρώτη του σεζόν. Επέδειξε ένα πολυτάλαντο καστ, αδικημένο όμως από ένα μέτριο σενάριο, και σημείωσε αρκετά μεγάλη επιτυχία. Όχι αρκετά μεγάλη όμως για να δικαιολογήσει το κόστος των δεκαπέντε εκατομμυρίων ανά επεισόδιο (!), ανάλογο του “Game of Thrones”. Όπως έχουμε διαπιστώσει όμως δεν πρόκειται για τέτοιο εύρος επιτυχίας, οπότε είναι ασφαλές να υποθέσουμε πως μία τρίτη σεζόν μοιάζει αρκετά απίθανο να συμβεί.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.