«Ο Διαβολος τραγουδουσε τα μπλουζ»

Στην Κομοτηνή η Λίλλυ Σπαντιδάκη για την παρουσίαση του νέου της βιβλίου

Στην Κομοτηνή θα βρεθεί την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου η συγγραφέας Λίλλυ Σπαντιδάκη με αφορμή την έκδοση του νέου της βιβλίου «Ο Διάβολος τραγουδούσε τα Μπλουζ», προσκεκλημένη του Δημοκρίτειο Βιβλιοπωλείου. Την βιβλιοπαρουσίαση, που θα λάβει χώρα στο χώρο του βιβλιοπωλείου στις 19.30, έχει αναλάβει η επίσης συγγραφέας κ. Φωτεινή Ναούμ ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει η αρχαιολόγους-μουσειολόγος κ. Νάγια Δαλακούρα. 

Η συγγραφέας αυτοσυστήνεται 

Παρουσιάζοντας τον εαυτό και το έργο της η συγγραφέας αναφέρει:
 
«Γεννήθηκα την 5η μέρα του Γενάρη, ημέρα Πέμπτη. Μόνο το 1984 μου τα χάλασε για να έχω το σερί στο 5, αλλά εξακολουθεί να είναι το τυχερό μου νούμερο. Δεν έγινα μπαλαρίνα, δεν έγινα ηθοποιός και δεν έγινα τραγουδίστρια. Αποφάσισα να γίνω όλα μαζί και πολλά περισσότερα στην τρικυμιώδη ηλικία των 15, που με το ζόρι –η αλήθεια είναι– θυμόμουν κατά πού έπεφτε το σχολείο μου (γεια σας παλιοί μου καθηγητές!), αλλά τα μυθιστορήματα τα κατάπινα σαν στραγάλια. Θήτευσα σε εκδότες, σε περιοδικά ως βιβλιοκριτικός και ξεπέρασα το stage fright μου παρουσιάζοντας άλλους συγγραφείς σε εκδηλώσεις. Το «Χωρίς Σκηνή» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα και διαδραματίζεται στο Παρίσι του 1930.«Ο Διάβολος τραγουδούσε τα μπλουζ» είναι το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Έπειτα από ώριμη σκέψη συνειδητοποίησα ότι είμαι τελικά συγγραφέας-time traveler και θα είναι κρίμα να μην το αξιοποιήσω, κι έτσι, προς το παρόν, ό,τι έχω γράψει και είναι υπό έκδοση, αφορά άλλη χώρα, άλλη εποχή. Έχω 4 γατιά και με το ζόρι συγκρατούμαι να μην πάρω άλλο, μισώ τις δίαιτες κι όλο κάνω, αγαπώ τη Λάνα Ντελ Ρέι και την Τέιλορ Σουίφτ (το έχει καταλάβει όλη η γειτονιά των Εξαρχείων και του Δουβλίνου) και το καλύτερό μου μέρος της ημέρας είναι στον καναπέ με ένα κομμάτι πίτσα και να παρακολουθώ talent shows με τον άντρα μου. Κι όταν γράφω μπορεί να γίνω λίγο απότομη, να με συγχωράτε». 

Λίγα λόγια για το βιβλίο 

1963 – Νέα Ορλεάνη
Η χρονιά που δολοφονείται ο Κένεντι. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ προκαλεί την κοινωνία με το “Έχω ένα όνειρο”. Οι Μπίτλς κυκλοφορούν το “Please, please me”. Τότε που ακόμα το χρώμα της επιδερμίδας καθορίζει την ταυτότητα και το μέλλον σου.
 
Λευκοί. Συναντήθηκαν στο οικοτροφείο, όπου έστελναν τα πλουσιόπαιδα. Τους ένωσαν παιδιάστικες φάρσες. Τους έδεσε ένα ανομολόγητο μυστικό.
 
Η Ζόλα ξέρει το μυστικό. Ο Μαρκ κρέμεται από το μικρό της δαχτυλάκι.
Μια ιστορία έρωτα και παράνοιας γεμάτη τζαζ, κρυφά μυστικά, βουντού και θάνατο. Μια ιστορία εκδίκησης.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.