Νικη Σκιαδαρεση: «Αν λες μια αληθεια αφορα ολες τις γενιες»

Την πρώτη τους εμφάνιση στην Κομοτηνή και στην σκηνή της Πολιτιστικής Κίνησης ν. Ροδόπης θα πραγματοποιήσουν το προσεχές Σάββατο, 18 Ιανουαρίου στις 9:30 το βράδυ η Νίκη και η Όλγα Σκιαδαρέση, γνωστές στο ευρύ μουσικόφιλο κοινό ως «Σκιαδαρέσες».

Στο πλαίσιο της περιοδείας τους και στην Βόρειο Ελλάδα, όπου κάθε εμφάνισή τους γίνεται sold out το αγαπημένο δίδυμο, η μουσική πορεία του οποίου «γεννήθηκε» εν μέσω καραντίνας, αναμένεται να βρεθούν και στην πόλη μας, υποσχόμενες μια βραδιά γεμάτη ενέργεια, υπέροχες μελωδίες και στίχους, παρέα με τους μουσικούς τους συνοδοιπόρους,  ήτοι τους κ.κ. Φάνη Ζαχόπουλο και Χάρη Παρασκευά, και τον Κώστα Χαϊκάλη στον ήχο.

Λίγα εικοσιτετράωρα πριν την άφιξή τους στην Κομοτηνή, η Νίκη Σκιαδαρέση, μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94m» προθερμαίνοντας το κοινό της πόλης για το προσεχές Σαββατόβραδο.

Ο λόγος στην ίδια…

ΠτΘ: Η Κομοτηνή μπορεί να είναι μικρή ως πόλη, η αδημονία όμως του μουσικόφιλου κοινού της για την εμφάνισή σας εδώ είναι μεγάλη. Παρά δε το γεγονός ότι οι συστάσεις περισσεύουν, θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το πώς ξεκινήσατε την μουσική σας πορεία, που αν δεν κάνουμε λάθος ξεκίνησε με το «Τραγούδι του Βαγγέλη» κατά την διάρκεια της καραντίνας; 

Ν.Σ.: Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Δεν μένω μακριά» και ακολούθησε το «Τραγούδι του Βαγγέλη», τα οποία ωστόσο ανέβηκαν με διαφορά μιας ημέρας. Ήταν ηχογραφήσεις που έγιναν την ίδια μέρα, εντελώς πρόχειρες και αναρτήθηκαν στο κανάλι μας απ’ όπου και μας ακούσατε πρώτη φορά.

ΠτΘ: Ωστόσο δεν ήταν από τις  πρώτες φορές που τραγουδήσατε μαζί.  Πότε ξεκινήσατε μουσικά να συνεργάζεστε, άτυπα και δημόσια;

Ν.Σ.: Από το όταν ήμασταν μωρά. Απ’ όταν κάναμε παραστάσεις στο σαλόνι των γονιών μας. Αυτό πήρε πιο πολύ μορφή μέσα στη δεύτερη καραντίνα, όταν και ξεκίνησε γράφοντας τραγούδια μαζί, λίγο διάστημα πριν αυτά δημοσιοποιηθούν. Δεν είχαμε κάνει  προηγουμένως κάτι μουσικό μαζί με την Όλγα. Η Όλγα έκανε κάποιες μουσικές παραστάσεις ή ενδεχομένως στη σχολή να είχαμε πει κι ένα τραγούδι μαζί, αλλά τη μορφή αυτή σαν  τραγουδιστικό δίδυμο την πήραμε περίπου την ίδια  περίοδο που ανέβηκαν και τα κομμάτια. Δηλαδή ό,τι βλέπατε να ανεβαίνει γινότανε περίπου live. Πολλές  φορές γράφαμε ένα κομμάτι ακριβώς πριν  το ανεβάσουμε και το τελειώναμε για να μπορέσουμε να κάνουμε βίντεο. Οπότε ήταν όλα σε live μετάδοση μετά. 

ΠτΘ: Ήταν παρόλα αυτά τα τραγούδια αυτά, μια άλλη «συσσωρευμένη» ανάγκη η οποία  πήρε τον χρόνο της, βρήκε όμως τον χρόνο της στην καραντίνα και κάπως έτσι φτάσατε στα αυτιά μας με τον τρόπο αυτό;

Ν.Σ.: Πιστεύω πως ναι, γιατί μόλις γράψαμε το πρώτο κομμάτι  ενθουσιαστήκαμε και  αμέσως γράφαμε τρία την  ημέρα. Η παραγωγή ήταν ακραία. Σήμερα δεν είναι η ίδια πλέον, αλλά νομίζω ότι υπήρχε αρκετό συσσωρευμένο πράγμα  και σίγουρα το ότι είδαμε την «συνταγή» μας να επιτυγχάνει μας ενθουσίασε. Εξ ου και ήμασταν πάρα πολύ παραγωγικές, δεδομένου και του πολύ ελεύθερου χρόνου, λόγω καραντίνας.

«Δεν ξέραμε αν τα νούμερα στο Youtube μεταφράζονταν και σε ανθρώπους»

ΠτΘ: Πότε ήταν το πρώτο live μετά τη κυκλοφορία των πρώτων τραγουδιών και πως προέκυψε; 

Ν.Σ.: Το πρώτο live ήταν στον δήμο Ζωγράφου, όπου μας κάλεσαν στο φεστιβάλ,  με  ελεύθερη είσοδο. Θυμάμαι ότι δεν είχαμε εικόνα τι αντίκτυπο έχει στο κοινό, παρόλο που βλέπαμε τα νούμερα στο youtube. Δεν ξέραμε αν αυτό μεταφράζεται σε ανθρώπους, γιατί πολλές φορές γίνεται κάτι viral και δεν έχει το κοινό του. Δεν θα έρθει κάποιος να σε δει. Θυμάμαι λοιπόν ότι είχε γίνει μέσα στις τρεις πρώτες ημέρες sold out και εμείς με την  Όλγα  δεν το πιστεύαμε.  Είχε ελεύθερη είσοδο βέβαια, αλλά και πάλι ως δεδομένο ήταν κάτι τρομερό για μας.

ΠτΘ: Έχοντας πλέον «γράψει» χιλιόμετρα, μετά από τόσα χρόνια, πολλά τραγούδια που έχετε κυκλοφορήσει και πάρα πολλά live, η επαφή αυτή με τον κόσμο και το «αγκάλιασμα» που δέχεστε μεγαλώνει;

Ν.Σ.: Έτσι νομίζω. Ήμαστε πολύ ευγνώμονες για όλο αυτό. Εκτός του ότι βλέπεις και από τα νούμερα στο youtube, κλπ,  ότι περισσότερος κόσμος αποκτά πρόσβαση, βλέπεις και στα live ότι αρχίζει και αλλάζει λίγο το κοινό. Έρχονται μεγαλύτερες ηλικίες, μπορείς δηλαδή να δεις και ανθρώπους εκτός της γενιάς μας, ότι αφορά και άλλους. Η πρώτη εντύπωση ήταν ότι η μουσική μας αφορά τη δική μας γενιά, κάτι που προσωπικά με στενοχωρούσε, γιατί πίστευα ότι αν λες μια αλήθεια αφορά όλες τις γενιές. Δεν  περιορίζεται σε μια. Σίγουρα  χρησιμοποιούμε τη γλώσσα της γενιάς μας και σίγουρα έχει μέσα την ταχύτητα, την  τεχνολογία – ο,τιδήποτε είναι επηρεασμένο από τη γενιά μας, φαίνεται στα τραγούδια,  δεν γίνεται να  κρυφτεί – αλλά παρόλα αυτά πιστεύω ότι μπορεί να ταυτιστεί και κάποιος από κάποια άλλη γενιά.

«Κοινό στοιχείο των τραγουδιών μας είναι το φολκ»

ΠτΘ: Πώς θα χαρακτηρίζατε όμως τη μουσική που γράφετε, αν μπαίνει κάτω από κάποιο  «τίτλο» ενδεχομένως;

Ν.Σ.: Δοκιμάζουμε πολλά διαφορετικά είδη. Μας ενδιαφέρει να δοκιμάσουμε, να  πειραματιστούμε, κλπ. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Αν ωστόσο έλεγα ότι όλα έχουν ένα κοινό στοιχείο, θα έλεγα ότι αυτό είναι το φολκ. 

«Όταν γράφουμε ένα τραγούδι, θέλουμε να το βγάλουμε αμέσως live»

ΠτΘ: Έχετε ενδεχομένως στα πλάνα σας την κυκλοφορία ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ  το οποίο  πιθανόν να  κυκλοφορήσει και σε μη ψηφιακή μορφή.

Ν.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι τώρα με το Spotify και τις πλατφόρμες έχεις πρόσβαση πολύ εύκολα μέσω ίντερνετ. Πολύ σπάνια ο κόσμος θα βάλει δίσκο να ακούσει ο,τιδήποτε, επομένως δεν το έχουμε οργανώσει ακόμα. Επίσης υπάρχει και το πρόβλημα ότι όταν γράφουμε ένα τραγούδι θέλουμε να το βγάλουμε αμέσως σε live χρόνο. Επομένως μας  είναι πολύ δύσκολο να μαζέψουμε δώδεκα κομμάτια που χρειάζεται ένας δίσκος, να μην τα ανεβάσουμε και  να το παρουσιάσουμε σαν ολοκληρωμένο έργο. Εμείς τα ανεβάζουμε από παρορμητικότητα, σαν «σινγκλάκια», αλλά μπορεί κάποια στιγμή να γίνει και αυτό, δεν το αποκλείω.

ΠτΘ: Τι επιρροές, τι ακούσματα είχατε και οι δύο σαν αδερφές, που διαμόρφωσαν  και αυτό που παράγετε;

Ν.Σ.: Δεν είναι ξεκάθαρο. Για μένα είναι λιγότερο ξεκάθαρο από ό,τι για την Όλγα, γιατί δεν άκουγα πάρα πολύ μουσική στο γυμνάσιο-λύκειο.  Στην ουσία άρχισα να πειραματίζομαι, να ψάχνω και να ακούω, αφού ξεκίνησα τις «Σκιαδαρέσες». Αλλά σίγουρα οι γονείς μας άκουγαν πολύ Beatles, Queen, Χατζιδάκι, πολλά μιούζικαλ, πολύ όπερα, οπότε εμείς περάσαμε σίγουρα τη φάση της ποπ εποχής, Britney Spears, Beyonce, κλπ. και τη ροκ  φάση κ.ο.κ. Οπότε είναι πάρα πολλές οι επιρροές.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.