Με τον Φωτη Σιωτα και τη μουσικη του παρεα ειπαμε καλο μηνα!
Το βροχερό βράδυ της Κυριακής μας βρήκε στο Οχτώ, στην πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Φώτη Σιώτα στην πόλη της Κομοτηνής με ένα δικό του project. Παρέα με τον Χρήστο Παππά στο ηλεκτρικό μπάσο, την κιθάρα και στα φωνητικά και τον Βασίλη Μπαχαρίδη στα τύμπανα, ταξιδέψαμε στον μουσικό κόσμο του Φώτη Σιώτα, περνώντας μία βόλτα από τις δύο πρόσφατες δισκογραφικές του συνεργασίες με τον Θοδωρή Γκόνη, κάνοντας βασικές στάσεις και σε άλλα μουσικά καμώματα του ίδιου, όπως οι Σωτήρες, σε κομμάτια που έχουμε αγαπήσει μέσα από τις ερμηνείες του, αλλά και κομμάτια που ο ίδιος αγαπά και τα μοιράστηκε με το κοινό.
Δυναμικές και τρυφερές στιγμές εναλλάσσονταν καθ’ όλη τη διάρκεια του live, ενώ δεν έλειψαν και οι αποκαλύψεις, καθότι όσοι βρέθηκαν στην ζεστή παρέα της Κυριακής, άκουσαν ένα νέο, ακυκλοφόρητο κομμάτι του Χρήστου Παππά, που αναμένεται να φτάσει στα αυτιά μας το επόμενο διάστημα.
Λίγο πριν το live, o Φώτης Σιώτας μίλησε στη συχνότητα του «Ράδιο Παρατηρητής» για τις πρόσφατες δισκογραφικές του εργασίες, που τον έφεραν στην πόλη μας αλλά και τα μελλοντικά του σχέδια.
Ο λόγος στον ίδιο λοιπόν…
ΠτΘ: Είναι η πρώτη φορά που ήλθες στην Κομοτηνή με δικό σου project;
Φ.Σ.: Ναι, είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε στην Κομοτηνή. Εξάλλου τα τελευταία 5-6 χρόνια ασχολήθηκα περισσότερο με την τραγουδοποιία, γιατί περισσότερο πριν κινήθηκα σαν μουσικός ή έκανα μουσικές για το θέατρο πιο πολύ. Τα τελευταία 6 χρόνια που γνώρισα και τον Θοδωρή Γκόνη φτιάξαμε δυο δίσκους «Τα Δεύτερα» και τα «Δυο λάθη», και σιγά σιγά ξεθαρρεύουμε και βγαίνουμε να παίξουμε σε φίλους μακριά από την Αθήνα.
ΠτΘ: Η γνωριμία σου με τον Θοδωρή Γκόνη κρατάει χρόνια και έτσι προέκυψε κάπως αυτή η συνεργασία στους δίσκους «Τα δεύτερα» και «Τα δυο λάθη»;
Φ.Σ.: Ναι. Τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούμαι με το να γράφω πρωτότυπη μουσική για θεατρικές παραστάσεις και έτσι μέσα από κει γνώρισα τον Θοδωρή Γκόνη όταν ήτανε στο ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και στο Φεστιβάλ Φιλίππων υπεύθυνος. Βέβαια εγώ τον Θοδωρή τον ήξερα σαν δημιουργό από τα τραγούδια με τον Ξυδάκη, και τον Ορφέα Περίδη. Υπήρχε μια εκτίμηση και έτσι βρεθήκαμε και κάπως έδεσε αυτή η συνεργασία και είμαστε αρκετά γόνιμοι.
ΠτΘ: Οι δουλειές προέκυψαν ξεχωριστά; Δηλαδή, ο χωρισμός των τραγουδιών σε αυτούς τους δύο δίσκους; Ήταν κάτι που ήταν έτοιμο αρκετά πριν κυκλοφορήσει και ο δεύτερος;
Φ.Σ.: Το ένα είναι ένα έργο «μουσικό», είναι μια λαϊκή ορχήστρα με μια ορχήστρα εγχόρδων. Οπότε ήταν ένα τέτοιο εγχείρημα «Τα δεύτερα» τα έγραψα για την Ιουλία Καραπατάκη, για τη φωνή της, ενώ ο δεύτερος δίσκος «Τα δυο λάθη» θα έλεγα είναι περισσότερο τραγουδοποιία, είναι πιο απλά τραγούδια, τραγούδια που τα έφτιαξα πάνω στην κιθάρα, οπότε είναι δυο διαφορετικοί δίσκοι, δυο διαφορετικές δουλειές.
Η δημοφιλία που ήρθε μετά τη διάλυση
ΠτΘ: Το 2016 ξεκινήσατε με τους «Σωτήρες». Πώς δημιουργήθηκαν οι «Σωτήρες»;
Φ.Σ.: Ήταν μια συνεργασία που κάναμε με τον Λευτέρη Μουμτζή και είναι μια ομάδα παιδιών που έχω γνωρίσει στην Κύπρο, που δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια και είναι πολύ αξιόλογοι. Έχουνε μαζέψει έναν πυρήνα καλλιτεχνών τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο πολύ σημαντικό, «βοήθησε» και η οικονομική κρίση, γιατί συνήθως όλα τα ταλέντα της Κύπρου, μέχρι και το 2010, φεύγανε στην Αγγλία ή έρχονταν στην Αθήνα. Όλο αυτό που έγινε και οικονομικά με την Κύπρο και το ζόρισμα που φάγαμε όλος ο νότος της Ευρώπης εκείνη την εποχή, κράτησε πολύ κόσμο στην Κύπρο, καλλιτεχνικό δυναμικό πολύ αξιόλογο και αυτό κάπως άρχισε να συνασπίζεται. Φτιάξανε μια εταιρεία την Λιβάνα, κάνουνε ένα φεστιβάλ και ένα μουσικό χωριό εδώ και πολλά χρόνια, το Φέγγαρο, με μεγάλη επιτυχία και με πολύ ωραίες συναυλίες και με καλλιτέχνες από το εξωτερικό και πολλούς από την Ελλάδα, αναδεικνύουν και κόσμο από την Κύπρο, και έτσι γνώρισα αυτά τα παιδιά το ’15-‘16, και δημιουργήσαμε και ένα γκρουπ και με παιδιά από τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Ήμασταν τέσσερις μουσικοί από διαφορετικές πόλεις, μαζευτήκαμε στην Κύπρο, ηχογραφήσαμε και έτσι βγήκε αυτός ο δίσκος.
ΠτΘ: Το κοινό πώς ανταποκρίθηκε σε αυτό τον δίσκο; Γιατί νομίζω είναι αρκετά πειραματικός και η μουσική και ο στίχος.
Φ.Σ.: Όταν παίζαμε δεν είχε τόση απήχηση, ενώ όταν σταματήσαμε τα βίντεο που κάναμε, ειδικά σε μια βιβλιοθήκη, μετά από 1-2 χρόνια, άρχισαν να έχουνε κάποια δημοφιλία και να έχουμε θετικά σχόλια να ξαναπαίξουμε, αλλά τώρα είναι πολύ δύσκολο να βρεθούμε, γιατί είμαστε στις τέσσερις γωνιές.
«Βρισκόμαστε σε μεταβατική εποχή στο χώρο της μουσικής»
ΠτΘ: Είναι κάτι δύσκολο αυτό τελικά με τον διαμοιρασμό; Εσύ επέλεξες οι πρώτες δικές σου δουλειές να κυκλοφορήσουν σε CD, όμως είμαστε σε μια εποχή που είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και για τη δισκογραφία, περισσότερο επιλέγονται τα μεμονωμένα singles, ή κάποια μικρά ποίηση, παρόλα αυτά νομίζω είναι πολύ σημαντικό να κυκλοφορούν νέες δουλειές για να μένουν κάπως.
Φ.Σ.: Συμφωνώ. Εγώ είμαι και ο λάτρης του αντικειμένου, με την έννοια ότι έτσι έμαθα να ακούω μουσική. Παλιά είχαμε μια κασέτα ή παίρναμε ένα βινύλιο, ένας είχε πικ-απ, μαζευόμασταν όλη η παρέα όταν ήμουνα έφηβος για να ακούσουμε έναν δίσκο. Αλλά νομίζω ότι αυτό αλλάζει με τον τρόπο που και φτιάχνουμε τη μουσική και ακούμε τη μουσική. Ο κόσμος τώρα πλέον έχει όλη τη μουσική βιβλιοθήκη μέσα σε μια εφαρμογή ή μέσα στο κινητό του και μπορεί να την ακούσει στα ακουστικά του. Αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό, αλλά η ακρόαση περιορίζεται στο να είναι μοναχική. Επίσης και ο τρόπος που φτιάχνεται η μουσική με την τεχνολογία έχει αλλάξει. Έτσι όπως έχει αναπτυχθεί, ένας μουσικός μπορεί να κάνει τα πάντα, δηλαδή να έχει ένα home studio, ενώ παλιότερα ήταν η εποχή των συγκροτημάτων, υπήρχαν τα προβάδικα όπου εκεί βρισκόμασταν και εκεί ήταν και ένα μέρος που εκτός του ότι παίζαμε μουσική ήταν και ένα σημείο συνάντησης. Εγώ δεν το βλέπω αρνητικά αυτό γιατί τα πράγματα προχωράνε, η εποχή αλλάζει, νομίζω όμως ότι είμαστε σε μια μετάβαση.
«Το να γράψω τραγούδια ήταν για μένα μια πρόκληση»
ΠτΘ: Σαν μουσικός, τι είναι αυτό που γενικότερα θα σε κινήσει να γράψεις μουσική, αυτό που περισσότερο σε εμπνέει σήμερα για παράδειγμα;
Φ.Σ.: Περισσότερο είναι η σχέση με το όργανο και η οπτική να γνωρίσεις καινούργια πράγματα, δηλαδή το να γράψω τραγούδια ήταν για μένα μια πρόκληση. Αλλά θα έλεγα ότι η έμπνευση είναι ανά περιόδους ουσιαστικά η κατάσταση στην οποία είσαι χαλαρός και ανοιχτός. Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πάντα. Θα συμβεί κάποιες περιόδους αλλά σκοπός είναι να κρατάς τη σχέση. Η σχέση δεν είναι θα έλεγα σχέση έμπνευσης και καλλιτέχνη, αλλά σχέση μαστορικής και μάστορα. Δηλαδή πας κάθε μέρα και αφιερώνεις τον χρόνο, φτιάχνεις κάποια πράγματα και ίσως βγει κάτι καλό κάποιες μέρες, αλλά πρέπει να υπάρχει αυτή η σχέση της μαστορικής.
ΠτΘ: Αναφέρθηκες στη μουσική που γράφεις για το θέατρο. Αυτό είναι ένα τελείως διαφορετικό κεφάλαιο και ο τρόπος με τον οποίο γράφεις;
Φ.Σ.: Ναι. Εγώ τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούμαι. Ξεκίνησα κάνοντας μουσική για σύγχρονο χορό και μετά πέρασα στο θέατρο. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι -πέρα από το ότι γίνομαι μέρος μιας ιδέας, του οράματος του σκηνοθέτη και του κειμένου και ότι πρέπει να μπω σε έναν κόσμο και να εξυπηρετήσω όλη αυτή τη φαντασία και όλο αυτό το πράγμα που πρέπει να στηθεί και να γίνει- είναι από τις λίγες συνθήκες πλέον που μπορείς και βρίσκεσαι με κόσμο σε μια πρόβα έτσι. Η παραγωγή της μουσικής στο θέατρο απαιτεί να είσαι κάθε μέρα σε έναν χώρο όπου μαζεύεστε 20-25 άτομα, συντελεστές, ηθοποιοί, βοηθοί, τεχνικοί. Αυτή η συνθήκη πλέον είναι πολύτιμη και μου αρέσει όλη αυτή η συνεργασία που γίνεται και όλο αυτό που σχηματίζεται τελικά σαν γλυπτό μέσα στο διάστημα των προβών και βγαίνει τελικά αυτό το αποτέλεσμα στο τέλος.
ΠτΘ: Δισκογραφικά ενδεχομένως ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;
Φ.Σ.: Όλο και κάτι γίνεται. Με τον Jan Van που παίζω τα τελευταία χρόνια, τον Γιάννη Αγγελόπουλο τον ντράμερ, έχουμε κάνει και με αυτόν δυο δίσκους, βγάλαμε και ένα single πριν λίγες μέρες, «Τον σκοπό της νύχτας», που είναι μια διασκευή σε έναν σκοπό της Καρπάθου, και με αυτό το ντουέτο που είμαστε τύμπανα-βιολί, ετοιμάζουμε κάποια πράγματα. Ταυτόχρονα κάνω και κάποια τραγούδια με τον στιχουργό Κώστα Φασουλά, ετοιμάζω και κάποια πράγματα που δουλεύω όλο αυτόν τον καιρό για να προετοιμάσω ουσιαστικά ένα καινούργιο δίσκο που θέλω να κάνω, που έχει πάλι κάποια τραγούδια σε στίχους του Θοδωρή Γκόνη, αλλά έχει και κάποια οργανικά κομμάτια από το θέατρο. Οπότε ίσως κάνω κάτι τέτοιο συν τις διάφορες μουσικές παραστάσεις που έχω να φτιάξω.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.