«Με μια πνοη…Χορος»: Ακουσματα γηγενων και προσφυγων του Εβρου «δια χειρος» Νικου Αγγουση

«Η Θρακιώτικη μουσική θα μπορούσε να είναι το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν του τόπου μας»

Λίγες ημέρες πριν την έλευση του νέου έτους κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του μουσικού – μουσικολόγου Νίκου Αγγούση με τίτλο «Με μια Πνοή…Χορός». Μια πλούσια μουσική έκδοση, η οποία συνοδεύεται και από την έντυπη αποτύπωση της μακροχρόνιας έρευνας και καταγραφής παραδοσιακών σκοπών και τραγουδιών των γηγενών και των προσφύγων του Έβρου, από τον εγγονό του πλέον γνωστού Θρακιώτη καλλιτέχνη Καρυοφύλλη Δοϊτσίδη, Νίκο Αγγούση.

Πρόκειται για μία παρουσίαση ενός μικρού δείγματος της πλούσιας μουσικοχορευτικής παράδοσης του Έβρου, δίνοντας έμφαση στους οργανικούς σκοπούς που διαδόθηκαν από τους λαϊκούς οργανοπαίκτες στο κλαρίνο, η πλειοψηφία των οποίων αποτελούν πρώτη εκτέλεση, ενώ κάποιες από αυτές είναι οι πρώτες επανεκτελέσεις. Μία συλλογική δουλειά, με έντονο και το Θρακιώτικο στοιχείο καθώς πέραν του Νίκου Αγγούση, στην ερμηνεία «συναντάμε» τους Θεοπούλα και Λαμπριάννα Δοϊτσίδη, Νίκο Ζαπάρτα, Βαγγέλης Κατσουλίδη και Μάνο Κουτσαγγελίδη, και στους μουσικούς συντελεστές, μεταξύ άλλων, τους Γιώργο Παγκοζίδη και Στέλιο Ματακάκη.


Ο Νίκος Αγγούσης μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» για τη νέα του αυτή δημιουργία, τη σχέση του με την Θρακιώτικη παράδοση αλλά και τη συνέχεια της στον χρόνο.

Ο λόγος στον ίδιο…

«Είχα την ανάγκη να εκφράσω και να τιμήσω την καταγωγή μου, στην ουσία να αποτυπώσω τα βιώματά μου»

ΠτΘ: «Με μία πνοή…χορός» ο νέος σας δίσκος αφιερωμένος στα ακούσματα του Έβρου. Πώς προέκυψε; 
Ν.Α.:
Προέρχομαι από μία οικογένεια που η μουσική ήταν καθημερινό φαινόμενο. Κάθε ημέρα υπήρχαν μουσικές, συναντήσεις, δισκογραφία, συναυλίες και πανηγύρια. Είναι εικόνες που βίωσα ο ίδιος από μικρό παιδί. Έχοντας παρουσία στο συγκρότημα του παππού μου, στην πορεία ενέταξα και άλλα πράγματα, όπως έθνικ μουσική. Έκανα έναν κύκλο και θεώρησα πως είχα την ανάγκη να εκφράσω και να τιμήσω την καταγωγή μου. Στην ουσία να αποτυπώσω τα βιώματα μου. Έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση των κομματιών, τραγουδιών και κατέληξα σε όλο τον πλούτο που έχει η Θράκη, ένα αστείρευτο πραγματικά πλούτο.

«Είμαστε φορείς πληροφοριών τις οποίες πρέπει και εμείς να μεταδώσουμε στη νέα γενιά»

ΠτΘ: Αναφερθήκατε στον παππού σας, τον «δικό μας» Καρυοφίλλη Δοϊτσίδη. Αυτό από μόνο του αποτελεί στοιχείο μακράς παράδοσης που σας οδήγησε στα μετέπειτα βήματα σας, τα οποία όμως σας οδήγησαν και σε σπουδές πάνω στην λαϊκή και παραδοσιακή μουσική…
Ν.Α.:
Έχω σπουδές όσον αφορά στην λαϊκή και παραδοσιακή μουσική και την μουσικολογία. Από μικρό παιδάκι θεωρώ πως όλοι οι λαϊκοί μουσικοί ήταν πατέρες και δάσκαλοι. Μας διδάξαν, μας μετέφεραν την παράδοση, μας παραδώσαν πληροφορίες. Εμείς είμαστε φορείς πληροφοριών και ο σκοπός ήταν να δώσουμε τις πληροφορίες στη νέα γενιά. Ξεκίνησα καταγράφοντας όλα αυτά τα τραγούδια και τους παλιούς σκοπούς. Έφτασα σε παλιές μορφές μουσικής εκτέλεσης, όπως και παλιούς μουσικούς, όπως ο Θανάσης Μαντζάρης, ο πρωτεργάτης και ο πατέρας των Κλαριντζίδων. Όσον αφορά στην έκδοση, αφού συγκέντρωσα το υλικό, έκανα την έρευνα. Σε αυτό το κομμάτι με βοήθησε πολύ ο Δημήτρης Σπανός, ο οποίος ανέλαβε την επιμέλεια των κειμένων, κάνοντας μία παράλληλη έρευνα προσθέτοντας κάποιες φωτογραφίες. Οι Σύλλογοι που έχουν αγκαλιάσει όλη αυτή την προσπάθεια, μεταξύ αυτών ο Πολιτιστικός Χορευτικός Σύλλογος «Θρακών» Κομοτηνής, επίσης βοήθησαν στο φωτογραφικό και υλικοτεχνικό υλικό αλλά και σε πληροφορίες. Όλη αυτή η συλλογική προσπάθεια είχε αυτό το αποτέλεσμα.

ΠτΘ: Τόσο μέσα από τα κομμάτια όσο και τα κείμενα της έκδοσης αναδεικνύεται την πολυπολιτισμική χροιά της παράδοσής μας. Πώς αποτυπωνόταν αυτή στην μουσική;
Ν.Α.:
Η Θράκη βρίσκεται σε έναν κόμβο πολιτισμών. Ήταν ανέκαθεν σημείο αλλαγών, από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας. Αυτό που παρατηρούσα ήταν πως το ίδιο τραγούδι σε διπλανό χωριό, είχε είτε άλλο χορό, είτε στίχο. Η κάθε μικρή κοινότητα είχε διαφοροποιήσεις. Αυτό συμβάλει στον πλούτο της έρευνας μας και αναδεικνύει την διαπολιτισμικότητα και την πολυπολυτισμικότητα. Η ουσία ωστόσο είναι πως αυτός ο ιδιαίτερος πλούτος της Θρακιώτικης μουσικής αποτελεί διαρκώς έμπνευση για εμάς τους νεότερους, ακόμα και όσους δεν είναι θρακιώτες. Πάρα πολλοί  έντεχνοι και λαϊκοί καλλιτέχνες, ακόμα και ξένοι εντάσσουν Θρακιώτικα άσματα στις συναυλίες τους. Αυτό φανερώνει τη δυναμική που έχει η Θρακιώτικη μουσική παράδοση.

ΠτΘ: Ακόμα και εκτός των ελληνικών συνόρων ακόμα και από αλλόγλωσσους καλλιτέχνες…
Ν.Α.:
Ακριβώς. Αυτό που λέω διαρκώς και νιώθω τυχερός που έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους με άλλους μουσικούς πολιτισμούς μέσα από τα σεμινάρια και τις συνευρέσεις, τις μουσικές ανταλλαγές κ.ο.κ. είναι το πάθος και η ενέργεια που εκλαμβάνουν από την δυναμική της Θρακιώτικης μουσικής. Κατά την άποψή μου η μουσική θα μπορούσε να είναι το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν για τον τόπο. Και ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με την παράδοση, όπως οι σύλλογοι, που συνέβαλλαν στην έκδοση, και πραγματικά καταβάλλουν σπουδαίο έργο την «εξαγωγή» του πολιτισμού μας.

«Ο πολιτισμός δεν σταματάει και στις πιο δύσκολες στιγμές»

ΠτΘ: Η έκδοση αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει και ιστορικό τεκμήριο ή έστω μία προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας, κόντρα στην λήθη του χρόνου. Μιας και η Θρακιώτικη παράδοση είναι ιδιαίτερα πλούσια, ενδεχομένως θα μπορούσε να ακολουθήσει και μία ακόμα έκδοση εξειδικευμένη σε άλλη περιοχή της Θράκης;
Ν.Α.:
Δεν μπορώ να το απαντήσω αυτό ακόμα. Το σίγουρο είναι πως η Θρακιώτικη μουσική αποτελεί έμπνευση για μένα. Υπάρχουν πολλές καταγραφές, στοιχεία που είναι ακόμα ανέκδοτα. Νιώθω χαρούμενος και τυχερός με όλες αυτές τις συνεργασίες, διότι από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο λεπτό της ανακοίνωσης πως κυκλοφορεί ο δίσκος σε μία δύσκολη περίοδο για όλους μας, αυτό που εισπράττω καθημερινά είναι φοβερή αγάπη από τον κόσμο και μία ηλιαχτίδα ελπίδας πως ο πολιτισμός δεν σταματάει και στις πιο δύσκολες στιγμές. Αυτό θα ήθελα να κρατήσω ως μήνυμα σε αυτήν την δύσκολη στιγμή που ζούμε. Στο μέλλον πιθανόν να υπάρχουν και άλλες συνεργασίες και πρωτοβουλίες. Είναι σημαντικό να κάνουμε και άλλες δράσεις πέραν των εκδόσεων.

Με υποστηρικτή τον Σύλλογο «Θρακών» Κομοτηνής

Γιάννης Τζερνικούδης, χοροδιδάσκαλος Πολιτιστικού Χορευτικού Συλλόγου «Θρακών» Κομοτηνής: «Είμαστε κλειστοί αλλά όχι αδρανείς»

Ο δίσκος «Με μια Πνοή…Χορός» αποτελεί όπως δήλωσε και ο δημιουργός του Νίκος Αγγούσης, προϊόν συλλογικής δουλειάς. Ξεχωριστό κομμάτι της έκδοσης αποτελεί και το κομμάτι των ευχαριστιών προς τους 13 Συλλόγους σε όλη την Ελλάδα που συνέδραμαν και συνδράμουν τα μέγιστα με την καλλιτεχνική στήριξή τους.

Για την Ροδόπη τον «ρόλο» αυτό υπηρετεί ο Πολιτιστικός Χορευτικός Σύλλογος «Θρακών» Κομοτηνής, ο χοροδιδάσκαλος του οποίου κ. Γιάννης Τζερνικούδης, εισήγαγε τον κ. Αγγούση σε συνέντευξή του στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm».

Ο κ. Τζερνικούδης αναφέρθηκε στην αξία της έκδοσης στον κοινό «αγώνα» στον οποίο όπως υπογράμμισε ο ίδιος «έχουμε αφιερώσει όλη μας την ζωή και αφορά στην παράδοση», κάνοντας λόγο για μία «εξαιρετική δουλειά που αφορά τη Θράκη και η οποία περιλαμβάνει 18 τραγούδια και συνοδεύεται από ένα εξαιρετικό ένθετο 82 σελίδων, με φωτογραφίες, υλικό, ιστορίες, αναφορά στους παλιούς μουσικούς, τις παλιές κομπανίες. Ένα πολύτιμο υλικό και το πιο σημαντικό πως όλες αυτές οι εκδηλώσεις και εκδόσεις που στηρίζει ο σύλλογος Θρακών έχουν αυτήν την μορφή, δηλαδή CD και ένθετο».

Μία εξαιρετική προσπάθεια επέμεινε ο ίδιος για να επισημάνει πως δια μέσου αυτού «έχει στηθεί από την νεότερη γενιά των συλλόγων της παράδοσης ένα δίκτυο συνεργασίας, χωρίς μικροπρέπειες, με απόλυτη εμπιστοσύνη, χαρακτηριστικά με τα οποία προσπαθούμε αυτό το πολύτιμο υλικό να φτάσει σε όλον τον κόσμο, σε όλους τους Θρακιώτες, τους ανθρώπους της παράδοσης και του εξωτερικού, που ήδη όπως ενημερώθηκα έχει φτάσει και είναι πολύ υπερήφανοι και χαρούμενοι».

Ο κ. Τζερικούδης εξήγησε πως αποτελεί και ένα δείγμα της δραστηριοποίησης των συλλόγων και εν μέσω πανδημίας κατά την οποία «μπορεί να είμαστε κλειστοί αλλά όχι αδρανείς». Ο ίδιος μάλιστα εξήγησε πως από το δίμηνο λειτουργίας υπό τις συνθήκες της πανδημίας τα μέλη του Συλλόγου είχαν την δυνατότητα να εξάγουν συμπεράσματα, όπως το ότι η μη λειτουργία του Συλλόγου «μας έχει στοιχίσει πολύ» αλλά και ότι ο κόσμος συνεχίζει να φοβάται. «Φοβάται αλλά η δραστηριοποίηση τους μέσω του Συλλόγου, τους λείπει και μάλιστα περισσότερο από ποτέ» εξήγησε υπογραμμίζοντας πως «ίσως κατάλαβε  περισσότερο την αξία της παράδοσης, της συνεύρεσης, των εκδηλώσεων και των δράσεων».

Ο ίδιος πάντως δήλωσε αισιόδοξος, για την επιστροφή σε μία κάποια κανονικότητα την προσεχή άνοιξη, τηρουμένων όλων των μέτρων για να υπογραμμίσει πως «υπάρχει μία εκτίμηση και αγάπη στους ανθρώπους που μας στήριξαν. Ας είμαστε αισιόδοξοι πως το 2021 θα μας φέρει ξανά κοντά. Αυτό ορίζει και η παράδοση».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.