Κωστας Μακεδονας: «Τραγουδαω γιατι εχω ακομα το μερακι, τη χαρα και την ευτυχια που ειχα οταν ημουν παιδι και ονειρευομουν»

Ο Κώστας Μακεδόνας θα είναι αυτός που θα ανέβει αύριο το βράδυ στην κεντρική σκηνή του 3ου Φεστιβάλ Μπύρας και Μουσικής, για να σημάνει και την έναρξή του, μέσα από μουσικές στιγμές που θα μείνουν για καιρό μέσα μας.
 
Μία εκ των πολυτιμότερων μουσικών συναντήσεων του καλοκαιριού για την περιοχή μας, καθώς ο Κώστας Μακεδόνας  επιστρέφει στα θρακικά εδάφη μετά από αρκετά χρόνια, με την Θεσσαλονικιά καλλιτέχνη Μαίρη Δούτση να τον συνοδεύει.
 
Μία πολύτιμη λοιπόν συνάντηση για όλους μας με έναν καλλιτέχνη που μέσα από τη συνέντευξή του στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» μας υπενθύμισε όλους εκείνους τους λόγους που εδώ και σχεδόν μία τριακονταετία τον καθιστούν έναν από τους αγαπημένους έντεχνους και λαϊκούς τραγουδιστές της χώρας μας αλλά και τις ιδιαίτερες σχέσεις που τρέφει με την Θράκη, μετά και την μεγάλη επιτυχία του τραγουδιού «Μη μου λες αντίο» που «γεννήθηκε» με αφορμή το ομότιτλο βιβλίο της Αναστασίας Καλλιοντζή που είναι αφιερωμένο στην Κομοτηνή.
 
Ο Κώστας Μακεδόνας όμως καταφθάνει στην Κομοτηνή, έχοντας στις αποσκευές του  τόσο τις πετυχημένες εμφανίσεις του χειμώνα παρέα με τους Άγαμους Θύτες αλλά και το πλατινένιο δίσκο του «Δεν σου ανήκω» με τις επιτυχίες «Χωρίς εσένα» και το ομώνυμο τραγούδι «Δεν σου ανήκω», τραγούδια της δισκογραφίας του που όλοι έχουμε αγαπήσει αλλά και τραγούδια – σταθμό της ελληνικής δισκογραφίας όπως αυτά των Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι, Χρήστου Νικολόπουλου, Σταύρου Ξαρχάκου, Μάνου Λοΐζου και άλλων σπουδαίων δημιουργών.
 
Κώστας Μακεδόνας όμως, λίγο πριν ανέβει στην σκηνή του Θερινού ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής…
 
ΠτΘ: Τι θα ακούσουμε αύριο από τη σκηνή του 3ου Φεστιβάλ Μπύρας και Μουσικής;
Κ.Μ.: Θα είναι ένα πρόγραμμα που θα περιέχει τα πιο γνωστά μου τραγούδια από τα 27 χρόνια της δισκογραφίας μου. Πολλά τραγούδια από αυτά που μου αρέσουν, παλιά και καινούργια, με στόχο να περάσουμε όλοι μία όμορφη και ευχάριστη βραδιά. Προσωπικά πέρα από το ρόλο του ερμηνευτή, μου αρέσει και ο ρόλος του διασκεδαστή, με την έννοια ότι από παιδί ήμουν ο άνθρωπος που διασκέδαζε τις παρέες. Αυτός που έπαιρνε την κιθάρα και έπαιζε, ενώ έκανα και διάφορα κωμικά, μιμήσεις κτλ. Μου άρεσε πάντα να βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να είναι χαρούμενοι, παρόλο που ανήκω στο χώρο του «έντεχνου» τραγουδιού. Το λέω αυτό γιατί ο κόσμος συνήθως συνδέει το έντεχνο, το πιο σοβαρό, με την έλλειψη διασκέδασης και το βαρύ κλίμα. Εγώ θέλω ο κόσμος να περνάει και καλά και να διασκεδάζει. Ο κόσμος μπορεί να διασκεδάσει με τα καλά τραγούδια. Αυτό ήταν πάντα το στοίχημά μου και ευτυχώς μέχρι τώρα πάντα μου βγαίνει.
 

«Το κάθε τραγούδι είναι ένα μονόπρακτο έργο»

 
ΠτΘ: Σε μία παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε πει πως κάθε ζωντανή σας εμφάνιση αποτελεί για εσάς μία παράσταση. Χρησιμοποιήσατε μάλιστα τον όρο του «μονόπρακτου».  Έτσι αντιλαμβάνεστε την παρουσία σας επί σκηνής;
Κ.Μ.: Το κάθε τραγούδι είναι ένα μονόπρακτο έργο. Στα 3-4 λεπτά που κρατάει πρέπει να εκφράσεις όλα τα συναισθήματα τα οποία σου βγαίνουν και αυτό που εισπράττεις από το έργο των δημιουργών, και να τα μεταφέρεις στον κόσμο. Πρέπει να μετατρέπεις τη διάθεσή σου μέσα σε τρία λεπτά. Δεν είναι τόσο εύκολο. Αν κάνεις βέβαια τη δουλειά σου σοβαρά και σε ενδιαφέρει να προσφέρεις το 100% των δυνατοτήτων σου. Γιατί υπάρχει και η εύκολη λύση του «αυτόματου πιλότου». Εγώ δεν το κάνω ποτέ αυτό. Αν φτάσω να το κάνω αυτό θα πρέπει να σταματήσω να τραγουδάω. Τραγουδάω γιατί έχω ακόμα το μεράκι, τη χαρά και την ευτυχία που είχα όταν ήμουν παιδί και ονειρευόμουν να ζήσω αυτά που έζησα στη συνέχεια.
 
ΠτΘ: Μέσα σε αυτά τα χρόνια έχει αλλάξει η άποψή σας πάνω στα τραγούδια αυτά; Ο τρόπος δηλαδή που τα εισπράττετε και τα ερμηνεύετε;
Κ.Μ.: Αν δεν τα τραγουδούσα διαφορετικά, σημαίνει ότι δε ζω τη ζωή μου. Ένας άνθρωπος όσο μεγαλώνει, όσο ωριμάζει, τόσο διαφορετικά βλέπει τα πράγματα, τόσο διαφορετικά πράγματα ανακαλύπτει μέσα στα τραγούδια, στις μουσικές και τα λόγια των δημιουργών. Εκ των πραγμάτων, αλλιώς τραγουδά κανείς ένα τραγούδι στα 20, αλλιώς στα 30, αλλιώς στα 50. Είναι κάτι που έχει να κάνει με τις εμπειρίες ζωής που έχει, όχι τόσο στο ότι γίνεται πιο έμπειρος σαν τραγουδιστής. Θυμάμαι όταν κάναμε τα πρώτα μας τραγούδια, ο Σταμάτης Κραουνάκης μου έλεγε «μήπως είμαι τρελός που βάζω ένα παιδί 20 χρονών να λέει πράγματα που δεν μπορεί καν να τα φανταστεί, που δεν τα έχει ζήσει;» εκφράζοντας την απορία του για το πώς μπορούσα και τα τραγουδούσα. Η απάντησή μου στον ίδιο ήταν ότι  προσπαθώ και φαντάζομαι πράγματα και καταστάσεις. Φτιάχνω δηλαδή στο μυαλό μου ένα σενάριο και μ’ αυτό τον τρόπο «φορτώνω» συναισθηματικά για μπορέσω να τραγουδήσω. Με τα χρόνια δε χρειάζεται να φτιάξεις το σενάριο, έχεις ζήσει τόσα πολλά πράγματα στη ζωή σου, που εκ των πραγμάτων σου βγαίνουν από μόνα τους.
 

«Η μουσική, το τραγούδι, οι παραστάσεις είναι μικρές ενέσεις που μας βγάζουν από την πραγματικότητα και μας κάνουν καλό»

 
ΠτΘ: Γενικά στις παραστάσεις σας χρησιμοποιείται τη θεατρικότητα, με πρόθεση να διασκεδάσετε τον κόσμο, να φύγουμε όλοι με ένα χαμόγελο. Είναι αυτό που μας λείπει σήμερα;
Κ.Μ.: Το χαμόγελο μας λείπει και λείπει από όλους. Περνάμε πολύ δύσκολα τα τελευταία χρόνια όλοι. Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε το χαμόγελο. Νομίζω ότι ένας από τους τρόπους που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα και να είμαστε λίγο πιο ψύχραιμοι, είναι η μουσική, το τραγούδι, οι παραστάσεις και όλα αυτά που μπορούμε να ζήσουμε. Είναι πράγματα που μας βγάζουν έξω από αυτή την πραγματικότητα, μας πηγαίνουν σε μια άλλη πραγματικότητα και είναι μικρές ενέσεις που μας κάνουν καλό.
 
ΠτΘ: Σας είδαμε φέτος να εμφανίζεστε με του «Άγαμους Θύτες», παλιότερα κάνατε εμφανίσεις και σε τηλεοπτικά σήριαλ. Στα πρώτα βήματα της καριέρας σας ο Ανδρέας Βουτσινάς σκηνοθετούσε τις παραστάσεις σας μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη Λίνα Νικολακοπούλου. Μήπως ο Κώστας Μακεδόνας έχει μέσα του και ένα στοιχείο ηθοποιού; Μήπως κατά βάθος ήθελε να γίνει και ηθοποιός;
Κ.Μ.: Ηθοποιός δεν ξέρω αν ήθελα να γίνω. Αν ήθελα θα έπρεπε να το είχα σπουδάσει, γιατί θεωρώ πως ένας άνθρωπος για να πει ότι έχει γίνει ηθοποιός, περνάει πάρα πολύ δύσκολα, περνάει πάρα πολλά χρόνια μελέτης και δουλειάς. Είχα την τύχη να δουλέψω με τον Ανδρέα Βουτσινά σε μουσικές παραστάσεις στα πρώτα μου βήματα – που ήταν  το μεγαλύτερο ίσως πανεπιστήμιο σ’ αυτό το χώρο – και έκανα το κέφι μου παίρνοντας μέρος και σε παραστάσεις. Ικανοποιείται λίγο και αυτό το κομμάτι του εαυτού σου. Κάποιοι μου λένε, «είσαι φοβερός ηθοποιός» και τους λέω «μην την ξαναπείτε αυτή τη λέξη. Δεν μπορείτε να με χαρακτηρίσετε ηθοποιό, είναι πολύ βαριά κουβέντα».
 

«Το κακό με τα νέα παιδιά του χώρου είναι ότι έτυχαν σε μια εποχή που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα»
 

ΠτΘ: Στην Κομοτηνή επιστρέφετε μετά από αρκετά χρόνια. Θα έχετε στο πλευρό σας και τη Μαίρη Δούτση, μια νέα καλλιτέχνιδα. Πείτε μας για τη συνεργασία σας αυτή και το πώς αντιλαμβάνεστε τους νεότερους συναδέλφους σας, αυτούς που ξεκινάνε τώρα και βρίσκονται στα πρώτα βήματά τους.
Κ.Μ.: Η Μαίρη είναι μια εξαιρετική τραγουδίστρια από τη Θεσσαλονίκη. Έτυχε και γνωριστήκαμε μέσω του Κωνσταντίνου Βελλιάδη, που είναι ο μαέστρος μου στις συναυλίες. Ο Κωνσταντίνος είναι και ο άνθρωπος που έχει γράψει τα τραγούδια στον τελευταίο μου δίσκο «Δεν σου ανήκω». Το κακό με τα νέα παιδιά είναι ότι έτυχαν σε μια εποχή που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Όταν εγώ ξεκινούσα το τραγούδι ήταν δύσκολο να προσεγγίσεις δισκογραφικές εταιρείες. Εγώ ήμουν τυχερός που με άκουσε ο Σταμάτης Κραουνάκης τυχαία, και επένδυσε πάνω μου. Αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται ούτε στα καλύτερα όνειρα του καθενός.
 
Τώρα τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, γιατί πλέον δεν υπάρχουν και δισκογραφικές εταιρείες, δεν υπάρχει δισκογραφία, δεν υπάρχει τίποτα. Γίνονται ελάχιστες δουλειές, τις περισσότερες φορές μάλιστα αυτοχρηματοδοτούμενες, γιατί δεν υπάρχουν εταιρείες να επενδύσουν, δεν υπάρχει ο παραγωγός που υπήρχε παλιά κ.ο.κ. Τώρα ο καλλιτέχνης παίζει και το ρόλο του παραγωγού μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία, κάτι που δεν είναι και τόσο εύκολο. Υπάρχουν τα ΜΜΕ μέσα από τα οποία σε λίγες μέρες μπορεί να σε ξέρει όλη η Ελλάδα, ωστόσο είναι πολύ δύσκολο μετά να συνεχίσεις να κάνεις καριέρα, με τη λογική ότι δεν υπάρχει δισκογραφία, δεν πωλούνται οι δίσκοι, και είναι πάρα πολύ δύσκολο να φτάσει στο ευρύ κοινό μια καινούργια δουλειά, ένα καινούργιο τραγούδι ενός νέου ανθρώπου. Σήμερα ακόμη και τα τραγούδια των πιο αναγνωρισμένων τραγουδιστών είναι δύσκολο να φτάσουν στον κόσμο.  
 

«Είναι πολύ ενθαρρυντικό που αρκετά παιδιά διαλέγουν “τον δύσκολο δρόμο” του πιο σοβαρού και ποιοτικού τραγουδιού»

 
ΠτΘ: Πιστεύετε ότι θα αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Κ.Μ.: Δεν μπορούμε να μην είμαστε αισιόδοξοι, γιατί αν δεν είμαστε αισιόδοξοι και τα «βάψουμε μαύρα», χαθήκαμε. Πρέπει να ελπίζουμε και πρέπει να παλεύουμε γι’ αυτό. Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι αρκετά παιδιά διαλέγουν τον «δύσκολο δρόμο» του πιο σοβαρού και ποιοτικού τραγουδιού. Ελπίζω να βγουν νέα ταλέντα και νέοι δημιουργοί, γιατί έχουμε ανάγκη από νέους ανθρώπους να γράψουν τραγούδια.
 

«Πολλά τραγούδια νέων ταλαντούχων ανθρώπων, χάθηκαν και δεν βγήκαν ποτέ ή δεν είχα την τύχη να τα τραγουδήσω εγώ, λόγω συμβολαίων αποκλειστικότητας»

 
ΠτΘ: Η τελευταία σας δισκογραφική δουλειά κυκλοφόρησε το 2015. Ο τίτλος αυτής «Δεν σου Ανήκω» και σ' αυτή συμμετέχει και ο Γιώργος Νταλάρας. Δισκογραφικά που σας βρίσκουμε αυτή τη στιγμή;
Κ.Μ.: Όλο και κάτι θα γίνει. Δεν έχω αρχίσει να ετοιμάζω προσωπικό δίσκο. Είναι η ώρα ωστόσο για να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Προς το παρόν έχω κάποιες συμμετοχές σε δίσκους που ετοιμάζουν φίλοι μου, και κάποιοι νέοι δημιουργοί που μου ζητάνε να τραγουδήσω στους δίσκους τους.  Όταν κάτι μου αρέσει, το τραγουδάω. Αυτό είναι το μόνο καλό στο ότι δεν υπάρχουν πλέον δισκογραφικές εταιρείες. Στο παρελθόν είχαν περάσει από τα χέρια μου καταπληκτικά τραγούδια, στα οποία η δισκογραφική είχε αντίρρηση.  Πολλά τραγούδια πολλών νέων ανθρώπων ταλαντούχων, χάθηκαν και δεν βγήκαν ποτέ ή δεν είχα την τύχη να τα τραγουδήσω εγώ, λόγω συμβολαίων αποκλειστικότητας.  Όσο μπορώ, όταν ακούω κάτι καλό και μου προτείνουν, δεν λέω όχι ποτέ. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.