Καφε Σταθμος Λεχαινων

Του Άγγελου Σπίνου

Ο Άγγελος Σπίνος είναι ποιητής, με καταγωγή από τα Λεχαινά ν. Ηλείας. Συγκαταλέγει δε και τη Θράκη στις «πατρίδες» του, μιας και παππούς του υπήρξε ο Γεώργιος Μασούρας, ως εγγονός ο ίδιος της Ανθίππης Γκατζάνη, που ήταν αδελφή του Γεωργίου. Σημειωτέον ότι ο Γεώργιος Μασούρας, αν και Πελοποννήσιος, έτρεφε μεγάλη αγάπη για τη Θράκη και την Αλεξανδρούπολη. Στις αρχές του 20ού αι δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στη γειτονική πόλη, όπου και έχτισε και λειτούργησε τον περίφημο ομώνυμο Αλευρόμυλο, το κτίριο του οποίου έχει χαρακτηριστεί αρχιτεκτονικό μνημείο.

Εξ Ηλείας λοιπόν ο Άγγελος Σπίνος μας στέλνει δώρο σήμερα, ‒χαιρετίζοντας  τον τόπο που έζησε  ο αείμνηστος και ξακουστός στο Δεδέαγατς,  και τη Θράκη,  παππούς του‒,  το ποίημά του για τον ιστορικό Σταθμό των Λεχαινών, που είναι  και στη ζωή των εν Κομοτηνή και των εν Θράκη διαβιούντων,  αφού εκεί πολλά καλά συμβαίνουν που αφορούν και στα ημέτερα γράμματα. Εκεί έτσι παρουσιάστηκαν τα βιβλία του συνεργάτη και φίλου μας  Άγγελου Αγγελόπουλου από την Πολιτιστική ομάδα Φράγμα και στον ρόλο του συντονιστή τον ποιητή  Διονύση Κράγκαρη, εκεί πριν λίγο καιρό  παρουσιάστηκε από τον συνεργάτη  και φίλο μας από παλιά  Τάκη Λαϊνά  από κοινού με τον ποιητή Γιώργο Γώτη, την Ελένη Σκάβδη και τον Βασίλη Λαδά, με τον Διονύση Κράγκαρη και πάλι στον ρόλο του συντονιστή,  η πρόσφατη ποιητική συλλογή του Χρήστου Ντάντου «Μικρογραφίες ΙΙ».

Έρρωσθε Λεχαινιώτες, Άγγελε Σπίνο σε ευχαριστούμε πολύ!!! 

Παλιά το ’χε κάποιος Σκαλτσάς,
αλλά εμείς ξέραμε τον Κόλα.
Μετά το πήρε ο Βδοκής
και τα ’χει αλλάξει όλα.

Το καφενεδάκι του ΟΣΕ,
στην άκρη του σταθμού μας,
πώς ήταν άλλες εποχές
μας έρχεται στο νου μας.

Τότε που ο σταθμός
ήτανε στην ακμή του
και πώς έχουν τα πράγματα
τώρα στην παρακμή του.

Τα τρένα πηγαινοερχόσαντε
πάνω από αιώνα,
μας έμεινε το τράνταγμα στη γη
και του μουτζούρη η κόρνα.

Οι ταξιδιώτες μπαινόβγαιναν
μες στο καφενεδάκι,
τα τρένα περιμένοντας,
πίνοντας καφεδάκι.

Όπως όλα αλλάζουν στη ζωή
έτσι και το καφενεδάκι
μας έγινε καφετέρια
ανοίγοντας βραδάκι.

❦

Έχει πελάτες μόνιμους
ανθρώπους που ’χουν γνώσεις
και κάνουνε πολύ συχνά
διάφορες εκδηλώσεις.

Εκεί που ο ταξιδιώτης καθότανε,
κάτι να παραγγείλει,
τώρα κάθεται ο Κράγκαρης[1]
ποιήματα να απαγγείλει.

Εκεί που πίναν τον καφέ
του Οργανισμού οι εργάτες,
εκεί διαβάστηκε πως «Η Κλειώ
φοβότανε τις γάτες».[2]

Κι εκεί που έπαιρναν το τσάι τους
οι μεγαλοκυρίες,
κάθεται τα βράδια ο Λαϊνάς[3]
λέγοντας ιστορίες.

Τα τρένα έπαψαν να περνούν,
ο σταθμός  έχει ερημώσει
και γύρω γύρω στις γραμμές
χορτάρια έχουν φυτρώσει.

Οκτώβρης 2024

---

[1] Αναφέρεται στον Λεχαινιώτη συνταξιούχο νομικό και συγγραφέα Διονύση Κράγκαρη. Το πλέον πρόσφατο βιβλίο του είναι η ποιητική συλλογή «Η επιείκεια των καιρών».

[2] Διήγημα του  Άγγελου Ευθ. Αγγελόπουλου, που συμπεριλαμβάνεται στην ομότιτλη συλλογή διηγημάτων του, «Η Κλειώ φοβότανε τις γάτες και άλλα διηγήματα» (εκδ. Κοράλλι, Αθήνα 2023). Την ίδια χρονιά εκδόθηκε  και η συλλογή διηγημάτων του «Ο δρόμος και το ρολόι ‒ 31 αφηγήματα», από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης.

[3] Αναφέρεται στον Λεχαινιώτη γεωπόνο και συγγραφέα Τάκη Ν. Λαϊνά, του οποίου τα βιβλία «Ο κόσμος ο κάμπος, El campo el mundo»(2011) και «Γη και ύδωρ»(2017) κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Παρατηρητής της Θράκης.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.