Η συγκλονιστικη ζωη δυο φιλων που η ζωη τους εφερε σε απεναντι φυλακια της Κυπρου

«Παρότι εγώ ήμουν Ελληνοκύπριος κι αυτός Τουρκοκύπριος είχαμε τις ίδιες ανθρώπινες αγωνίες, χωρίς προκαταλήψεις και εθνικισμούς για το μέλλον του τόπου»

Δεκάδες χρόνια μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντενκτάς, ο κ. Ανδρέας Χρήστου με καταγωγή από ένα όμορφο χωριό της Πάφου δεν μπορεί να βάλει από το μυαλό του τον Τουρκοκύπριο συνομήλικό του, Φερτή.
 
«Με τον Φερτή δουλεύαμε στο ίδιο εργοτάξιο και κάναμε οικοδομικές εργασίες. Μοιραζόμασταν πολλές φορές το φαγητό μας και έτυχε με αυτό το παιδί μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, το 1974, να συναντηθούμε σε απέναντι φυλάκια στη σκοπιά. Πολλές φορές στις σκοπιές προβληματιζόμασταν και παρότι εγώ ήμουν Ελληνοκύπριος κι αυτός Τουρκοκύπριος είχαμε τις ίδιες ανθρώπινες αγωνίες χωρίς προκαταλήψεις και εθνικισμούς  για το μέλλον του τόπου», ανακάλεσε για να μοιραστεί πως δεν θα καταφέρει ποτέ του να ξεχάσει αυτές τις νεανικές ανησυχίες.
 
Φυσικά οι μνήμες του δεν έχουν τελειωμό. Ο ίδιος γεμάτος θέρμη περιέγραψε έντονα  περιστατικά που προκαλούν ανατριχίλα ακόμα και στο άκουσμά τους : «δεν μπορώ να ξεχάσω την εικόνα του Τουρκοκύπριου τελώνη, την μία και μοναδική φορά που πήγα στα κατεχόμενα το 1974. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τις συμβουλές που μου έδωσε, αν και δεν τον γνώριζα. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά και μας είπε αυτολεξεί “να προσέχετε τους Τούρκους όταν μπείτε στην Κύπρο και ειδικά τους Τούρκους εποίκους θα σας παρακολουθούν”». 

«Πολλοί Ελληνοκύπριοι επιστρέφοντας στις πατρογονικές τους εστίες αναζητούν σημάδια από τα παλιά» 

Μέσα από το συμβάν φανερώνεται πως ένα μεγάλο μέρος των Τουρκοκυπρίων δεν είχε να χωρίσει τίποτα από τους Ελληνοκύπριους, αν και σαφέστατα υπήρξαν εθνικισμοί και από τις δύο πλευρές που δεν βοήθησαν καθόλου στις εξελίξεις, συνέχισε ο κ. Χρήστου. «Δεν μπορώ να ξεχάσω το γραφικό λιμανάκι της Κερύνειας με το όμορφο φρούριο, γεμάτο ενετικά στοιχεία. Μέχρι σήμερα αποτελεί τουριστικό προορισμό, το επισκέπτονται Άγγλοι, Ρώσοι και πολλοί Τούρκοι. Ανάμεσα στους επισκέπτες υπάρχουν πολλοί Ελληνοκύπριοι, που επιστρέφοντας στις πατρογονικές τους εστίες αναζητούν σημάδια από τα παλιά», είπε.
 
Αυτά τα σημάδια του παρελθόντος για τα οποία έκανε λόγο δεν μπορούν να χαθούν κάτω από τα καζίνο, τα μεγάλα ξενοδοχεία και τους σύγχρονους αυτοκινητόδρομους που ανεγέρθησαν τον τελευταίο καιρό στα κατεχόμενα. Ο ίδιος, όμως, δεν κατάφερε να κρύψει την πικρία του για τα σύμβολα του ψευδοκράτους του Ντενκτάς «με αυτά τα λάβαρα ισχυροποιείται η αδιαπραγμάτευτη κυριαρχία της Τουρκίας στην Κύπρο και ο διεθνής παράγοντας πρέπει επιτέλους να ευαισθητοποιηθεί. Όταν βρέθηκα στην Κερύνεια και θέλησα να επισκεφθώ μία εκκλησία, δεν το έπραξα και ήταν συνειδητή η απόφασή μου, γιατί δεν είχα καμία πρόθεση να πληρώσω εισιτήριο εισόδου στις κατοχικές αρχές».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.