Η σημερινη «χαοτικη ποιοτητα» ζωης στον «Ανελκυστηρα» της Μαριας Καμπανταη

Το βιβλίο της Δραμινής ψυχολόγου παρουσιάζεται σήμερα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής

«Η ζωή από μόνη της είναι ένας ανελκυστήρας· άλλοτε μας ανεβάζει, άλλοτε μας κατεβάζει στα ξαφνικά με το πάτημα ενός κουμπιού στο υπόγειο»

Μια συλλογή ιστοριών, σαν άλλες ταινίες μικρού μήκους η παρακολούθηση των οποίων θα κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί με τον πρωταγωνιστή, να αναστοχαστεί και ανακαλύψει εκ νέου την «χαμένη» εσωτερική του δύναμη, παρουσιάζεται σήμερα στην Κομοτηνή, σε «σκηνοθεσία» της Μαρίας Καμπάνταη.

Ο λόγος για την συγγραφέα του «Ανελκυστήρα» που όπως επεξηγεί και ο υπότιτλος του αφορά σε «Αληθινές ιστορίες για τις δυνάμεις που απορείς κι εσύ πού τις βρήκες ή που τις έχασες» που συγκέντρωσε η Δραμινή ψυχολόγος και συγγραφέας μέσα από την 25ετή και πλέον επαγγελματική της πορεία και μεταφέρει στους αναγνώστες της, με στόχο την ίαση. Όπως τόνισε, μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» με την αφορμή της σημερινής παρουσίασης του βιβλίου στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Κομοτηνής, «οι ιστορίες έχουν δύναμη ιαματική και από την στιγμή που κάποιος αρχίζει να την διηγείται τότε αρχίζει και η επούλωση του τραύματος».  Ως άλλο «ιστορικό» που περιγράφει ο ασθενής στον γιατρό του εναποθέτοντας το τραύμα στα χέρια κάποιου άλλου, ώστε να αρχίσει η επούλωσή του.

Έντεκα κεφάλαια «αποστάγματα» της 25ετούς πείρας της ως ψυχολόγος που και για την ίδια ξεκίνησε, όπως παραδέχθηκε ως θεραπευτικό εργαλείο. Συναντώντας για παράδειγμα ανθρώπους με κρίσεις πανικού, κατέγραφε την ιστορία τους, την έγραφε ως άλλη μικρή ταινία και τους την έδινε να την διαβάσουν. Με αποτέλεσμα η ανάγνωση αυτή να τους εμψυχώνει, καθώς όπως εξήγησε «ουσιαστικά καθρέφτιζε τις δυνάμεις που μέσα τους είχαν και νόμιζαν ότι δεν τις έχουν ή τις ξεχνούσαν», η βάση άλλωστε της ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας.

«Οι ιστορίες, ζωές συμπυκνωμένες»

Έντεκα ιστορίες «δεμένες» υπό τον τίτλο «Ανελκυστήρας». Με αφήγηση λογοτεχνική, ανθρώπινη μαρτυρία και λόγο απλό, με πάμπολλα ζητήματα της καθημερινότητας όλων μας να περνούν από τις σελίδες του βιβλίου, διαβαθμισμένα όπως ένας ανελκυστήρας. «Σε κάθε ένα εκ των έντεκα κεφαλαίων ο αναγνώστης κάτι θα βρει. Όπως σε ένα πολυκατάστημα, θα βρει τον εαυτό του όχι μόνο σε μια, αλλά σε πολλές ιστορίες που σαν  ανελκυστήρας θα τον τραβήξει προς τα πάνω» ανέφερε η ίδια τονίζοντας πως άλλωστε «και η ζωή από μόνη της είναι ένας ανελκυστήρας, άλλοτε μας ανεβάζει, άλλοτε μας κατεβάζει στα ξαφνικά με το πάτημα ενός κουμπιού στο υπόγειο».

Η ίδια δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στο συναίσθημα γιατί όπως εξήγησε έτσι « η γνώση μένει ανθεκτική στον χρόνο». «Με κάποιες ιστορίες θα ταυτιστούν, με κάποιες θα ξαφνιαστούν, με όλες τις ιστορίες θα ανοίξουν τους ορίζοντές τους»  ανέφερε για να χαρακτηρίσει τις ιστορίες ως «ζωές συμπυκνωμένες».

«Να πετάξουμε ό,τι περιττό, άχρηστο και καταχρηστικό για να μπορέσουμε να ζήσουμε απλά»

«Όταν βλέπουμε ότι ο πρωταγωνιστής περνά τα ίδια με εμάς, ταυτιζόμαστε. Το παρελθόν δεν αλλάζει αλλά ίσως μπορούμε να το δούμε λίγο διαφορετικά και να κάνουμε τις συνδέσεις ώστε να μη σκοντάφτουμε πάνω σε αυτά που μας απασχολούσαν ως τώρα τόσο βαθιά και έντονα» εξήγησε για να τονίσει πως οι άνθρωποι έχουμε την τάση να εστιάζουμε στο αρνητικό και να ζούμε την ζωή μας ναι με περισσότερες ανέσεις αλλά πολύ πιο πολύπλοκα.  

Η ίδια χαρακτήρισε τον σημερινό τρόπο ζωής ως άλλη «χαοτική ποιότητα» εξηγώντας πως ανέκαθεν η κοινωνία εμφάνιζε μεταπαθολογίες, ωστόσο «μέσα από την πανδημία του κορωνοϊού ήρθαν αυτοί οι πολλαπλοί ψυχοτραυματισμοί να τα εντείνουν και να τα ενισχύσουν». «Η ταύτιση» άλλωστε όπως εξήγησε «είναι το μέσο εκείνο που μας δίνει τον έλεγχο στη ζωή μας» για να τονίσει πως «όταν δούμε ότι ο ήρωας περνά πολύ πιο δύσκολα θα νοιώσουμε ευγνώμονες γι’ αυτό που έχουμε, γεγονός πολύ σημαντικό».

Ερωτηθείσα σχετικά με το «επιμύθιο» του βιβλίου η κ. Καμπάνταη εξήγησε πως πρόκειται για ένα βιβλίο «αισιόδοξο και ενθαρρυντικό» και όπως ένα τιραμισού, παρομοίωση που χρησιμοποιεί και στο βιβλίο, « η ζωή είναι γεμάτη αντιθέσεις, έχει γλυκό και πικρό» και για να ανταπεξέλθουμε σε όλα, θα πρέπει να κάνουμε το κάτι παραπάνω. « Πρέπει να πετάξουμε ό,τι περιττό, άχρηστο και  καταχρηστικό για να μπορέσουμε να ζήσουμε απλά και να βρούμε την δύναμη αυτήν που νομίζουμε ότι δεν έχουμε, ξεχάσαμε ή χάσαμε» κατέληξε.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.