Η Λοπεση των Λεχαινων

[Στα συγγραφικά μονοπάτια του ποιητή Άγγελου Σπίνου, απoγόνου του αλευροβιομήχανου Γεώργιου Μασούρα, με καταγωγή από τα Λεχαινά Ν. Ηλείας, είχαμε τη χαρά να περιδιαβούμε προ ολίγου καιρού οι Κομοτηναίοι, όταν μας «συστήθηκε» με το ποίημά του «Καφέ Σταθμός Λεχαινών» (βλ. σχετικά), αλλά και με τη φιλοξενία της ποιητικής του σύνθεσης «Ήταν μια άλλη εποχή που πέρασε και πάει…» (βλ. σχετικά).
Με πυξίδα το χθες, ο ποιητής Άγγελος Σπίνος επιχειρεί και πάλι, στίχο με στίχο να ξύσει τη σκουριά που έχει δημιουργήσει ο χρόνος σε μνήμες και βιώματα και να τα ανασυνθέσει ποιητικά στο παρόν.
Ποιημάτων συνέχεια λοιπόν… με ταξίδια σε γειτονιές αλλοτινές, εκεί όπου πρωταγωνιστούσαν οι άνθρωποι, η αυθεντικότητα και συναίσθημα.]

Γενιές και γενιές περάσανε
όπως και η δικιά μας
εκεί τη βγάζαμε μικροί
ήταν η γειτονιά μας

Στη γειτονιά που γεννήθηκε
η πολύτιμη Κολιοπάνου
μετέπειτα τραγουδίστρια
η μεγάλη Πόλυ Πάνου

Τότε που η γιαγιά της ήτανε
φίλες με τη δικιά μου
κι έτσι έμαθα το γεγονός
κι εγώ με τη σειρά μου

Λόπεση όλοι τη λέγαμε
μη δίνοντας σημασία
για ποιο λόγο προέκυψε
αυτή η ονομασία

Απ’ τους παλιούς που ήξερα
δεν έμεινε κανένας
αλλά στο νου καμιά φορά
μου ’ρχεται ένας ένας

Ο Βαγγέλης ο Αδαμόπουλος
με σκουφιά και μαγκούρα
νεράιδες έλεγε ότι είχε δει
στη λάκκα του Κουμπούρα

Η Ευθυμία η Βιόλενα
πάντα καλοσυνάτη
η Αγγέλω που μας φόβιζε
κι η Νίκη η Γαλάτη

Ο Στράτος με το κάρο του
πάντα ζοχαδιασμένος
ποτέ δε χαμογέλασε
έτσι ήτανε φτιαγμένος

Η γριά Διαμάντω η Σπίνενα
μακρινή συγγένισσά μου
μας φώναζε παλιόπαιδα
μακριά από δω χάμου

Για τη Σεβιώ και για τη Σχοινού
μου ’λεγε η γιαγιά μου
γιατί δεν τις πρόλαβα εγώ
στα χρόνια τα δικά μου

Σ’ ένα σπιτάκι μακρόστενο
μέναν οι Μουρελαταίοι
και στο Καπογιαννέικο
ήρθαν οι Μαραταίοι

Η Αργουρούλα η Κατσαρού
που έμενε πιο πέρα
αφιερώσεις έκανε
στο ράδιο όλη μέρα

Οι πιο πολλές οικογένειες
τότε ήταν μεγάλες
ελάχιστες μείναν απ’ αυτές
και χάθηκαν οι άλλες

Όπως του Μπαζάκα τ’ Αρκαδινού
του Σπαθάρα κι Αναστασίνη
που οι απόγονοί τους σκόρπισαν
και χάθηκαν και εκείνοι

Τώρα που μεγαλώσαμε
κι όλο πίσω κοιτάμε
γιατί τη λέμε Λόπεση
να μάθουμε ρωτάμε

Το Λόπεσι κι είν’ αρβανίτικο
κάποιοι μας εξηγήσανε
και Αρβανίτες κάποτε
μπορεί να κατοικήσανε

Δεκέμβρης 2024

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.