Η φυγη του κ. Πασχαλη

Από τις υπό έκδοση Ιστορίες του Ψ από τον Κέδρο

«Τι είναι αυτό που σε κάνει να θες να ταξιδεύεις;» αναρωτιέται ο πλαστογράφος Ελμίρ στο “F for fake” του Όρσον Γουέλς. «Αλλάζεις περιβάλλον, βλέπεις νέους ανθρώπους, πιο γοητευτικούς…Ποτέ δεν ξέρεις γιατί. Γιατί ταξιδεύεις;». Τι είναι αλήθεια, αυτό που αναγκάζει τον σεβάσμιο πλέον γέροντα Τολστόι στις 28 Οκτωβρίου 1910, να εγκαταλείψει την οικογενειακή θαλπωρή και να χαθεί μέσα στη ρώσικη νύχτα; Γιατί ο Γκαίτε στις τρεις η ώρα το πρωί της τετάρτης Σεπτεμβρίου 1786, αναχωρεί σαν δραπέτης για την Ιταλία, χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν, με πλαστό διαβατήριο και με το όνομα Μίλλερ; «Γιατί ο Πασχάλης πήρε το ποδήλατό του κι έφυγε λέγοντας μόνο πως θα πάει να κάνει ένα γύρο στη Μακεδονία;» με ρωτούσε γεμάτη απορία η σύζυγός του «κινδυνεύει, γιατρέ, τι πρέπει να κάνουμε»;

Η κατακόρυφη τρυφερότητα της απόδρασης του Πασχάλη από το οικογενειακό περιβάλλον, στη σεβαστή ηλικία των εβδομήντα επτά ετών, μεταδίδει σε μένα αλλά και σε όποιον το διηγήθηκα, τον γλυκό ίλιγγο των αχράντων μυστηρίων, την πρώτη μεταλαβιά  όταν ήμασταν μικρά παιδιά. Την γλυκιά γεύση από τη μαυροδάφνη στον ουρανίσκο, την θύμηση της απεραντοσύνης από την ψίχα του ψωμιού ανάμεσα στα δόντια, το λευκό συννεφάκι από τα θυμιατά και το συνωστισμό στις πολύβουες λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας, που μας έφερναν ένα λεπτό πριν την λιγοθυμιά μέσα από τα αρώματα της Άνοιξης και τα λιγώματα των κορμιών, καταϊδρωμένα από το στριμωξίδι και την έξαψη.

Έβλεπα τον Πασχάλη να διασχίζει με το ποδήλατό του,  τα Τέμπη έρημα πλέον από τροχοφόρα, μιας και είχαν εγκαινιαστεί οι σήραγγες από τον Τσίπρα, να δροσίζεται στην πηγή της Αφροδίτης και να πλένει το σβέρκο του. Να τον ακολουθεί το λιβάνι από τις λειτουργίες του Μεγαλοβδόμαδου και να σιγοψέλνει τους βυζαντινούς ύμνους, αυτό το κορύφωμα της Ελληνικής γλώσσας, μια από τις πιο υψηλές κατακτήσεις της Ελληνικής ποίησης, καθώς χτυπούσε ορθοπεταλιές στα κατάφυτα Πιέρια Όρη, τα φυλλοβόλα δάση τους και τα ανθισμένα αγριολούλουδα. Να αλλάζει μπλουζάκι στους πρόποδες του όρους Βόρα πριν κατέβει στις όχθες της λίμνης Βεγορίτιδας, κι αποφασίσει να κάνει μια βουτιά στα νερά της. Μέσα σε μια εβδομάδα να καταφέρει να δει το καμπαναριό του Αγίου Δημητρίου στο πιο ορεινό οικισμό του νομού Σερρών και ολόκληρης της ανατολικής Μακεδονίας, και να ακούσει τις καμπάνες να μεταδίδουν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως στην οροσειρά της Βροντούς, της Ροδόπης, και του Φαλακρού. Έως τον Όρβηλο και το Μενοίκιο να ακούγεται το «Χριστός Ανέστη».

Ως ψυχίατρος προσποιούμουν πάντοτε πως ήξερα τα πάντα, γιατί δεν επιτρέπεται ένας ψυχίατρος να μην έχει απαντήσεις. Ήξερα πως ο Τολστόι έφυγε, όχι για να αποφύγει τον θάνατο, όπως φιλολογικώς έχει ειπωθεί, αλλά για να γλιτώσει από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον. Δεν ήξερα τι να απαντήσω στη σύζυγο του Πασχάλη. Της έσφιξα απλώς το χέρι και της ευχήθηκα «καλή Ανάσταση».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Σωτήρης Παστάκας  (ποιητής, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, πεζογράφος, δάσκαλος βιωματικής γραφής, ανθολόγος), γεννήθηκε το 1954 στη Λάρισα, όπου και ζει. Σπούδασε Ιατρική στη Ρώμη. Για 30 χρόνια εργάσθηκε ως ψυχίατρος στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μεταφράσεις ιταλικής ποίησης, δοκίμια, διηγήματα και 17 ποιητικές συλλογές. Έχει μεταφραστεί σε 16 γλώσσες κι έχει διαβάσει ποιήματα σε διάφορα διεθνή ποιητικά φεστιβάλ (San Francisco, Sarajevo, Izmir, Roma, Napoli, Siena, Cairo, Istanbul  κλπ). Για το 2021 είναι επίσημος προσκεκλημένος στο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης του Μεδεγίν, στην Κολομβία. Τρεις ποιητικές συλλογές του κυκλοφορούν στην Ιταλία όπου απέσπασε το Βραβείο Nord Sud το 2016, μία στις ΗΠΑ και πρόσφατα στην Ισπανία. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1994.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.