Η ΦΩΝΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Μια γέννα στους πρόποδες του βουνού τον μήνα Μάρτη

Ένα όνειρο παιδικό, από αυτά που έχουν μεγάλους κορμούς και συγκρατούνται από μεγάλες, μακριές ρίζες: η φωνητική απόδοση των διηγημάτων του Γεωργίου Μ. Βιζυηνού.

Μια επιστροφή στην πρώτη αναγνωστική μου φωνή.

Μια δοκιμασία δηλαδή, ένα συνεχές βάδισμα σε διάφορους πνευματικούς τόπους:

από τα παραμύθια της γιαγιάς μου, στο γέλιο του παππού Σιδέρη (ανατολικά της Ρωμυλίας

ο πρώτος τόπος), από την φωνή της γκάιντας που τεντώνεται σαν λαιμός κι αποζητά τον ήλιο σε έναν χορό με σχήμα πάντα κυκλικό ~ κοχλίας και λαβύρινθος μαζί, o ζωναράδικος, χέρια δεμένα, χέρια ελεύθερα.

Χέρια ζεστά. Δεν κάνει κρύο ποτέ στην Κομοτηνή, μην ξεγελιέσαι:

η υγρασία της πόλης που κουβαλάς στα ρούχα σου

είναι το χώμα που επιστρέφει στο νερό, κυλά μαζί σου, σταθερά αλλάζει,

στην πρώτη του μήτρα επιστρέφει, την υδάτινη.

                                                                 Επέστρεφε κι εσύ.

Δεν είναι νερό αυτό το κόκκινο στα χέρια σου και μην τρομάζεις.

Η φωνή σου είναι που θα γίνεται λυγμός κάθε που κινάς να φύγεις.

                                                                Να φεύγεις.

Συνέχισε να τραγουδάς.

Μια τελετουργία κάθε φορά που έρχεται η Άνοιξη

~ βία και βορράς.

Μικρός θεός ο Μάρτης

αναζητά στον πόλεμο τα υλικά του τραγουδιού του.

Μα εμείς στέκουμε στο όριο της χώρας και της οροσειράς

και τραγουδάμε δυνατά με τεντωμένα τα ριζά μας προς το φως.

Χώμα και γη και ουρανός, κι ανάμεσα ο άνθρωπος:

τα υλικά του μύθου. Αυτό μού έμαθε η Ροδόπη.

Η ζωή μας κυλά μεταξύ δυο ποταμών,

πριν η φωνή γίνει θέατρο,

πριν προλάβεις να διαλέξεις ρόλο, να πεις, να γίνεις, να χωρίσεις.

Πριν από το θέατρο ήταν πάντα οι γυναίκες ~

Φορούν λευκό μαντήλι στα μαλλιά για τις γιορτές του θρήνου.

Μαβιά και κόκκινα σε πράσινο λιβάδι κάθε Μάη.

Αέναες οι τελετουργίες του Βορρά. Κόκκινοι κύκλοι.

Η φωνή εντός μου, οι φωνές των άλλων.

Κάποιος με ακούει με τα χέρια του. Το νιώθω.

– Μα ποια από τις δυο μας είναι, Όλγα, ο Βιζυηνός ~ αυτός που μιλάει ή αυτός που ακούει;

– Ίσως εκείνος που αφουγκράζεται διαρκώς για να μιλήσει λίγο. Ακούω τη φωνή σου.

                                                                          Συνἐχισε ~

Η ΦΩΝΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ είναι το podcast που δημιουργήσαμε στο studio του Παρατηρητής της Θράκης στην Κομοτηνή.

Πρώτος σταθμός, ο Γεώργιος Μ. Βιζυηνός.

Στα έξι του διηγήματα, συναρμολογεί κανείς την ψυχή του κορυφαίου Θρακιώτη διηγηματογράφου και τους τόπους της γενέθλιας γης – όπου «τόπος», απλώς, «ο άνθρωπος».

Τα δύο πρώτα επεισόδια είναι ήδη διαθέσιμα στο Spotify

Το πρώτο επεισόδιο είναι το εξής:

και το δεύτερο:

στη σελίδα του Ραδιοφώνου του Παρατηρητή.

Κάθε Τρίτη στις 14:00, ένα νέο επεισόδιο θα ανεβαίνει.

Ευχαριστώ από καρδιάς όλη την ομάδα του podcast Η ΦΩΝΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ,

την Όλγα Ιωαννίδου, την Εμπρού Γιουσούφ, την Ελπίδα Περδίκη, τον Θάνο Βαφειάδη,

τη Νατάσα Βαφειάδου, την Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη.

Με την ευχή να συνεχίσουμε το βάδισμα,

για να ανθίζει η γη – σπορά και δέντρα.

Άννα Παπαγιαννάκη Διβανή

Νέα σειρά podcast

Η φωνή πριν από το θέατρο με την Άννα Παπαγιαννάκη Διβανή

Η Άννα Παπαγιαννάκη Διβανή ερευνά τον ρυθμό που συγκροτεί τους πολλαπλούς κόσμους της λογοτεχνίας

με την κίνηση της φωνής της και τη μουσική των λέξεων.

Δραματουργία / Ερμηνεία: Άννα Παπαγιαννάκη Διβανή

Επιμέλεια ήχου: Όλγα Ιωαννίδου

Επιμέλεια κειμένων: Ελπίδα Περδίκη

Επιμέλεια εικόνας & φωτογραφίας/ Γραφιστικός σχεδιασμός: Εμπρού Γιουσούφ

Παραγωγή: Παρατηρητής της Θράκης

Παρατηρητής της Θράκης & Άννα Παπαγιαννάκη Διβανή©2022

Spotify link _ https://open.spotify.com/show/6wjeCJQKmpqSH2wAw37c5H

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.