H Bιζύη του Γεωργίου Βιζυηνού και η Κομοτηνή

Στις 16 του Απρίλη του 1896 πέθανε ο διηγηματογράφος και ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός, που γεννήθηκε το 1848 στη Βιζύη της Θράκης, και το άγαλμά του είναι αφετηριακό σήμα των γραμμάτων της πόλης μας, και των «εδώδιμων» και των «αποικιακών»… Και όσων δημιουργών έχουν δηλαδή εντοπιότητα αλλά και όσων «υιοθετήσαμε», όπως ο Γεώργιος Βιζυηνός, προκειμένου να έχουμε ως πόλη μια κάποια στα γράμματα …προοπτική.

Η οικογένεια Μιχαηλίδη και το μπαούλο του Ξηρέα

Η οικογένεια Μιχαηλίδη εξάλλου, η οικογένεια του Γεωργίου Βιζυηνού δηλαδή, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, ανέπτυξε σχέσεις με την Κομοτηνή, αφού μέλη της ήρθαν στην πόλη και εγκαταστάθηκαν μετά τη μικρασιατική καταστροφή, και πολλές ήταν οι φήμες για το μπαούλο με τα χειρόγραφα του ποιητή και διηγηματογράφου, που ανέφερε ο γυμνασιάρχης κ.Ξηρέας ότι διατηρούσε στην Κομοτηνή συγγενική του συγγραφέα οικογένεια, και το οποίο αίφνης …χάθηκε.

Ο βιζυώτης Γιώργος Παπαδριέλλης

Υπήρχαν όμως και αρκετοί Βιζυώτες στην Κομοτηνή, μεταξύ των οποίων ο αείμνηστος Γιώργος Παπαδριέλλης, ο λιγομίλητος, ιδιαίτερα στα περί του πολιτισμού θέματα, δήμαρχος, που ήταν ιδιαίτερα περήφανος για την κοινή, με τον μεγάλο διηγηματογράφο, καταγωγή από τη Βιζύη, με την οικογένεια του οποίου, σε προφορική συνομιλία μαζί μας, είχε αναφέρει ότι είχαν μακρινή συγγένεια. Ο ίδιος ήταν περήφανος και για κάποιες δερματόδετες πρώτες εκδόσεις των έργων του Βιζυηνού που είχε στη βιβλιοθήκη του, από τον επίσης Βιζυηνολάτρη πατέρα του, Οδυσσέα που επίσης διετέλεσε δημοτικός της πόλης σύμβουλος.

Η Βιζύη της Σωτηρίας Μαραγκοζάκη

«Της Θράκης τα χωριά πολλά/ σαν τη Βυζώ κανένα» έγραφε για τη γενέτειρά του ο Βιζυηνός, και από τη φωτογραφία της πολύ όμορφης ακόμη και σήμερα «Βιζώς» που ανήρτησε στη σελίδα της στο fb, η εξαιρετικής ευαισθησίας και λάτρης του Βιζυηνού συγγραφέας Σωτηρία Μαραγκοζάκη, ξεκίνησε και το μικρό μας, μνημόσυνο σχόλιο, τώρα ιδιαίτερα που η ένθερμη ερευνήτρια του έργου του Γεωργίου Βιζυηνού, Κυριακή Μαμώνη είναι στους ουρανούς μαζί του, και δεν έχει την ευκαιρία να αποθέσει ένα μπουκετάκι λουλούδια στον τάφο του, όπως κάθε χρόνο έκανε…

Αιωνία του η μνήμη…