Γιωργος, Μονικα και Lála: μια διαφορετικη μουσικη συναντηση

Μια συνεργασία που ξεκίνησε εδώ και χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα δύο μοναδικές βραδιές μουσικής, μία στην Κομοτηνή και στη «Μαρμελάδα», και μία στην Αλεξανδρούπολη και το βιβλιοπωλείο «Κάφκα», από τους Γιώργο Αναματερό, στο πιάνο και τις συνθέσεις, τον Eduardo Lála στο τρομπόνι και τη Μόνικα Καμπασελέ στην φωνή και τις συνθέσεις.

Οι μουσικοί σχηματίζουν ένα trio που ερμηνεύει jazz standards από το American Songbook, όπως Fats Waller και Cole Porter, αλλά και προσωπικές τους συνθέσεις, όπως τα The more i tell you about her the more i’m falling for you, του Γιώργου Αναματερού, ή το Une Mauvaise Personne, της Μόνικας Καμπασελέ.

Με την ευκαιρία της παρουσίας τους στην Κομοτηνή, ο Eduardo Lála και η Μόνικα Καμπασελέ μίλησαν στον «ΠτΘ» για τα σχέδια τους, τη συνεργασία τους, αλλά και την τζαζ τόσο στην χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό, αλλά και τον τρίτο της παρέας, τον Γιώργο Αναματερό, που αποτελεί και το κοινό τους σημείο.

Μια γνωριμία με μεγάλη ιστορία

Ο Eduardo Lála γνώρισε τον Γιώργο Αναματερό στην Πορτογαλία, πριν από 20 χρόνια, όταν βρισκόταν εκεί και έπαιζε σε τζαζ μπαρ, και η φιλία τους κράτησε για όλα αυτά τα χρόνια παίζοντας μαζί στη Λισσαβόνα.

Φέτος όμως, με την υποστήριξη του προγράμματος κινητικότητας που χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση / Creative Europe, έφεραν την συνεργασία τους στην Ελλάδα, με καλλιτεχνικά προγράμματα σε συνεργασία με το Beton 7 Art Radio, καθώς και οργάνωσαν συναυλία στο αρχαιολογικό μουσείο στην Αθήνα

Όμως μεταξύ όλων αυτών, βρέθηκε για πρώτη φορά στην Βόρεια Ελλάδα, την Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη, για δύο συναυλίες, σημειώνοντας πως η περιοχή είναι πολύ όμορφη, και θεωρεί πως είναι πολύ τυχερός που βρίσκεται εδώ, γιατί τόσο το περιβάλλον όσο και οι άνθρωποι είναι πολύ όμορφοι.

Με τον Γιώργο Αναματερό, σημείωσε, έχουν μια ιδιαίτερη συνεργασία, γιατί εξερευνούν εποχές της τζάζ που δεν συνηθίζει ο ίδιος, τραγούδια της δεκαετία του ’20, του ’30 και του ’40, με έμφαση στον Fats Waller, ένα πιανίστα με πολύ χιούμορ μέσα στη μουσική του.

Παράλληλα όμως το συνδυάζουν με standards της τζαζ αλλά και τραγούδια από την Μόνικα και το Γιώργο.

Η συνεργασία μεταξύ των τριών μουσικών βέβαια δεν σταματά, μιας και ήδη η Μόνικα, που εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται στο Παρίσι, έχει επισκεφτεί τη Λισσαβόνα, και ελπίζουν πως θα μπορέσουν να έχουν επαφές αν όλα πάνε καλά.

«Σίγουρα θα κάνουμε σημαντικά πράγματα τα επόμενα χρόνια» τόνισε.

Οι μουσικοί χρειάζονται στήριξη

Όσο για την αίσθηση του να παίζουν τζαζ σε ανοιχτό χώρο, όταν συνήθως παίζουν σε πιο κλειστούς χώρους, σημείωσε πως σε όλο τον κόσμο, γίνονται προσπάθειες για να παίζουν ζωντανά όπου μπορούν, και να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα.

Όντως έχει διαφορετική ατμόσφαιρα μέσα σε ένα κλαμπ, που είναι σημαντικό κομμάτι της τζαζ, ενώ και ο ήχος είναι διαφορετικός. Όμως οι μουσικοί προσαρμόζονται, και ανεξάρτητα του τόπου ή του μεγέθους του κοινού τους, θεωρεί πως αξίζουν να τους δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Άλλωστε η περίοδος της πανδημίας, που ήταν αρνητική για πολλούς, χτύπησε ιδιαίτερα τους καλλιτέχνες, για αυτό και κάθε ευκαιρία για να εκφραστούν και να παίξουν, σε πολλά σημεία και περιοχές, είναι σημαντική, για αυτό και θεωρεί πως θα πρέπει να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότερα, αλλά πάντα με ασφάλεια.

Η μουσική δίνει όραμα στους νέους

«Γνώρισα καταπληκτικούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα, και μουσικούς της τζαζ που θα μπορούσαν να σταθούν οπουδήποτε στην Ευρώπη» ανέφερε, σημειώνοντας πως θα πρέπει να στηριχθούν.

Ο κ. Lála αναφέρθηκε στην δουλειά που έχει κάνει στην Πορτογαλία με εκπαιδευτικό μουσικό πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης el Sistema Portugal, ανάλογο του οποίου υπάρχει στην Ελλάδα, που προσφέρει δωρεάν μαθήματα μουσικής σε παιδιά και νέους, που θεωρεί θα πρέπει να υπάρχουν παντού.

Δράσεις σαν και αυτή, σημείωσε, είναι πολύ σημαντικές γιατί τους δίνει την αίσθηση ότι μπορούν να πετύχουν κάτι, και να πιστέψουν στον εαυτό τους. «Όταν παίζεις μουσική μαζί με άλλους, χτίζεις μια κοινότητα, αποκτάς μια θέση στον κόσμο, αισθάνεσαι ότι ανήκεις κάπου, και ότι έχεις δυνατότητες» σημείωσε, και εξέφρασε την ελπίδα πως θα μπορέσουν να κάνουν σημαντικά πράγματα με τη μουσική.

«Μου αρέσει να επιστρέφω εδώ, και να κρατώ επαφή με το μέρος στο οποίο έζησα τόσα χρόνια, όταν υπάρχουν τόσοι άνθρωποι εδώ τους οποίους αγαπώ» σημείωσε από την πλευρά της η κ. Καμπασελέ, που συγκινείται πάντα να επιστρέφει, ιδιαίτερα με ανθρώπους όπως ο Γιώργος και ο Lála, δημιουργώντας δεσμούς με την περιοχή.

Όσο για την ανταπόκριση του κόσμου, πιστεύει πως επειδή η περιοχή δεν έχει συχνά live όπως κάνουν αυτοί, έρχονται για να ακούσουν κάτι το διαφορετικό. «Πάντα ο κόσμος ανταποκρίνεται, είναι ανοιχτοί, εξελίσσονται και είμαι αρκετά αισιόδοξη» ανέφερε.

Στην Ελλάδα βέβαια, το κοινό έχει και μια διαφορετική αντιμετώπιση στην μουσική, μιλώντας μεταξύ του περισσότερο από ότι σε Ευρωπαϊκές σκηνές που έχουν παίξει.

Χαρακτηριστικά θυμάται μια συναυλία στη Λισαβόνα, στο εστιατόριο του αδερφού του Eduardo Lála, δεν μιλούσε κανείς, αλλά είχαν έρθει για να ακούσουν μόνο τη μουσική.

Αυτό το περιβάλλον θεωρεί πως ταιριάζει πιο πολύ στο στυλ της μουσικής τους, που δεν θέλει μεγάλη ένταση, αλλά και πάλι, μερικές φορές, και το ελληνικό κοινό μπορεί να είναι ιδιαίτερα θερμό, όπως έδειξε και στην συναυλία που πραγματοποίησαν στην Κομοτηνή και ενθουσίασε όσους την παρακολούθησαν.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.