Φωτεινη Βελεσιωτου: «Να σηκωσουμε λιγο κεφαλι, γιατι η ντροπη που μας διακατεχει ειναι μεγαλη»
Η Φωτεινή Βελεσιώτου συστήθηκε στην ελληνική δισκογραφία στον δίσκο του Μιχάλη Νικολούδη «Γυναίκες» ωστόσο η αφορμή για να την γνωρίσει ένα ευρύτερο κοινό ήταν η μοναδική ερμηνεία της στο τραγούδι «Μέλισσες» του Γιώργου Καζαντζή και της Ελένης Φωτάκη, ένα τραγούδι που «έκατσε καλά στη φωνή μου» όπως αναφέρει η ίδια. Έκτοτε έχει συνεργαστεί με πολλούς δημιουργούς, κυρίως νέους, που εμπιστεύτηκαν τραγούδια στην ιδιαίτερη μαγική φωνή της, άλλωστε, όπως μας εκμυστηρεύτηκε η ίδια, η ελπίδα γι’ αυτήν είναι στα μάτια των παιδιών. Γιατί η Φωτεινή Βελεσιώτου μπορεί να τραγουδά και να αγαπά το ρεμπέτικο τραγούδι αλλά στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί τη δημιουργία των νέων και αν τα ρεμπέτικα είναι τραγούδια που δεν γράφονται πλέον υπάρχουν πολύ καλά λαϊκά τραγούδια που γράφονται ακόμη και σήμερα σύμφωνα με την ίδια.
Με αφορμή λοιπόν την εμφάνισή της στο λιμάνι του Αγίου Χαραλάμπους μαζί με τον Βαγγέλη Καζαντζή την Παρασκευή συνομιλήσαμε με τη Φωτεινή Βελεσιώτου στην εκπομπή «Με το Ν και με το Β» για τη συναυλία και τις μουσικές εκπλήξεις που μας ετοιμάζουν, για τα εφόδια που αποκόμισε από τη θητεία της ως δασκάλα, για τα σχέδιά της αλλά και για την αγάπη της και τη στήριξή της στους νέους ανθρώπους…
Φωτεινή Βελεσιώτου όμως…
«Οι νέοι άνθρωποι που απαρτίζουν το σχήμα, μου δίνουν ζωντάνια, χαρά κι ελπίδα»
ΠτΘ: Τι ετοιμάζετε για μας την Παρασκευή;
Φ.Β.: Πέρα από τα ρεμπέτικα που εγώ τραγουδώ στις συναυλίες θα έχουμε και εκπλήξεις. Νομίζω πως θα συνομιλήσουμε περισσότερο με τραγούδια του Νικόλα Άσιμου, του Θανάση Παπακωνσταντίνου, του Σωκράτη Μάλαμα και όλων αυτών των μεγάλων συνθετών και τραγουδοποιών.
ΠτΘ: Το σχήμα αυτό με τον Βαγγέλη Καζαντζή έχει δοκιμαστεί σε ζωντανές εμφανίσεις έτσι δεν είναι;
Φ.Β.: Βεβαίως μαζί με τον Βαγγέλη παίξαμε μαζί στην Κρήτη, στο Ηράκλειο, στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθηνών και αλλού… Έχω την εντύπωση πως αυτοί οι νέοι άνθρωποι, όχι μόνο ο Βαγγέλης αλλά και οι μουσικοί που απαρτίζουν αυτό το σχήμα, μου δίνουν ζωντάνια, χαρά κι ελπίδα.
«Πρέπει να δίνουμε χώρο στα νέα παιδιά που έχουν προτάσεις και διάθεση»
ΠτΘ: Επιδιώκετε να συνεργάζεστε με νέους ανθρώπους….
Φ.Β.: Βεβαίως διότι νομίζω πως εμείς πρέπει να αφήνουμε πίσω τα δικά μας και να δίνουμε χώρο στα νέα παιδιά που έχουν προτάσεις και διάθεση. Αυτό μου δίνει εμένα χαρά και αισιοδοξία.
«Και σήμερα γράφονται καλά λαϊκά τραγούδια»
ΠτΘ: Είστε ευχαριστημένη με τον τρόπο που οι νέοι ακουμπούν στη παράδοση και τον τρόπο με τον οποίο την επαναπροτείνουν;
Φ.Β.: Σίγουρα «πειράζουν» λίγο τα τραγούδια και καλά κάνουν αν τα «πειράζουν» σωστά και με σύνεση.
ΠτΘ: Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι είστε γεννημένη σε λάθος εποχή…
Φ.Β.: Κάθε εποχή έχει αξιόλογους ανθρώπους. Αν γεννιόμουν τη δεκαετία του ’40, προφανώς και θα γνώριζα το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι από πιο κοντά. Μπορεί να μην τραγούδησα πρώτες εκτελέσεις σε λαϊκά τραγούδια αλλά και σήμερα γράφονται λαϊκά τραγούδια και μάλιστα καλά λαϊκά τραγούδια, απλά γράφονται πιο λίγα. Θα σας πω χαρακτηριστικά ότι τραγούδησα ένα τραγούδι του Δημήτρη Λίβανου, το οποίο είναι εξαιρετικό λαϊκό τραγούδι ή ένα τραγούδι του Ορέστη Κολέτσου που επίσης είναι εξαιρετικό. Αυτά τα τραγούδια δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα τραγούδια εκείνης της εποχής.
«Ρεμπέτικο τραγούδι γράφτηκε μια φορά»
ΠτΘ: Θεωρείτε ότι οι σημερινές εξελίξεις ευνοούν την αναγέννηση του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού;
Φ.Β.: Το ρεμπέτικο τραγούδι δεν πρόκειται να ξαναγεννηθεί. Ρεμπέτικο τραγούδι γράφτηκε μια φορά. Το λαϊκό τραγούδι με την ευρεία έννοια μπορεί να ξαναζωντανέψει, γιατί οι συνθήκες είναι πραγματικά τέτοιες που ευνοούν τέτοιου είδους τραγούδια. Αλίμονο αν δεν εμπνευστούν από αυτές τις καταστάσεις οι νέοι άνθρωποι και δεν γράψουν και κοινωνικά και λαϊκά τραγούδια. Αυτό θέλω να πιστεύω. Είναι η αλήθεια ότι δεν έχω δει πολλά τέτοια τραγούδια αλλά κάποια έχω δει, όπως για παράδειγμα η «Κλυταιμνήστρα», σε στίχους Δημήτρη Λέντζου και μουσική Θανάση Γκαϊφύλλια, ένα πολύ όμορφο κοινωνικό τραγούδι ή «Το Σημείωμα» του Στάθη Γκότση στη μουσική και στίχους πάλι του Δημήτρη Λέντζου, ένα καθαρά πολιτικό τραγούδι όπως και τα τραγούδια του Τάσου Γκρους που τραγούδησα. Επομένως ελπίζουμε…
«Προσπαθώ να απέχω από τα φώτα της δημοσιότητας»
ΠτΘ: Με τη δημοσιότητα πώς τα πάτε;
Φ.Β.: Τα τελευταία τρία χρόνια έχω σα βάση μου την Αθήνα. Γενικά όμως δεν είμαι άνθρωπος των media. Προσπαθώ να απέχω από τα φώτα της δημοσιότητας. Εγώ αυτό που θέλω να κάνω, και πρέπει να κάνουμε όλοι μας, είναι να είμαστε εργάτες και να υπηρετούμε αυτό που έχουμε κλιθεί να κάνουμε. Αυτό που κάνουν κάποιοι που βγαίνουν στις τηλεοράσεις κάθε μέρα και το παίζουν «μαϊντανοί», δεν με αφορά. Δεν είναι αυτοσκοπός μου.
Η συνεργασία με τον Γιώργο Καζαντζή και οι «Μέλισσες»
ΠτΘ: Παρότι στη δισκογραφία υπάρχετε από το δίσκο του Μιχάλη Νικολούδη «Γυναίκες», συστηθήκατε σε ένα ευρύτερο κοινό μέσω του τραγουδιού «Μέλισσες». Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Γιώργο Καζαντζή και τι σημαίνει για εσάς αυτό το τραγούδι;
Φ.Β.: Η συνεργασία μου με τον Γιώργο Καζαντζή προέκυψε όταν με άκουσε να τραγουδώ σε ένα χώρο στη Θεσσαλονίκη και μου πρότεινε να ακούσω το τραγούδι. Για μένα ήταν δέλεαρ το συγκεκριμένο τραγούδι. Από τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά να μπαίνω σε έναν άλλο χώρο, αυτόν που ονομάζουμε έντεχνο, αν και δεν μου αρέσει το όνομα γιατί τα υπόλοιπα τραγούδια δεν είναι άτεχνα. Το έντεχνο σαν τίτλος δεν μου λέει τίποτα εμένα. Είναι καινούργια τραγούδια, φρέσκα με πρόταση στίχων καινούργια και μια ματιά καινούργια. Μου άρεσε η μουσική, μου άρεσαν και οι στίχοι πάρα πολύ και έτσι απλά είπα τις «Μέλισσες». «Έκατσε» καλά πάνω μου το τραγούδι. Στη συνέχεια δημιουργήσαμε και το δίσκο «Τα παιδιά της άλλης όχθης» σε στίχους Θωμά Κοροβίνη, Μανώλη Ρασούλη, Μάνου Ελευθερίου και άλλων.
ΠτΘ: Απωθημένα έχετε;
Φ.Β.: Καθόλου. Ίσα ίσα ό,τι μου έρχεται στη ζωή το θεωρώ δώρο και το δέχομαι σαν να είναι το πρώτο μου.
«Τα παιδιά γενικά για εμάς τους πιο μεγάλους είναι ένα μεγάλο σχολείο»
ΠτΘ: Υπήρξατε εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σας έδωσε εφόδια αυτή η εμπειρία που χρησιμοποιείτε και στο τραγούδι;
Φ.Β.: Ναι, ήμουν δασκάλα επί 24 συναπτά έτη. Τα παιδιά γενικά για εμάς τους πιο μεγάλους είναι ένα μεγάλο σχολείο. Αν από τα παιδιά κερδίζουμε παιδικότητα και ειλικρίνεια, αυτό βγαίνει και στα τραγουδίσματά μας. Θεωρώ ότι τα πιο πολύτιμα χρόνια μου ήταν αυτά που ήμουν δασκάλα. Τα παιδιά ήταν και παραμένουν η χαρά μου. Ένα παιδάκι ακόμη και τώρα άμα το δω στο δρόμο θα κάτσω μαζί του να ασχοληθώ, να το παίξω.
«Η νιότη είναι το άπαν»
ΠτΘ: Μιλήσατε πριν για ελπίδα. Πού εδράζεται αυτή η ελπίδα;
Φ.Β.: Στα μάτια των παιδιών… Γιατί και τα δικά μου παιδιά, ο γιος μου είναι 25 ετών, η κόρη μου 23 ετών και κάνω παρέα και με τους φίλους τους. Θέλω να κάνω παρέα μόνο με νέους ανθρώπους γιατί μόνο έτσι έχω διάθεση να συνεχίσω. Τα νέα παιδιά που γνωρίζω μου δίνουν το έναυσμα να σκεφτώ κάτι καλύτερο για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας που όλοι βιώνουμε καθημερινά. Χώρος στα νέα παιδιά, εμείς θα βοηθήσουμε αλλά μπροστάρηδες πρέπει να είναι τα παιδιά. Γιατί υπάρχουν αξιόλογα παιδιά με καθαρά μάτια και αλήθεια, που θέλουν βοήθεια από εμάς τους μεγαλύτερους. Η νιότη είναι το άπαν…
«Αν μου αρέσει κάτι το τραγουδώ. Καθαρά πράγματα»
ΠτΘ: Στο δίσκο του Βαγγέλη Καζαντζή «Έξω από τα μέτρα» ερμηνεύετε το τραγούδι «Αποθυμιά». Πώς προέκυψε η δισκογραφική σας συνεργασία;
Φ.Β.: Ο Βαγγέλης είναι ένα πλάσμα πολύ χαρισματικό, ντροπαλό και σεμνό. Με πήρε τηλέφωνο μια μέρα και μου είπε «θα μας βοηθήσετε να πούμε αυτό το τραγούδι» και του απαντώ «άμα μου αρέσει, πολύ ευχαρίστως». Το άκουσα μου άρεσε, μπήκαμε στο στούντιο το γράψαμε και αυτό ήταν η αφορμή να κάνουμε και άλλα πράγματα, όπως οι συναυλίες, αλλά θα συνεχίσουμε να κάνουμε και άλλα πράγματα με τον Βαγγέλη.
ΠτΘ: Με αυτή τη διαδικασία επιλέγεται τα τραγούδια που τραγουδάτε; Το ακούτε, σας αρέσει, το τραγουδάτε;
Φ.Β.: Βέβαια. Άλλωστε δεν ανήκω σε κάποια εταιρία για να παίρνω άδεια. Αν μου αρέσει κάτι το τραγουδώ. Καθαρά πράγματα.
«Η καριέρα για μένα δεν είναι αυτοσκοπός»
ΠτΘ: Τα σχέδια της Φωτεινής Βελεσιώτου για το μέλλον ποια είναι;
Φ.Β.: Η καριέρα για μένα δεν είναι αυτοσκοπός. Μου αρέσει να τραγουδάω αλλά σχέδια δεν κάνω. Αυτό που θέλω είναι να είμαστε όλοι υγιείς και από εκεί και πέρα θα γίνουν όμορφα πράγματα. Να σηκώσουμε λίγο κεφάλι, γιατί η ντροπή που μας διακατέχει είναι μεγάλη.
Συνέντευξη: Χρήστος Λαγαρίας, Θάνος Βαφειάδης
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
