«Ενα αστερι τη νυχτα»: Συμπληρωνοντας το παζλ μιας συγκινητικης φιλιας
Δεν είναι εύκολο να παρουσιάσει κανείς το «Ένα αστέρι τη νύχτα», την πολυαναμενόμενη συνέχεια του βιβλίου «Πυγολαμπίδες» (εκδ. Κλειδάριθμος, Αθήνα 2020), το οποίο έγινε και πολύ επιτυχημένη σειρά στο Netflix, έργο μίας από τις πιο επιτυχημένες Αμερικανίδες συγγραφείς σήμερα. Όποιος όμως έχει διαβάσει έστω και ένα βιβλίο από την πένα της συγκεκριμένης συγγραφέως, θα καταλάβει αμέσως τι εννοώ με αυτό: δεν ξέρει συνήθως κανείς από πού να αρχίσει προκειμένου να κάνει λόγο για ένα βιβλίο που οι περισσότεροι αναγνώστες θα θυμούνται για πάντα.
Τα βιβλία της Kristin Hannah χαρακτηρίζονται από μεγάλες ανατροπές και εκπλήξεις στην υπόθεση, από τη σφιχτή και καλοδουλεμένη δομή τους, από τους ευφάνταστους και γλαφυρότατους διαλόγους τους, αλλά και από τα βαθιά ανθρώπινα προβλήματα και τους σύγχρονους προβληματισμούς που θίγουν στις σελίδες τους.
Οι «Πυγολαμπίδες» είναι από τις πιο όμορφες και συγκινητικές ιστορίες φιλίας που έχουν γραφτεί ποτέ. Είναι η ιστορία της Τάλι και της Κέιτ, η ιστορία μίας φιλίας που όλοι μας θα θέλαμε να είχαμε κάποτε στη ζωή μας. Η Τάλι και η Κέιτ είναι οι καλύτερες φίλες από τότε που γνωρίζονται, στα δεκατέσσερά τους δηλαδή χρόνια. Από τότε παραμένουν αχώριστες, σπουδάζουν και μεγαλώνουν μαζί και δεν χωρίζουν ούτε όταν η μία, η Κέιτ, αποφασίζει να αφιερωθεί στην οικογένειά της και τη μητρότητα, ενώ η άλλη, η Τάλι, στην καριέρα της ως κορυφαία δημοσιογράφος. Το μόνο που θα καταφέρει να τις χωρίσει θα είναι η επάρατη νόσος, που θα πάρει την Κέιτ.
Το «Ένα αστέρι τη νύχτα» είναι η ιστορία των προσώπων που μένουν πίσω μετά από τον θάνατο της Κέιτ και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν την απώλεια τα παιδιά και ο σύζυγός της, δηλαδή ο Τζόνι, η έφηβη Μάρα και οι δίδυμοι Λούκας και Γουίλς, οι γονείς της και η επιστήθια φίλη της, η Τάλι. Ο τρόπος όμως με τον οποίο χειρίζεται η συγγραφέας την υπόθεση κάνει το «Ένα αστέρι τη νύχτα» ένα από τα πιο πολυδιάστατα και συγχρόνως συγκινητικά βιβλία που έχουν γραφτεί σήμερα.
Αλήθεια, πώς διαχειρίζονται άραγε ο σύζυγος και τα παιδιά το πένθος για μία σύζυγο και μητέρα στην οικογένεια; Οφείλουν άραγε να θυμούνται διαρκώς και να βυθίζονται στις αναμνήσεις ή να βαδίζουν μπροστά και να λησμονούν; Ο Τζόνι δεν θα θεωρήσει τίποτε από τα παραπάνω ορθή λύση για να ακολουθήσει, το ίδιο και η Μάρα, η επαναστατημένη έφηβη κόρη του, της οποίας η θλίψη για την απώλεια της μητέρας της είναι κυριολεκτικά αβάσταχτη. Οι σχέσεις πατέρα και κόρης θα φτάσουν στο ναδίρ και η προκλητικότητα της Μάρας θα ξεπεράσει τα όρια. Μπορεί άραγε η αγαπημένη φίλη της μητέρας της, Τάλι, και νονά της Μάρας να τη βοηθήσει; Αναμφισβήτητα θέλει, μπορεί όμως;
Η Τάλι είναι μία γυναίκα που έχει μάθει να ζει μόνη της με αποκλειστικό άξονα την καριέρα της. Θα καταφέρει άραγε να παίξει τον πολύπλοκο ρόλο της μάνας για τη Μάρα; Η ίδια θα χρειαστεί βοήθεια, αφού η καριέρα της, την οποία είχε αφήσει προκειμένου να αφοσιωθεί στη φίλη της Κέιτ που πέθαινε, φαίνεται να έχει πάρει πλέον την κάτω βόλτα. Κινδυνεύει πλέον και η ίδια από τις εξαρτήσεις, εξαρτήσεις που ταλαιπώρησαν τόσο και τη μητέρα της, την Ντόροθι. Η Ντόροθι όμως έχει αποφασίσει πλέον να αλλάξει και θα προσπαθήσει να συμφιλιωθεί με την κόρη της. Θα είναι διατεθειμένη η Τάλι να συμφιλιωθεί μαζί της; Θα μπορέσει, τελικά, η οικογένεια της Κέιτ να διαχειριστεί το κενό που άφησε πίσω της η απουσία της; Παρά τα απανωτά λάθη που θα διαπράξουν όλοι οι χαρακτήρες του έργου, θα καταφέρουν τελικά να οδηγηθούν στο φως και την κάθαρση μέσα από ένα επίπονο ταξίδι αυτογνωσίας.
Η υπόθεση ξετυλίγεται σε δύο χρονικούς άξονες: έναν το 2006, ο οποίος μας αφηγείται τα γεγονότα που έλαβαν χώρα αμέσως μετά την κηδεία της Κέιτ, και το 2010, όπου η Τάλι θα βιώσει ένα σοβαρό ατύχημα. Αυτό θα αποδειχθεί όμως ότι θα γίνει και η «κόλλα» που θα επανενώσει τη διαλυμένη οικογένεια της Κέιτ.
Η Hannah συμπληρώνει στο βιβλίο αυτό με τρόπο αριστοτεχνικό τα κομμάτια του παζλ που έλειπαν από τις «Πυγολαμπίδες» και μας λύνει όλες τις απορίες. Παράλληλα, θίγει μία σειρά από σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, όπως τη σχέση γονέα-παιδιού στην εφηβεία, τις εξαρτήσεις από τα χάπια και τα ναρκωτικά, τη διαχείριση του πένθους, τη φιλία και την κακοποίηση των γυναικών. Συγχρόνως δημιουργεί ένα ατέρμονο παιχνίδι μεταξύ της αληθινής ζωής με το υπερφυσικό και αποδεικνύει πως αυτό που μένει τελικά στη ζωή και το οποίο παίρνουμε μαζί μας στον άλλο κόσμο δεν είναι παρά η αγάπη και οι αναμνήσεις μας. Όσους φεύγουν από κοντά μας θα τους συναντάμε πάντοτε στα όνειρά μας και έτσι θα τους κρατήσουμε για πάντα ολοζώντανους μέσα μας.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.