Εγνατια, μια παλια ιστορια!…

Έχω γράψει ένα άλλο κείμενο, «Εγνατία, έγνοια με αιτία!», σ’ αυτό θέλω να μιλήσω για την φάρα Ποάλα, που τόσο όμορφα είχε «ταλαιπωρήσει» την Πόλη μας με τον Σινέ Ποάλα που διέθετε, τον μεγαλύτερο των Βαλκανίων μιαν εποχή, όπου δυστυχώς για τα έρμα τα λεφτά δόθηκαν αντιπαροχή και στη θέση του σήμερα στέκουν αδιάφορα κτήρια…. Ένα ρήμαγμα του θερινού Ποάλα βρίσκεται ακόμα μισοθαμένο στον …. Ακάλυπτο!

 

Οι Ποάλα δεν ήταν ένας, ήταν πολλοί διέθεταν βάσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα στην περιοχή μας που στηρίζονταν στην πετυχημένη οικονομικά συνταγή: Φούρνος -Χάνι -Μαγαζί και πάντα σε σταυροδρόμια και σε κεντρική αρτηρία. Γι αυτό, Ποάλα συναντάμε στο Σαπσί, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κομοτηνή, στην Χρυσούπολη…

 

Όλοι αυτοί βέβαια έχουν καταγωγική τους φωλιά, την Λάϊστα, ένα χωριό στα Ζαγοροχώρια. Έ! θα μου πείτε και τι έγινε;

 

Πώς θα σας απαντήσω, βγήκε ένα βιβλίο με τίτλο “Ένα δέντρο απλώνει τα κλαριά του” γραμμένο από τον διανοούμενο της φάρας Γεώργιο Ποάλα, ο οποίος λοξοδρόμησε από τον κερδώο Ερμή προς τον λόγιο Ερμή, όπου μέσα από τα ανεβοκατεβάσματα της φάρας του πάνω στην Εγνατία και μέσα στους αιώνες, μας περιγράφει τις ζωές αυτών των ανθρώπων, και επειδή, η Κομοτηνή και η Αλεξανδρούπολη και το Σαπσί πιάνει ένα μεγάλο μέρος από τις περιγραφές του, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όσον αφορά στην αυτογνωσία μας, για εμάς που κατοικούμε εδώ.

 

Πώς ήταν η Αλεξανδρούπολη στις αρχές του 19ου αιώνος; Με έναν παριζιάνικο ανθόκηπο παρουσιάζεται.

 

Πώς ήταν η Κομοτηνή, η συγκατοίκηση ανάμεσα σε τόσες διαφορετικές φυλές.

 

Το βιβλίο δεν λέει μόνο πολλά αλλά τα λέει και με πυκνό ύφος, και το ήθος του συγγραφέα, το αντιστασιακό σθένος αλλά και χωρίς εθνικιστικές παρωπίδες, μας διδάσκει και πώς να πορευόμαστε σήμερα, χωρίς να φωνασκούμε.

 

Ευχαριστώ την εξαίρετη κυρία Τούλα Ποάλα που μου πρόσφερε το βιβλίο, είναι εκδοθέν εκτός εμπορίου από τον ορειβατικό σύλλογο Λάϊστας.

 

Τα λέγανε πριν με τις ώρες

ο γέρος και η θάλασσα

τώρα σιώπαιναν παράλληλα…

Τόλμησα να διακόψω: “Τι σας ενοχλεί

από τον σημερινό κόσμο περισσότερο;”

“Η ακαρδία, στην διπλή της εκδοχή,

της απουσίας σθένους και φιλότιμου”

απάντησαν με κοινή φωνή

μόλις μια οκτάβα διαφορά..!

 

*Ο Γιάννης Βουλτσίδης είναι σκηνοθέτης, ιδρυτής του Θρακικού Θεάτρου Σκιών και του Φεστιβάλ «Μικρός Διάκοσμος»

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.