Απο την Κομοτηνη στην Αδριανουπολη και παλι πισω

Ονομάζεται Αλπερέν Χατζή Ιμπραχήμ και είναι 24 ετών. Έζησε και μεγάλωσε την Κομοτηνή. Όταν έφτασε η ώρα των σπουδών ο Αλπερέν επέλεξε το Πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης, όπου φοίτησε στο Τμήμα Μουσικής Διδασκαλίας. Πρόσφατα ο ίδιος επέστρεψε στην πατρίδα του, έχοντας φέρει στις «βαλίτσες» του πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες.

Η επαφή του με τη μουσική ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Όπως μάς διηγήθηκε όταν ήταν μαθητής του δημοτικού διαπίστωσε πως του άρεσε να μάθει να παίζει μουσική και έτσι πήγε σε Μουσική Σχολή. «Δεν είχα καμία εκπαίδευση, αλλά όταν πήρα τα όργανα, συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να παίξω τα κομμάτια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Έτσι ξεκίνησα και με εντατική εξάσκηση σε σύντομο χρονικό διάστημα είχα αποτελέσματα» είπε ο ίδιος.

Και αφού η αγάπη του για την μουσική πλέον όλο και μεγάλωνε, η επιλογή του Μουσικού Σχολείου Κομοτηνής για τη φοίτηση του στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήρθε ως φυσικό επακόλουθο. Και η επιλογή του αυτή φαίνεται πως τον αντάμειψε, αφού ακόμα έχει να λέει για τις εμπειρίες που αποκόμισε. «Όταν ήμουν στο Μουσικό» θυμήθηκεο ίδιος «υλοποιήθηκε το Comenius. Στο πλαίσιο του έργου, είχαμε επισκέψεις στο εξωτερικό και φιλοξενήσαμε μαθητές από το εξωτερικό στο σχολείο μας. Ως σχολείο, πήγαμε στην Τουρκία για συναυλίες, όπως επίσης είχαμε συναυλίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ενώ διοργανώναμε κάθε χρόνο και συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής. Χάρη στις συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν, γνώρισα πολλούς ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου. Ακόμα κι αν δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, επικοινωνήσαμε μέσω της μουσικής, ανταλλάξαμε τον πολιτισμό μας, τις ιδέες μας. Χάρη στη μουσική, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους πολλών εθνικοτήτων».

Εκτός από το σχολείο όμως ο Αλπερέν είχε την ευκαιρία να γνωρίσει με τη μουσική και πολλά χωριά της Ξάνθης και της Κομοτηνής αφού με τον δάσκαλό του, Χρήστο Χατζόπουλο πραγματοποίησαν πολλές συναυλίες, όπως μας είπε ο ίδιος.

«Όταν πήγα στο πανεπιστήμιο, άρχισαν να με ενδιαφέρουν και άλλα είδη μουσικής»

Με την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσής  του ο Αλπερέν αποφασίζει να μεταβεί στην Αδριανούπολη και να συνεχίσει τις σπουδές του στο Τμήμα Μουσικής Διδασκαλίας. Εκεί παράλληλα με τις σπουδές του πραγματοποιούσε εμφανίσεις σε διάφορους χώρους για να συμπληρώνει το εισόδημά του.  Μια εμπειρία που, όπως εκμυστηρεύθηκε, «μου έδωσε την ευκαιρία να βελτιώσω τον εαυτό μου».

«Όσο ήμουν εδώ, με ενδιέφερε η κλασική μουσική, αλλά όταν πήγα στο πανεπιστήμιο, άρχισαν να με ενδιαφέρουν και άλλα είδη μουσικής, όπως η λαϊκή» εξήγησε ο ίδιος, αποκαλύπτοντας πως μπορεί να παίξει λαούτο, κιθάρα, μπάσο, κοντραμπάσο και μπαγλαμά και πιάνο ενώ στο μέλλον θέλει να μάθει να παίζει ντραμς.

Παγκόσμια γλώσσα η μουσική

Για τον Αλπερέν η μουσική είναι μια παγκόσμια και δίνει την ευκαιρία επικοινωνίας σε ανθρώπους που μπορεί να μην μοιράζονται την ίδια γλώσσα.  «Ένας ξένος μπορεί να διαβάσει τη νότα ενός άλλου και να μοιραστεί τα ίδια συναισθήματα» ανέφερε ο ίδιος χαρακτηριστικά για να μοιραστεί αναφορικά με τα όνειρά του για το μέλλον πως «θέλω να γίνω δάσκαλος μουσικής και ταυτόχρονα να ασχοληθώ με τη μουσική ως διασκευαστής. Θέλω επίσης να πραγματοποιήσω εργασίες όσον αφορά τη μεταφορά μουσικής στο διαδίκτυο για τη διατήρησή της. Ήταν πάντα πιο ευχάριστο να ασχολούμαι με την υποδομή της μουσικής».

Όσο για τις μουσικές του δημιουργίες ο Αλπερέν μας είπε πως «κάθε μέρα προσπαθώ να δημιουργήσω  κάτι νέο». Ήδη άλλωστε έχει μελοποιήσει μερικά από τα ποιήματα που έγραψε ο γιατρός-ποιητής Χασάν Αχμέτ, περίπου 35 τον αριθμό.

«Ένας μουσικός πρέπει να δημιουργεί τη δική του έμπνευση»

Κλείνοντας ρωτήσαμε τον Αλπερέν για το πώς βίωσε ο ίδιος την περίοδο της καραντίνας. «Ένας μουσικός πρέπει να ταξιδέψει και να δει, δεν μπορεί να παράγει μουσική σε κλειστό περιβάλλον. Πρέπει να βλέπει εικόνες, να βιώνει γεγονότα, ώστε να μπορεί να παράγει κάτι. Ένας μουσικός πρέπει να δημιουργεί τη δική του έμπνευση» μας απάντησε για να συμπληρώσει: «η καραντίνα δεν μου έκανε καλό. Δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω και να βιώσουμε κάτι, επηρέασε τη δημιουργικότητά μας και δεν μπορούσαμε να παράγουμε τίποτα. Όμως όλη αυτή την περίοδο είχα την ευκαιρία να βελτιωθώ πρακτικά».

Παράλληλα ο ίδιος δεν παρέλειψε να τονίσει πως «λόγω του κλεισίματος των χώρων ψυχαγωγίας, η πανδημία επηρέασε περισσότερο τους μουσικούς. Υπάρχουν μουσικοί που κερδίζουν χρήματα μόνο από αυτό και δεν κατάφεραν να κερδίσουν εισόδημα από τη στιγμή που ξεκίνησε η πανδημία.Έτσι η ιδέα “δεν μπορώ να κάνω συναυλίες” οδήγησε τους μουσικούς να στραφούν στο περιβάλλον του διαδικτύου και να μεταφέρουν όλη τη δουλειά τους εκεί».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.