«Απο που ερχεται η νυχτα»: Μια συλλογη διηγηματων που πασχιζει μειωσει το χασμα των γενεων

Έντεκα ιστορίες που φωτίζουν τις διαφορετικές πτυχές των ανθρώπων δια χειρός του Θεσσαλονικιού συγγραφέα Κώστα Δρουγαλά

Με αφορμή τη σημερινή παρουσίαση της στο «Οχτώ»

Η συλλογή διηγημάτων «Από πού έρχεται η νύχτα;»  του Θεσσαλονικιού συγγραφέα κ.Κώστα Δρουγαλά παρουσιάζεται σήμερα στην Κομοτηνή σε «σύμπραξη» των Εκδόσεων «Παρατηρητής της Θράκης», του Εργαστηρίου Έρευνας για τη Νεοελληνική και Συγκριτική Φιλολογία του ΤΕΦ/ΔΠΘ, του Εργαστηρίου Θεατρικής Παιδείας του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής και της Κοινότητας Νέων Κομοτηνής στο καφέ ΟΧΤΩ.

Η συλλογή η οποία αποτελείται από έντεκα συνολικά διηγήματα κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2022 και έκτοτε έχει συγκεντρώσει ιδιαίτερα θετικές κριτικές από το αναγνωστικό κοινό, όλων των ηλικιών, που του έχουν προσδώσει τον χαρακτηρισμό ενός αναγνώσματος που «πασχίζει» να καλύψει το χάσμα γενεών, που όπως υπογραμμίζει και ο ίδιος ο συγγραφές συνεχώς, λόγω και της έλευσης της τεχνολογίας, μοιάζει διαρκώς ν’ ανοίγει.

Μια σειρά διηγημάτων που επιδιώκει να ρίξει φως σε διαφορετικές πτυχές των ανθρώπων, με κοινή συνισταμένη την κατανόηση του άλλου μέσα από προβλήματα που δεν γνωρίζουν ηλικία, όπως η ανεργία, η μετανάστευση, οι καταθλιπτικές συμπεριφορές, αλλά και οι διάφορες μορφές διακρίσεων και προκαταλήψεων που στην πραγματικότητα αφορούν το σύνολο της κοινωνίας.

Ημέρες απο-ηθικοποίησης

Ο αντισημιτισμός εμφανίζεται, επίσης, εκτενώς στις σελίδες της συλλογής, μέσα από την ιστορία ενός ηθοποιού ο οποίος υποδυόμενος τον Χίτλερ επιδιώκει να κάνει καριέρα. Όπως εξήγησε ο συγγραφέας, μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm», πρόκειται για μια έμπνευση που ξεκίνησε από τις προσωπικές του αναγνώσεις και, συγκεκριμένα, του Ευάγγελου Παπανούτσου, σύμφωνα με την οποία ένας άνθρωπος που φοράει κάποια συγκεκριμένα ρούχα, αυτά αντικατοπτρίζουν και την εικόνα που επιθυμεί να βγάλει προς τα έξω. Με τον συγγραφέα να χρησιμοποιεί το παράδειγμα αυτό θέτοντας το ερώτημα τού κατά πόσο κάποιος ντυμένος Χίτλερ θα μπορούσε να κάνει καριέρα.

Η  εποχή της εικόνας και του «εύκολου» χρήματος πρωταγωνιστεί, επίσης, στα διηγήματα του Δρουγαλά, και πώς άλλως δεδομένου ότι, όπως εξήγησε, ακόμα και στα social media υπάρχει μια στροφή προς την κυρίαρχη εικόνα, τη γρήγορη εικόνα, το γρήγορο βίντεο και τη γρήγορη πληροφορία, γεγονός που σύμφωνα με τον ίδιο «θα αποτελέσει για πολλές γενιές που θα έρθουν μεγάλη ήττα». «Κι αυτό», όπως εξήγησε, «έχει αποδειχτεί πως σχετίζεται με τη διάσπαση προσοχής αλλά και την απόλυτη εμπορευματοποίηση της εποχής. Με λίγα λόγια αφορά στην πλήρη από-ηθικοποίηση των πάντων και στη λογική που λέει ότι εφόσον μπορεί κάποιος να βγάλει λεφτά από το ο,τιδήποτε, και αυτή τη δυνατότητα την προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες, τότε θα το κάνει».

«Κάθε άνθρωπος οφείλει να βρει το φως που του αναλογεί»

Όπως ανέφερε ο ίδιος δεν τα «καταφέρνουν» όλοι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου στο τέλος, ωστόσο «όλοι, με τον δικό τους τρόπο προσπαθούν να κάνουν οικείο το ανοίκειο». Η αισιοδοξία υπάρχει διάχυτη, καθ’ ότι, όπως ανέφερε, «κάθε άνθρωπος οφείλει να βρει το φως που του αναλογεί». «Ακόμα και αν, σύμφωνα με τα διδάγματα των πρωταγωνιστών των ιστοριών, αυτό έρχεται μετά από πολύ ζόρι και κόπο, για να δοθεί και το μήνυμα ότι, ίσως, τελικά τα πράγματα που αξίζουν στη ζωή πρέπει να περνούν και από μια τέτοια διαδικασία».

«Η νύχτα που δεν ξημερώνει έρχεται πάντα – και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό· μόνο ν’ ανοίξεις τα χέρια και να την καλωσορίσεις ελπίζοντας», αναφέρεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, με τον κ. Δρουγαλά να επεξηγεί πως όπου «νύχτα» οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος. «Όταν έχουμε δυσκολίες κάνουμε σαν το ψάρι που έχει πιαστεί στα δίχτυα του ψαρά, και όσο πολεμάει να φύγει τόσο εγκλωβίζεται» ανέφερε, τονίζοντας πως το μήνυμα που επιδιώκει η φράση αυτή να δώσει είναι πως «ίσως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφεθούμε γιατί και τα προβλήματα για τους ανθρώπους είναι και ότι, εν τέλει, ίσως αγκαλιάζοντας κάποια εξ αυτών έρχεται η αρχή της λύτρωσης». «Όχι πάντα αλλά ένας τρόπος είναι να αγκαλιάσουμε το χάος» συνέχισε για να καταλήξει λέγοντας πως «σε όλη την πορεία της ζωής μας θέλουμε από κάπου να κρατιόμαστε, θρησκείες, ιδεολογίες, πατρίδες κ.ο.κ.,  γιατί είναι δυσβάσταχτο το ίδιο το φορτίο της ζωής, οπότε καμιά φορά αυτό το σκοτάδι πρέπει να το αγκαλιάσουμε, γιατί υπάρχει ένα κομμάτι τέτοιο μέσα σε όλους μας και, ίσως, μέσα από αυτό βγάλουμε μια άκρη και για τους εαυτούς μας».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.