Αναστασια Παπαδακη, συγγραφεας :«Η συγγραφη ειναι καθημερινη μου αναγκη»

Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας “Grotesque” με τίτλο “Pis Aller”, που αποτελεί και την πρώτη μυθιστορηματική προσπάθεια της εβρίτισσας συγγραφέα κ. Αναστασίας Παπαδάκη, παρουσιάζεται την προσεχή Δευτέρα στο αναγνωστικό κοινό της Κομοτηνής στο Καφέ «Οχτώ» από τα Βιβλιοχαρτοπωλεία Βαφειάδης.

Την παρουσίαση του βιβλίου θα αναλάβουν η συγγραφέας Φωτεινή Ναούμ και η φιλόλογος Μάρθα Ανδρεάδου, ενώ μία πρώτη γεύση για τα όσα θα παρακολουθήσουμε τη Δευτέρα έδωσε μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής» η συγγραφέας κ. Αναστασία Παπαδάκη.

Η κ.Αναστασία Παπαδάκη με καταγωγή από τον Έβρο όπου και κατοικεί, μίλησε στην Νατάσσα Βαφειάδου για το “Pis Aller” που δανείζεται τον τίτλο του από το σκάκι, και το περιεχόμενό του, για τη διάκρισή της στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Σικελιανά» σε ρόλο ποιήτριας και της γενικότερη σχέση της με τη λογοτεχνία, παραδεχόμενη πως η καθημερινή συγγραφή αποτελεί πλέον για την ίδια «ανάγκη».

Αναστασία Παπαδάκη όμως…

ΠτΘ: Πρόκειται για το πρώτο σας μυθιστόρημα αν και στο παρελθόν όπως θα πούμε στη συνέχεια έχετε ασχοληθεί με την ποίηση. Ποιο το περιεχόμενο του βιβλίου;

Α.Π.: Το “Pis Aller” χτίστηκε πάνω σε ένα θεμελιώδες για μένα ερώτημα, πού πάνε οι άγγελοι όταν πεθαίνουν. Έτσι προσπάθησα να χρησιμοποιήσω την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, τα πάθη, τις αμαρτίες, τα λάθη και τις συνέπειες αυτών, να κάνω δηλαδή ένα ανθρώπινο ψυχογράφημα σε ένα φανταστικό κόσμο. Ο κόσμος αυτός είναι φανταστικός, είναι καινούργιος, επομένως έπρεπε να ξεκινήσω με την εισαγωγή του αναγνώστη στον κόσμο που δημιούργησα. Η Φαίδρα όντως ξυπνά με αμνησία και μαζί της ο αναγνώστης γνωρίζει τον κόσμο από την αρχή, ο οποίος, αν και είναι φανταστικός, δεν διαφέρει από τον δικό μας.

ΠτΘ: Ο κόσμος που περιγράφεται στο βιβλίο είναι ενδεχομένως ο κόσμος όπως θα θέλατε να είναι;

Α.Π.: Ξεκίνησα σκεπτόμενη πώς θα ήταν η κόλαση για έναν άγγελο που είχε αμαρτήσει. Οπότε καταλαβαίνετε ότι θα έπρεπε να είναι κάτι το φανταστικό, παραδεχόμενη όμως ότι τουλάχιστον σε πνευματικό επίπεδο υπάρχουν άγγελοι ανάμεσά μας. Ο κόσμος αυτός έπρεπε να υπερβαίνει οτιδήποτε ανθρώπινο, έτσι και έγινε με την προσθήκη όμως των ανθρώπινων λαθών, των παθών, των αμαρτιών και των λοιπών συμπεριφορών.

«Στην Ελλάδα η αλήθεια είναι ότι η φανταστική λογοτεχνία δεν ανθεί, αν και είναι ένα από τα δυσκολότερα είδη»

ΠτΘ: Πρόκειται δηλαδή για ένα μυθιστόρημα που δεν βασίζεται σε κάτι απτό, που τυγχάνει ενδεχομένως της ευρείας αποδοχής του κοινού στο οποίο απευθύνεστε. Δεν είναι πιο δύσκολο από το να επιλέγατε να γράψετε ένα μυθιστόρημα που βασίζεται σε ιστορικά στοιχεία, απτά, με άλλο ίσως περιεχόμενο, που θα γίνονταν ευρέως αποδεκτό από το ευρύ κοινό;

Α.Π.: Στην Ελλάδα η αλήθεια είναι ότι η φανταστική λογοτεχνία δεν ανθεί, αν και είναι ένα από τα δυσκολότερα είδη. Η δημιουργία ένα κόσμου δεν είναι απλή υπόθεση, θα πρέπει να τον βασίσεις σε πολύ γερά θεμέλια, ούτως ώστε να μοιάζει ρεαλιστικός. Οι παράμετροι που πρέπει να χτίσεις πέρα και γύρω από τους χαρακτήρες, είναι πάρα πολύ δύσκολες. Σαφώς το ρεαλιστικό είναι πιο εύκολο. Μία ιστορία για παράδειγμα κοινωνικού περιεχομένου θα ήταν πιο εύκολα «χωνευτή» για τον κόσμο, διότι είναι κάτι που θα μπορούσε κάποιος να το ζήσει, να το βρει δίπλα του καθημερινά, ενώ το φανταστικό πέραν του χτισίματος πρέπει να αποδείξεις και σε τι βασίζεται. Στο εξωτερικό το είδος αυτό των μυθιστορημάτων όχι απλά ανθεί, αλλά είναι ένα είδος για το οποίο «τρελαίνεται» το αναγνωστικό κοινό. Και στην Ελλάδα όμως βλέπω μέσα από συζητήσεις, που έχω κάνει και με πολλούς φίλους συγγραφείς, πως πλέον ακόμη και αυτοί που έγραφαν μυθιστορήματα με κοινωνικό περιεχόμενο τείνουν να γράψουν τώρα ένα φανταστικό.

ΠτΘ: Το “Pis Aller” είναι το πρώτο της τριλογίας που ακούει στο όνομα “ Grotesque ”.

Α.Π.: Ακριβώς άλλωστε δεν θα μπορούσα να περιγράψω έναν καινούργιο κόσμο μονάχα σε ένα μικρό βιβλίο. Επιπλέον μέσα στο βιβλίο υπάρχει και ένα ερωτικό τρίγωνο το οποίο έχει και συνέχεια. Το πρώτο βιβλίο είναι στην ουσία η μέση της ιστορίας. Το δεύτερο βιβλίο αναμένεται να εκδοθεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, τον Δεκέμβρη και θα μας δείξει πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία.

«Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς ό,τι μπορούμε να δώσουμε στον συνάνθρωπο είναι θεωρώ πρωτίστως υπέρ της δικής μας ψυχής»

ΠτΘ: Είστε ένας νέος άνθρωπος, ο οποίος ωστόσο δεν μπήκε τώρα στον χώρο της συγγραφής. Έχετε εκδώσει και ποιητικές συλλογές εκ των οποίων μία έχει βραβευτεί στον πανελλήνιο διαγωνισμό Σικελιανά. Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με τη συγγραφή;

Α.Π.: Το “Pis Aller” είναι όντως η πρώτη μου προσπάθεια στο μυθιστόρημα και γράφτηκε όχι για να γίνει βιβλίο εξ αρχής. Γράφτηκε για να διασκεδάσω την παρέα μου, με την παρότρυνση των οποίων δημιουργήθηκε το πρώτο και το δεύτερο βιβλίο. Δεν είχα σκοπό να τα εκδώσω σε καμία περίπτωση και δεν πίστευα ότι έχω αυτό που χρειάζεται για να θεωρηθεί κάποιος συγγραφέας. Όταν όμως, μετά από παρότρυνσή τους, τα έστειλα σε εκδοτικό οίκο και ο εκδοτικός οίκος μέσα σε 15 μέρες μου ζήτησε να το εκδώσει εκεί άρχισα να αλλάζω οπτική. Γράφω στίχους καθημερινά εδώ και δύο χρόνια. Η ποιητική συλλογή που βραβεύτηκε θα εκδοθεί σύντομα και τα έσοδα θα δοθούν στην Κιβωτό του Κόσμου. Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς άλλωστε ό,τι μπορούμε να δώσουμε στον συνάνθρωπο είναι θεωρώ πρωτίστως υπέρ της δικής μας ψυχής.

«Το να μην γράψω κάτι, οτιδήποτε, για μένα είναι σαν να μη μπορώ να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου, να εκφραστώ ως άνθρωπος»
 

ΠτΘ: Τι είναι για εσάς λοιπόν η συγγραφή;

Α.Π.: Στην αρχή ξεκίνησε ως περιέργεια και γι' αυτό είναι υπεύθυνο ένα βιβλίο του Στίβεν Κινγκ που λεγόταν «Νεκρή ζώνη». Διαβάζοντάς το μου γεννήθηκε η απορία πώς θα ήταν να γράψω εγώ κάτι. Ξεκίνησα λοιπόν να γράφω και μετά απλά αυτό έβγαινε από μέσα μου. Στην αρχή η συγγραφή ήταν περιέργεια και πλέον έχει καταλήξει ανάγκη. Το να μην γράψω κάτι, οτιδήποτε, για μένα είναι σαν να μη μπορώ να εξωτερικεύσω τα συναισθήματά μου, να εκφραστώ ως άνθρωπος. Οπότε πλέον είναι ανάγκη, είναι απαραίτητο για μένα να γράφω.  

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.