Αναστασια Παπαδακη, ποιητρια: «Η ποιηση εκκολαπτεται στον πονο και γεννιεται στο δακρυ»

Την γνωρίσαμε πριν από περίπου έναν χρόνο, όταν και βρέθηκε στην Κομοτηνή για την παρουσίαση του πρώτου της μυθιστορήματος, με τίτλο “Pis Aller”, που αποτελεί το πρώτο βιβλίο της τριλογίας “Grotesque”.
 
Ο λόγος για την εβρίτισσα συγγραφέα κ. Αναστασία Παπαδάκη η οποία επιστρέφει σήμερα στην Κομοτηνή, και πάλι για την παρουσίαση του συγγραφικούς της έργου, αυτή τη φορά όμως για την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογικής με τίτλο «Πυρφόρος Έρως»  που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πηγή» και έχει ήδη διακριθεί στον πανελλήνιο διαγωνισμό «Σικελιανά».
 
Η κ. Παπαδάκη καλεσμένη των βιβλιοχαρτοπωλείων «Βαφειάδης» και του Ροταριανού ομίλου Κομοτηνής, θα μας παρουσιάσει το πρώτο της ποιητικό πόνημα, στις 20:00 στην Λέσχη Κομοτηναίων, μαζί με τις κ.κ. Άση Κιούρα και Ανέτα Μαυρίδου, που θα μιλήσουν για το βιβλίο, ενώ την όλη εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά το Θρακικό Ωδείο Κομοτηνής.
 
Η κ. Παπαδάκη με αφορμή την παρουσίαση της ποιητικής της συλλογής, η οποία αποτελείται από 50 συνολικά ποιήματα που συνθέτουν την απογύμνωση της ανθρώπινης ψυχής και καρδιάς, μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής» και τη Νατάσσα Βαφειάδου για την ενασχόλησή της με την συγγραφή, τη διαφορά μεταξύ λογοτεχνίας και ποίησης αλλά και τα σχέδιά της για το μέλλον.
 
Αναστασία Παπαδάκη λοιπόν… 

«Η ποίηση έρχεται από μόνη της∙ όταν ωριμάσει θα ζητήσει μόνη της διαφυγή»

ΠτΘ: Κρατάω στα χέρια μου τη συλλογή ερωτικών ποιημάτων με τίτλο «Πυρφόρος Έρως» που θα πραγματοποιηθεί αύριο στην Κομοτηνή. Ήταν κάτι που το περιμέναμε όσοι παρακολουθούμε τη συγγραφική σας δουλειά, καθότι γνωρίζουμε και από την πρώτη συνάντησή μας ότι ασχολείστε με την ποίηση.
Α.Π.: Η ποίηση είναι τελείως διαφορετική από τη συγγραφή. Στη συγγραφή δίνεται η δυνατότητα και το εύρος μέσα από λέξεις, από σελίδες, να ξετυλίξει κανείς κάποιο συναίσθημα. Στην ποίηση είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Μέσα σε λίγες λέξεις ή προτάσεις, πρέπει να εσωκλείεις ένα ή και παραπάνω συναισθήματα. Είναι κάτι όμως που δεν μπορείς να το βιάσεις να σου βγει. Η ποίηση απλά έρχεται από μόνη της. Όταν ωριμάσει, όταν είναι έτοιμη, θα ζητήσει μόνη της διαφυγή. Στη συγγραφή είναι τελείως διαφορετικά. Ποίηση έγραφα εξ αρχής, απλά δεν ήταν κάτι το οποίο κυνήγησα. Επειδή και η ποίηση υπήρξε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, το οποίο δεν ήταν φανερό στους υπόλοιπους, γιατί έγραφα για εμένα, αποφάσισα να  χρησιμοποιήσω αυτά τα ποιήματα για καλό σκοπό. 

«Όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις των ποιητικών μου συλλογών πηγαίνουν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς»

ΠτΘ: Ο καλός σκοπός στον οποίο αναφέρεστε, και αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, είναι το ότι μέρος από τα έσοδα πωλήσεων του βιβλίου δίνονται για φιλανθρωπικό σκοπό. Πείτε μας λίγα λόγια για την απόφασή σας αυτή.
Α.Π.: Αποφάσισα ότι τα έσοδα από όλες τις ποιητικές συλλογές τις οποίες έχω δημιουργήσει και θα δημιουργήσω – καθότι έχω γραμμένα 715 ποιήματα-  θα πηγαίνουν σε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Τα έσοδα από τη συγκεκριμένη συλλογή, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πηγή», πάνε στην «Κιβωτό του Κόσμου». Είχα την ευκαιρία να ξεναγηθώ στις εγκαταστάσεις και να γνωρίσω από κοντά το έργο το οποίο κάνουν και μπορώ να πω πως αυτό είναι πολύ σημαντικό είτε αφορά στη βοήθεια που παρέχουν στα παιδιά, που δεν έχουν γονείς, είτε και σε μονογονεϊκές οικογένειες. Μέσα σε αυτήν εμπεριέχεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η ένδυση, η σίτιση, η διδασκαλία από εθελοντές καθηγητές οι οποίοι αφιλοκερδώς περνάνε πολλές ώρες με τα παιδιά, ενώ πέραν όλων των άλλων έχουν δημιουργήσει ψυχαγωγικούς χώρους, για να κρατήσουν τα παιδιά μακριά από παράνομες δραστηριότητες, καθώς το κτίσμα του συγκεκριμένου οργανισμού βρίσκεται στις πιο κακόφημες περιοχές. Καταλαβαίνετε ότι το έργο αυτών των ανθρώπων, πρέπει να το στηρίξουμε με κάποιο τρόπο και η δικιά μου δύναμη είναι η γραφή.  
 
 

«Ο Έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη σ’ αυτή τη ζωή»

 
ΠτΘ: Η ποιητική συλλογή σας αποτελείται από 50 ποιήματα, αφιερωμένα στον Έρωτα.  Γιατί στο Έρωτα κ. Παπαδάκη;
Α.Π.: Γιατί ο Έρωτας είναι η κινητήρια δύναμη σ’ αυτή τη ζωή. Άλλωστε η ιστορία των ανθρώπων έχει αμέτρητες ανατροπές, από τον έρωτα και μόνο.  Από λογοτεχνικά έργα, από ιστορικά, από όποια άποψη και αν το δούμε, είναι η μόνη κινητήρια δύναμη. 

«Για να μπορέσεις να γράψεις ποίηση, πρέπει να πονέσεις»

ΠτΘ: Στην ποιητική σας συλλογή καταφέρνετε και πιάνετε όλο το εύρος των συναισθημάτων που προκαλούνται στον άνθρωπο, ο οποίος έχει μπει στη διαδικασία και ζει τον έρωτα. Από τη λύπη, τη χαρά, το ιδανικό που ίσως έχουμε στο μυαλό μας και μπορεί να είναι και άπιαστο πολλές φορές…
Α.Π.: Προσπάθησα, σαν συλλογή, να έχει ένα μεγάλο εύρος συναισθημάτων. Από τη χαρά του έρωτα, μέχρι τη λύπη του έρωτα. Είναι κάποια στάδια αυτά τα οποία τα περνάς και προσπάθησα να τοποθετήσω το κάθε ποίημα με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να υπάρχει μια ροή. Μια λογική συνέχεια. Πέρα από κει, η ποίηση εκκολάπτεται στον πόνο και γεννιέται στο δάκρυ. Ένα ταλέντο, όταν υπάρχει, αναδεικνύεται στην λύπη, όχι στη χαρά. Για να μπορέσεις να γράψεις ποίηση, πρέπει να πονέσεις. Όλοι έχουμε κάποια βιώματα και εγώ προσωπικά μπόρεσα να τα βγάλω μέσω της συγγραφής. Είναι κάτι που πιστεύω ότι αγγίζει μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Διότι οι περισσότεροι ζούμε κάτι. Έχουμε κάποιο ιδανικό το οποίο δε θα μπορέσουμε ποτέ να το ζήσουμε, κάτι ανεκπλήρωτο, που στενοχωρηθήκαμε γιατί δεν το κυνηγήσαμε.  Αυτά τα συναισθήματα λοιπόν μπόρεσα μ’ αυτό τον τρόπο, να τα βάλω σε μια σειρά ώστε να υπάρξει ανταπόκριση και ταύτιση από τον αναγνώστη.
 
ΠτΘ: Πώς αντιλαμβάνεστε την αποδοχή των ποιημάτων σας από πλευράς του κόσμου και ποιες οι διαφορές που ίσως εντοπίζετε σε σχέση με τα μυθιστορήματα τα οποία έχετε μέχρι στιγμής υπογράψει;
Α.Π.: Η αλήθεια είναι ότι στο μυθιστόρημα ο κόσμος ανταποκρίνεται τελείως διαφορετικά. Ο αναγνώστης το επιλέγει πιο εύκολα και του δίνει περισσότερο χρόνο ώστε να κατανοήσει αυτό που θέλει να περάσει ο συγγραφέας. Στην ποίηση είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Στην ποίηση λίγοι από τους ανθρώπους που την διαβάζουν κατανοούν αυτό που διαβάζουν. Χρησιμοποιώ πολύ συχνά μια αγαπημένη μου φράση, ενός αμερικάνου ποιητή «Ποίηση είναι το ανοιγοκλείσιμο μιας πόρτας, αφήνοντας αυτούς που κοιτάζουν να μαντέψουν τι ήταν αυτό που φάνηκε για μια στιγμή». Στην ουσία η ποίηση είναι αποκάλυψη και μυστήριο μαζί. Όσο κι αν ο αναγνώστης μπορέσει να ταυτιστεί με αυτό που πραγματικά του περνάς, λίγοι πραγματικά θα καταλάβουν ή και κανένας, αυτό που πραγματικά νοιώθεις. Ο καθένας παίρνει τα γραφόμενά σου και τα εφάπτει στα γεγονότα της ζωής του.
 
ΠτΘ: Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας βήματα; Αναμένουμε με ανυπομονησία και τη συνέχεια της μυθιστορηματικής σας τριλογίας.
Α.Π.: Η τριλογία άργησε λίγο, λόγω οικονομικών καταστάσεων. Ακόμη και οι εκδοτικοί οίκοι αναγκάστηκαν κάποια πράγματα να τα καθυστερήσουν και είναι λογικό. Παρόλα αυτά η τριλογία θα συνεχιστεί κανονικά και το δεύτερο βιβλίο αυτής  αναμένεται την άνοιξη. Ετοιμάζουμε ήδη ακόμη μια ποιητή συλλογή, επίσης βραβευμένη, που και πάλι θα δοθούν τα χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό και μάλιστα προσανατολίζομαι προς το ίδρυμα ΕΛΠΙΔΑ, για τα παιδιά με καρκίνο. 

«Ένας άνθρωπος που συγγράφει πρέπει να ζει στο δικό του κόσμο∙ να μην επηρεάζεται από την πραγματικότητα που ζούμε»

ΠτΘ: Στο προσωπικό σας ιστολόγιο, αναφέρετε μια φράση: «Θανατηφόρα η πραγματικότητα για τους ονειροπόλους ταξιδευτές». Τι θέλετε να πείτε μέσα από αυτήν;
Α.Π.: Πρόκειται για μία φράση που την έχω ως μότο ζωής. Ένας άνθρωπος που συγγράφει πρέπει να ζει στο δικό του κόσμο. Δεν πρέπει να τον επηρεάζει τίποτα συναισθηματικά από την πραγματικότητα που ζούμε. Αν αφεθεί και επηρεαστεί αυτό φαίνεται κατευθείαν στην γραφή του. Κάτι χαλάει. Κάτι χωλαίνει. Ο άνθρωπος ο οποίος γράφει και προσπαθεί να μεταδώσει μια ιστορία, ζει στο δικό του κόσμο, τη δική του συναισθηματική κατάσταση, την οποία πρέπει να διατηρήσει, για να μπορέσει να μπορέσει να περάσει αυτό που θέλει στον αναγνώστη. Όταν η πραγματικότητα εισβάλει στον δικό του κόσμο, είναι σαν να καταστρέφεται όλο αυτό που έχει φαντασιωθεί και θέλει να περάσει στον αναγνώστη. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.