Αδαμαντια Μπλετσα, Μια κορη δημαρχου, αφιερωμενη στην Ορθοδοξια και το κοινο καλο
Με αφορμή το σαρανταήμερο μνημόσυνο[1] υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της
Ήταν ημέρα Κυριακή, στις 5η Ιουνίου 2022, που έφυγε πλήρης ημερών, σε ηλικία 93 χρόνων, η Αδαμαντία Μπλέτσα, γνωστή στον κοινωνικό βίο κυρίως ως κόρη του αειμνήστου δημάρχου Δημητρίου Μπλέτσα που διετέλεσε πάνω από τρεις δεκαετίες εκλεγμένος Δήμαρχος Κομοτηναίων. Η Αδαμαντία, μοναδική απόγονος του Δημητρίου Μπλέτσα και της Λαμπρινής Σγουρίδου, γεννήθηκε το 1929 στην Κομοτηνή και είχε την τύχη να παρακολουθήσει όλη την πορεία του αειμνήστου πατέρα της στα δημοτικά πράγματα της πόλης από το 1934 και έως το 1967, που τον παραίτησε η Χούντα.
Η Αδαμαντία, η Τούλα για τους οικείους της, είχε βαθιά μουσική, κλασική, παιδεία, προσέφερε όμως πολλά στην προσπάθεια για την εμπέδωση του ορθοδόξου φρονήματος στην Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής, εξ ου υπήρξε και από τα ιδρυτικά μέλη, αλλά και Πρόεδρος της Χριστιανικής Ενώσεως Κομοτηνής, η οποία σύμφωνα, με τον τύπο της εποχής, είχε αναπτύξει μέσω των εκδηλώσεων που διοργάνωνε σημαντικό πολιτιστικό έργο, ιδιαίτερα την πρώτη κρίσιμη μεταπολεμική δεκαετία του 1950 κ.ε., το οποίο δεν περιοριζόταν στα της ορθόδοξης θρησκείας, ήταν όμως σύμφωνο και με τα πολιτικά και ιδεολογικά προτάγματα του καιρού.
Η Αδαμαντία, η οποία υπήρξε πλήρως αφοσιωμένη στην χριστιανική εντολή να θεωρείς τον πλησίον σου ως σεαυτόν, με τη συγκατάνευση των γονιών της, αλλά και μετά τον θάνατό τους ιδιαίτερα, αφιερώθηκε σε δωρεές, χορηγίες και τη στήριξη κοινωφελών ιδρυμάτων, και όχι μόνον, αφού, όπως τα μέλη της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας, διέθεσε την αξιομνημόνευτη γονική περιουσία για την ενίσχυση ντόπιων απόρων οικογενειών, φοιτητών, ασθενών αλλά και για την ενίσχυση του ιεραποστολικού έργου στην Αφρική.
Ευγενής, καλοσυνάτη και δοτική, ενίσχυσε όχι μόνον τη Χριστιανική Ένωση Κομοτηνής, αλλά ίδρυσε και το Μπλέτσειο Ενοριακό Κέντρο της ενορίας Αγίου Γεωργίου Κομοτηνής και τον Φιλανθρωπικό Σύλλογο «Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης», κι επίσης συνέβαλε οικονομικά στην ανέγερση μιας πτέρυγας του Κωνσταντείου Γηροκομείου Καβάλας.
Για πολλά χρόνια εργάστηκε ως επικεφαλής κύκλων Αγίας Γραφής, ως κατηχήτρια δηλαδή, πολλές δε από τις συνάξεις αυτές γινόταν στο σαλόνι και την τραπεζαρία του πατρικού της σπιτιού, απ’ όπου υπάρχουν ενθυμίσεις για το πολυάριθμο των ατόμων που τις παρακολουθούσε, πολλά από τα οποία αναγκάζονταν να κάθονται στο πάτωμα για να την παρακολουθήσουν.
Η Αδαμαντία δεν δημιούργησε δική της οικογένεια, τα τελευταία χρόνια είχε όμως συνεχώς δίπλα της συγγενείς, μεταξύ των οποίων η κ. Ρούλα Παπαθεοδώρου και η οικογένειά της, και «καταδικούς» της ανθρώπους, όπως η κ. Στέλλα.
«Ο Παρατηρητής της Θράκης» είχε τη σπουδαία τύχη να γνωρίσει την κ. Τούλα, μέσω της κοινής φίλης και συγγραφέως κ. Αφροδίτης Τσέτλακα, στην οποία η Αδαμαντία, αφιερωμένη πλήρως στο έργο του πατέρα της, παραχώρησε εν πρώτοις πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του τα οποία η κ. Τσέτλακα κατέγραψε, με στόχο, και τη συμβολή της γράφουσας μετέπειτα στην ανάγνωση και αξιοποίηση του αρχειακού υλικού του αειμνήστου δημάρχου, να εκδοθεί ένα βιβλίο, αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του.
Η κ. Αφροδίτη Τσέτλακα[2] όμως ‒σύζυγος του αειμνήστου εκδότη της εφημερίδας «Πατρίδα» Κωνσταντίνου Τσέτλακα και μητέρα της αειμνήστου ιστορικού Σούλης Τσέτλακα‒ που πολλά προσέφερε τόσο στη λογοτεχνία όσο και στη διάσωση ιστορικών ψηφίδων από το παζλ της τοπικής ιστορίας, εργαζομένη πάντοτε αδιαλείπτως, πέρυσι το καλοκαίρι, μας ενεχείρισε ιστορική αφήγηση για τη συνεισφορά των γυναικών της Κομοτηνής στο δημόσιο χώρο, με αφορμή τον εορτασμό των Εκατόχρονων Ελευθερίας της πόλης, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρεται με λιτό και ουσιαστικό τρόπο στη μεγάλη συνεισφορά της αγαπημένης της φίλης Αδαμαντίας Μπλέτσα στην κοινωνία της πόλης και την Ορθοδοξία εν γένει, με τον μοναδικό της συγγραφικό τρόπο.
Αφροδίτη Τσέτλακα, συγγραφέας
«Η Αδαμαντία ήταν μια γυναίκα που εργάστηκε σιωπηλά και σεμνά, μη θέλοντας να διατυμπανίσει το έργο της και την προσφορά της προς τον συνάνθρωπο»[3]
«[…] Θα κάνω εξαίρεση για να αναφερθώ σε μια γυναίκα που εργάστηκε σιωπηλά και σεμνά, μη θέλοντας να διατυμπανίσει το έργο της και την προσφορά της προς τον συνάνθρωπο. Πρόκειται για την Αδαμαντία Μπλέτσα, κόρη του αειμνήστου δημάρχου της πόλης μας Δ. Μπλέτσα. Η Αδαμαντία υπήρξε η ψυχή μιας κίνησης που δημιουργήθηκε στα κρίσιμα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, συγκεντρώνοντας σε χώρους ζεστούς τα μικρά κατηχητόπουλα που είχαν ανάγκη από λόγια βγαλμένα από τις αλήθειες του Ευαγγελίου μας και όχι μόνον.
Έχοντας συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο τον αείμνηστο Ευάγγελο Ρουμπάνη με καταγωγή από την Κόρινθο, αναβαθμίζουν τη χριστιανική κίνηση και εκτός Κομοτηνής. […] Και η Χριστιανική κίνηση υπάρχει. Είναι η ΓΕΧΑ που στελεχώνεται από αξιόλογους συμπολίτες μας και όχι μόνο, σ’ έναν ζεστό και φιλόξενο χώρο που γι’ αυτόν δούλεψαν πολλοί, πρωτοστατώντας σε προσφορά ο αείμνηστος Ρουμπάνης και η Αδαμαντία Μπλέτσα, με το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, προσφορά της Αδαμαντίας στη μνήμη του πατέρα της.
Είναι γνωστές σε πολλούς οι αξιόλογες διαλέξεις που δίνονται από ανθρώπους του πνεύματος που εμφορούνται από τις διαχρονικές αξίες της Χριστιανοσύνης και όχι μόνον. […] Οι διαλέξεις που δίνονταν, συχνά με ομιλήτρια την Αδαμαντία Μπλέτσα, πότε στην αίθουσα της ΓΕΧΑ και άλλοτε στην αίθουσα του Μητροπολιτικού Μεγάρου, ήταν ένας θησαυρός που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κείμενα βιβλίου. Ατυχείς συγκυρίες δεν μπόρεσαν να ευοδώσουν την έκδοση ενός βιβλίου για τον Δημήτριο Μπλέτσα όπου συνυπήρχαν και οι ευγενικοί στόχοι της κόρης του Αδαμαντίας.
Η Αδαμαντία, μετά τον θάνατο του πατέρα της, επιδόθηκε σε έργα προσφοράς προς τον άνθρωπο και φιλανθρωπίας. Γνωστό σε όλους το «Μπλέτσειο ίδρυμα». Τελευταία της προσφορά, με όσα χρήματα της είχαν απομείνει, στην Αφρική σε ορθόδοξη εκκλησία που τελούσε υπό την αιγίδα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Μα η Αδαμαντία δεν ήθελε να μιλά γι’ αυτά. Τη φιλανθρωπική της δράση την κρατούσε μυστική σύμφωνα με τις ρήσεις του Ευαγγελίου. Αλλά θα σταθώ σε προσφορά αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Δεχόταν κοντά τις γυναίκες που πελαγοδρομούσαν κι αυτή με λόγια αγάπης βγαλμένα από την ψυχή της, παρηγορούσε, συμβούλευε.
Η Αδαμαντία είχε πολλά να δώσει ακόμη. Μα ο χρόνος τρέχει και δεν χαρίζεται σε κανέναν…».
Ακολουθεί η μαρτυρία του πατρός Αντωνίου Μουτιάμπα, το έργο του οποίου στην Ουγκάντα, στήριξε με όλους τους τρόπους οικονομικά, υλικά και ηθικά η αείμνηστη Αδαμαντία.
Πατήρ Αντώνιος Μουτιάμπα, ορθόδοξος ιερέας στην Ουγκάντα
«Η κ. Αδαμαντία με βοήθησε να υλοποιήσουμε το έργο της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου, καθώς και ένα πηγάδι για να πίνουμε νερό»
Ο πατήρ Αντώνιος Μουτιάμπα, αφρικανός ορθόδοξος ιερέας με ελληνική παιδεία, σε επίσκεψή του στην Κομοτηνή, συνάντησε την αείμνηστη Αδαμαντία Μπλέτσα και σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «Παρατηρητή της Θράκης» το 2009 ανέφερε σχετικά για τη γνωριμία τους:
«Όλη η ιστορία με την Κομοτηνή ξεκίνησε μέσω μιας συζήτησης με μια συμπατριώτισσά μου, την Κατερίνα, την οποία έστειλε επίσης η Εκκλησία στην Ελλάδα να μάθει γράμματα. Μια φορά κουβεντιάζαμε για την κατάσταση στην Ουγκάντα και μου πρότεινε να έρθουμε στην Κομοτηνή γιατί γνώριζε μια “καλή κυρία, την Αδαμαντίνη[4]”. Μόλις ήρθα εδώ αμέσως τηλεφώνησε στον πατέρα Ναθαναήλ, τον γνώρισα, πήρα την ευλογία του και όταν κάναμε μαζί τη θεία λειτουργία, αισθάνθηκα μια ζεστασιά. Μετά του είπα τον πόνο μου και μου υποσχέθηκε ότι θα μου βρει ένα τρακτέρ, όπως και έγινε, μάζεψε λεφτά και πήραμε ένα τρακτέρ στην ενορία του Αγίου Δημητρίου. Η κ. Αδαμαντίνη με βοήθησε να υλοποιήσουμε το έργο της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου, καθώς και ένα πηγάδι για να πίνουμε νερό. Τώρα μια άλλη οικογένεια από την Κομοτηνή, της οποίας το όνομα δεν μπορώ να αναφέρω μας βοηθάει να χτίσουμε σχολείο, καθώς και ένα ορφανοτροφείο με τη βοήθεια απλών πολιτών από την Κομοτηνή[…]».[5]
Αιωνία της η μνήμη.
[1] Το σαρανταήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της Αδαμαντίας Μπλέτσα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή που μας πέρασε στον Άγιο Αθανάσιο Κοσμίου, όπου επί πολλά έτη η Αδαμαντία πολλά προσέφερε για την πραγματοποίηση συσσιτίων για τους άπορους συμπολίτες μας.
[2] Υπενθυμίζουμε ότι η Αφροδίτη Τσέτλακα-Ευαγγελίδου, που γεννήθηκε στην Αριδαία του ν. Πέλλας, είναι απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός σε
πολλά δημοτικά σχολεία των νομών Αττικής, Πέλλας και Ροδόπης. Ζει μεταξύ Κομοτηνής και Θεσσαλονίκης και έχει συμμετάσχει ενεργά σε πολλούς συλλόγους της
Κομοτηνής με κοινωνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό χαρακτήρα. Μερικά από τα
συγγραφικά της έργα είναι τα ακόλουθα: «Φιλόπτωχος Κομοτηνής, 1912-2003: Ένας αιώνας
προσφοράς – Μία διαδρομή προσφοράς με αρχή χωρίς τέλος» (Σωματείο «Φιλόπτωχος Αδελφότης Κυριών Κομοτηνής» – Νομαρχία Ροδόπης, 2003), «Το αγόρι από τη γη των Κικόνων» (Παρατηρητής της Θράκης, 2006) και «Ταξιδιώτες του αιώνα» (Ερωδιός, 2015).
[3] Το παρόν αποτελεί απόσπασμα από αδημοσίευτο κείμενο της συγγραφέως Αφροδίτης Τσέτλακα, με τίτλο «Αναδρομή στον Χρόνο».
[4] Παράφραση του επισήμου ονόματος της Αδαμαντίας από έμμεση ταύτισή του με το επίθετο που συνόδευε συνήθως το βαφτιστικό της όνομα στον δημόσιο χώρο.
[5] Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη, «Η Ελλάδα δεν πήγε πουθενά ως αποικιοκρατία, μόνο ως αποικιοκρατία της αγάπης και του αγκαλιάσματος του ανθρώπου», «Παρατηρητής της Θράκης» (30/12/2009). Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: www.paratiritis-news.gr/news/i-ellada-den-pige-pouthena-os-apoikiokratia-mono-os-apoikiokratia-tis-agapis-kai-tou-agkaliasmatos-tou-anthropou/
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
