Παναγιωτης Μαυροειδης, «Ενα ρωμαλεο, θαρραλεο «οχι» απο μεριας του ελληνικου λαου, θα λειτουργησει ενθαρρυντικα, στους ευρωπαικους λαους»
Ο μεταλλειολόγος μηχανικός και μέλος του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ. Παναγιώτης Μαυροειδής συνοψίζει τις θέσεις του κόμματός του, με αφορμή το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη και τη Νατάσσα Βαφειάδη.
Ο κ. Μαυροειδής, αναλύοντας την επιχειρηματολογία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπέρ του «Όχι» , καταθέτει ότι η αρνητική απάντηση στο ερώτημα του δημοψηφίσματος σημαίνει κύρια «άρνηση σε κάθε μνημόνιο που θέλει να επιβάλλει η κυβέρνηση ή η τρόικα». Επιρρίπτει αδιαλλαξία στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, επιβολή μέτρων, χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση κι «έξω από κάθε συζήτηση».
Ο ίδιος υποστηρίζει πως το «Όχι» των Ελλήνων , «θα ενθάρρυνε τους ευρωπαϊκούς λαούς να αντισταθούν στην πολιτική λιτότητας που συνοψίζει το σύμφωνο για το ευρώ».
«Ζήσαμε ένα πρωτοφανές πείραμα εργατικής γενοκτονίας και κοινωνικής καταστροφής»
ΠτΘ: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί με ανακοίνωσή της, σε ένα μεγάλο τριπλό «Όχι» την Κυριακή. Ποιο είναι το διακύβευμα αυτού του δημοψηφίσματος;
Π.Μ: Υπάρχει μια έκφραση που είναι πολύ αληθινή ότι πολλές φορές το έργο ξεπερνά τις προθέσεις των σκηνοθετών. Θέλω να πω ότι, ανεξάρτητα από τους λόγους του δημοψηφίσματος, το τυπικό ερώτημα που τίθεται σε αυτό, ανεξάρτητα από το αν θα έπρεπε να γίνει ή αν αρκούσαν οι εκλογές που είχαν γίνει, η αλήθεια είναι ότι διακυβεύονται πάρα πολλά. Η στάση που θα κρατήσει κάθε άνθρωπος χωριστά κι ο λαός μας συνολικά, θα μετρήσει στη ζυγαριά είτε σε θετική είτε σε αρνητική κατεύθυνση.
Τα προηγούμενα πέντε χρόνια, ζήσαμε ένα πρωτοφανές πείραμα εργατικής γενοκτονίας, κοινωνικής κόλασης και καταστροφής. Η πρόταση που υπάρχει στην ουσία κι έτσι συμπυκνώνεται στο «Ναι», είναι «είσαι ελληνικέ λαέ για έναν ακόμη γύρο κοινωνικής καταστροφής και για μια νέα εργατική γενοκτονία;». Αυτό συμπυκνώνει το «Ναι», είναι ωμή και απροκάλυπτη επιδίωξη, υποστηρίζεται από ντόπιους κι από ξένους κι απέναντι της συγκροτείται το «Όχι».
Με αυτή την έννοια, το πρώτο στοιχείο του είναι το «Όχι» σε κάθε νέο μνημόνιο, σε κάθε γύρο κοινωνικού θανάτου, που τον ζήσαμε με λιτότητα, με ανεργία, με βαρβαρότητα κατά των εργασιακών σχέσεων, με ξενιτιά, με ιδιωτικοποιήσεις. «Όχι» σε οποιοδήποτε νέο μνημόνιο θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση ή θέλει να επιβάλει η τρόικα ή θέλει να ανεχτεί και διαπραγματεύεται μαζί της η κυβέρνηση.
«Όχι στην πρόταση των δανειστών με δέσμευση για την επόμενη μέρα»
ΠτΘ: Ποιο κατά την άποψή σας είναι το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι Έλληνες στις 5 Ιουλίου; Πώς τεκμηριώνετε τη θέση υπέρ του «Όχι»;
Π.Μ: Τυπικά το ερώτημα είναι «Ναι» ή «Όχι» στην πρόταση των δανειστών. Έχουμε πολλούς λόγους, να πούμε «Όχι» μόνο και μόνο επειδή πρόκειται για την πρόταση των δανειστών, αυτών που επέβαλαν μέχρι τώρα, με τη συνεργασία των κυβερνήσεων φυσικά, τα μνημόνια. Δηλαδή τη Μέρκελ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ. Πρέπει να δούμε τι περιέχει η πρόταση των δανειστών και τι καταψηφίζουμε συγκεκριμένα σε αυτήν. Διότι αυτή ή απόφαση, θα δεσμεύσει όλους μας τη Δευτέρα. Η πρόταση των δανειστών λέει μείωση μισθών και συντάξεων, το «Όχι» στο δημοψήφισμα σημαίνει επομένως «Όχι» στις μειώσεις μισθών και συντάξεων που σημαίνει ότι δεν έχει καμία εξουσιοδότηση η τωρινή κυβέρνηση και οποιαδήποτε άλλη, γιατί συζητούνται και διάφορα, να βάλει στο τραπέζι μέτρα και συμφωνίες που θα προβλέπουν μείωση μισθών και συντάξεων.
Η πρόταση των δανειστών λέει να ιδιωτικοποιηθούν τα αεροδρόμια, λιμάνια, ο ΑΔΜΗΕ κλπ. Ψηφίζοντας «όχι» στο μνημόνιο, ψηφίζουμε «Όχι» στις ιδιωτικοποιήσεις που σημαίνει ότι δεν επιτρέπουμε σε κανένα, σε καμία κυβέρνηση και με κανένα τρόπο, να βάλει στο τραπέζι της συζήτησης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη διάλυση των δημόσιων κοινωφελών υπηρεσιών.
Τι άλλο λέει η πρόταση; Αιματηρά πλεονάσματα. Τι σημαίνει πλεόνασμα; Το αντεργατικό, αιματηρό, μνημονιακό κεκτημένο των πέντε χρόνων, σε ό, τι αφορά τον τρόπο που συγκροτείται ο προϋπολογισμός και στα έσοδα και στα έξοδά του. Τα έσοδα ήταν αντιλαϊκή φορολογία, τα έξοδα ήταν λιτότητα στους μισθούς, στις κοινωνικές δαπάνες. Όταν μιλάμε για πλεόνασμα εννοούμε ότι αυτή η κοινωνική ληστεία, που συμπυκνώνει το αποτέλεσμα που είχαμε μέχρι τώρα, να βαθύνει ακόμη περισσότερο. Πλεονάσματα σημαίνει διατήρηση των μνημονίων. Λέγοντας «όχι» στην πρόταση των δανειστών, σημαίνει ότι λέμε «όχι» σε οποιαδήποτε πρόταση και λογική διαπραγμάτευσης, που εμπεριέχει το στοιχείο των πλεονασμάτων που αφορά στη διατήρηση των μνημονίων.
Λένε οι εταίροι πληρωμή του χρέους, ενός ληστρικού χρέους που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να πληρωθεί. Για να συμβεί αυτό, έστω κατά ένα μέρος, σημαίνει μεγάλη αιμοδοσία από τον ελληνικό λαό. «Όχι» στη συμφωνία, σημαίνει «όχι» στο χρέος, άρνηση πληρωμών και δέσμευση ότι θα βρεθούμε απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση αύριο και σε οποιαδήποτε προσπάθεια να δεσμευτεί η χώρα σε πληρωμές του ληστρικού και χιλιοπληρωμένου χρέους που υποθηκεύει τη ζωή της κοινωνίας και των ανθρώπων για δεκάδες χρόνια μπροστά.
Έχει λοιπόν συγκεκριμένο χαρακτήρα το «Όχι» στην πρόταση των δανειστών, δεν είναι μόνο ένα δικαιολογημένο συναίσθημα απέναντι στη Μέρκελ ή στο Σόιμπλε, είναι και η συγκεκριμένη κρίση επί των συγκεκριμένων αντεργατικών μέτρων που προβλέπει η συμφωνία που τίθεται σε λαϊκή κρίση.
«Η λιτότητα δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο»
ΠτΘ: Πώς αξιολογείτε τη στάση των Ευρωπαίων απέναντι στην ελληνική κρίση; Εκτιμάτε ότι η κρίση στην Ελλάδα επηρεάζει τη σταθερότητα στην Ευρώπη;
Π.Μ: Η Ευρώπη, έχει τόσα κράτη, λαούς, τόσες εθνότητες. Έχει ιστορία, επαναστάσεις, πολιτισμό, κουλτούρα, διαδρομές, εμείς δεν μιλάμε γι αυτή την Ευρώπη. Η Ε.Ε δεν ταυτίζεται με την Ευρώπη. Είναι μια οικονομική και πολιτική ένωση, καπιταλιστική. Είναι μια σύγχρονη μορφή ενοποίησης της δράσης των ισχυρών, ηγεμονικών, καπιταλιστικών χωρών. Αυτό το οικοδόμημα πρέπει να ταρακουνηθεί, κατά τη γνώμη μας. Δεν αφορά το ερώτημα της συνέχισης των πολιτικών λιτότητας αλλά και γενικότερα της δημοσιονομικής προσαρμογής μόνο τον ελληνικό λαό, είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο. Γι’ αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αφήνει την πραγματική χαραμάδα να υπάρξει, να υπάρξει ως ένα αντιπαράδειγμα. Μόνο έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε και το παράδοξο που υπάρχει. Προχθές, βγήκε ο Γιούνκερ και λέει «η πρόταση που είχαμε κάνει, με την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης δεν απέχει παρά μόνο 87 εκ.». 87 εκ. σε ένα σύνολο πρότασης που είχε κάνει πράγματι η ελληνική κυβέρνηση, με μέτρα 8 δις, σημαίνει δεν υπήρχε καμία διαφορά. Γιατί παρόλα αυτά κι ενώ στην ουσία από άποψη οικονομικού πακέτου και σκληρών μέτρων είχε επέλθει η συμφωνία, έχουμε αυτή την κλιμάκωση σήμερα; Γιατί κατά τη γνώμη μας, οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν θέλουν να αφήσουν για πολιτικούς λόγους, να υπάρξει καμία χαραμάδα, καμία αίσθηση ότι είναι δυνατόν ακόμα κι επιμέρους πλευρές των αντιδραστικών επιλογών τους ν’ αλλάξουν.
Τίθεται το ζήτημα της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας, το ζήτημα της αυτοδιάθεσης, το δικαίωμα του λαού σε κάθε χώρα να ορίζει την ιστορία του, την τύχη του, τον τρόπο που θα ζει η κοινωνία του. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για ένα περήφανο, δημοκρατικό «Όχι» απέναντι σε αυτή τη λογική της ιμπεριαλιστικής επιβολής, έναντι της λαϊκής θέλησης.
Πιστεύουμε ότι σε επίπεδο κυβερνήσεων φαίνεται να έχουμε ένα μαύρο μέτωπο και διαψεύδονται όλες οι φρούδες ελπίδες ακόμα και της κυβέρνησης ότι θα μας έσωζε ο Ολάντ, ο Νότος, ο Ρέντζι. Τους βλέπουμε όλους μαζί , να προσκυνάν τη Γερμανία και τη Μέρκελ. Υπάρχουν όμως και οι λαοί. Πιστεύουμε ότι ένα ρωμαλέο, θαρραλέο «όχι» από μεριάς του ελληνικού λαού, θα λειτουργήσει ενθαρρυντικά, στους ευρωπαϊκούς λαούς , απέναντι στην πολιτική της λιτότητας που συνοψίζει το σύμφωνο για το ευρώ. Να αποτελέσει η Ελλάδα τη θετική εξαίρεση, για άλλη στάση των ευρωπαϊκών λαών.
«Η πραγματικότητα θα πρέπει να ειδωθεί και με φιλοσοφική διάθεση»
ΠτΘ: Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχετε ταχθεί υπέρ της εξόδου της χώρας από το ευρωζώνη και την Ευρώπη, ως πρόταση διεξόδου από τα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Θεωρείτε ότι είναι η μόνη ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα;
Π.Μ.: Εάν αφήσουμε αυτή την πολιτική χωρίς να την ξηλώσουμε και να την ανατρέψουμε, δεν θα επιτρέψουμε μόνο αντεργατικές, αντικοινωνικές επιλογές στην Ελλάδα αλλά και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσέξτε το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κείμενα των μνημονίων. Παραγωγικότητα, πλεόνασμα, ακαθάριστο εθνικό προϊόν, δείκτης ανταγωνιστικότητας, επιχειρηματικό κέρδος, υπεραξία, αντικειμενικές αξίες, μέχρι και κέντρα εξυπηρέτησης επιχειρήσεων, δεν υπάρχουν άνθρωποι, δεν υπάρχει κοινωνία. Σαν να κατοικούνται όλες οι πόλεις κι οι χώρες ολόκληρες από επιχειρήσεις. Κι όλο αυτό να διέπεται από ένα σύγχρονο καζινο-καπιταλισμό του επιχειρηματικού κέντρου, της επιχειρηματικότητας . Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, όλοι εμείς οι εργαζόμενοι που είμαστε και η πλειοψηφία, δεν είμαστε τίποτα άλλο από ένας χυλός, μεμονωμένα άτομα, διαθέσιμοι για εργασία και εκμετάλλευση, ή για ανεργία και αχρηστία. Σαν τις αδήλωτες πόρνες, οι οποίες μέσα στην μοναξιά τους και στη δυστυχία τους, πρέπει ταυτόχρονα να δηλώνουν ότι είναι κι ευτυχισμένες, ωραίες, χαμογελαστές, να λένε ναι και να παινεύουν διαρκώς το μαγαζί τους από το φόβο, ότι μπορεί να γίνουν ακόμη χειρότερα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και θα πρέπει να τη δούμε και με μια φιλοσοφική διάθεση όπως και το στοιχείο της αντίστασης, σε μια τέτοιου τύπου ανθρωπολογική μετάλλαξη κι αντιδραστική βουτιά προς το παρελθόν, δεν είναι μόνο στοιχείο άμεσων οικονομικών κοινωνικών συμφερόντων αλλά και στοιχείο μιας άλλης πολιτιστικής στάσης απέναντι στα πράγματα.
Οι μισοί πολίτες είναι δουλοπάροικοι, δουλεύουν ήλιο με ήλιο, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς μισθό, χωρίς υπερωρίες, χωρίς να τολμούν να σηκώνουν το κεφάλι κι οι άλλοι μισοί είναι άνεργοι και άχρηστοι. Υπάρχει μεγαλύτερος ανορθολογισμός από αυτό το πράγμα; Αυτό συμπυκνώνουν όλες οι μνημονιακές προτάσεις, που εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι έχουν βέβαια εδώ τους ντόπιους πρόθυμους, που κάνουν τη δουλειά τους, τους «νενέκους».
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
