Μουσταφα Τσολακ Αλη: «Η ψηφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ειναι μια αγωνιστικη ψηφος»
Η κλεψύδρα για την εθνική κάλπη της 21ης Μαΐου αδειάζει, πλέον, με γοργούς ρυθμούς, με τις προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων να βρίσκονται στο ζενίθ. Κοινός στόχος όλων των κομμάτων είναι, φυσικά, η είσοδος τους στο κοινοβούλιο της επόμενης ημέρας. Στο πλαίσιο αυτό, ένας νέος σε ηλικία άνθρωπος, αλλά με μακρόχρονη καταγεγραμμένη συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα, ο κ. Μουσταφά Τσολάκ Αλή, φιλοξενήθηκε στο Ράδιο Παρατηρητής, μιλώντας για την υποψηφιότητά του ως υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αναφέρθηκε εκτενώς στις προγραμματικές θέσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συζητήθηκε επίσης, ο ρόλος της νέας γενιάς και οι δυσκολίες που αυτή αντιμετωπίζει σήμερα, ενώ δεν θα μπορούσε να μην γίνει ειδική μνεία στην ισότητα που ήρθε πια η ώρα να υπάρξει, μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.
Μουσταφά Τσολάκ Αλή όμως αναλυτικά…
ΠτΘ: κ. Τσολάκ Αλή, καθώς διεκδικείτε την ψήφο και ανθρώπων εκτός των ορίων του νομού Ροδόπης, θα πρέπει να σας γνωρίσουμε καλύτερα. Είστε δημοσιογράφος, εκδότης, ποιητής.
Μ.Τ.Α.: Είμαι 34 ετών. Ξεκίνησα ως αθλητικογράφος στο Περισκόπιο, ενώ ταυτόχρονα έστελνα κείμενα και στον Παρατηρητή, μετά δούλεψα σε διάφορες τοπικές εφημερίδες, γράφοντας άρθρα σε εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας. Τα ποιήματά μου, τα οποία γράφω στη μητρική μου γλώσσα, τα τουρκικά, έχουν δημοσιευθεί σε αξιόλογα λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ και οι μεταφράσεις ποιημάτων που έγραφα για λογαριασμό του Παρατηρητή, έχουν επίσης δημοσιευθεί. Το 2009, σε ένα ποιητικό διαγωνισμό, μού απονεμήθηκε το 3ο καλύτερο βραβείο, ενώ το 2010 στο Αζερμπαϊτζάν κέρδισα το βραβείο του πιο ταλαντούχου νέου ποιητή. Συν τοις άλλοις, έχω κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στο Ράδιο Παρατηρητής, αλλά και σε άλλα ραδιόφωνα, ενώ έχω μιλήσει και σε διάφορα πάνελ για λογοτεχνικά και πολιτικά θέματα, όσο και για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όσον αφορά την κομματική μου πλευρά, είμαι οργανωμένος στο χώρο της αριστεράς από την ηλικία των 14 ετών. Είμαι μέλος της Αντιεθνικιστικής Κίνησης, υπήρξα μέλος της κίνησης «Απελάστε τον ρατσισμό» της Διεθνικιστικής Εργατικής Αριστεράς και ήμουν ιδρυτικό μέλος της Λαϊκής Ενότητας. Από το 2019 βρίσκομαι στις γραμμές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επίσης, στις Ευρωεκλογές του 2019 ήμουν υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ στην τελευταία συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκλέχτηκα στο πανελλαδικό συντονιστικό όργανο του κόμματος.
«Η υποψηφιότητά μου με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα κάλεσμα προς τους συμπολίτες μας για αγώνα»
ΠτΘ: Γιατί βρίσκεστε στις τάξεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Τι είναι αυτό που σας έπεισε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να τεθείτε στη διάθεση των συμπολιτών μας;
Μ.Τ.Α.: Έτσι όπως έχουν οι συνθήκες σήμερα, εγώ προσωπικά πιστεύω, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να υποστηρίζει το ίδιο, ότι τα πράγματα δε λύνονται με κυβερνητισμό. Σημειώνονται επικίνδυνες επιθέσεις του κεφαλαίου, ενώ υπάρχει και ο κίνδυνος του πολέμου και της οικολογικής χρήσης. Αυτά δεν λύνονται με κυβερνητισμό. Η υποψηφιότητά μου και όλων των συντρόφων μου στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ένα κάλεσμα προς τους συμπολίτες μας για αγώνα. Έχουμε ζήσει την «πρώτη φορά αριστερά» που μας έλεγαν «ψηφίστε μας και θα τα διορθώσουμε και θα τα αλλάξουμε όλα». Σήμερα ο Τσίπρας ζητάει να του δώσουμε μια ευκαιρία να εφαρμόσει το αριστερό πρόγραμμα που δεν μπόρεσε τότε εξαιτίας του Καμμένου, τώρα λέει ότι θα πάρει τον Ανδρουλάκη και θα εφαρμόσει το αριστερό του πρόγραμμα. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι αυτά, στα πλαίσια του καπιταλισμού, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Επομένως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει κάλεσμα στο λαό, καθώς είναι η μόνη ψήφος που δεν μπορεί να βγει χαμένη. Χαμένη ψήφος μπορεί να προκύψει στον ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός δεν σχηματίσει κυβέρνηση, χαμένη στον Βαρουφάκη αν αυτός δεν μπει στη Βουλή, χαμένη στο ΠΑΣΟΚ, αν δεν συνεργαστεί με ένα εκ των δύο μεγάλων κομμάτων. Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι μια αγωνιστική ψήφος, αλλά δεν λέμε «ψηφίστε μας για να κυβερνήσουμε». Ακόμα και 70% αν δώσει ο λαός στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν δεν οργανωθεί ο λαός και δεν παλέψει για την ανατροπή του καθεστώτος, τότε ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε κανένα κόμμα, δεν θα μπορέσει να κάνει θαύματα μέσω του κοινοβουλίου.
ΠτΘ: Εσείς, δηλαδή, μας προτρέπετε να ψηφίσουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπου μέσω της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ψηφίζουμε ουσιαστικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Υπό την έννοια ότι εμείς ως πολίτες μπαίνουμε μπροστά και αγωνιζόμαστε για την επόμενη μέρα.
Μ.Τ.Α.: Αυτό ακριβώς. Να έρθουν όλοι, να οργανωθούν, ώστε να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε μαζί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να αναφέρω, όμως, στο σημείο αυτό, τους βασικούς άξονες του προγράμματος μας. Σχετικά με τον εργασιακό τομέα, ζητούμε γενναία αύξηση των μισθών, με τον κατώτατο μισθό να οριστεί τουλάχιστον στα 1.000 ευρώ, καθώς και μείωση των ωρών εργασίας. Απαραίτητη είναι, επίσης, η ολική επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων και φυσικά, η απαγόρευση των απολύσεων. Εκτός των παραπάνω, χρειάζονται μαζικές δημόσιες επενδύσεις στο χώρο της υγείας, της εκπαίδευσης, της ασφάλισης, της κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και της προστασίας και αποκατάστασης του περιβάλλοντος. Με την υπάρχουσα οικολογική κρίση ζούμε πράγματα που δεν έχουμε ξαναζήσει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι, επίσης, υπέρ του σεβασμού όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Ακόμη, είμαστε υπέρμαχοι των ανοιχτών συνόρων και της παροχής στέγης και εκπαίδευσης σε πρόσφυγες και μετανάστες. Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που αρκετά συχνά, αν όχι πάντα, βρίσκονται στην επικαιρότητα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προτείνει την εφαρμογή μιας διεθνικιστικής πολιτικής ειρήνης και συνεργασίας των λαών της Ευρώπης, του Αιγαίου και των Βαλκανίων. Κι αυτό είναι κάτι που μας διαφοροποιεί από την υπόλοιπη αριστερά, που βλέπει το ζήτημα με πιο πατριωτική οπτική. Εμείς δεν θα πολεμήσουμε για τα κέρδη των καπιταλιστών και καλούμε και τους άλλους λαούς να μην πολεμάνε για τα κέρδη των δικών τους λαών.
Αναγνωρίζω, βέβαια, ότι απαιτείται μια στοιχειώδης συνεννόηση με τους γείτονες μας, ώστε να μπορέσει μια τέτοια πρόταση να υλοποιηθεί. Ξέρω, πάντως, πως υπάρχει αντίστοιχο κίνημα και στην Τουρκία. Έχουν κι εκεί εκλογές την Κυριακή 14 Μαΐου. Παρακολουθώντας, μάλιστα, το προεκλογικό κλίμα που επικρατεί στη γειτονική χώρα, παρατηρώ ότι παραμένει σε έντονο τόνο ο αντιπροσφυγικός ρόλος των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κάτι που σίγουρα μόνο ως θετική εξέλιξη δεν θα το χαρακτήριζα. Κατά τα λοιπά, αναμένεται κι εκεί μια αλλαγή το βράδυ της 14ης Μαΐου.
«Οι εκλογές είναι για τους πλούσιους και όχι για τους φτωχούς»
ΠτΘ: Το βασικό πρόσταγμα είναι η δύναμη και η ευθύνη κατ’ επέκταση στο λαό. Οι Έλληνες δεν έχουν την κουλτούρα της ευθύνης που ακολουθεί μετά και την ψήφο, ενδεχομένως. Εμπιστεύεστε εσείς τον ελληνικό λαό ότι μπορεί να το κάνει αυτό;
Μ.Τ.Α.: Εμπιστεύομαι όλους τους λαούς, όχι μόνο τον ελληνικό. Πιστεύω πως, όταν έρθει η ώρα, ο λαός θα αγωνιστεί και θα ξέρει ποιο είναι το συμφέρον του. Απλά πρέπει να πειστεί να αγωνιστεί. Στο σημείο αυτό, εμείς ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Δεν μπορούμε να απευθυνόμαστε πολύ συχνά μέσω καναλιών, ραδιοφώνων, εφημερίδων, μέσα από τα ΜΜΕ δηλαδή, καθώς είμαστε όλοι εργαζόμενοι άνθρωποι. Δεν έχουμε χορηγούς να μας στηρίξουν, επομένως όλοι ξοδεύουμε χρήματα από την τσέπη μας. Και είναι πολλά τα λεφτά. Οι εκλογές είναι για τους πλούσιους, δεν είναι για τους φτωχούς.
«Η νέα γενιά δίνει αγώνες που κάποιες φορές είναι νικηφόροι»
ΠτΘ: Φέτος βρεθήκαμε και βρισκόμαστε ακόμα σε ένα κομβικό σημείο για τη νέα γενιά, επ’ αφορμής και του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Τι έχετε να πείτε στη νέα γενιά και τι αντιλαμβάνεστε εσείς από αυτήν; Μπορεί να φέρει μια πραγματική αλλαγή την επόμενη μέρα;
Μ.Τ.Α.: Η νέα γενιά σήμερα βιώνει την υποβάθμιση των πανεπιστημίων, βλέποντας και την αστυνομία μέσα στις σχολές. Υπάρχει, όμως, ζήτημα και μετά την αποφοίτηση. Τελειώνουν τα παιδιά το πανεπιστήμιο, όμως οι θέσεις εργασίας είναι εξαιρετικά επισφαλείς, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να βρουν δουλειά και να μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ. Υπάρχουν και νέοι που μαζεύουν χρήματα να κάνουν ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, ύστερα επιστρέφουν, αλλά αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης. Ως εκ τούτου, καταλήγουν να μένουν με την οικογένειά τους. Για όλα αυτά, η νέα γενιά δίνει αγώνες που ορισμένες φορές είναι νικηφόροι. Έτσι λοιπόν, ένα από τα συνθήματά μου ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, είναι: «ψηφίζουμε όπως ζούμε, κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην κάλπη».
Θέλω όμως να αναφερθώ και σε κάτι που δεν αφορά αποκλειστικά τη νέα γενιά, αλλά ένα ευρύτερο κοινό. Συζητείται αρκετά εδώ στην περιοχή μας, το πώς τα δύο κράτη θα καταφέρουν να εκλέξουν 2+2 βουλευτές. Δηλαδή, 2 χριστιανούς στη Ροδόπη και 2 στην Ξάνθη, είτε 2 μουσουλμάνους εδώ και 2 μουσουλμάνους στο νομό της Ξάνθης. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι άλλοτε 2+2 κάνει 4 και άλλοτε 2+2 ισούται με βάσανα.
«Δεν μπορεί να ιδρυθεί τουρκικός πολιτιστικός σύλλογος, μάλλον τους ενοχλεί η λέξη»
ΠτΘ: Πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να ξεπεράσουμε αυτό τον διαχωρισμό χριστιανών και μουσουλμάνων. Ζούμε στον ίδιο τόπο, έχουμε τα ίδια οράματα και ανάγκες, ενώ πολλές φορές αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα.
Μ.Τ.Α.: Καλό θα ήταν να μην γενικεύσουμε αυτό τον διαχωρισμό, πρέπει όμως να λαμβάνουμε υπόψη ορισμένες αδικίες που γίνονται εις βάρος του μειονοτικού πληθυσμού. Έχουμε όλοι την καθημερινότητά μας, δεν λείπουν όμως και οι αδικίες. Για παράδειγμα, μπορεί να ιδρυθεί σύλλογος Σαρακατσάνων, Βλάχων και Πομάκων, αλλά όχι τουρκικός πολιτιστικός σύλλογος. Μάλλον τους ενοχλεί η λέξη. Έχει έρθει πλέον η ώρα, όλα αυτά να ξεπεραστούν.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
