Αγγελικη Κουγιουμτζογλου, αρχιτεκτων μηχανικος- υποψηφια βουλευτης Ροδοπης ΣΥΡΙΖΑ «Οι πολιτες την Κυριακη θα αποφασισουν ποιος θα εκφρασει τις ελληνικες θεσεις για τη λειτουργια του ευρω και ολων των μηχανισμων μεσα στην Ευρωπη»

Συστήθηκε στην πολιτική ζωή της περιοχής λίγα χρόνια πριν υπερασπιζόμενη την ιδέα πως «μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα ξεκινώντας “από το σπίτι μας”». Διόλου τυχαία επιλογή καθότι είναι απόφοιτος του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου για τον «Βιοκλιματικό Σχεδιασμό και τη χρήση ΑΠΕ, ETSAB-UPC» από την Βαρκελώνη.
 
Το πλούσιο βιογραφικό της περιλαμβάνει συμμετοχές σε κοινωνικά και οικολογικά κινήματα αλλά και τη δραστηριοποίησή της με την Αριστερά μέσω της Νεολαίας του τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ από το 2001, η οποία συνεχίστηκε στο πέρασμα των χρόνων με την ένταξή της στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ και τη μετέπειτα συμμετοχή της στα ψηφοδέλτια του τόσο στις αυτοδιοικητικές όσο και στις βουλευτικές εκλογές των τελευταίων χρόνων.
 
Νέα μητέρα, επισφαλώς εργαζόμενη όπως η ίδια δηλώνει, στρατευμένη στην Αριστερά όχι από «εμμονή» αλλά από πίστη στο όνειρο για μία ζωή με δικαιοσύνη, ισότητα, ειρήνη, αλληλεγγύη και ευτυχία, η Αγγελική Κουγιουμτζόγλου, δίνει το στίγμα της αυριανής εκλογικής αναμέτρησης, ούσα υποψήφια βουλευτής Ροδόπης με τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα από τις σελίδες του «ΠτΘ».
 
Αγγελική Κουγιουμτζόγλου όμως… 

«Δεν μπορεί να διανοείται κανείς ότι ξαφνικά ήπιαμε το μαγικό φίλτρο και σε μια νύχτα πάψαμε να είμαστε αριστεροί, πάψαμε να βλέπουμε τα πράγματα από την πλευρά των αδυνάτων»

ΠτΘ: Υποψήφια βουλευτής εκ νέου, σε μια δύσκολη στιγμή για την αριστερά και μ’ ένα νέο μνημόνιο… Τι σημαίνει αυτό για σας; Γιατί εμμένετε στον ΣΥΡΙΖΑ;
Α.Κ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εμμονή, ούτε η συμμετοχή μας στην Αριστερά είναι εμμονή. Η Αριστερά πέρασε δύσκολα το τελευταίο διάστημα. Όχι ότι ποτέ ήταν εύκολα τα πράγματα, αλλά σε αυτό το χρόνο ζορίστηκε και δοκιμάστηκε. Γιατί, για πολύ κόσμο η Αριστερά μέχρι σήμερα σήμαινε αντίδραση, άρνηση κι ελάχιστα πράξη. Μέσα όμως από αυτή τη βίαιη ωρίμανση που έπρεπε τα λόγια να γίνουν πράξη και η Αριστερά να κυβερνήσει, προέκυψαν ο ρεαλισμός της Ευρώπης και ο ρεαλισμός του αμόλυντου αριστερού. Όλοι στη ζωή μας , στη δουλειά μας κρινόμαστε από τις πράξεις μας και τη διαχείριση των καταστάσεων. Κανένας δεν είναι αμόλυντος, αλλιώς θα είναι και άπραγος. Αυτό που θα μετρήσει είναι προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα στις αποφάσεις. Δεν μπορεί να διανοείται κανείς ότι ξαφνικά ήπιαμε το μαγικό φίλτρο και σε μια νύχτα πάψαμε να είμαστε αριστεροί, πάψαμε να βλέπουμε τα πράγματα από την πλευρά των αδυνάτων. Αυτό δεν συνέβη κι όποιος το λέει και το χρησιμοποιεί είναι τουλάχιστον ανήθικο. Η προσωρινή υποχώρηση είναι τακτική στη μάχη για να κερδίσουμε έδαφος και να ανασυνταχθούμε για τις επόμενες. Αυτή τη στιγμή είτε οι οργανωμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ είτε ο κόσμος που θα στηρίξει με την ψήφο του αυτήν την κυβέρνηση, έστω και κριτικά, ξέρουν ότι η επιλογή αυτή δεν κρύβει ούτε ψέματα, ούτε προδοσία, ούτε σκάνδαλα, ούτε διαπλοκή. 

«Η συμμετοχή μου στην Αριστερά και στα κινήματα έχει να κάνει με το τι και πώς ονειρευτήκαμε τη ζωή μας, με τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και την ευτυχία του κάθε ανθρώπου μέσα στο σύνολο της κοινωνίας»

ΠτΘ: Η παρουσία σας στα ψηφοδέλτια ιδιαίτερα τις προηγούμενες εκλογές –δείχνει εκ μέρους σας και αποδοχή της προσωπικότητάς σας από το εκλογικό σώμα. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική εξακολουθήσει να είναι ένας από τους στίβους της ζωής σας;
Α.Κ.: Νομίζω ότι το έχω ξαναπεί, η συμμετοχή μου στην Αριστερά και στα κινήματα είναι άκρως ζωτικής σημασία κι έχει να κάνει με το τι και πώς ονειρευτήκαμε τη ζωή μας, με τη δικαιοσύνη, με την ισότητα, με την ειρήνη, την αλληλεγγύη και την ευτυχία του κάθε ανθρώπου μέσα στο σύνολο της κοινωνίας. Αυτά όλα έχουν να κάνουν και με τη συμμετοχή σε κάθε κοινωνική διεκδίκηση, είτε είναι στο χώρο της δουλειάς, της παιδείας, της υγείας κοκ. Άρα αυτό συνεπάγεται και συμμετοχή στις εκλογές. Ο στόχος αυτής της διεκδίκησης δεν είναι πάντοτε η καρέκλα, όπως μας έχει συνηθίσει η πλειοψηφία του πολιτικού σκηνικού του παρελθόντος. Όσο έχω δύναμη θα συνεχίζω να αγωνίζομαι, το χρωστώ και στα παιδιά μου, στην επόμενη γενιά. Την ελπίδα που ήρθε σαν σύνθημα στις προηγούμενες εκλογές, δεν πρέπει να την αφήσουμε να σβήσει. 

«Για την αυριανή μέρα πολλά πράγματα θα είναι δύσκολα και για μας που αποδεχτήκαμε την ήττα και για όλο τον κόσμο που μαζί θα τραβήξουμε κουπί και χρέος μας είναι να αντέξουμε»

ΠτΘ: Ποιο είναι κατά την άποψή σας το διακύβευμα των εκλογών; Και πώς θα είναι η ζωή μας μετά απ’ αυτές; Θα την αντέξουμε;
Α.Κ.: Το διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν είναι μόνο ποιος θα διαχειριστεί τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου, από την οποία τα περισσότερα απ’ όσα περιγράφει έχουν ψηφιστεί. Είναι ακόμη ότι η νέα κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του χρέους – αυτού του χρέους που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πιέσεις της διαπραγμάτευσής του όρισαν ως μη βιώσιμο. Είναι ακόμη ότι η νέα κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει τη χώρα και στη συζήτηση που άνοιξε για την προοπτική και τον μετασχηματισμό της Ευρωζώνης. Οι πολίτες την Κυριακή θα αποφασίσουν ποιος θα εκφράσει τις ελληνικές θέσεις για τη λειτουργία του ευρώ και όλων των μηχανισμών μέσα στην Ευρώπη, ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, που συμφωνεί με τις θέσεις της κ.Μέρκελ και του Λαϊκού Κόμματος; Καταλάβαμε και ξέρουμε πως οι σημερινοί κανόνες λειτουργίας της ευρωζώνης δεν εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας αλλά και των άλλων κρατών του Νότου. Η αλλαγή αυτών των κανόνων, η τροποποίηση της ευρωπαϊκής συνθήκης και η μεταρρύθμιση της ευρωζώνης είναι πλέον όροι επιβίωσης για την οικονομία της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, ακόμη και της Γαλλίας. Η αυριανή κυβέρνηση και τα προτάγματά της ταυτίζονται με την υπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας απέναντι στα κέρδη και στα πλεονάσματα της Γερμανίας. Για την αυριανή μέρα πολλά πράγματα θα είναι δύσκολα και για μας που αποδεχτήκαμε την ήττα και για όλο τον κόσμο που μαζί θα τραβήξουμε κουπί. Χρέος μας είναι να αντέξουμε, δεν τα παρατάμε. Αυτό που θα ελαφρύνει αυτό το βάρος είναι να δει ο κόσμος να πληρώνουν αυτοί που δεν τους άγγιξε η κρίση, πράγμα που έχει αρχίσει ήδη να γίνεται.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ, γιατί αυτή είναι η προίκα μας, με αυτές τις αρχές ξεκινήσαμε και με αυτές πορευτήκαμε ως συνασπισμός αριστερών κομμάτων»

ΠτΘ: Τελικά, και μετά από τη πρόσφατη διάσπαση της ΛΑ.Ε., τι θα πρέπει να εννοεί ένας ψηφοφόρος ως αριστερά; Την εμμονή στο όραμα ή και την στρατηγική προκειμένου το όραμα να γίνει πράξη;
Α.Κ.: Δεν θα ξαναγράψουμε λεξικά για το τι είναι Αριστερά. Είναι γνωστό ότι ιστορικά υπήρξαν διασπάσεις σε όλους τους πολιτικούς χώρους, τόσο στην Αριστερά όσο και στη Δεξιά, γιατί υπήρχαν διαφορετικές αναγνώσεις και διαφορετικοί δρόμοι στο να επιτευχθεί αυτό που ευαγγελιζόταν κάθε ομάδα. Στην Αριστερά αυτό πάντα είναι πιο έντονο γιατί ο διάλογος είναι ανοιχτός και δεν κρύβουμε τις διαφοροποιήσεις μας. Δεν θα κάνω μάθημα λοιπόν σε ψηφοφόρους για το πώς πρέπει να αυτοτοποθετηθούν χρησιμοποιώντας κάποιο αριστερόμετρο. Για μένα ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και είναι ΑΡΙΣΤΕΡΑ, γιατί αυτή είναι η προίκα μας, με αυτές τις αρχές ξεκινήσαμε και με αυτές πορευτήκαμε ως συνασπισμός αριστερών κομμάτων. Αυτή τη στιγμή – όπως και στις εκλογές του Γενάρη – ο κόσμος που ψήφισε αριστερά και ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη, προφανώς και δεν συγκαταλέγεται στην αριστερά, αυτό να μην το μπερδεύουμε. Δόθηκε στην Αριστερά η ευκαιρία να κυβερνήσει και ο κόσμος την στήριξε γιατί ξέρει ότι η διαχείριση δεν μπορεί να είναι η ίδια με τα κόμματα που 40 χρόνια κυβέρνησαν και κατέστρεψαν τη χώρα. Αν υπάρχει κάποιο δίλημμα για το αν η αριστερά μπορεί να κυβερνήσει ή να κάθεται απλά σε μια στείρα άρνηση για να μην βλάψει το αμόλυντο εγώ της, τότε σίγουρα θα πω πως το όραμα για να γίνει πράξη θέλει και στρατηγική, όχι του ισοπεδωτισμού, αλλά του ρεαλισμού. Το παράθυρο της ιστορίας είναι ακόμη ανοιχτό και δεν πρέπει να κάνουμε πράξη τα όνειρα κάποιων για αριστερή παρένθεση.

«Η δύναμη της γυναίκας ήταν αυτή που πάντα συσπείρωνε την κοινωνία στους αγώνες και στις δύσκολες μέρες»

ΠτΘ: Εργαζόμενη, μητέρα, πολίτης… Τρεις εν ταυτώ ιδιότητες. Πώς επηρεάζουν αυτές οι τρεις ιδιότητες σήμερα η μία την άλλη;
Α.Κ.: Είναι δύσκολο έτσι κι αλλιώς το να συνδυάσεις την μητρότητα με την εργασία κι όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωή. Υπάρχει απουσία του κοινωνικού κράτους που θα έπρεπε να απελευθερώνει την γυναίκα και να τη βοηθάει και χωρίς την ύπαρξη γιαγιάδων και παππούδων, που δεν είναι αυτονόητο για όλους, η γυναίκα αναγκάζεται να βάλει σε δεύτερη μοίρα τη δουλειά της. Πόσω μάλλον και την πολιτική της ταυτότητα, όχι απαραίτητα σε κάποιο κόμμα αλλά σε οποιαδήποτε βαθμίδα συμμετοχής στην ζωή ενός τόπου. Όλο το πακέτο είναι πολύ δύσκολο και υποχρεωτικά αναγκάζεσαι να αφήσεις πίσω κάτι ή να το υποβιβάσεις ίσως. Αυτό που πρέπει είναι να διεκδικήσουμε και να οργανώσουμε μια κοινωνία ισότιμη για όλους και για όλες, κι αυτό θέλει πρώτα και κύρια στήριξη από το κοινωνικό κράτος ξεκινώντας από τους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς αλλά και μέτρα που θα ανακουφίσουν τη θέση της γυναίκας τόσο μέσα στην οικογένεια αλλά και στο χώρο εργασίας της και θα της δώσουν ώθηση και για άλλα πράγματα. Όποιος πιστεύει ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν γιατί στα νέα ζευγάρια υπάρχει περισσότερη κατανόηση και αλληλοβοήθεια, σε αντίθεση με παλιότερες γενιές, και αυτό φτάνει, απλά εθελοτυφλεί. Σε κάθε περίπτωση η δύναμη της γυναίκας ήταν αυτή που πάντα συσπείρωνε την κοινωνία στους αγώνες και στις δύσκολες μέρες, και οι προηγούμενες γενιές πέρασαν δύσκολα και τα κατάφεραν, έτσι οφείλουμε να κάνουμε κι εμείς τώρα, δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε, μόνο μπροστά..! 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.