Νεα προταση «διατροφικης ψυχαγωγιας»

Πότε-πότε θέλει ο καθένας μας να γευτεί ένα αίσθημα ικανοποίησης για ό,τι με κόπο μόχθησε να αποκτήσει, απολαμβάνοντας αξιοπρεπώς τα κεκτημένα αγαθά συμπεριλαμβανομένων και των υπηρεσιών σ’ αυτό το σχεδόν αυτονόητο αίτημα έρχεται να απαντήσει η πρόταση του Ξενοδοχείου Ανατόλια στα πλαίσια μιας ανανεωτικής δράσης και ειδικότερα με την παρουσία του νεαρού chef, Παναγιώτη Μπάτζιου, που επιμελείται την ανασύνθεση του μενού. Η είδηση αφορά στη νέα προσέγγιση που έδωσε το ξενοδοχείο Ανατόλια στην παροχή υπηρεσιών του εστιατορίου του, με ένα φροντισμένο στιλιστικά περιβάλλον, μουσικά επενδυμένο για ώρες χαλάρωσης και γευμάτων, παραγόμενου συνδυασμού ποιότητας και τιμής. Για να λυθεί η όποια παρεξήγηση εντυπώσεων, το είδος του φαγητού δεν έχει να κάνει με καμία gourmet επίφαση, αλλά μια παραδοσιακού τύπου έως δημιουργικής υφής Μεσογειακή κουζίνα, με όλο το ταπεραμέντο του σύγχρονου ανατολικού χορού γεύσεων. Φυσικά, αυτή η δουλειά δεν θα μπορούσε να οφείλεται παρά στα χέρια εξειδικευμένων(με πτυχίο) επαγγελματιών με συνείδηση και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν.

Το ερώτημα που ασφαλώς θέτει το κριτικό μάτι του αναγνώστη είναι το γιατί να προταθεί ο παραπάνω χώρος και τι έχει να προσφέρει στον Κομοτηναίο; Ας μην προσπεράσουμε σε αυτά την γενική προκατάληψη που έχουμε όλοι μας για τα ξενοδοχεία που απευθύνονται στο ελληνικό κοινό και ακόμη περισσότερο για τα εστιατόρια που διατηρούν στους χώρους τους. Ξεκινώντας από το τελευταίο, η αναίρεση του θα πραγματοποιηθεί με μια επίσκεψη στον χώρο. Τα επιχειρήματά μου έγκεινται αρχικά στην ανανεωμένη για την πόλη πρόταση, που έρχεται να συμπληρώσει σε ό,τι λείπει τον επισιτιστικό τομέα(της ταβέρνας και του αδιευκρίνιστου είδους gourmet εστιατορίων),ενώ ακόμη περισσότερο δίνεται βάση στον συνδυασμό ποιότητας και τιμής, κάτι που μέσα σε αυτόν τον διατροφικό αχταρμά που μας λούζει, έχουμε όλοι ανάγκη.

Απλότης εστί δημιουργικότης με επιμονή στην παράδοση

Πάντα σε κάθε έκφανση της ζωής αντιμετωπίζουμε το δίπολο παράδοση-νεωτερισμός. Έτσι, και στην περίπτωση του παρουσιαζόμενου γεγονότος, έχουμε να κάνουμε με ένα ανορθόδοξο μενού, που δίνει προτεραιότητα στην παράδοση. Παστίτσιο, μπάμιες λαδερές με κύβους ντομάτας και φρέσκια ρίγανη και από την άλλη ένας σύγχρονος μοντέρνος χώρος. Παραδοσιακά ακόμη πιάτα όπως Θρακιώτικοι γιοφκάδες με κιμά από μοσχάρι και αρνί, φρέσκια ντομάτα και διαλεκτά τοπικά μυρωδικά(τιμή: 7,00 ευρώ). Και πολλά ντόπια προϊόντα: Ελαιόλαδο Μαρώνειας, Φέτα Αγροτικού Συνεταιρισμού Ένωσης, κρασιά Κεχαγιάς, παραδοσιακός Καβουρμάς, τοπικά μυρωδικά όπως ρίγανη, βασιλικός, δυόσμος και μαντζουράνα, ελληνικός φρεσκοκομμένος καφές από το καφεκοπτείο Κέκερη, παραδοσιακό φύλλο, Σουτζούκ-Λουκούμ γεμιστό με ξηρούς καρπούς από τοπικό εργαστήρι, Βεργίνα Μπύρα, Ούζο 7-Θράκης και Ούζο Μουμτζή, κρασιά Κίκονες και Μαρώνειας. Αξιέπαινη η προτίμηση των τοπικών παραγωγικών προϊόντων! Αλλά, δεν φαίνεται να κερδίζει η παράδοση την δημιουργία. Βρίσκονται, θα ‘λεγα σε ισοζύγιο που δεν γέρνει προς τα πουθενά.

Ρωτήσαμε, λοιπόν, αν υπάρχει κάποιο πιάτο με την δική του δημιουργική αρτιότητα και αισθητική που να ξεφεύγει. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, η επιλογή του μενού έχει γίνει με απόλυτη συνειδητότητα στα καλέσματα των καιρών και των “στομαχιών”. Και όσον αφορά το πιάτο που αν και συνηθισμένο, είναι πάντα πολύ αγαπητό; Είναι η ελληνική σαλάτα, αλλά με διαφορετική συνένωση των πρώτων υλών, το καθένα διατηρώντας την υπόστασή του, προσφέροντας το μέγιστο γευστικό και αισθητικό αποτέλεσμα. Οι προτιμήσεις του κοινού για το συνοδευτικό ποτό ή κρασί θέλουν πάντα πρώτα τα εγχώρια Θράκης προϊόντα. Ενώ, με μια συνειδητή της τσέπης μας επιλογή μπορεί το γεύμα 2 ατόμων να κοστίσει από 39 ευρώ.

Γιώργος Χρυσοχοΐδης, ιδιοκτήτης «Κάθε Σάββατο βράδυ, θα μας ταξιδεύουν με τις φωνές τους, και πάλι οι Ασμίκ και Ριψιμέ»

Απευθυνόμενοι προς τον ιδιοκτήτη του Ανατόλια κ. Γιώργο Χρυσοχοΐδη, ο οποίος ανέλαβε την ξενάγησή μας, τον ρωτήσαμε για τι άλλο προσφέρεται ο χώρος του ξενοδοχείου.
«Για κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση, με σημαντικότερη αυτήν των συνεδρίων ή επαγγελματικών meeting, αφού υπάρχει και κατάλληλος επανδρωμένος χώρος» μας εξήγησε ο κ. Γιώργος Χρυσοχοϊδης. Επιπλέον, μας εξασφάλισε την πληροφορία, πως από 28 Οκτωβρίου θα αρχίσουν οι βραδιές με live μουσική. Το πρόγραμμα, που είχε την τιμητική του πέρυσι, θα επαναλειτουργήσει και φέτος. Κάθε Σάββατο βράδυ, θα μας ταξιδεύουν με τις φωνές τους, οι Ασμίκ και Ριψιμέ, δύο Ξανθιώτισσες, με ρεπερτόριο έντεχνων και jazz ήχων. Μια κίνηση που πάει να καλύψει τα κενά στις ποιοτικές οδούς της πόλης, «να προσφέρει το κάτι παραπάνω στους συμπολίτες μας», κατά τον ευγενικότατο Γιώργο Χρυσοχοΐδη.

Ο πρόσφατα ανακαινισμένος χώρος δημιουργεί ένα ζεστό, και όχι παγερό, περιβάλλον όπως συνήθως συμβαίνει με τους εξτρεμιστικά μοντέρνους χώρους. Κοινώς δεν σε κάνει να νοιώθεις έξω από τα νερά σου. Οπότε, μάθαμε και κάτι που μας άφησε εμβρόντητους. Υπήρξε τέτοια μελετημένη ως προς όλα τα ζητήματα συλλογιστική, που για να ανακαινιστεί αρμοδίως ο χώρος δεν έμεινε τρεις μήνες μονάχα κλειστό, όπως γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις(γρήγορες κινήσεις για γρήγορο κέρδος). Αλλά: «όλο το 2009 ήταν κλειστό για να διαμορφωθεί ο χώρος σύμφωνα με την προσδοκώμενη αισθητική. Ειδικά, το εστιατόριο προορίστηκε για έναν ζεστό χώρο που θα είναι ανοιχτός στον κόσμο της Κομοτηνής, σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας». Ένας, πράγματι, σύγχρονος μοντέρνος χώρος σε συνδυασμό με την τεχνική αρτιότητα και τις υγειονομικές προβλέψεις.

Παναγιώτης Μπάτζιος, chef «Υπάρχει μεγαλύτερη εισροή εργατικού δυναμικού στον χώρο της μαγειρικής, που συνήθως όμως δεν είναι ικανό να ανταπεξέλθει σε πραγματικές συνθήκες εργασίας»

Ένας νέος άνθρωπος με γνώσεις και εμπειρία, συμμερίζεται μαζί μας τις απόψεις του περί μαγειρικής, καθώς μας συστήνεται μέσα στον χώρο του. Η διαρκής προβολή του κλάδου από τα ΜΜΕ τόνωσε το ενδιαφέρον της συζήτησης μας.

Με την μαγειρική να έχει γίνει τηλεοπτική μόδα, υπάρχει κάποιος αντίκτυπος στον κλάδο;
Π.Μπάτζιος: «Αυτό είναι αλήθεια, ακόμα και ο μη επαγγελματίας μάγειρας-μαγείρισσα άρχισε να περιεργάζεται περισσότερο την ιδέα του φαγητού, και ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Έτσι, παρατηρούμε ολοένα μεγαλύτερη εισροή εργατικού δυναμικού στον χώρο της μαγειρικής, που τις περισσότερες φορές δεν είναι ικανό να ανταπεξέλθει σε πραγματικές συνθήκες εργασίας. Και αυτό συνεπάγεται φυσικά μη δυνατότητα εξέλιξης και αναγκαστική στροφή σε άλλου είδους επαγγέλματα, δηλαδή χάσιμο ενεργού και απασχολήσιμου χρόνου. Δηλαδή, δεν σημαίνει πως επειδή μαγειρεύω καλά και στο σπίτι μου ή μου αρέσει σαν ενασχόληση, πως μπορώ να ανταπεξέλθω και σε μια επαγγελματική κουζίνα σε συνθήκες υψηλής πίεσης. Μπορεί, βέβαια, να ανταποκριθεί στο ύψιστο σε δεξιοτεχνία και παραγόμενο αποτέλεσμα στο σπίτι του. Και συμβαίνει.»

Η μαγειρική είναι τέχνη;
Π.Μ. .: «Φυσικά…, όχι τεχνική! Σήμερα! Παίρνω ένα απλό φυσικό υλικό που ο οργανισμός δεν μπορεί να προσλάβει χωρίς επεξεργασία, ακατέργαστο όπως το λαμβάνω, στο τέλος αλλάζει υπόσταση, παρουσιάζεται ευχάριστο στην όψη, αλλά και αρεστό στην γεύση του, πράγμα που δεν θεωρείται απαραίτητο για την ουσιαστική λειτουργία της λήψης τροφής. Έτσι, πραγματώνει τον ορισμό της Τέχνης, ως κάτι απολαύσιμο και αχρείαστο.»

Στην δεκαετία των ψυχολογικά διατροφικών συνηθειών που οδηγούν ή στην ανορεξία ή στην βουλιμία, τι προτείνετε σαν ειδικοί και παράλληλα εφαρμόζετε στα προσφερόμενα πιάτα σας;
Π.Μ.: «Πρέπει η λήψη τροφής να γίνεται με προσοχή. Προτείνονται γεύματα χαμηλά σε λιπαρά και γενικά μια ισορροπημένη δίαιτα. Το μέτρο συνίσταται γενικά για να μην φτάσουμε στις παραπάνω καταστάσεις.»
Σε μια ειλικρινή συζήτηση για την οικονομική κρίση και για το αν το κόστος υπερβαίνει ή ισοσταθμίζεται με αυτό των συνηθών επιλογών μας, ο chef το χαρακτηρίζει προσιτό στο κοινό για την ποιότητα που προσφέρεται. Και πράγματι, είναι μια καλή επιλογή για ανθρώπους που επιθυμούν να απολαύσουν ένα ποιοτικό γεύμα στην ρουτίνα της καθημερινότητας, αναζητώντας τρόπους ψυχαγωγίας, στους οποίους δεν πάνε τα χρήματά τους χαμένα.

Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω, τους κ.κ. Γιώργο Χρυσοχοϊδη και Παναγιώτη Μπάτζιο, που μας δεχτήκαν στον χώρο τους, απαντώντας σε κάθε ερώτηση και εναλλακτικό αντίλογο, αφήνοντας να διατρέξουμε με προσοχή τους καταλόγους και να ελέγξουμε κάθε πιθανό σημείο, για το οποίο θα ήθελε ο αναγνώστης να ενημερωθεί. Ο chef μας χάρισε τέλος μια γρήγορη και εύκολη συνταγή από το μενού, έξω από τα συνηθισμένα, για να την εφαρμόσουμε σε κάποιο τραπέζι μας, ενώ μας επέτρεψε να φωτογραφίσουμε μια σειρά από πιάτα που μπορείτε να γευτείτε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Ανατόλια.

Η πρότασή μας για ένα μενού με καλή παρέα

Συνήθως, οι Έλληνες, λόγω των διατροφικών μας συνηθειών, δεν τηρούμε την ευρωπαϊκή ιεροτελεστία ενός γεύματος. Εν όψει, όμως, του φθινοπώρου, που μας αγκαλιάζει με το ψυχρό του αεράκι, θα πρότεινα να ξεκινήσετε την γευστική σας αναζήτηση με μια σούπα ημέρας. Ένα ορεκτικό που θα σας ζεστάνει την ατμόσφαιρα, ανοίγοντας την διάθεση για ένα διαφορετικό γεύμα. Η σούπα μπορεί, αναλόγως της ημερήσιας απόφασης του chef, να είναι μια βελουτέ λαχανικών, κρεμμυδόσουπα, πατατόσουπα με καπνιστό σολωμό ή ακόμη και κοτόσουπα. Τιμή: 5,5 .

Το τραπέζι πάντα μεσουρανείται από μια σαλάτα. Εξαιρετικής επιλογής είναι η πολύχρωμη σαλάτα, που εντυπωσιάζει, γιατί ουσιαστικά καθισμένη στην φωλιά(φτιαγμένη από φύλλο ρυζιού) της με τα διαφορετικού χρώματος φυλλώδη, εμπνέει μια παιχνιδιάρικη διάθεση εξ αιτίας των πινελιών από κερασοντομάτες, καραμελωμένα κρεμμύδια, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα. Τιμή: 6,5 ευρώ.

Φέρεται και άγεται ο καημένος, ο πελάτης! Τι να πρωτοδιαλέξει ανάμεσα στα κυρίως πιάτα. Εκλεκτές επιλογές για όλα τα γούστα, αν και σε μικρή γκάμα(πράγμα που θεωρείται θετικό από τους ειδήμονες της κουζίνας). Οι προτιμήσεις θα οδηγήσουν στην επιλογή. Ενδεικτικά, για τους λάτρεις των ζυμαρικών, τορτελίνια a la creme με γέμιση ξηρής Ρικότας, μανιτάρια και φύλλα ρόκας, χιονισμένη με νιφάδες παρμεζάνας.Τιμή : 7,00 .

Για όσους θα προτιμήσουν το κρέας,τα τρυφερά φιλετάκια μόσχου είναι ιδανική επιλογή. Περιχυμένα με σάλτσα κρασιού και αγριών μανιταριών, συνοδευμένα με ρύζι μπασμάτι και λαχανικά. Πραγματικά, θα αλλάξει ριζικά η εντύπωση που έχετε για το μοσχαρίσιο κρέας. Τιμή: 14,00 ευρώ.

Εν τέλει, για επιδόρπιο επιβάλλεται το ανανεωμένο σουφλέ σοκολάτας με παγωτό κρέμας και κροκάν φουντουκιού. Μπορείτε να το δοκιμάσετε και με κρέμα γάλακτος… Τιμή: 5,5 ευρώ.

 

Η συνταγή- δώρο

Δώρο φιλοξενίας, όπως κάνανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αποτελεί μια πολύ εύκολη και γρήγορη συνταγή για να εντυπωσιάσουμε στο τραπέζι μας. Είναι μέρος του μενού, στην κατηγορία των ορεκτικών.
Φρέσκα λαχανικά και μανιτάρια πλευρώτους, μαριναρισμένα σε παλαιωμένο βαλσάμικο, παρθένο ελαιόλαδο και αρωματικά βότανα.

ΥΛΙΚΑ(για μια μεγάλη πιατέλα, σε μερίδα τεσσάρων ατόμων):
1 κολοκυθάκι, 1 μελιτζάνα, 1 κίτρινη πιπεριά, 1 πράσινη πιπεριά, 1 κόκκινη πιπεριά, 5-6 μανιτάρια πλευρώτους, 2 κρεμμύδια μέτριου μεγέθους, αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, 1 κλαδάκι φρέσκο θυμάρι, φρέσκο δεντρολίβανο, παρθένο ελαιόλαδο, και ξύδι-βαλσάμικο.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:
Αφού πλύνουμε τα λαχανικά, αφαιρούμε το κοτσάνι τους.
Κόβουμε σε λεπτές φέτες τα κολοκυθάκια, τις μελιτζάνες και τα κρεμμύδια σε ροδέλες, ενώ στα έξι τις πιπεριές.
Τα ρίχνουμε όλα μαζί σε μια μπασίνα(λεκάνη), όπως και τα μανιτάρια.
Προσθέτουμε το λάδι, το βαλσάμικο, αλάτι και όλα τα μυρωδικά.
Τα ανακατεύουμε και τα αφήνουμε για 15 λεπτά στο ψυγείο, να μαριναριστούν.
Έπειτα, τα ψήνουμε σε προθερμασμένη σχάρα ή στο grill του φούρνου, μέχρις ότου να μαλακώσουν. Περίπου 5 λεπτά για κάθε πλευρά.
Τώρα, μπορούν να σερβιριστούν, περιχύνοντας λίγο λάδι και λίγο βαλσάμικο.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.