Εκδηλωση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Οικονομικων Επιστημων Κομοτηνης για «Το νεο μοντελο αναπτυξης: Ευρωπαικη Ενωση και Επενδυσεις»

Με ομιλητές τους κ.κ.Ιωάννη Μουρμούρη, Κωνσταντίνο Αξαρλόγλου και Γεώργιο Γαλανό

Το νέο μοντέλο ανάπτυξης της Ε.Ε., επικεντρώνοντας στην ανάγκη ανάπτυξης επενδύσεων, αφορούσε το θέμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Οικονομικών Επιστημών Κομοτηνής το μεσημέρι της Τετάρτης στο αμφιθέατρο Δ’ της Ν. Νομικής Σχολής Κομοτηνής, με εξέχοντες ομιλητές, τον κ.Ιωάννη Μουρμούρη, αντιπρύτανη και καθηγητή του τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΔΠΘ, τον κ. Κωνσταντίνο Αξαρλόγλου, αναπληρωτή Καθηγητή του τμήματος και τον κ.Γεώργιο Γαλανό, λέκτορα του τμήματος.
 
Πρόκειται όπως έκανε γνωστό ο υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ του τμήματος Οικονομικών Επιστημών Νικόλαος Πατσέας για την τέταρτη εκδήλωση της οργάνωσης η οποία «αποδεικνύει για ακόμα μία φορά έμπρακτα ότι βρίσκεται διπλά στον φοιτητή». «Αποδείξαμε για ακόμα μία φορά πως η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ είναι η μόνη παράταξη που υπάρχει μέσα στο Πανεπιστήμιο και η μόνη που ασχολείται με το Τμήμα, τους φοιτητές και το Πανεπιστήμιο γενικότερα» επεσήμανε και συνέχισε «εν όψει και της εκλογικής αναμέτρησης της 13ης Μαϊου θέλουμε να πούμε, ότι η στήριξη των φοιτητών θα μας δώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη, ώθηση, ενέργεια και κουράγιο να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε». 

Ιωάννης Μουρμούρης «Το κλειδί πάνω στο οποίο πρέπει να στηθεί ένα νέο πρόγραμμα ανάπτυξης στην Ελλάδα είναι το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών»

Την εκδήλωση άνοιξε ο αντιπρύτανης και καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών ΔΠΘ κ. Ιωάννης Μουρμούρης ο οποίος επικέντρωσε τη συζήτηση στο παράδειγμα της Ελλάδας, το οποίο όπως υπογράμμισε «θα πρέπει να διερευνηθεί ξεχωριστά και όχι ως υποσύνολο του Ευρωπαϊκού προβλήματος» καθώς τα προβλήματα της χώρας μας είναι εντελώς διαφορετικά.
 
«Οποιαδήποτε συζήτηση κατ’ αναλογία με άλλες χώρες της Ευρώπης είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να λέμε πολύ ωραία πράγματα και να χρησιμοποιούμε την δικαιολογία ότι εφόσον και άλλοι έκαναν το ίδιο και απέτυχαν, γι’ αυτό αποτύχαμε και εμείς ως χώρα» τόνισε χαρακτηριστικά επικεντρώνοντας στην έλλειψη «δικού μας» σχεδίου και στο γεγονός ότι « χρειαζόμαστε να φτιάξουμε μία πολύ συγκεκριμένη στρατηγική, λεπτομερέστατη, η οποία να προέρχεται από το τι παράγουμε και εξάγουμε ως χώρα αυτή τη στιγμή, τι εισάγουμε και τι μας λείπει». «Θα πρέπει να δούμε πώς το κάνουμε» συνέχισε ο ίδιος «και ό,τι κάνουμε να το κάνουμε καλύτερα και να το κάνουν αυτοί που γνωρίζουν πώς γίνεται, έτσι ώστε να μην αρχίσουμε να επαναλαμβάνουμε αυτά τα οποία οδήγησαν στο να έχουμε νεκροταφείο βιομηχανιών».
 
Το κλειδί πάνω στο οποίο πρέπει να στηθεί ένα νέο πρόγραμμα ανάπτυξης στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κ. Μουρμούρη είναι το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών. «Αφαιρώντας τα πετρελαιοειδή, βλέπουμε τι προϊόντα εξάγουμε και τι προϊόντα εισάγουμε. Ό,τι εξάγουμε, προσπαθούμε να το κάνουμε καλύτερο και να κάνουμε και μία διαφοροποίηση της παραγωγής, δηλαδή να βοηθήσουμε αυτόν που πραγματικά ξέρει να κάνει πράγματα. Μετά ερευνούμε τις εισαγωγές και το ενδεχόμενο να μπορούμε να τις αντικαταστήσουμε. Με τι και ποιος μπορεί να το κάνει. Η διαφορά εισαγωγών – εξαγωγών αυτή την ώρα στην χώρα μας είναι 20 δις., δηλαδή εισάγουμε 40 δις, εξάγουμε 17 δις, κάτι που παρέμεινε σταθερό και κατά την διάρκεια της κρίσης, που σημαίνει στην ουσία ότι δεν καταβάλαμε και ιδιαίτερη προσπάθεια» εξήγησε.
 
Ο κ. Μουρμούρης έκανε ειδική μνεία στο «βεβαρυμμένο» όπως το χαρακτήρισε ιστορικό της χώρας μας στο κομμάτι των επενδύσεων. Όπως είπε «είμαστε μία χώρα που έχει κατεστραμμένο παραγωγικό ιστό, διότι τα δάνεια που πήραμε τα κάναμε προϊόντα. Οι παραγωγοί μας σταμάτησαν να παράγουν, εισήγαγαν προϊόντα πιο φθηνά από την Κίνα και την Ινδία και με αυτό τον τρόπο σταμάτησε η βιομηχανική μας παραγωγή. Κατάφεραν έτσι στην αρχή να καταστρέψουν τον τοπικό ανταγωνιστή τους, μετά τον εαυτό τους και τώρα είναι όλα εισαγόμενα. Από κει λοιπόν που ήταν παραγωγός, ο έλληνας έγινε έμπορος και περάσαμε μία περίοδο που ο καθένας άνοιγε και ένα κατάστημα, κάτι που δεν θα ξανακάνουν στο μέλλον. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το μεγάλο κομμάτι της ανεργίας στην χώρα μας αφορά τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους». 

«Θα πρέπει να μπούμε στην λογική ότι οι βαριές υποδομές δεν πρόκειται να αλλάξουν την χώρα»

Η χώρα μας ωστόσο παρά το βεβαρυμμένο της ιστορικό όπως υποστήριξε ο ίδιος «δεν ξεκινάει από το μηδέν» περιγράφοντας στην συνέχεια τη πληθώρα υποδομών που διατίθενται, όπως τα αεροδρόμια και τα πανεπιστήμια που διαθέτει, τονίζοντας πως αυτά μπορούν να λειτουργήσουν θετικά προς τη σύσταση του απαραίτητου σχεδίου που χρειάζεται η χώρα να καταρτιστεί. Θα πρέπει ωστόσο όπως υπογράμμισε ο ίδιος «αφού ολοκληρωθεί το ΕΣΠΑ, το οποίο είναι κλειδωμένο και δεν μπορείς να αλλάξεις τα έργα που έχουν ενταχθεί σε αυτό, θα πρέπει να μπούμε στη λογική ότι ο σιδηρόδρομος, ο δρόμος και γενικότερα οι βαριές υποδομές δεν πρόκειται να αλλάξουν την χώρα. Είναι σαν να πετάς ένα ευρώ και αυτό να γίνεται ΦΠΑ. Αυτή τη στιγμή αν σας δώσει κάποιος ένα ευρώ, αυτό αυτομάτως μετατρέπεται σε 0,23 λεπτά, ενώ εμείς θα πρέπει να κατορθώσουμε αυτό το ευρώ να το κάνουμε ενάμιση. Και αυτό δεν θα γίνει, αν δεν σταματήσουμε να κάνουμε λάθος επιλογές, γιατί σε όλες τις υπεύθυνες θέσεις έχουμε τους λάθους ανθρώπους. Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι είναι οι πλέον ακατάλληλοι για αυτά, αλλά από το πρωί μέχρι το βράδυ αυτοί εμφανίζονται υποστηρίζοντας ότι γνωρίζουν το θέμα. Κάνουν τη δουλειά τους, αλλά στην ουσία πρόκειται για παραπληροφόρηση. Ο ένας θέλει την εξουσία και ο άλλος δεν έχει την ευθύνη, επομένως μπορεί να πει ό,τι θέλει».
 
«Αν πραγματικά ήμασταν σοβαροί, θα πηγαίναμε τώρα στη Μέρκελ και θα προτείναμε ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα της τάξεως των 70 δις., με πολύ συγκεκριμένα projects, στα οποία εμείς θα καταθέταμε αυτά που ξέρουμε. Και με αυτόν τον τρόπο να καλύψουμε το όποιο τεχνολογικό και εξαγωγικό κενό υπάρχει έτσι ώστε πραγματικά την επόμενη δεκαετία να μην έχουμε πρόβλημα» επεσήμανε στο τέλος της ομιλίας του τονίζοντας πως «η χώρα πρέπει να βασιστεί στους νέους και στην σπιρτάδα τους, λέγοντας την αλήθεια και δίνοντας όλη τη γνώση που μέχρι τώρα αυτοί διαθέτουν». 

Κωνσταντίνος Αξαρλόγλου «Αν οι μελλοντικές επενδύσεις γίνουν με στρατηγικό στόχο πάνω στο γεγονός αυτό, της εξειδίκευσης δηλαδή κάθε χώρας, «τότε η Ήπειρος ίσως έχει ελπίδα»

Ο κ. Κωνσταντίνος Αξαρλόγλου ξεκίνησε την τοποθέτησή του τονίζοντας την απουσία συζήτησης σε ό,τι αφορά το μέλλον της Ευρώπης, όπως και στο γεγονός ότι «η μεγάλη συζήτηση γίνεται για τα αποτελέσματα της οικονομίας και όχι για την οικονομία».
 
Ο ίδιος περιέγραψε το λεγόμενο «διχοτομικό μοντέλο ανάπτυξης» που ακολούθησε η Ευρώπη, αυτό του Νότου, που έχει να κάνει με την αύξηση της ζήτησης και αυτό του Βορρά, που αφορά αντίστοιχα την αύξηση της προσφοράς. Όπως εξήγησε το ΑΕΠ της Ε.Ε. αυξήθηκε κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια έως και το 2008-2009 ως αποτέλεσμα των αυξημένων εξαγωγών στο εσωτερικό της Ε.Ε., ωστόσο από εκεί και έπειτα παρατηρήθηκε μείωση του εμπορίου μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών λόγω της οικονομικής ύφεσης κυρίως των χωρών του Νότου.
 
Μιλώντας για την Ευρώπη του σήμερα ο κ. Αξαρλόγλου επεσήμανε πως αυτή χάνει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα σε όλους τους κλάδους, λόγω του ελλείμματος επενδύσεων, τόσο δημόσιων όσο και ιδιωτικών, που αγγίζει πλέον τα 400 δις. Όπως εξήγησε «σε κάθε βιομηχανικό κλάδο οι ΗΠΑ ξοδεύουν πολύ περισσότερα σε ανάπτυξη και έρευνα, σε σχέση με την Ευρώπη, το οποίο σημαίνει στην ουσία ότι η Ε.Ε. δεν παράγει νέες τεχνολογίες». «Στην Ευρώπη διαφορετικές χώρες τείνουν να εξειδικεύονται σε διαφορετικούς κλάδους, όπως για παράδειγμα οι περιοχές της Βόρειας Ευρώπης, όπως η Σουηδία έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κυρίως στις υπηρεσίες εντάσεως εργασίας, ανθρώπινου κεφαλαίου και κεφαλαίου, της Μέσης Ευρώπης, όπως η Γερμανία στην βιομηχανία εντάσεως εργασίας και εντάσεως τεχνογνωσίας και η Ελλάδα στην βιομηχανία εντάσεως εργασίας, δηλαδή στον τουρισμό». «Αναπτύσσονται δηλαδή διάφοροι πόλοι, με κάθε πόλο να αναπτύσσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και εξειδίκευση σε κάτι στο οποίο είναι καλές» εξήγησε και υπογράμμισε πως αν οι μελλοντικές επενδύσεις γίνουν με στρατηγικό στόχο πάνω στο γεγονός αυτό, της εξειδίκευσης δηλαδή κάθε χώρας, «τότε η Ήπειρος ίσως έχει ελπίδα». 

Γεώργιος Γαλανός «Οι θεσμοί αγνόησαν το θέμα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα»

Τέλος, το λόγο πήρε ο κ. Γεώργιος Γαλανός, λέκτορας του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΔΠΘ, ο οποίος αναφερόμενος στα χαρακτηριστικά της κρίσης στην ευρωζώνη σημείωσε πως αυτά είναι πάρα πολύ συγκεκριμένα. «Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι η ανεργία των νέων, το τραπεζικό σύστημα, η ανισορροπία ανάπτυξης μεταξύ βορείων και νοτίων χωρών τόσο σε απόλυτα μεγέθη όσο και στο είδος της ανάπτυξης σημείωσε προσθέτοντας πως «επίσης υπάρχει έντονος διεθνής ανταγωνισμός, σοβαρό έλλειμμα ηγεσίας μέσα στην ΕΕ, καθώς ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν τα θέματα που είναι ένας τρόπος καθαρά τεχνοκρατικός με απουσία πολιτικής αντιμετώπισης που συνδυάζεται με μια κλιμάκωση της ενοποιητικής διαδικασίας –κανείς πλέον δεν μιλάει για πολιτική ενοποίηση και όλοι έχουν εμμονές με την οικονομική ενοποίηση- και επιπλέον η διάσωση του ευρώ έχει γίνει αυτοσκοπός και όχι μέσο».
 
Απευθύνοντας ο ίδιος το ρητορικό ερώτημα «τι προκάλεσε τα προβλήματα της ευρωζώνης;» απάντησε πως τα προβλήματα αυτά οφείλονται «καταρχήν στο γεγονός ότι η ΟΝΕ ως πολιτικό εγχείρημα ήταν κόντρα στον οικονομικό ρεαλισμό. Υπήρξε ανισορροπία χωρών οι οποίες μπήκαν στο ευρώ, δηλαδή υπήρχε ένα έλλειμμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ των χωρών, ένα έλλειμμα το οποίο δεν μπορούσε να καταλειφθεί». «Ταυτόχρονα η ΟΝΕ» σύμφωνα με τον κ. Γαλανό «ήταν ένα οικοδόμημα το οποίο είχε βασικές δομικές αδυναμίες σε σχέση με τα νομισματικά και τα υπόλοιπα εργαλεία τα οποία έδινε στα μέλη του και χαρακτηρίζονταν από μια απουσία στρατηγικής σε περίπτωση κρίσης. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα το 2008 όταν η κρίση που συνέβη στις ΗΠΑ σταδιακά μεταφέρθηκε προς την ευρωπαϊκή οικονομία. Η Ευρώπη θεωρούσε πως το ευρώ είναι ένα ισχυρό νόμισμα το οποίο δεν χρειαζόταν άλλου τύπου εργαλεία».
 
Επικεντρώνοντας την ομιλία του στην ελληνική κρίση ο κ. Γαλανός εξέφρασε την εκτίμηση ότι «η κρίση που προήλθε από την Ευρώπη δεν προκάλεσε την ελληνική κρίση. Η ελληνική κρίση θα ερχόταν ούτως ή άλλως καθώς η ελληνική οικονομία ήταν εστιασμένη στην εσωτερική κατανάλωση, με απουσία στρατηγικών επιλογών, με ένταση γραφειοκρατίας, με αναντιστοιχία μεταξύ παραγωγικότητας και κατανάλωσης στη χώρα. Η κρίση που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη απλά επιτάχυνε την εμφάνιση της ελληνικής κρίσης» χαρακτηρίζοντας το πρόβλημα της ελληνικής κρίσης ως «δίδυμους πύργους» με βασικούς πυλώνες το δημοσιονομικό πρόβλημα και το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
 
Σημειώνοντας πως «η εμμονή που υπήρχε στο δημοσιονομικό πρόβλημα φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν μπορούσε να λύσει το θέμα καθώς παραγνωρίζονταν και από τους θεσμούς το κομμάτι της έλλειψης ανταγωνιστικότητας» ο κ. Γαλανός υποστήριξε πως η ελληνική κρίση παρουσιάζει τους πέντε φαύλους κύκλους της ύφεσης ήτοι το δημοσιονομικό, της εσωτερικής υποτίμησης, τον χρηματοπιστωτικό, τον ψυχολογικό και τον πολιτικοκοινωνικό.
 
Κατά τον κ. Γαλανό «για να μπορέσει λοιπόν η Ελλάδα να εξέλθει της κρίσης, με βάση τα παραδείγματα που είχαμε από την Αργεντινή και άλλες χώρες που υπήρξαν σε κρίση, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ξένες επενδύσεις. Όταν όμως συζητάς για επενδύσεις πρέπει να διευκρινήσεις πού θα γίνουν αυτές οι επενδύσεις. Πρέπει δηλαδή να γίνει αρχικά μια επιλογή και όταν γίνει η επιλογή όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία που έχει η χώρα στη διάθεσή της να ωθούνται προς αυτή την κατεύθυνση, με σκοπό την εξωστρέφεια της οικονομίας». «Πρέπει να αλλαχτεί τελείως το κομμάτι των επενδύσεων στη χώρα μας καθώς έχουν πεθάνει οι πολιτικές των επιδοτήσεων και ενισχύσεων, πρέπει να πάμε σε πολιτικές στήριξης των επενδύσεων» υπογράμμισε ο ίδιος και, κλείνοντας προσέθεσε πως «αν θα μπορούσε κάποιος να καταγράψει κάτι θετικό που προέκυψε από την κρίση είναι ότι σε μετρήσεις που έχουμε κάνει έχουμε διαπιστώσει το εξής: σε αντίστοιχη έρευνα στις αρχές του 2000 μέχρι το 2005 το μέσο πρότυπο μοντέλο για φοιτητές ήταν η εισαγωγή στο δημόσιο, η έννοια του επιχειρηματία ήταν συνυφασμένη με τις λέξεις απατεώνας, κλέφτης κλπ. Όμως σήμερα η δραστική μείωση των μισθών στο δημόσιο αλλά και η αλλαγή του μοντέλου στο δημόσιο έχουν ενισχύσει εσωτερικά στις νέες γενιές την ανάγκη να αναζητήσουν την έννοια της επιχειρηματικότητας περισσότερο».

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.