Αμεση στηριξη χρειαζονται οι υλοτομοι της Ροδοπης

Αποτελούν μια από τις άμυνες του δασικού οικοσυστήματος, του οποίου έχουν άριστη γνώση από άκρη σε άκρη της Ροδόπης

Οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές σε Έβρο και Ροδόπη, ανέδειξαν και στην περιοχή μας την ανάγκη για την καλύτερη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, για την προστασία τους αλλά και την προστασία των πολιτών και των περιουσιών τους.

Αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της διαχείρισης είναι οι Δασικοί Συνεταιρισμοί, που πέρα από το οικονομικό τους αντικείμενο, συνεισφέρουν και στη διαχείριση του δάσους, τόσο άμεσα, όσο και έμμεσα.

Δυστυχώς όμως, λόγω ενός συνδυασμού γραφειοκρατικών προβλημάτων, μείωσης των πόρων που διατίθενται για την διαχείριση του δάσους, αλλά και του αποκλεισμού τους από χρηματοδοτικά προγράμματα ώστε να εκσυγχρονίσουν τον εξοπλισμό τους, οι Συνεταιρισμοί της Ροδόπης βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Αυτό τονίζει ο κ. Κασαΐκα Χαλήτ, πρόεδρος του Δασικού Συνεταιρισμού Χαράδρας, ο οποίος πρόσφατα βρέθηκε στην Αθήνα ως εκπρόσωπος των έξι, συνολικά, Δασικών Συνεταιρισμών Εργασίας, Κερασιάς Β’, Καρδάμου, Χαράδρας, Κάμπου, Κέχρου και Καρδάμου Β’, που λειτουργούν στην ΠΕ Ροδόπης.

Εκεί εξέθεσε, μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Ροδόπης κ. Νίκο Τσαλικίδη, τα προβλήματα των υλοτόμων, και κατέθεσε υπόμνημα με αυτά, καθώς και προτάσεις για να μπορέσουν να αντέξουν και να συνεχίσουν να δραστηριοποιούνται στον ορεινό όγκο.

Ανάμεσα σε αυτά είναι ο αριθμός των μελών που απαιτείται για να λειτουργήσει ένας Συνεταιρισμός, η ανάγκη για πρόσβαση σε χρηματοδοτικά εργαλεία και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους.

Από 14 συνεταιρισμούς φτάσαμε στους 6

Όπως τόνισε ο κ. Χαλήτ, επισκέφτηκαν τον ΓΓ Δασών στην Αθήνα, μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Ροδόπης κ. Νίκο Τσαλικίδη, στον οποίο κατέθεσαν τόσο προφορικά, όσο και γραπτά με υπόμνημα, τα ζητήματα που απασχολούν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Δασικοί Συνεταιρισμοί της Ροδόπης γενικότερα. «Ο κ. Τσαλικίδης ήταν ο μοναδικός που μας βοήθησε με τα προβλήματα που είχαμε με τους δρόμους και τις εργασίες μας» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Από τους 14 συνεταιρισμούς που δραστηριοποιούντα παλιότερα στη Ροδόπη, πλέον έχουν απομείνει μόνο οι 6 που προαναφέρθηκαν. Κι αυτοί όμως αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα τόσο από άποψη εργατικού δυναμικού, όσο και εργαλείων ώστε να διεκπεραιώσουν τις εργασίες τους.

Ο κύριος λόγος της μείωσης του αριθμού των Συνεταιρισμών, σημείωσε ο κ. Χαλήτ, είναι η έλλειψη εργατών, μιας και οι περισσότεροι νέοι δεν επιλέγουν το επάγγελμα αυτό, γιατί είναι πολύ δύσκολο και πρέπει να βρίσκονται στα βουνά και να κάνουν βαριές εργασίες, καθώς δεν έχουν καταφέρει να εκσυγχρονίσουν τον εξοπλισμό τους.

Όπως τονίζει, σε πολλές περιπτώσεις ασκούν την υλοτομία όπως έκαναν οι πρόγονοί τους πριν από 100 χρόνια, με πολλά σημεία να απαιτούν τη χρήση ζώων για την μεταφορά των κορμών.

Αυτός είναι ο λόγος που η νεολαία δεν επιλέγει το επάγγελμα, και επιλέγει να φύγει στο εξωτερικό, για να βρουν καλύτερες συνθήκες εργασίας, με πολλούς από τους εργαζόμενους στους συνεταιρισμούς να προέρχονται από οικογένειες υλοτόμων, ενώ οι νέοι δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη δουλειά.

Ένα από τα προβλήματα άλλωστε που αναφέρουν στο υπόμνημα, είναι το γεγονός ότι για να συσταθεί και να διατηρηθεί ένας συνεταιρισμός, πρέπει να έχει 21 μέλη, για αυτό και ζήτησαν να μειωθεί το όριο στα 10 ή τα 15 μέλη.

Ακόμα ένας παράγοντας βέβαια είναι ότι επειδή τα σεμινάρια που πρέπει κάποιος να ολοκληρώσει για να μπει στην εργασία, μιας και η θεωρητική εκπαίδευση γίνεται από την υπηρεσία και η πρακτική από τους Συνεταιρισμούς, γίνονται μόνο στο τέλος του χρόνου, κάποιος που θέλει να ξεκινήσει στο Συνεταιρισμό, πρέπει να περιμένει μέχρι το Δεκέμβριο.

Έτσι βρίσκουν μια άλλη δουλειά, ή έχουν φύγει στο εξωτερικό, και έτσι «χάνουν» αυτό το άτομο.

Απαραίτητη η συμμετοχή σε προγράμματα για τον εκσυγχρονισμό των εργαλείων

Τη δουλειά τους όμως κάνει πιο δύσκολη το γεγονός ότι τα εργαλεία που έχουν, τα μηχανήματα και ο εξοπλισμός, είναι πλέον παλιά, και πρέπει να αγοραστούν ή να αντικατασταθούν με πόρους των ίδιων των υλοτόμων, μιας και δεν έχουν πρόσβαση σε καμία χρηματοδότηση, είτε κρατική είτε μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Με δεδομένο ότι το κόστος αυτού του εξοπλισμού είναι αρκετά υψηλό, και η εργασία τους είναι εποχιακή, από τις αρχές της άνοιξης μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, ανάλογα με τον καιρό, και τα έσοδά τους να έχουν περιοριστεί στην ύλη για καυσόξυλα που παράγουν, η ενίσχυση καθίσταται απολύτως απαραίτητη.

Παλιότερα είχαν και άλλες πηγές εισοδήματος, από πληρωμές για καθαρισμό και συντήρηση του δάσους, τώρα όμως δεν έχει πλέον πιστώσεις, και ενώ κάνουν την εργασία όποτε μπορούν, ώστε να διατηρήσουν το δάσος, δεν λαμβάνουν τίποτα για αυτή.

Την ίδια ώρα μειώθηκαν οι διαθέσεις ποσών για την κάλυψη ατομικών αναγκών κατοίκων των οικισμών στην ορεινή ζώνη, και ουσιαστικά για αυτούς δεν απομένει κέρδος.

Αυτός είναι και ο λόγος που ζήτησαν να υπάρξει μέριμνα, και να υπάρξουν προγράμματα που θα τους επιτρέψουν να συμμετάσχουν και να αγοράσουν νέο εξοπλισμό, ώστε να κάνουν και πιο εύκολη την δουλειά τους, και πιο αποδοτική, σημειώνοντας πως στις χώρες της Ευρώπης η υλοτομία γίνεται με πολύ διαφορετικούς όρους και μηχανήματα.

Άλλωστε αν ήταν καλύτερες οι συνθήκες, αλλά και οι απολαβές, θα μπορούσαν και οι ίδιοι να δουλεύουν καλύτερα, αλλά και να έχουν περισσότερους νέους να μπαίνουν στους συνεταιρισμούς, και να μένουν στον τόπο τους, αντί να φεύγουν στην Ολλανδία και την Γερμανία, για να βρουν μια δουλειά.

Προς το παρόν περιμένουν την απάντησή των υπουργείων, ελπίζοντας πως θα εισακουστούν και θα μπορέσουν να αντέξουν και να συνεχίσουν το έργο τους μέσα στο δάσος, που δεν περιορίζεται στην υλοτομία, αλλά και στην βοήθεια στην διαχείρισή του.

«Χρειαζόμαστε στήριξη από τα υπουργεία και το κράτος, γιατί είμαστε οι μοναδικοί που προστατεύουμε τα δάση, ανεβαίνουμε και τα γνωρίζουμε πιο καλά από όλους» τόνισε, με τους περισσότερους από αυτούς να έχουν περπατήσει σχεδόν όλη την οροσειρά της Ροδόπης.

Ο ίδιος, που είναι 12 χρόνια πρόεδρος και συμμετέχει εδώ και 17 χρόνια στο Συνεταιρισμό, έχει περπατήσει όλα τα βουνά της Ροδόπης, γνωρίζει τους δρόμους και το δάσος, και όλοι τους έχουν σημαντική εμπειρία.

Εμπειρία στα αντιδιαβρωτικά έργα

Την ίδια ώρα, οι Συνεταιρισμοί αναμένεται να αναλάβουν και τις εργασίες για τα αντιδιαβρωτικά έργα στην περιοχή του Σώστη και του Πολυάνθου, μετά την μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου.

Βέβαια αυτή η παρέμβαση έχει καθυστερήσει λόγω της γραφειοκρατίας, κάτι που έχουν συναντήσει και παλιότερα, έχοντας εμπειρία από ανάλογα έργα, μιας και είχαν κάνει ανάλογες εργασίες, μέσω υπεργολαβίας, πριν από μερικά χρόνια στη Θάσο.

Φυσικά όταν ξεκινά το έργο, τα χρονοδιαγράμματα είναι ασφυκτικά, και πρέπει να δουλέψουν γρήγορα.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.