Βραβεια της Ξανθιας 2019

Η Ξανθιά του Παρατηρητή βραβεύει και φέτος όσους ξεχώρισαν

Καλημέρα, καλησπέρα και καλή βραδιά!

Σας χαιρετώ ανάλογα με την ώρα που μπορεί να διαβάζετε το εν λόγω αριστούργημα. Περιαυτολογώ και χειροκροτώ τον εαυτό μου γιατί η εκδότρια μου μου έδωσε μια συμβουλή χθες. Κάθε πρωί που ξυπνάω να κοιτάζομαι στον καθρέφτη και να αναφωνώ «Τι όμορφη που είσαι ρε Ξανθιά» για να ανεβαίνει η ψυχολογία μου και να πολεμήσω το τέρας της κατάθλιψης.

Έτσι έπραξα και εγώ με το που ξύπνησα. Έτρεξα κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και με τα λίγα μαθηματικά που ξέρω ότι χρειάζομαι περί τα 10.000 ευρώ για να σηκώσω φρύδι, ζυγωματικά, βυζί, να κόψω προγούλι και να βάλω νήματα για να φτάσω στο σημείο να αντέχω να με βλέπω στο καθρέφτη. Οπότε έκανα μετακόμιση το γραφείο δίπλα στο κρεβάτι, ξάπλωσα και αποφάσισα να προσπαθήσω να ανεβάσω την ψυχολογία μου και τη δική σας ελπίζω, διατηρώντας το θεσμό των «βραβείων της Ξανθιάς».

Από ό,τι καταλάβατε η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, που σε εμένα έγινε αντιληπτή με την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές του 2019, έφερε πίσω το τέρας της κατάθλιψης το οποίο χρόνια με ζορίζει και για το οποίο πλέον δεν ντρέπομαι να μιλήσω ανοιχτά, γιατί δεν είναι ταμπού, αλλά μια ζώσα κατάσταση. Δεν την έπαθα όμως μόνο με την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ βέβαια, να ξέρετε. Η Μόσχα ζει τραγικές καταστάσεις, έχουν τον πιο θερμό χειμώνα που έχουν ζήσει ποτέ, αναγκάζονται να μεταφέρουν χιόνι από άλλες περιοχές και οι πολικές αρκούδες δεν ξέρουν αν πρέπει να κοιμηθούν ή όχι. Σύντροφοι είμαι δίπλα σας.
Με αυτά και με κείνα ας περάσουμε στα πιο αλλόκοτα βραβεία του 2019! 

Βραβείο Αθάνατου

Αλλά ας ξεκινήσουμε λίγο σοβαρά. Δυστυχώς το πάρκο των αθανάτων κέρδισε κάτι και εμείς φτωχύναμε. Έφυγε ο Θάνος Μικρούτσικος από αυτή τη ζωή τις τελευταίες μέρες του 2019 και μιας δεκαετίας που κλείνει!

Αισθάνομαι πολύ λίγη για να γράψω κάτι για το Θάνο Μικρούτσικο. Αριστερός, διανοούμενος, σκεπτικός και συγχρόνως λαϊκός χωρίς ενοχές. Ακομπλεξάριστος, αισιόδοξος και μαχητής. Η συμβουλή του προς τους νέους ανθρώπους ήταν ή μάλλον είναι, καθώς αθάνατος, «να χορέψουν πάνω στο φτερό του καρχαρία». Οι νέοι ήρθαν σε αυτό τον κόσμο για να ξεπεράσουν τις δυνατότητές τους, να μην αποδεχτούν μια μίζερη ζωή που τους επιβάλλεται, να παλέψουν, να αγωνιστούν και να ονειρεύονται. Ένας είναι ο στόχος πέφτοντας από το σκοινί, γιατί όλοι σχοινοβάτες είμαστε σε αυτή τη ζωή, να σηκωθούμε και να ξαναπερπατήσουμε. «Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να ονειρεύεσαι, να δίνεις μάχες και να ζεις κάθε λεπτό με ένταση γιατί μόνο έτσι μακραίνεις τη ζωή σου».  (Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Θάνου Μικρούτσικου στην Μαρία Παπάδη στο κανάλι Οpen).

Προκαλώ όλους εσάς που δεν το έχετε κάνει ως τώρα και δεν το έχετε περάσει στα παιδιά σας, αλλά χειρίζεστε άψογα την ψηφιακή τεχνολογία, να παρακολουθήσετε συνεντεύξεις του, να γνωρίσετε την ποίηση μεγάλων ανθρώπων μέσα από τη μουσική του και να ακούσετε τα συμφωνικά έργα του μέσα από τα οποία απογειώνει «τη μουσική του πολυπραγμοσύνη» όπως είπε ένας καλλιτέχνης και φίλος.
Παρακαλώ δε ειδικά τους πολιτικούς που καμία σχέση δεν είχαν με την πορεία και την ιδεολογία του Αθανάτου να μην αποδώσουν και άλλα  τυποποιημένα δελτία τύπου για συλλυπητήρια, καθώς είναι σχεδόν προσβλητικό. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως δεν πρόλαβε να ζητήσει, το κόστος της πολιτικής κηδείας του ως δημόσια δαπάνη να μεταφερόταν για τη στήριξη των ασυνόδευτων στη Μόρια, όπως ζητήθηκε αντί στεφάνων από την οικογένεια του.

Θάνο πού πας…;
1947 – 2019

Βραβείο (μη) ή Πολιτικού

Ταλανίστηκα πολύ για το αν θα πρέπει να κρατήσω αυτή την κατηγορία. Ο λόγος είναι πως επί του υπαρκτού για εμένα Σοσιαλισμού (επί ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) υπήρχαν πολιτικοί οι οποίοι με/μας έκαναν να γελάμε πάρα πολύ διερωτώμενοι για το πώς βρέθηκαν στη Βουλή. Επί Δεξιάς αντιθέτως υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι προκαλούν και συγκλονίζουν με τις ακροδεξιές πολιτικές τους και τις αναχρονιστικές μεθόδους και απόψεις τους. Εμένα και τον αρχισυντάκτη  αυτής της εφημερίδας τουλάχιστον!

Πέρασα πολλές ώρες αυτή τη χρονιά στην τηλεόραση και είδα και άκουσα πολλά που δεν άντεξα  και δυστυχώς δεν κατάφερα να γελάσω και να διασκεδάσω με κανέναν εκ των πολιτικών μας εκπροσώπων. Αντιθέτως τους βρήκα αποκρουστικούς και επικίνδυνους.

Αποφάσισα λοιπόν να δώσω το βραβείο σε έναν πολιτικό που πραγματικά απορώ πώς υπάρχει στην πολιτική σκηνή και πώς επιβιώνει ανάμεσά μας. Και αυτό γιατί με δηλώσεις και πράξεις του με γύρισε στο παρελθόν μου. Αυτός είναι ο Μάκης Βορίδης. Οι λόγοι; Ξεκινώ…

1. Η γιαγιά μου, γεννηθείσα το 1916, στενοχωριόταν πολύ που δεν έχω παντρευτεί και μου έδινε διάφορες συμβουλές. Κάποια στιγμή που είδε και απόειδε καθώς τίποτα δεν έπιανε, αποφάσισε να μου μιλήσει σοβαρά. Καθίσαμε μπροστά στο αγαπημένο της τζάκι και  μου αποκάλυψε πως γνωρίζει γιατί δεν μπορώ να αποκατασταθώ. Με μεγάλο καημό λοιπόν μου είπε το εξής: «Δεν θα παντρευτείς ποτέ αν δεν ανεχτείς και λίγο ξύλο από τον άντρα. Τι να κάνουμε άντρες είναι και μας δέρνουν, σφίξε τα δόντια και θα περάσει την άλλη μέρα ούτε που θα το θυμάσαι. Δεν θα το μάθει κανείς μην αγχώνεσαι». Έτσι της είχαν μάθει.
Μάκης Βορίδης εν έτει 2019 δηλώνει τα εξής:

«Η επιβολή του νόμου θα ευχόμασταν να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατό. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει στοιχεία αναγκαστικότητας (…) Το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας» δήλωσε στον ΣΚΑΪ, ο Μάκης Βορίδης μιλώντας παράλληλα για «άσκηση νόμιμης βίας» που κάνει η αστυνομία.

Η διαφορά είναι πως ο Μάκης δεν γεννήθηκε το 1916 και δεν θεωρεί πως θα μείνει κρυφό το ξύλο. Θεωρεί όμως, όπως η γιαγιά μου, ότι είναι αναγκαστικό μέσο της εξασφάλισης λειτουργίας μιας εύρυθμης κοινωνίας.

2. Στα φοιτητικά μου χρόνια είχα την τιμή να έχω καθηγητή ένα πολύ μεγάλο αριστερό μυαλό και συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος με τον λόγο και τις ιδέες του με καθήλωνε. Μου έμαθε τι σημαίνει πολιτική ορθότητα και πώς σαν γυναίκα μπορώ να επιβιώνω ανάμεσα σε πατριαρχικές καταστάσεις. Κάποια στιγμή ευρισκόμενοι μπροστά σε μια μεγάλη κρίση που απαιτούσε και μια δραστική λύση μας είπε μια φράση «Φωτιά και τσεκούρι παιδιά μου χρειάζεται εδώ, θα το λύσω εγώ και δεν θα μάθετε ποτέ πώς» … και λύθηκε το πρόβλημα αναίμακτα για εμάς, για τα παιδιά του.

Κάπως έτσι και ο Μάκης, ο οποίος, θυμίζω είναι υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, με όλες τους τις δηλώσεις προτείνει να λυθούν όλες οι κρίσεις. Βγάζει το τσεκούρι του εμφυλίου και προεκλογικά λέει πως δεν πρόκειται να παραδώσουμε τη χώρα στην Αριστερά και θα κάνουμε ότι και οι παππούδες μας.

Αφήνω την εν λόγω φωτογραφία εδώ και δεν περιγράφω άλλο.
 

Βραβείο Στυλ

Χαίρομαι πολύ που με παίρνετε στα σοβαρά και προσέξατε πάρα πολύ τις εμφανίσεις σας και τις στυλιστικές σας προτάσεις για το 2019. Με μεγάλη μου χαρά είδα πως και ο αντρικός κόσμος της πόλης τόλμησε με έντονα κόκκινα χρώματα, αλυσίδες και πούλιες και κλέψατε τις παραστάσεις.

Θα λάβω υπόψιν μου όμως φέτος τη γνώμη του κοινού και του ελληνικού λαού που αποθέωσε και ψήφισε την Μαρέβα ως την πιο στυλάτη του 2019, ως μία πιο loose έκδοση της πρώτης κυρίας. Μεγάλη προτίμηση στα σακάκια, τα oversize κοστούμια, τα σανδάλια και πάντα με τα μαλλιά λυμένα και χαλαρά. Πολλοί θεωρούν πως επιλέγει αυτές τι στυλιστικές λεπτομέρειες γιατί δεν θέλει να επισκιάσει τον πρωθυπουργό και το καταφέρνει. Μέχρι και την άλλη «πρώτη κυρία», τη σύζυγο, του Υπουργού Υγείας, Τζένη Μπαλατσινού, την έντυσε με ένα απλό αρχοντικό σατέν νυφικό στον δεύτερο γάμο της. Οπότε δικαιωματικά της απονέμεται το βραβείο στυλ.

Κάπου εδώ θα πάθει εγκεφαλικό η εκδότρια. Κρίμα, είναι μόνο 31 ετών! Με την ευκαιρία χρόνια σου πολλά Τάτη. Το δώρο σου από κοντά.

Αλλά δεν θα αντέξω αν δεν καταθέσω κάτι εδώ, έτσι για την ιστορία… Μέσα στο 2019 ανακοινώθηκε η χορηγία της εταιρίας “Zeus + Δione” (του οίκου που δημιούργησαν η Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη και η Μιμίκα Κολοτούρα) προς την Εθνική Λυρική Σκηνή σχετικά με τις στολές της Παιδικής χορωδίας και των ταξιθετών της στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η χορηγία είναι φόρος τιμής στο λυρικό θέατρο. Τα σχέδια έγιναν, παρουσιάστηκαν και άφησαν άφωνους δημιουργούς και αποδέκτες της δωρεάς. Οι στολές λανσαρίστηκαν τον Οκτώβριο του 2019 αλλά… δεν φωτογραφήθηκαν ποτέ! Παντού κυκλοφορούν μόνο τα σχέδια.

Η μόνη φωτογραφία, που είδα εγώ τουλάχιστον, ήταν στο προφίλ της Έλενα Ακρίτα με το πολύ ωραίο σχόλιο «Η ωραία του κουρέα. Μια μοναδική création της Μαρέβας Μητσοτάκη για τις ταξιθέτριες του ΚΠΙΣΝ. Κάτι μεταξύ νοσηλεύτριας και βοηθού πιστολάκι των 80ς. Δεν είναι τυχαίο που πρώτη φορά φωτογραφίζονται. Αν πληκτρολογήσετε «ΚΠΙΣΝ στολές ταξιθετών» σου βγάζει μόνο σκίτσα και καμία απολύτως στολή φορεμένη. Τις κρύβουνε».

Ουπςςςςςς……
 

Βραβείο Ανοησίας και Βραβείο της πιο άβολης στιγμής στην ελληνική τηλεόραση

Πολλοί οι «ανόητοι» της ελληνικής τηλεόρασης και πολλές οι άβολες στιγμές. Φέτος όμως με μεγάλη μας έκπληξη οι δύο κατηγορίες αυτές έγιναν μία. Το βραβείο ανήκει δικαιωματικά στον Γιώργο Λιάγκα και στην παρέα του, οι οποίοι με την τηλεοπτική τους παρουσία και τις μοναδικές προσωπικότητες τους, έθεσαν εκτός όλους τους υπόλοιπους ανόητους διαγωνιζόμενους σε αυτή την κατηγορία.

Μέσα στα πολλά δυσάρεστα και παράδοξα γεγονότα τα οποία συνέβησαν μέσα στο 2019 με θύματα γυναίκες, ήταν ένα απαράδεκτο περιστατικό το οποίο συνέβη στην Θεσσαλονίκη, όταν 20χρονος φοιτητής εκσπερμάτισε στην πλάτη φοιτήτριας την ώρα που αυτή μελετούσε, μέσα στη βιβλιοθήκη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο φοιτητής συνελήφθη, ομολόγησε και αποδέχτηκε την πράξη του και είπε πως το έκανε γιατί είχε ανάγκη να εκτονωθεί. Όπως ήταν αναμενόμενο το περιστατικό αναπαράχθηκε και καταδικάστηκε από όλα τα μέσα της χώρας, δελτία ειδήσεων, εκπομπές, social media κλπ. με μοναδική εξαίρεση την εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα με τους συνεργάτες του. Από το κοντρόλ, τους πανελίστες μέχρι και τον κάμεραμαν της εκπομπής, στήθηκε μια αναπαράσταση και λεπτομερή περιγραφή του περιστατικού, χωρίς κανένα ίχνος θυμού και ντροπής, αλλά και χωρίς κανένα σεβασμό  για την φοιτήτρια που έπεσε θύμα ασέλγειας την ώρα που μελετούσε. Αδυνατώ να τοποθετηθώ περαιτέρω και αποδίδω και τα δύο βραβεία στο Λιάγκα και στην παρέα του.

Και μην ξεχνάμε εμείς οι υπόλοιποι, είμαστε ό,τι βλέπουμε και ό,τι διαβάζουμε!

Βραβείο Δημότη της Κομοτηνής

Αρκετά συγχυσμένη από την προηγούμενη κατηγορία περνάω σε μια πιο ανάλαφρη και διασκεδαστική πλευρά των βραβείων. Το βραβείο του Δημότη της Κομοτηνής.
Όπως προανέφερα πέρασα πάρα πολλές ώρες στην τηλεόραση και απέφευγα εξόδους και συναναστροφές, οπότε δεν έμαθα και πολλά και δεν είδα και πολλά από εσάς συνδημότες μου. Αλλά φρόντισα να παρακολουθήσω τα Βραβεία της Χρονιάς, τον απόλυτο θεσμό που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι «Γυναίκες της Κομοτηνής», και μεταδίδονται από τον απόλυτο τηλεοπτικό σταθμό Tv Rodopi.
Ο θεσμός αυτός μας πρόσφερε απίστευτες στιγμές γέλιου, χαράς και συγκίνησης. Καταρχάς θα ήθελα να με συγχωρέσουν οι κυρίες της βραδιάς γιατί θα τις προκαλέσω για ακόμα μια φορά να αναθέσουν την στυλιστική επιμέλεια του event στον Γιάννη Καραγκιουλμέζη, ούτως ώστε να αποκτήσει την απαραίτητη οσκαρική χροιά η προσπάθειά τους.

Πολλοί οι δημότες της Κομοτηνής που βραβεύτηκαν, απένειμαν βραβεία και πρωταγωνίστησαν. Αλλά ένας και μόνο ένας κατάφερε να κλέψει την παράσταση. Στα βραβεία γενικότερα όλοι περιμένουμε τις ανατροπές και τις εκπλήξεις. Και τα δύο μας τα πρόσφερε ο νέος Πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής ο Γιάννης Κυριαζής.

Μόλις τελείωσε η βράβευση της καλύτερης θεατρικής παράστασης «Ο Μικρός Πρίγκιπας» με ένα μοναδικό σάλτο ανέβηκε στη σκηνή και ζήτησε το λόγο παρακάμπτοντας τη ροή του προγράμματος. Οι παρουσιάστριες αιφνιδιάστηκαν και φυσικά δεν του αρνήθηκαν, ενώ ο Παναγιώτης, ο υπεύθυνος τεχνικός που αντικατέστησε τον αγαπημένο κ.Κώστα, επίσης δεν ήξερε πώς να αντιδράσει.
Ο Πρόεδρος όμως παιδιά δεν είχε πρόβλημα. Έλαμψε χωρίς κείμενο και χωρίς βίντεο. Παρουσιάστηκε και διευκρίνισε πως είναι ο θεσμικός εκπρόσωπος του ΔΗΠΕΘΕ και ευχαρίστησε τις γυναίκες της Κομοτηνής για τη διοργάνωση και τον Ξενώνα Κακοποιημένων Γυναικών ως συνδιοργανωτή. Μία μικρή παρατήρηση, Πρόεδρε πέρυσι ήταν ο Ξενώνας και όχι σαν συνδιοργανωτής, αλλά ως ωφελούμενος της όλης διαδικασίας. Βέβαια ευχαρίστησε πάρα πολλές φορές και για την πρόσκληση…! Πρόεδρε, είσαι θεσμικός και μπορείς να πηγαίνεις πλέον όπου θέλεις χωρίς δικαιολογία… αλλά η πρόσκληση ήταν ανοιχτή σε όλη την Κομοτηνή. Να λέμε λοιπόν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Χάρηκε πολύ και το τόνισε που κέρδισε το βραβείο μια παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ και υποσχέθηκε αναβάθμιση όλων των παραγωγών. Απλά η παραγωγή αυτή ήταν υπό την προεδρεία άλλης… Πρόεδρε… να τα λέμε και αυτά. Ευχήθηκε και σε όλους χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα, ευτυχισμένο το νέο έτος γιατί ως γνωστόν είναι υπέρμαχος της ανακύκλωσης και το ΔΗΠΕΘΕ δεν θα στείλει ευχετήριες κάρτες.

Anyway, το βραβείο του ανήκει δικαιωματικά, γιατί τόλμησε ο νέος Πρόεδρος, να χαλάσει την ροή του προγράμματος, να ανεβεί στη σκηνή και να κλέψει την παράσταση. Έτσι πρέπει σε αυτή τη ζωή να κλέβουμε την κάθε στιγμή!

Εύγε Πρόεδρε!

Βραβείο Ξανθιάς


Χωρίς πολλά λόγια, η Μάγδα Φύσσα είναι η μάνα που πρέπει όλοι να θαυμάσουμε και να στηρίξουμε. Έχουν περάσει 75 μήνες από την δολοφονία του Παύλου σε δημόσια θέα από τον Γιώργο Ρουπακιά και δεν έχει σταματήσει ούτε μια μέρα να θρηνεί, αλλά και να πολεμά ενάντια στους φασίστες.

Η μοναδική της απουσία από τις δίκες ήταν τη μέρα της κατάθεσης του Ρουπακιά, γιατί όπως είπε και ο άντρας της, έχει και αυτή τις αντοχές της. «Μια απλή ανθρωποκτονία» είπε ο Ρουπακιάς. Η εισαγγελική πρόταση που η μάνα ήταν εκεί και άκουσε; Ζήτησε την ενοχή μόνο του Γιώργου Ρουπακιά  για ανθρωποκτονία από δόλο, αλλά και την απαλλαγή των υπολοίπων 17 κατηγορουμένων για τα αδικήματα της άμεσης συνέργειας στη δολοφονία και της απλής συνέργειας.

Ναι μάνα, τον μαχαίρωσαν ξανά και τον μαχαιρώνουν κάθε μέρα καθώς κυκλοφορούν ελεύθεροι. Δεν έχω παιδιά μάνα, αλλά πονάω πολύ που δεν θα τον ξαναδείς. Έχω ακόμα την μάνα μου και βλέπω τον πόνο της στα μάτια της όταν έχω απλά τις μαύρες μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τι αισθάνεσαι εσύ. Δεν μπορώ να καταλάβω πού βρίσκεις όλη αυτή τη δύναμη και είσαι κάθε μέρα όρθια, ενώ όλοι ξέρουν τι έγινε και δεν τους τιμωρούν. Η Χρυσή Αυγή δεν μπήκε στη Βουλή μάνα, αλλά όλα αυτά τα «σκυλιά» είναι ακόμα έξω, κακοποιούν και δολοφονούν και άλλα παιδιά… τα παιδιά όλων μας.

Συγνώμη μάνα που είμαι και εγώ μέρος όλου αυτού του συστήματος που δεν τους έχει εξαφανίσει και δεν τους έχει τιμωρήσει. Συγνώμη Μάνα που θεωρούσα τους δαίμονες μου πιο σημαντικούς από την κάλυψη της δολοφονίας του Παύλου και δεν σε στήριξα. Συγνώμη μάνα για αυτό τον κόσμο για αυτή την Ελλάδα. Συγνώμη μάνα που δεν τους έπνιξε ακόμα το αίμα του Παύλου. Συγνώμη μάνα που δεν πολέμησα… Είσαι η μάνα όλων μας.

«Εκτός από τη μάνα σου κανείς δεν σε θυμάται, σε τούτο το τρομαχτικό ταξίδι του χαμού»(Νίκος Καββαδίας).
 

Φωτογραφία της χρονιάς

Ο Αμαζόνιος κάηκε…!
Σσσσσσσσς…! Μην το πείτε και στους άλλους

 

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.