Το Παρακρατος συντηρει την εγχωρια τρομοκρατια!

Σε κατάρτιση λίστας με 11 αδικήματα προχωρά η Ευρωπαϊκή Ένωση για να καθορίσει το νομικό πλαίσιο της τρομοκρατίας, ενώ εγκαταλείπεται η πρόταση για την κατάρτιση λίστας τρομοκρατικών οργανώσεων.

Στην απόφαση αυτή κατέληξαν ομόφωνα οι Υπουργοί Δικαιοσύνης στις Βρυξέλλες, με επιμέρους επιφυλάξεις για τη διατύπωση του ορισμού και του περιεχομένου της λίστας των 11 αδικημάτων.

Η ελληνική πλευρά, δια του Υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Σταθόπουλου διατύπωσε τέσσερις σοβαρές επιφυλάξεις για τη διατύπωση του ορισμού και τον κατάλογο των ένδεκα αδικημάτων, εισηγούμενη αντίστοιχες αλλαγές στο κείμενο της Ευρωπαϊκής επιτροπής.

Η ελληνική αντιπροσωπεία παρουσίασε στο Συμβούλιο προσθήκη, σύμφωνα με την οποία μια πράξη ενός ή περισσοτέρων ατόμων, όπως καταγράφεται, θα θεωρείται ως τρομοκρατική εάν επιφέρει και «ένα αποφασιστικό ανάλογα με τις περιστάσεις, χτύπημα στις συνταγματικές δομές και τους δημοκρατικούς θεσμούς ενός κράτους».

«Γκρίζα ζώνη» θεωρεί η ελληνική πλευρά τη διατύπωση για το αδίκημα των καταλήψεων και ζητεί την επαναδιατύπωσή του, τονίζοντας ότι διαφορετικά η κατάληψη ενός λεωφορείου αστικών συγκοινωνιών από απεργούς θα αντιμετωπίζεται ως τρομοκρατία.

Οι επιφυλάξεις επεκτείνονται και σε άλλα σημεία του σχετικού καταλόγου, η εφαρμογή του οποίου μπορεί να αποτελέσει βραδυφλεγή βόμβα σε κατοχυρωμένα μέχρι σήμερα δικαιώματα των πολιτών.

Για του λόγου το αληθές παρουσιάζεται ο πίνακας των εγκλημάτων με την πρόταση για τα ένδεκα αδικήματα που προτείνονται να θεωρούνται ως τρομοκρατικές ενέργειες.

1. Ανθρωποκτονία

2. Σοβαρές σωματικές βλάβες

3. Απαγωγή ομήρων

4. Εκβιασμός

5. Σοβαρή ένοπλη ληστεία

6. Κατάληψη κρατικών και κυβερνητικών εγκαταστάσεων, δημοσίων μέσων μεταφοράς, υποδομών και δημοσίου χαρακτήρα κτιρίων και αιθουσών (θέατρα, κινηματογράφοι κ.λ.π)

7. Παραγωγή, κατοχή, απόκρυψη, προμήθεια και διακίνηση όπλων και εκρηκτικών

8. Απελευθέρωση βιοχημικών- ραδιενεργών ουσιών ή πρόκληση πυρκαγιών και εκρήξεων που θέτουν σε κίνδυνο πρόσωπα, ζώα, περιβάλλον και περιουσιακά στοιχεία

9. Διατάραξη ή διακοπή της παροχής νερού, ηλεκτρικού ή οποιωνδήποτε άλλων φυσικών πόρων

10. Εισβολή σε συστήματα πληροφορικής

11. Απειλή για τη διάπραξη όλων των παραπάνω αδικημάτων, με εξαίρεση τον εκβιασμό και τη διάταξη για τα όπλα και τα εκρηκτικά.

Όπως σημειώνει ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου και Αντιπρύτανης του ΔΠΘ Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης «Η Ελλάδα εξέφρασε τις επιφυλάξεις της σχετικά μ’ αυτήν τη ρύθμιση, γιατί ο κίνδυνος να οδηγηθεί η εφαρμογή αυτών των διατάξεων σε ακρότητες και τελικά σε αχρησία είναι πάρα πολύ μεγάλος».

Ο ίδιος τονίζει ότι «ότι τα τελευταία χρόνια δεχόμαστε από κεντρικά Ευρωπαϊκά όργανα, είτε από το Συμβούλιο της Ευρώπης είτε από τα κοινοτικά όργανα, εντολές, παραινέσεις ή συμφωνίες για μεταρρυθμίσεις στο ποινικό δίκαιο της χώρας μας προκειμένου να εναρμονιστεί με το ποινικό δίκαιο των άλλων χωρών και να υπάρξουν κάποιες γενικότερες ρυθμίσεις για τη καταπολέμηση σύγχρονων μορφών εγκληματικότητας με διεθνείς διαστάσεις.

Οφείλω να ομολογήσω ότι και η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων καθηγητών ποινικού δικαίου στην Ελλάδα θεωρούν ότι αυτή η κίνηση είναι γενικότερα προβληματική, γιατί στις περισσότερες χώρες οι προτάσεις αυτές μας έρχονται σαν ένα σχέδιο νόμου το οποίο δεν το έχουν ετοιμάσει νομικοί και μάλιστα ποινικού δικαίου, αλλά κάποιοι γραφειοκράτες είτε στις Βρυξέλλες είτε στη Χάγη είτε στα άλλα Ευρωπαϊκά κέντρα με αποτέλεσμα να μην έχουν τη δομή και το περιεχόμενο που θα ταίριαζε και θα μπορούσε να ενταχθεί απρόσκοπτα στο ποινικό δίκαιο της χώρας μας».


Ως προς τα εγκλήματα που θα χαρακτηρίζονται εφεξής ως τρομοκρατία, εκφράζεται η άποψη ότι το άρθρο, για παράδειγμα, που αφορά την κατοχή, απόκρυψη, προμήθεια και διακίνηση όπλων και εκρηκτικών, μπορεί να οδηγήσει στο ακραίο ενδεχόμενο να συλλαμβάνονται με την κατηγορία του τρομοκράτη ακόμα και πολίτες μεγάλης ηλικίας που διατηρούν όπλα από τον πόλεμο ή από άλλες καταστάσεις και οι οποίοι μπορεί να τα χρησιμοποιούν είτε να για να κυνηγήσουν, είτε για τυχαίους λόγους και συνακόλουθα θα κατηγορούνται για κακούργημα με άμεση συνέπεια την πολυετή κάθειρξη.

Από το νομικό κόσμο της χώρας εκφράζεται η βεβαιότητα ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτό το σύστημα.

Χαρακτηριστικά ο κύριος Χαραλαμπάκης αναφέρει την περίπτωση που κάποιος τιμωρείται για σύσταση συμμορίας, το οποίο είναι πλημμέλημα στην Ελλάδα κατά κανόνα και δεν τιμωρείται για κακούργημα με πάρα πολύ βαριές ποινές.

«Αυτό σημαίνει ότι 2-3 Αλβανοί που αποφασίζουν κάποια στιγμή να κάνουν μερικές διαρρήξεις, θα τιμωρηθούν με τον νέο ευρωπαϊκό νόμο με βαρύτατες ποινές!»

Έτσι όπως έχει διατυπωθεί η ρύθμιση, τονίζεται πάντως, ότι αν δεν εξειδικευτεί περισσότερο, εάν δεν αναδιατυπωθεί από τα δικά μας εσωτερικά όργανα και σεβαστούμε υπερβολικά τις διεθνείς συμβάσεις παίρνοντας αυτούσια τα κείμενα έτσι όπως μας τα προσφέρουν οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και των άλλων Ευρωπαϊκών Κέντρων, χωρίς να μπούμε στον κόπο να τα αναπροσαρμόσουμε έτσι ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν στα πλαίσια της ελληνικής ποινικής εννόμου τάξεως, τότε εκτιμάται ότι αυτό θα είναι μεγάλο λάθος το οποίο έχει ήδη οδηγήσει τη νομολογία μας σε σοβαρότατα προβλήματα.

Παρουσιάζοντας δύο κλασικά παραδείγματα αυτής της κατηγορίας, ο Αντιπρύτανης του Δ.Π.Θ αναφέρθηκε στο νόμο του 1995 για το «ξέπλυμα» του βρώμικου χρήματος, «ο οποίος έτσι όπως είναι διατυπωμένος δεν πρόκειται να λειτουργήσει στην Ελλάδα. Δεν θα δείτε ποινικές διώξεις ή καταδίκη για αυτό το θέμα. Επίσης ο νόμος για τις λεγόμενες κοινοτικές απάτες, κι αυτός δεν πρόκειται ποτέ να λειτουργήσει σωστά στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα άκριτης τοποθέτησης, ένταξης νομοθετημάτων που δεν ταιριάζουν ως προς τη δομή και τη νοοτροπία τους με το ελληνικό ποινικό σύστημα μέσα στην εγχώρια νομοθεσία».

Για την εγχώρια τρομοκρατία, τους τρόπους με τους οποίους εκδηλώνεται και την αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να συλλάβει επί τρεις δεκαετίες, έστω και έναν τρομοκράτη, η άποψη του κυρίου Χαραλαμπάκη προκάλεσε αίσθηση γιατί δεν αποτελεί συνέπεια ανάλυσης του υφιστάμενου νομικού πλαισίου και της αποτελεσματικότητάς του, αλλά προχωρά σε μια ευθεία πολιτική θέση με καταγγελτικό για τις δομές του κράτους χαρακτήρα.

Λέει συγκεκριμένα: «Η άποψη που έχω, ειδικά για την τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτού που λέμε τρομοκρατία ανάγεται σε παρακράτος.

Εάν, λοιπόν -και όσο οι κυβερνήσεις και όχι μόνο- δεν τολμούν να αγγίξουν το παρακράτος, αλλά αντίθετα το χρησιμοποιούν κιόλας όταν νομίζουν ότι είναι απαραίτητο για τους δικούς τους σκοπούς, αυτό που λέμε τρομοκρατία στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να εξαφανισθεί γιατί είναι αφελές να πιστεύουμε ότι τρομοκρατία στην Ελλάδα είναι κάποιοι χίπιδες ή ξυπόλητοι οι οποίοι λειτουργούν με τέτοιο επαγγελματικό τρόπο ώστε η Ελληνική Αστυνομία δεν μπορεί να τους ανακαλύψει.

Όταν η κυβέρνηση αποφασίσει να βγάλει από πάνω της αυτό που λέμε παρακράτος, μόνο τότε θα περιοριστεί και θα καταπολεμηθεί αποτελεσματικά, η τρομοκρατία στην Ελλάδα. Οι ποινές χρειάζονται, πρέπει να υπάρχουν, θα ήταν όμως λάθος να πιστεύουμε ότι με αυστηρότερες ποινές θα εξαλείψουμε τα τρομοκρατικά φαινόμενα».

Δάμων Δαμιανός

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.