Το «Καμπαρε» του Ιωακειμ Ιωακειμιδη ριχνει αυλαια σημερα στο ΡΕΞ

«Όλα τα ωραία φτάνουν κάποτε στο τέλος» λέει ο σοφός λαός μέχρι βέβαια να ξεκινήσουν άλλα ωραία. Έτσι λοιπόν σήμερα «ανοίγει τις πύλες της» η τελευταία παράσταση του «Καμπαρέ». Η παράσταση που φιλοξενεί στη σκηνή της περισσότερα από 30 πρόσωπα της δημόσιας σφαίρας μέσα από τις μιμήσεις και τα βίντεο του Ιωακείμ Ιωακειμίδη.
 
Με αφορμή την τελευταία αυτή -ομολογουμένως επιτυχημένη αφού κέρδισε το στοίχημα του κοινού και πρωτοποριακή για μια επαρχιακή πόλη- παράσταση, ο «ΠτΘ» συνομίλησε με τον «πρωταγωνιστή» Ιωακείμ Ιωακειμίδη και τους ανθρώπους πίσω από τους προβολείς που επιτελούν όμως εξίσου σημαντικό ρόλο…
 
Η παράσταση «Καμπαρέ» και οι συντελεστές της λοιπόν αποκαλύπτονται ευθύς…
 
ΠτΘ: Τελευταία παράσταση του «Καμπαρέ» στις 29 Απριλίου, στο ΡΕΞ. Τι αλλάζει στο «Καμπαρέ», τι θα δούμε αυτή τη φορά;
Ι.Ι.: Έχουμε κάποια επιπλέον πρόσωπα, κάποια  επιπλέον βίντεο, είχαμε σκοπό να φτιάξουμε αρκετά επίκαιρα βίντεο, να βάλουμε μέσα πολιτικούς όπως ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά για τεχνικούς λόγους δεν μπορούν να βγουν αυτά, οπότε τα αντικαταστήσαμε με κάποιες εκπομπές όπως το «Πάμε πακέτο». Επίσης, έχουμε καλλιτέχνες όπως ο Πάνος Κιάμος, η Νατάσσα Θεοδωρίδου, έχουμε πάνω στη σκηνή ζωντανά πάνω από 4 με 5 πρόσωπα επιπλέον και άλλα δύο νέα βίντεο.
Όσον αφορά το ΡΕΞ, είναι ένα ρίσκο, ελπίζω όμως να έχουμε την ανταπόκριση του κόσμου για ακόμη μια φορά. Το «Καμπαρέ» το έχουν παρακολουθήσει περίπου 1.000 άτομα μέχρι στιγμής, μέσα σε 7 ημέρες. Ξεκινήσαμε για δύο παραστάσεις πάρα πολύ διστακτικά και σιγά σιγά, παράταση στην παράταση φτάσαμε τις 7.
 
ΠτΘ:  Λίγα λόγια για τους συνεργάτες σου.
Ι.Ι.: Η Μαίρη Σκλαβίδη έχει αναλάβει το μακιγιάζ, και στα  βίντεο που παίζουν στην παράσταση αλλά και στις live εμφανίσεις. Θεωρώ ότι η δουλειά της Μαίρης είναι η πιο δύσκολη, γιατί έχουμε ελάχιστο χρόνο στις αλλαγές, μπαίνω στα παρασκήνια και πρέπει να βγω σαν άλλος χαρακτήρας, και τρέχουμε. Στα βίντεο το κάθε πρόσωπο θέλει 2-3 ώρες μακιγιάζ και προετοιμασία.
 
Η Βερόνικα Σεμερτζίδου είναι καθηγήτριά μου στη φωνητική. Έκανα κάποια μαθήματα μαζί της πριν τις παραστάσεις για να με βοηθήσει με ορισμένες φωνές.
 
Ο Μιχάλης Βαμβακάς, η Mike Productions, έχει κάνει τα βίντεο. Ο Μιχάλης είναι από τους λίγους ανθρώπους που μπορεί να αποτυπώνει το αποτέλεσμα ακριβώς όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου. Πριν πω τι έχω στο μυαλό μου, μου το παρουσιάζει ήδη έτοιμο και είναι ακριβώς όπως το έχω σκεφτεί.  Με τον Μιχάλη συνεργαστήκαμε πρώτη φορά φέτος στο «Καμπαρέ» από τις παραστάσεις που έκανα αρχές Μαρτίου μέχρι και τώρα. Είναι πολύ καλός επαγγελματίας και κάνει θαύματα. Ξέρω ότι όποια τρέλα έχω στο μυαλό μου, θα καταφέρει και θα την κάνει.
 
ΠτΘ: Θέλω να μου πεις και για τη μαμά σου που ήταν πανταχού παρούσα και επίσης τι θέλεις να πετύχεις και πού πιστεύεις ότι θα είσαι σε δέκα χρόνια από τώρα.
Ι.Ι.: Είμαστε φίλοι με τη μαμά μου. Μου λέει τη γνώμη της στα πάντα, όπως επίσης και η γιαγιά μου. Με τη μαμά μου έχουμε μια πάρα πολύ καλή σχέση, μου έχει φτιάξει αρκετά ρούχα για την παράσταση, την έχω κάνει επαγγελματία. Δεν σταματάει να δουλεύει ποτέ.  Είναι πολύ ωραίο να έχεις στήριξη από τους γονείς σου, ειδικά όταν πρόκειται για μια παράσταση. Οι γονείς μου με στηρίζουν και στην προετοιμασία και την ώρα της παράστασης.
 
Επίσης θέλω να προσθέσω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που έχουμε μια δυνατή ομάδα, είμαι πολύ ευχαριστημένος από όλους και ελπίζω και όλοι να είναι ευχαριστημένοι από εμένα και τη συνεργασία μας στην παράσταση. Είμαι ευχαριστημένος γιατί  επιτέλους έχω ανθρώπους που ξέρω ότι αυτό που έχω στο μυαλό μου θα το βγάλουν ακριβώς όπως το έχω. Είναι όλοι επαγγελματίες, γι' αυτό βγαίνει σωστά το αποτέλεσμα. 

Γιάννης Κουλαουζίδης «Το Καμπαρέ είναι κάτι πρωτοποριακό για την πόλη της Κομοτηνής» 

ΠτΘ: Γιάννη Κουλαουζίδη, γνωριστήκατε με τον Ιωακείμ σε αυτή την παράσταση. Δεν είχατε παλαιότερη συνεργασία. Τι είναι το «Καμπαρέ» για σας; Πώς το βιώσατε;
Γ.Κ.: Το «Καμπαρέ» ξεκίνησε τον Ιανουάριο, μου έδωσε ο Ιωακείμ τα κείμενα, μου εξήγησε πώς θέλει να το δει στην πραγματικότητα, του είπα κι εγώ τις ιδέες μου και μετά καθίσαμε να το «χτίσουμε». Εγώ έχω αναλάβει τη μουσική, τον ήχο και τα φώτα. Κάθε κομμάτι είναι ξεχωριστό γιατί πρέπει να δώσουμε το κατάλληλο ύφος με τη μουσική και τα φώτα. Πιστεύω ότι το «Καμπαρέ» είναι κάτι πρωτοποριακό για την πόλη της Κομοτηνής, διότι δεν είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν κάτι αντίστοιχο.
 
ΠτΘ: Για σας ως μουσικό, υπήρχε κάποιο σημείο που σας δυσκόλεψε;
Γ.Κ.: Η παράσταση σε επίπεδο μουσικής δεν με δυσκόλεψε. Το θέμα είναι ο συγχρονισμός. Μαζευτήκαμε κάποιοι καλλιτέχνες, ο καθένας στο είδος του, ταλαντούχοι όλοι, πιστεύω, απλώς θέλει έναν καλό συγχρονισμό για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Αυτό είναι αποτέλεσμα πολύ δουλειάς και καλής συνεννόησης εξ αρχής.
 
ΠτΘ: Ποια είναι η αγαπημένη σου μίμηση από το «Καμπαρέ»;
Γ.Κ.: Η Βλαχοπούλου. 

Παναγιώτης Γιαγκίνης «Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι αποτέλεσμα εξάσκησης χρόνων» 

ΠτΘ: Παναγιώτη Γιαγκίνη, πείτε μας για τη σχέση σας με τον Ιωακείμ, για τη συμμετοχή σας στην παράσταση.
Π. Γ.: Με τον Ιωακείμ γνωριστήκαμε στο σχολείο. Το κοινό μας σημείο είναι ότι μας αρέσει το show. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι αποτέλεσμα εξάσκησης χρόνων. Είχαμε τη στήριξη της Άντζελας Δράκου που είδε το τι μπορεί να γίνει. Είχαμε κάνει ένα πρώιμο στάδιο αυτού που βλέπουμε σήμερα.
 
ΠτΘ: Εσύ τι ρόλο αναλαμβάνεις;
Π.Γ.: Ξεκίνησα με τις μεταποιήσεις ρούχων.
 
ΠτΘ: Τι θεωρείς ότι χρειάζεται για να μεταφέρετε μια ιδέα στη σκηνή και να την κάνετε πράξη; Όραμα, στήριξη, διάθεση, ποιο είναι το σημαντικότερο;
Π.Γ.: Όλα αυτά δένουν στο όλο team. Χρειάζεται ανθρώπους, γιατί καθώς συνεχίζουμε με τον Ιωακείμ μπαίνουν και άλλα άτομα που έχουν τη διάθεση να δουλέψουν, όπως ο Γιάννης. Ο καθένας κατέθεσε  ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού του στην παράσταση που  ο θεατής  δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό που χρειάζεται είναι διάθεση, όρεξη για δουλειά, να μην αναλώνεσαι σε λόγια, απλά να βλέπεις τη δουλειά σου. 

Εμμανουέλα Καφετζοπούλου «Είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε κάτι που μου αρέσει» 

ΠτΘ: Εμμανουέλα Καφετζοπούλου, ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;
Ε.Κ.: Είμαι στην εναλλαγή των βίντεο και τον μεγάλο προβολέα που φωτίζει τον Ιωακείμ. Είμαι το τελευταίο μέλος που προστέθηκε στην ομάδα. Με τον Ιωακείμ γνωριστήκαμε σε μια παράσταση στο Θρακικό Ωδείο, όπου τότε ήμουν υπεύθυνη ήχου. Μετά είδα μια ανάρτησή του στο facebook όπου ζητούσε βοήθεια γιατί θα έφευγε ο συνεργάτης του και πήγα. Θεωρητικά είναι μια δουλειά, αλλά εμείς πρακτικά δεν το βλέπουμε σαν δουλειά, γιατί περνάμε πολύ ωραία και βγαίνει ένα καλό αποτέλεσμα.
 

ΠτΘ: Τι ήταν όλο αυτό το ταξίδι του «Καμπαρέ» για σας, στο κομμάτι που συμμετείχατε;
Ε.Κ.: Η Κομοτηνή είναι μια επαρχία, οπότε αυτό ήταν κάτι πολύ πρωτόγνωρο για το κοινό της. Από κάποιους σχολιάστηκε θετικά και από κάποιους αρνητικά. Για μένα, είναι κάτι υπέροχο. Είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχω σε κάτι που μου αρέσει, και δεν περίμενα ότι θα το έκανα  αυτό στην Κομοτηνή. Μόνο θετικά συναισθήματα μου προκαλεί αυτό το γεγονός.
 
ΠτΘ: Ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον του Ιωακείμ. Είναι μόλις 17 χρονών.
Ε.Κ.:  Πιστεύω ότι από τη στιγμή που του δόθηκε μια τέτοια δυνατότητα σε μια επαρχιακή πόλη, στην  Αθήνα οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες είναι πολύ περισσότερες, και από τη στιγμή που έχει αυτό το ταλέντο και το εκμεταλλεύεται, πιστεύω ότι θα φτάσει πολύ ψηλά.
 
ΠτΘ: Η δική σας καλύτερη στιγμή από το σύνολο των παραστάσεων;
Ε.Κ.: Εγώ λατρεύω τη Ζωζώ. 

Κεβόρκ Μελκονιάν «Αυτό που πήρα εγώ από το «Καμπαρέ» είναι ότι έχω ευχάριστες αναμνήσεις» 

ΠτΘ: Κεβόρκ Μελκονιάν, στις τελευταίες παραστάσεις σας είδαμε να επιτελείτε πολλαπλούς ρόλους, αν και επισήμως φέρεστε ως σκηνογράφος.
Κ.Μ.: Ναι, γιατί μερικοί έφυγαν. Θέλω να ευχαριστήσω την Άντζελα Δράκου που δίνει προβάδισμα στα νέα ταλαντούχα παιδιά να δείξουν τη δουλειά τους, αν και η Λέσχη δεν είναι μουσική σκηνή. Το πρόβλημά μας ήταν ότι το σκηνικό ήταν πολύ απλό, δεν μπορούσαμε να καρφώσουμε ούτε καρφιά ούτε τίποτα. Ο Ιωακείμ είναι μικρός αλλά όταν βγαίνει στη σκηνή φαίνεται λες και είναι μεγάλος, με εμπειρία ετών. Είναι πολύ ώριμος για την ηλικία του. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα πλέον για τον Ιωακείμ το να παίξει στο ΡΕΞ. Εκεί είναι ένα άλλο στάδιο πλέον. Εκεί θα κριθούν τα πάντα. Είμαστε όλοι κοντά του και του ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτό που θα κάνει.
 
ΠτΘ: Μια σκηνή όπως του ΡΕΞ σου δίνει και το περιθώριο να δουλέψεις σε πολύ μεγαλύτερο εύρος. Θα έχουμε αλλαγές και σε τι επίπεδο;
Κ.Μ.: Εκεί θα είναι σαν ο Ιωακείμ να παρουσιάζεται σε μουσική σκηνή πλέον. Εκεί μπαίνεις με σκηνικό, μπαίνεις διαφορετικά. Όλο το σκηνικό θα είναι τελείως διαφορετικό.
 
ΠτΘ: Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με αυτή τη θεατρική παράσταση,  και τι πήρατε  από αυτή τη συνεργασία;
Κ.Μ.: Εμένα η δουλειά μου είναι τα κοσμήματα. Είμαι δημιουργός κοσμημάτων, αν και έχω κάνει και σπουδές στο θέατρο. Δεν κάνω διαχωρισμό σε επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό έργο. Όταν είσαι καλλιτέχνης είσαι για όλα. Δεν υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός. Δημιουργείς πράγματα και πρέπει να δώσεις πράγματα. Ο Ιωακείμ έχει κάτι, έχει ένα φως που αναβοσβήνει. Στη δουλειά μας όμως δεν φτάνει να έχεις μόνο ταλέντο. Είναι και η σκληρή δουλειά από πίσω. Ο Ιωακείμ θα τελειώσει τη σχολή του, αλλά χρειάζεται και σκληρή δουλειά. Είναι και η εμπειρία που δεν έρχεται με το ταλέντο, αλλά με τη σκληρή δουλειά.
Αυτό που πήρα εγώ από το «Καμπαρέ» είναι ότι έχω ευχάριστες αναμνήσεις.
 
ΠτΘ: Έχοντας γνωρίσει και τους προηγούμενους, τους τωρινούς, σας δημιουργείτε  η εντύπωση ότι υπάρχει  συνέχεια και στο καλλιτεχνικό δυναμικό της Κομοτηνής;
Κ.Μ.: Βέβαια υπάρχει, και πέρα από το παράδειγμα του Ιωακείμ. Υπάρχουν στην Κομοτηνή παραδείγματα, και ερασιτεχνικά και επαγγελματικά, που μπορούν να δώσουν  στην πόλη καλά πράγματα, καλά έργα. Έχω εμπιστοσύνη στους πραγματικούς καλλιτέχνες.
 
ΠτΘ: Ποια είναι η αγαπημένη σου σκηνή ή ενθύμηση από τη συμμετοχή σου στο «Καμπαρέ», αλλά  και μια ευχή για τη συνέχεια του Ιωακείμ.
Κ.Μ.: Όλοι οι ρόλοι που ενσαρκώνει, οι μιμήσεις που κάνει ο Ιωακείμ πάνω στη σκηνή, είναι ωραίες. Εκείνο που ξεχωρίζω εγώ είναι της Μελίνας Μερκούρη.
Εύχομαι στον Ιωακείμ τώρα που έχει ενηλικιωθεί και θα πάει και στην Αθήνα για τις σπουδές του, να έχει γερό στομάχι και να τα αλέθει όλα. Ο καλλιτέχνης είναι σαν τον αθλητή στο στίβο. Εάν δεν έχει παρωπίδες, δεν κοιτάει δεξιά και αριστερά, έχει βρει το στόχο του. Ας μην ακούει τίποτα, να παίρνει αυτά που πρέπει από τους ανθρώπους που τον αγαπάνε και ξέρουν να κάνουν κριτική, και να κοιτάει μπροστά για να φτάσει στο στόχο του.

Ο Ιωακείμ αφιερώνει τα πρόσωπα της παράστασης στους συνεργάτες του 

ΠτΘ: Ιωακείμ θέλω να αφιερώσεις για κάθε έναν από τους συνεργάτες σου, έναν χαρακτήρα από αυτούς που ενσαρκώνεις.
Ι.Ι.: Ο Γιάννης μου κάνει σε Ντόναλντ Τραμπ για κάποιο λόγο. Ο Πάνος μου φέρνει λίγο σε Ζωζώ. Η Εμμανουέλα μου φέρνει λίγο σε Χίλαρυ. Ο Κεβόρκ είναι ξεκάθαρα Άντζελα. Η Μαίρη είναι η Θεοδωρίδου, γιατί στην παράσταση λέω «Νατασσούλα βγαίνει στη σκηνή», και βαριέται να τραγουδήσει. Η Μαίρη είναι πολύ χαλαρή, αλλά ταυτόχρονα τελείως επαγγελματίας. Την Βερόνικα θα τη βάλω στον Τόλη Βοσκόπουλο, γιατί περάσαμε πολύ ωραία στις πρόβες μαζί. Τον Μιχάλη θα τον βάλω στην Ελένη Μενεγάκη. Την Άντζελα θα τη βάλω στη Ζωή Κωνσταντοπούλου. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.