Στην παραλία Ιμέρου που κάποτε έσφυζε από ζωή

Το πάλαι και για όσους δεν το γνωρίζουν η παραλία Ιμέρου ήταν μια από τις πλέον πολυσύχναστες του νομού και για πολλούς κομοτηναίους που κατάγονται από τα χωριά της περιοχής και οι μνήμες των καλοκαιριών τους είναι συνυφασμένες με βουτιές στη συγκεκριμένη παραλία, όπου και έστηναν τα αντίσκηνά τους ή λίγο πιο κάτω στην Αλκυώνα.

Ξυλαγανιώτες και Εργανιώτες τη θάλασσα του Ιμέρου θεωρούσαν δική τους κι εκεί μες στο πευκόδασος υπήρχαν θέσεις για σκηνές, με βρύσες και ηλεκτρικό ρεύμα και κάθε καλοκαίρι στήνονταν εκεί ένας ολόκληρος παραθεριστικός οικισμός που έγραψε χρυσές σελίδες στη μνήμη, αφού πολλοί από τους σημερινούς νεαρούς της Ροδόπης -μέχρι την ηλικία των τριάντα- εκεί και μεγάλωσαν. Παίζοντας ατέλειωτες ώρες στην απέραντη παραλία αλλά και στην αβαθή θάλασσα που ήταν η καλύτερη λύση να εξοικειώσει τα παιδιά με την απόλαυση των θαλάσσσιων λουτρών. Ένας παραθεριστικός οικισμός ιδιαίτερα δυνατός που γιόρταζε μάλιστα δυο φορές το καλοκαίρι, μια της Αγίας Μαρίνας και μία του Σωτήρος Χριστού….

Αυτός ο οικισμός κρίθηκε παράνομος, επί δημαρχίας Αριστομένη Παπαναστασίου, και ξερριζώθηκε. Εκτοτε η ερημιά είναι το αποκλειστικό χαρακτηριστικό του τοπίου στο οποίο βέβαια έγιναν παρεμβάσεις όπως η κατασκευή μιας μικρής παιδικής χαράς, τοποθετήθηκαν κάδοι σκουπιδιών κι όλα είναι στη θέση τους μαζί με το κατεστραμμένο Τουριστικό Περίπτερο για το οποίο δαπανήθηκαν εκατομμύρια ευρώ, εδώ και χρόνια όμως από την τελευταία φορά που ήταν ανοικτό δεν λέει να ζωντανέψει…

Εντούτοις η δημοτική αρχή φρόντισε την περιοχή και εφέτος και την καθάρισε από αγριόχορτα κυρίως και άλλα τινά, όπως οι φωτογραφίες του ξυλαγανιώτη Πέτρου Πουλαράκη μαρτυρούν…

Να φέρνανε και λίγο κόσμο και να λειτουργούσε ξανά η περιοχή τι καλά που θα ήταν… Να ζωντάνευε ξανά εννοούμε!!!Τ.Β.