Στελιος Σαλβαδορ «Δε μενουμε στο παρελθον αλλα προσπαθουμε να κραταμε την επαφη με το παρελθον»
Το συγκρότημα «Μωρά στη Φωτιά», ένα από τα ιστορικότερα ροκ συγκροτήματα στην Ελλάδα που άφησε το στίγμα στη συγκεκριμένη σκηνή με τον πρωτοποριακό για την εποχή ήχο του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως 28 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτους τους δίσκου και ενώ αλλά συγκροτήματα της ελληνικής ροκ σκηνής έχουν διακόψει τη μουσική τους παραγωγή τα «Μωρά στη Φωτιά» συνεχίζουν ακάθεκτοι και με το ίδιο μεράκι τη μουσική δημιουργία.
Μάρτυρες άλλωστε όλων των παραπάνω έγιναν όσοι αποφάσισαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία των «Μωρών στη Φωτιά» που δόθηκε στο καφέ – μπάρ «Οχτώ» το Σάββατο που μας πέρασε. Ένα πρόγραμμα 2 και πλέον ωρών που περιλάμβανε τραγούδια από όλους τους δίσκους του συγκροτήματος.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη συναυλία και την παρουσία του στην Κομοτηνή ο Στέλιος Σαλβαδόρ τραγουδιστής, συνθέτης, μπασίστας και στιχουργός του συγκροτήματος Μωρά στη Φωτιά συνομίλησε με τον Θάνο Βαφειάδη και τη Σοφία Τριανταφυλλίδου και στην εκπομπή «Τέχνης και Πολιτισμού Γωνία» του Ράδιο Παρατηρητής αποκαλύπτοντας πως η Κομοτηνή ήταν από τις πόλεις που εμπιστεύθηκαν το συγκρότημα προτού καν εκδώσει τον πρώτο του δίσκο ενώ δεν παρέλειψε να λάβει και θέση για τα όσα συνέβησαν τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα με την υπόθεση Ρωμανού αλλά και τα μελλοντικά σχέδια του συγκροτήματος
Στέλιος Σαλβαδόρ όμως…
«Σκιές στη Σελήνη», νέος δίσκος από τα Μωρά στη Φωτιά
ΠτΘ: Στέλιο, αύριο θα βρίσκεστε στην Κομοτηνή για μια συναυλία στο καφέ- μπαρ «ΟΧΤΩ». Θέλω να μας πεις ποιοι μουσικοί θα είναι μαζί σου και να μας δώσεις ένα πρώτο στίγμα για το τι θα ακούσουμε αύριο το βράδυ.
Σ.Σ.: Αύριο ερχόμαστε στην Κομοτηνή με τον drummer μας Φώτη Τσακιρίδη, στα πλήκτρα, στο συνθεσάιζερ και στο πιάνο έχουμε το Φίλιππο Κωνσταντέλη, στην κιθάρα είναι ο Λάκης Ραγκαζάς και στο μπάσο και τη φωνή είμαι εγώ. Θα παίξουμε όλα τα τραγούδια απ’ όλους τους δίσκους και θα παρουσιάσουμε και το καινούργιο extended play CD που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες και λέγετε «Σκιές στη Σελήνη». Είναι ένα ολοκαίνουργιο CD, μια δουλειά για την οποία είμαι πολύ χαρούμενος και την οποία φτιάξαμε φέτος το καλοκαίρι. Μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε από τα Reload Stores στην Αθήνα, είτε από δισκάδικα της πόλης. Οι συναυλίες μας γενικά είναι ένα μεγάλο πρόγραμμα δυόμιση ωρών χωρίς διάλειμμα το οποίο περιλαμβάνει όλη την «ιστορία» των 25 χρόνων της μουσικής μας αλλά εντάξαμε σε αυτό και καινούργια τραγούδια από το δίσκο που προανέφερα.
«Χαιρόμαστε να γυρίζουμε πίσω σ’ εκείνα τα χρόνια που πρωτοξεκινούσαμε»
ΠτΘ: Δεν είναι η πρώτη φορά όμως που εμφανίζεστε στην Κομοτηνή. Πού είχες παίξει την πρώτη φορά που ήρθες στην Κομοτηνή;
Σ.Σ.: Η Κομοτηνή είναι μια πάρα πολύ αγαπημένη πόλη στην οποία πρωτοπαίξαμε πολύ πριν κυκλοφορήσει ο πρώτος μας δίσκος, το 1986 μαζί με άλλες πόλεις της Θράκης. Υπήρχε τότε ένας χώρος, ένα πολύ παλιό rock bar που λεγότανε “Banal” εκεί είχαμε παίξει το χειμώνα του 1986 στα πλαίσια μιας μικρής περιοδείας στη Θράκη. Μας αρέσει να γυρίζουμε πίσω σ’ εκείνα τα χρόνια που πρωτοξεκινούσαμε.
«Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι μέσα στη μουσική οι οποίοι έχουν ακόμα τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης γύρω από τη μουσική»
ΠτΘ: Βλέπω ότι γενικά ακολουθείς αυτόν τον παραδοσιακό τρόπο διακίνησης της μουσικής σου.
Σ.Σ.: Πρώτα τα τραγούδια ανέβηκαν στο iTunes, τώρα ακολουθεί η έκδοση σε CD και σε λίγο καιρό έρχεται και η έκδοση σε βινύλιο, γιατί υπάρχει μια αύξηση στους ανθρώπους που αγοράζουν βινύλιο και αντιμετωπίζουν με αγάπη τη μουσική. Γενικότερα δέχομαι όλους τους τρόπους. Όμως προσωπικά συγκινούμαι όταν βάζω να ακούσω μουσική από βινύλιο, ο ήχος είναι πολύ πιο γεμάτος και ουσιαστικός. Μπορεί να μπήκε πολύ νερό μέσα στο αυλάκι αλλά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι μέσα στη μουσική οι οποίοι έχουν ακόμα τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης γύρω από τη μουσική, δηλαδή το μεράκι και την αγάπη. Είμαστε και εμείς κατά κάποιον τρόπο με αυτούς τους ανθρώπους.
«Θα γίνει μια μεγάλη επανακυκλοφορία ενός επετειακού δίσκου για τα 20 χρόνια “Μωρά στη Φωτιά”»
ΠτΘ: Και όλα αυτά από την Baby Records, την εταιρεία που δημιούργησες το 2004 από την οποία κυκλοφορείς τις δουλειές σου από εκεί και ύστερα. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε αντέχει η εταιρεία;
Σ.Σ.: Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι δύσκολα τόσο από άποψη χρόνου καθώς είναι τόσα πολλά αυτά που θα ήθελα να κάνω και αυτά που πρέπει να κάνω, όπως να γράψω τραγούδια, στίχους, μουσικές, να κάνω τις συναυλίες οι οποίες πρέπει να διοργανώνονται με όμορφο τρόπο και έχω και την ευθύνη στο να κλείνονται οι συναυλίες, να πηγαίνουν όλα καλά και να είναι όλοι ευχαριστημένοι, όσο και από οικονομική άποψη. Με αυτόν τον τρόπο όμως, μου δίνεται και η δυνατότητα να είμαι πιο ανεξάρτητος στο δισκογραφικό κομμάτι οπότε διατηρώ την εταιρεία. Βέβαια έχουμε αυτή τη στιγμή ένα πολύ καλό διανομέα και κυρίως επιλέγουμε πιο μικρά και παραδοσιακά δισκάδικα αλλά ο καινούργιος δίσκος θα είναι και στα Public και στα Reload Stores. Επίσης, θα σας αποκαλύψω ότι έχει προγραμματιστεί το επόμενο διάστημα να γίνει μια μεγάλη επανακυκλοφορία ενός επετειακού δίσκου για τα 20 χρόνια «Μωρά στη Φωτιά» και θα περιλαμβάνει ένα τετραπλό box το οποίο αποτελείται από δυο audio CD και δυο DVD από την ηχογράφηση της συναυλίας που είχαμε κάνει το 2008 στο Κύτταρο στην Αθήνα.
«Κάποια πράγματα όταν τα κάνεις μόνος σου τα διαχειρίζεσαι πιο καλά»
ΠτΘ: Μιας και ανέφερες ότι τα κάνεις όλα, αυτό είναι ένα «αναγκαίο κακό» και ευχαρίστως θα το άφηνες για να ασχοληθείς μόνο με το δημιουργικό κομμάτι; Ή πιστεύεις ότι αυτή η διαδικασία σε φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα και στον κόσμο;
Σ.Σ.: Κάποια πράγματα όταν τα κάνεις μόνος σου τα διαχειρίζεσαι πιο καλά και επειδή εγώ είμαι από τη φύση μου πιο ανεξάρτητο άτομο μπορεί στην αρχή να ξεκίνησε ως ανάγκη αλλά τελικά σκέφτομαι ότι είναι καλύτερα να τα διαχειρίζομαι εγώ. Βέβαια το βασικό είναι να μπορώ να γράφω μουσική, στίχους, να μελετάω και αν το άλλο κομμάτι δε μου αποσπά πολύ χρόνο πιστεύω ότι είναι το καλύτερο να το κάνεις μόνος σου.
«Αυτό το extended play αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τον προπομπό ενός μεγάλου δίσκου που θα γίνει σε ένα με δύο μήνες»
ΠτΘ: Είχες δηλώσει ότι τα «Μωρά στη Φωτιά» πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ. Νομίζω ότι είσαι ένας από τους λίγους καλλιτέχνες της ελληνικής rock που το δηλώνεις αυτό. Θα ήθελα να μου εξηγήσεις λίγο αυτή σου τη δήλωση.
Σ.Σ.: Τα πράγματα είναι καλύτερα σε σχέση με τη δεκαετία του 80 που ξεκινήσαμε. Για τα «Μωρά στη Φωτιά» συγκεκριμένα είναι μια πολύ καλή περίοδος και αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι διαρκώς κάνουμε καινούργια πράγματα και είμαστε πολύ δημιουργικοί. Δε μένουμε στο παρελθόν αλλά προσπαθούμε να κρατάμε την επαφή με το παρελθόν. Η καινούργια μας δουλειά έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά των «Μωρών στη Φωτιά» από το 1987 μέχρι και σήμερα μαζί όμως με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει μέσα από τη μουσική. Και όλα αυτά μπορεί κάποιος να τα βρει σε αυτό το extended play το οποίο αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τον προπομπό ενός μεγάλου δίσκου που θα γίνει σε ένα με δύο μήνες. Αξίζει να δουν οι παλιοί αλλά και οι καινούργιοι φίλοι μας τη νέα μας δουλειά!
«Ο κόσμος έχει το απόλυτο αισθητήριο ποτέ δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον κόσμο»
ΠτΘ: Πιστεύεις ότι μέσα στην επόμενη εικοσαετία θα βγουν συγκροτήματα όπως οι Magic De Spell, Ξύλινα Σπαθιά κτλ τα οποία θα εκπροσωπούν το είδος αυτής της μουσικής αλλά θα έχουν και αυτήν την αναγνωρισιμότητα;
Σ.Σ.: Πέρα από την αναγνώριση που έχει μέσα και το στοιχείο της επιτυχίας, υπάρχουν και στοιχεία τα οποία χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναγνωριστούν επειδή έχουν μέσα τους κάποια διαφορετικά στοιχεία και αποτελούν ένα διαφορετικό άκουσμα. Αυτά τα στοιχεία που άξιζαν και αξίζουν να έχουν και κάποιο εμπορικό αντίκρυσμα, με την έννοια της αγάπης του κόσμου, θα μείνουν. Ο κόσμος έχει το απόλυτο αισθητήριο ποτέ δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις. Πιστεύω ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και θα βγουν και καινούργια πράγματα. Πες με ονειροπόλο αλλά το πιστεύω. Προσωπικά φτιάχνω το καλύτερο που μπορώ και το ίδιο νομίζω ότι κάνουν και οι πιο νέοι καλλιτέχνες.
«Ο Νίκος Ρωμανός θέλει απλά να σπουδάσει, αυτό αποτελεί κάτι ιερό»
ΠτΘ: Τον τελευταίο καιρό ζήσαμε στην Ελλάδα την υπόθεση με το Νίκο Ρωμανό για τις εκπαιδευτικές άδειες τις οποίες δικαιούταν. Πώς αφουγκράστηκες εσύ όλο αυτό το ζήτημα;
Σ.Σ.: Είναι μια συγκλονιστική ιστορία ενός ανθρώπου 20 χρονών ο οποίος το κάνει όλο αυτό γιατί θέλει να σπουδάσει. Είναι κάτι ιερό αυτό. Όλα τα άλλα που βάζουμε γύρω από αυτό το θέμα είναι δικά μας. Ο άνθρωπος θέλει να σπουδάσει, δεν έχει σημασία το τι πιστεύει. Γιατί δε βλέπουμε αυτό και βλέπουμε όλα τα άλλα; Πιστεύω ότι όπως φαίνεται θα έχει ένα αίσιο τέλος.
«Τα ποιήματα μπορούν να βοηθήσουν την καθημερινή ζωή του ανθρώπου και αυτό το έχω βιώσει»
ΠτΘ: Ποιους ποιητές θα ήθελες να μελοποιήσεις στο μέλλον;
Σ.Σ.: Είναι τόσοι πολλοί! Θα μελοποιούσα όσους περισσότερους μπορώ. Προσπαθώ και εγώ να μαθαίνω από αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που κάθονται και γράφουν. Και όταν κάποιος γράφει, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να δώσει λύση στα καθημερινά προβλήματα κάποιου μόνο με τέσσερις στίχους και αυτό το έχω βιώσει. Ο λόγος είναι πάρα πολύ σημαντικός και οι ποιητές εξυπηρετούν ένα πολύ σημαντικό σκοπό μέσα στην κοινωνία. Για μένα το ζήτημα είναι να γράψω και εγώ κάποια πράγματα τα οποία έχουν αξία παρά να βρω κάτι έτοιμο και επειδή μου άρεσε να καθίσω και να το μελοποιήσω. Πάντως θα ήταν το καλύτερό μου να γράφω μουσικές πάνω σε πανέμορφα λόγια, γιατί όταν έχεις έτοιμα τα λόγια είναι και πιο εύκολο να δημιουργήσεις.
«Τον Παύλο Σιδηρόπουλο είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά και μπορώ να πω ότι με επηρέασε»
ΠτΘ: Στις 6 Δεκέμβρη ήταν η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου αλλά και η επέτειος του θανάτου του Παύλου Σιδηρόπουλου. Όμως φέτος στη μέρα αυτή προστίθεται και η δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα. Με αφορμή αυτήν την «τριπλή επέτειο» θα θέλαμε να μας πείτε τι πιστεύετε ότι προσέφερε στον καλλιτεχνικό χώρο ο Παύλος Σιδηρόπουλος και ο Μένης Κουμανταρέας και τι προσέφερε στην ελληνική κοινωνία και πόσο μάλλον στους νέους, που το βίωσαν πιο έντονα, ο Δεκέμβρης του 2008…
Σ.Σ.: Τον Παύλο Σιδηρόπουλο είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά στη Θεσσαλονίκη το 1988. Είχαμε ανοίξει τη συναυλία του σε ένα χώρο στη Θεσσαλονίκη στον οποίο ήμασταν κατά κάποιο τρόπο το συγκρότημα του μαγαζιού και έτσι γνωριστήκαμε. Ήταν ένας καταπληκτικός άνθρωπος, είχε ένα φοβερό τρόπο που τραγουδούσε. Αγκάλιαζε το μικρόφωνο με έναν ερωτικό τρόπο. Μπορώ να πω ότι με επηρέασε. Το Μένη Κουμανταρέα δεν έτυχε να το γνωρίσω και δεν έχω μελετήσει πολύ έργο του. Όμως είναι άδικο άνθρωποι οι οποίοι στη ζωή τους έχουν βαδίσει σε ένα δρόμο με αγώνα και δημιουργία να φεύγουν με έναν τέτοιον τρόπο. Εντελώς τυχαία το Δεκέμβρη του 2008 και τη μέρα που προέκυψαν τα γεγονότα ήμουν στην Αθήνα και μάλιστα με αφορμή μια συναυλία στη μνήμη του Παύλου Σιδηρόπουλου με τα παιδιά απ’ τους Απροσάρμοστους. Οι ταραχές ξέσπασαν μπροστά μας και δεν ξέραμε τι γινόταν. Νομίζω ότι αυτό που μένει είναι το τι μπορεί να γίνει όταν ξεσπάσει η οργή του κόσμου. Τίποτα δεν σταματάει αυτήν την οργή.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
