Στα «Λογια του Ερωτα και της Αγαπης» της Ηρως Κακαζανη
Η Ηρώ Κακαζάνη, γνωστή στους ποιητικούς κύκλους της πόλης μας, επεφύλαξε ευχάριστα νέα για τους πνευματικούς της ακόλουθους. Κυκλοφόρησε μέσα στο 2018 τη νέα της ποιητική συλλογή με τίτλο «Λόγια τού Έρωτα και της Αγάπης», που περιλαμβάνει πάνω από 50 ποιήματα, με μία ειδική αφιέρωση στις καρδιές όλων όσων αναζητούν ακόμη τον έρωτα και κυνηγούν το όνειρο.
Η συγγραφέας μάς προτρέπει να αφεθούμε στη μαγεία αυτής της περιπλάνησης, να αφεθούμε στα άγνωστα μονοπάτια τού λυσιμελή έρωτα, που άλλοτε προσφέρει ορδές χαράς και άλλοτε εμφανίζεται η δυσάρεστη όψη του ή εναργέστερα, όπως σχολιάζεται σ’ ένα από τα ποιήματα, «πριν προλάβω να σ’ αγγίξω άγριος άνεμος φυσά, σηκώνει κύματα μες την καρδιά μου και μ’ αυταπάτες με ξεγελά».
«Να προσέχεις παιδί μου τα σκοτάδια, κι αν δεν μπορείς να πατήσεις φρένο στην τρέλα των ανθρώπων, βάλε ρόδες στα όνειρά σου»
Εκτός, όμως από τη συντροφική αγάπη, η Ηρώ Κακαζάνη στα ποιήματά της αποτυπώνει και διάφορες άλλες όψεις του έρωτα, όπως αυτόν που νιώθει μία μητέρα για τα παιδιά της «Να προσέχεις παιδί μου τα σκοτάδια, κι αν δεν μπορείς να πατήσεις φρένο στην τρέλα των ανθρώπων, βάλε ρόδες στα όνειρά σου». Ο έρωτας όμως, αγγίζει και το εσώτερο εγώ, δίνοντας το έναυσμα για αγώνες αυτογνωσίας «Πλέξε στεφάνι αγάπης για τον εαυτό σου και υποσχέσου πως θα ζήσεις, θα δημιουργήσεις θα φτάσεις στην κορυφή. Μπορείς».
Χαρακτηριστική είναι η παιδικότητα και η αφέλεια που αποτυπώνονται σε αρκετά από τα ποιήματα. Στοιχεία τα οποία είναι άκρως δικαιολογημένα, καθώς όταν ο θεός Έρωτας ρίξει τα βέλη του, τα θύματά του ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, ένα δικό τους παλάτι, με ουράνια τόξα, πολύχρωμα λουλούδια και σε ειδυλλιακές καταστάσεις συντροφιά με το φεγγάρι, τοπία ανάλογα με αυτά που σκιαγραφούνται μέσω των ποιημάτων. Η ομοιοκαταληξία και ο ρυθμός αυτών προσφέρουν μία έντονη μουσικότητα, ενισχύοντας το ερωτικό στοιχείο που κυριαρχεί.
Στη συνέχεια παρατίθενται ορισμένες εκ των ποιητικών δημιουργιών της κ. Κακαζάνη από την ερωτική ποιητική συλλογή με τίτλο «Λόγια τού Έρωτα και της Αγάπης».
δεν ανήκω κανενός
τη δική μου ηλιαχτίδα
την ορίζει ο ουρανός.
Μη νομίζεις πως με ξέρεις
σαν σελίδα ανοιχτή
θα σου φύγω και θα τρέχεις
στου ονείρου την κραυγή.
Δεν υπάρχει δεδομένο
που να μένει σταθερό
μόνο την αγάπη θέλω
ως τα αστέρια ν’ ανεβώ.
Όχι δεν είμαι δική σου
δεν θα αφήσω να συμβεί
η δική μας ιστορία
θα ’ναι πάντα μια αρχή.
—————–
Την αγάπη σου πώς να γνωρίσω
όταν απαλά με προσπερνάς
χνουδάκι γίνομαι να με χαϊδεύεις
κι ύστερα χάνεσαι και με πονάς…
Πριν προλάβω να σ’ αγγίξω
άγριος άνεμος φυσά
σηκώνει κύματα μες την καρδιά μου
και μ’ αυταπάτες με ξεγελά.
Νιώθω τα χέρια σου να με τυλίγουν
το είδωλό σου να με φιλά
μα μες στο χάος ξαναγυρίζω
στη μοναξιά μου που με πονά.
Χνουδάκι απαλό εγώ
να τρέχω όσο γρήγορα μπορώ
μα εσύ με προσπερνάς αλύπητα
γιατί έτσι νιώθεις δυνατός
στον κόσμο αυτό ένας δειλός
να τριγυρνάς ανύποπτα.
—————–
Δεν θα μιλήσω πια για δυστυχία.
Με κούρασαν οι αποχρώσεις του γκρι.
Θέλω ν’ αρπάξω το ουράνιο τόξο
και να τεντωθώ στα χρώματά του
κι άλλο φεγγάρι σκοτεινό με γυροφέρνει
με τριγυρνάει, με φλερτάρει.
Αρνούμαι όμως να παίζω με αγέλαστα φεγγάρια.
Μόνο με τον ήλιο θέλω να μιλώ.
Γιατί στις φλέβες μου άφθονο το αίμα
της γαλήνης και της ελπίδας ρέει.
Ελπίδας για το αύριο.
Αυτό ονειρεύονται οι ποιητές.
Το γαλάζιο χρώμα του ουρανού.
Δεν θα μιλήσω πια για δάκρυα.
Μόνο το χαμόγελο να με φλερτάρει θέλω.
Αγέλαστα φεγγάρια δεν
θ' αγγίξουν την ψυχή μου
κι ας με κυνηγάνε ανελέητα.
Εγώ θα περιμένω
—————–
Όσες φορές προσπάθησα
Όσες φορές προσπάθησα
την πόρτα να σου κλείσω
έρωτα παράφορε
πάθος μου μυστικό
τόσες φορές γκρεμοτσακίστηκα
στο πισωγύρισμά μου
και ας έδεσα στη σκέψη σου
του ονείρου το φτερό.
Όσες φορές ψιθύρισα
πως θέλω να ξεχάσω
εκείνο χαμόγελο
έρωτα πειρατή
το μόνο που κατάφερα
να σπάσω τα κατάρτια
και να βρεθώ μετέωρη
σε μια σιωπή γυμνή.
ΡΕΦΡΑΙΝ*
*Κάποια από τα ποιήματα της Η. Κακαζάνη έχουν τη μορφή τραγουδιού και προορίζονται για μελοποίηση
—————–
Να προσέχεις!*
Να προσέχεις μωράκι μου
φωταχτίδα των φόβων
και των προβληματισμών μου.
Να προσέχεις.
Τα μάτια σου ανοιχτά στις κακίες του κόσμου
την ψυχή σου να κρατάς μακριά
απ’ τα αιχμηρά της ζωής εμπόδια.
Να προσέχεις παιδί μου τα σκοτάδια
κι αν δεν μπορείς να πατήσεις φρένο
στην τρέλα των ανθρώπων
βάλε ρόδες στα όνειρά σου
και τρέξε στο δικό σου κόσμο
αυτόν της ψυχής.
Τρέξε με όση ταχύτητα θέλεις
αρκεί να προσέχεις
κι όλα θα πάνε καλά.
* Το συγκεκριμένο ποίημα η ποιήτρια το αφιερώνει στις δύο της κόρες, Ελευθερία και Κατερίνα
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
