«Singles» με την υπογραφη του Γιωργου Φειδα

«Singles», μια τηλεοπτική παρέα που βιώνει τη μοναξιά ή επιλέγει τη μοναχικότητα, συγκρούεται και ισορροπεί, όπως συμβαίνει σε όλες τις καλές παρέες. Το σενάριο υπογράφει ο Γιώργος Φειδάς, ο οποίος στα φοιτητικά του χρόνια ασχολήθηκε δημιουργικά με το ραδιόφωνο στην ΕΡΑ Κομοτηνής και με το γράψιμο στον «Παρατηρητή της Θράκης». Η εκπομπή «Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας» ήταν ένα πρωτότυπο ραδιοφωνικό σήριαλ, από το οποίο κάποιοι χαρακτήρες ενηλικιώθηκαν κι έγιναν ήρωες των «Singles». Στην εκπομπή «Στην κουζίνα της επικαιρότητας» του Ράδιο Παρατηρητής ανταμωθήκαμε με το Γιώργο Φειδά, ραδιοφωνικά, ενώ έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την εποχή που συναντιόντουσαν οι κόπιες από τις διαφορετικές εκπομπές μας στα γραφεία της ΕΡΑ Κομοτηνής.

Γιος ελληνίδας μάνας

ΠτΘ: Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τη σειρά «Singles», η οποία παρουσιάζει τις επιθυμίες, τις σχέσεις νέων ανθρώπων που ζουν στην Αθήνα αν και δεν είναι πολύ διαφορετικές από τις δικές μας.

Γ.Φ.: Η σειρά είναι τοποθετημένη στην Αθήνα αλλά θεωρώ ότι θα μπορούσε να συμβαίνει σε οποιαδήποτε πόλη. Η μοναξιά είναι ένα συναίσθημα (αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο της σειράς) που δεν έχει σχέση με την πόλη που βρίσκεσαι απλά είναι πιο έντονη στις μεγαλουπόλεις, γιατί είμαστε κλεισμένοι σε μικρά δωματιάκια πολυκατοικιών, ενώ στην Κομοτηνή τα πράγματα παραμένουν πιο ανθρώπινα.

ΠτΘ: Σε ποια περιοχή έμενες στην Κομοτηνή όταν σπούδαζες;

Γ.Φ.: Έμενα πίσω από τα δικαστήρια, σ’ ένα μικρό σπίτι.

ΠτΘ: Είχες σχέσεις με τους γείτονες;

Γ.Φ.: Είχα. Κατ’ αρχήν, τον πρώτο χρόνο που ήρθα έμενα σ’ ένα δωμάτιο σε μια οικογένεια από την Κομοτηνή και είχαμε αναπτύξει καλές σχέσεις. Ήταν η πρώτη χρονιά που ζούσα μόνος, η κυρία Βέτα μού έφερνε φαγητά, γλυκά. Το δεύτερο χρόνο πήγα να ζήσω μόνος μου σ’ ένα σπίτι και ήμουν έτοιμος για τη single ζωή και μπόρεσα να επιβιώσω από άποψη διατροφής…

ΠτΘ: Επομένως η πρώτη σου single διαβίωση έγινε στην Κομοτηνή;

Γ.Φ.: Αντιμετώπιζα διάφορα προβλήματα πρακτικά, διότι ως γνήσιος κακομαθημένος γιος ελληνίδας μάνας δεν είχα κάνει τίποτε μέχρι να έρθω να ζήσω στην Κομοτηνή. Εκεί έμαθα ότι πρέπει να βάζεις βούτυρο στα μακαρόνια αλλιώς θα κoλλήσουν.

Τα μοναχικά κορίτσια…

ΠτΘ: Υπάρχουν γνώριμοι χαρακτήρες από τις παρέες σου στην Κομοτηνή οι οποίοι μετεξελίχθηκαν κι έγιναν ήρωες των «Singles»;

Γ.Φ.: Αυτό είναι δεδομένο. Όποιος είχε ακούσει «Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας» στην ΕΡΑ Κομοτηνής, στη Ράνια και τη Λίλα των «Singles» αναγνωρίζει σίγουρα τη Μάνια και τη Λίζα από «Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας». Είναι δάνεια από το παρελθόν.

ΠτΘ: «Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας», από όσο θυμάμαι, ήταν πιο ανασφαλείς και ασχολιόντουσαν με το δευτερεύον, ενώ τώρα οι ηρωίδες δείχνουν ότι έχουν μεγαλώσει.

Γ.Φ.: Ίσως να έχουν μεγαλώσει. Έχω την αίσθηση ότι τα κείμενα για «Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας» είναι καλύτερα από τα κείμενα των «Singles», από άποψη κωμωδίας, αλλά όντως τα θέματα ήταν διαφορετικά γιατί ήμασταν πιο μικροί, ασχολιόμασταν με άλλα πράγματα.

ΠτΘ: Παίζει ρόλο βέβαια το γεγονός ότι το «Singles» είναι τηλεοπτική σειρά, οπότε η εικόνα διευκολύνει το κείμενο. Στο ραδιόφωνο πρέπει να έχεις την ανάλογη παιδεία για να παρακολουθήσεις μια σειρά και μάλιστα κωμική.

Γ.Φ.: Αυτό ισχύει. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που λειτουργεί κατά βάση για παθητικούς θεατές. Προσωπικά, επειδή έτυχε για 1,5 χρόνο περίπου να δουλεύω από τις 10.00 το πρωί μέχρι τις 11.00 το βράδυ επέστρεφα σπίτι, έβλεπα μια σειρά στην τηλεόραση που δεν χρειαζόταν να σκεφτώ και πολύ κι έπεφτα για ύπνο.

Στο ραδιόφωνο, όταν ακούς μια εκπομπή πρέπει να φτιάξεις εικόνες, να ενεργοποιήσεις τη φαντασία σου, να «δουλέψεις». Κατά τη γνώμη μου το ραδιόφωνο είναι πολύ καλύτερη δουλειά από την τηλεόραση απλά ο κόσμος έχει μάθει να βλέπει σειρές.

Θεωρώ ότι το ραδιόφωνο έχει μεγάλη δύναμη κι ελπίζω κάποια στιγμή να γίνουν ραδιοφωνικές εκπομπές. Θα ήθελα κάποια στιγμή να προτείνω κάτι. Θεωρώ ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να ακούει κάποιος και να φαντάζεται από το να τα βρίσκει όλα έτοιμα.

ΠτΘ: Ασχολείσαι με το ραδιόφωνο αυτή την περίοδο;

Γ.Φ.: Όχι, έχω διάφορα για τη σειρά και ξεκινά και μέσω του διαδικτύου για να ενημερώνονται οι θεατές.

Οι «Singles» θα επιστρέψουν

ΠτΘ: Η σειρά ολοκληρώνεται;

Γ.Φ.: Η σειρά θα κλείσει τον κύκλο της φέτος και θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα συνεχιστεί.

ΠτΘ: Οι «Singles» θα μείνουν μόνοι ή κάποιοι θα καταφέρουν να ταιριάξουν παρά τα αδιέξοδα;

Γ.Φ.: Κάποιοι θα μείνουν μόνοι, άλλοι από επιλογή, άλλοι όχι και κάποιοι θα τα καταφέρουν να ταιριάξουν αλλά δε θα πω ποιοι θα είναι.

ΠτΘ: Έχεις ολοκληρώσει τα κείμενα της σειράς ή ζεις την έκπληξη;

Γ.Φ.: Μόλις πριν δυο μέρες ολοκλήρωσα το τελευταίο επεισόδιο με μεγάλη χαρά, ενθουσιασμό και δυσκολία γιατί είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσεις τι πρέπει να γίνει και ποια τελική εικόνα θα έχει ο κάθε χαρακτήρας. Είναι χαρακτήρες με τους οποίους είτε μέσα από κάποιο βιβλίο, είτε μέσα από κάποια τηλεταινία ή σειρά σκοπεύω να επιστρέψω στο μέλλον. Το «Singles» δεν τελειώνει στις 14 Ιουνίου που θα προβληθεί το τελευταίο επεισόδιο αυτού του κύκλου, θα τελειώσει, αν τελειώσει, αρκετά χρόνια αργότερα.

ΠτΘ: Γιώργο, η σειρά μού έχει δώσει την αίσθηση ότι οι χαρακτήρες πέρασαν ανατροπές. Η Ράνια που ήταν η ισχυρή της παρέας βλέπουμε να βάζει σιγά – σιγά βούτυρο στο ψωμί της, βλέπουμε την κοπελιά του Ορέστη, τη Μάρω να αφήνει κάπως τον ρομαντισμό της. Εξελίσσονται, επομένως είναι ήρωες που έχουν δομή.

Γ.Φ.: Έτσι είναι. Τα 21 επεισόδια είναι ένα ταξίδι του κάθε χαρακτήρα. Ξεκινάνε όλοι πολύ δογματικοί και καταλήγουν να βάλουν νερό στο κρασί τους. Δεν είναι τελείως διαφορετικοί αλλά ήταν άνθρωποι μόνοι. Με εξαίρεση τον Ορέστη και τον Αρθούρο που ήταν φίλοι από πριν όλοι οι υπόλοιποι δέθηκαν εκεί σαν παρέα και δοκιμάζουν να κάνουν μια συντροφιά σε μια εποχή που δεν υπάρχουν πολλές παρέες κι αυτό θα φανεί στα επόμενα δύο επεισόδια. Είναι άνθρωποι που κερδίζουν ο ένας από τον άλλον και δεν γίνονται διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά σαφέστατα έχουν αλλάξει κατά πολύ κι έχουν μάθει πράγματα.

ΠτΘ: Έχεις κάποια παρέα στην Αθήνα που να μοιράζεστε τις αγωνίες σας και να ζείτε μέσα από τριβές;

Γ.Φ.: Ως ένα σημείο ναι. Με τη Ράνια και την Εμμανουέλλα που έπαιζαν τη Μάνια και τη Λίζα στα «Κορίτσια της διπλανής πόρτας» κάνουμε ακόμη παρέα στην Αθήνα, αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα να βρισκόμαστε τόσο συχνά όσο οι χαρακτήρες του «Singles». Η εικόνα των «Singles» είναι διαφορετική από ό,τι η πραγματική. Για παράδειγμα, τον τελευταίο χρόνο κάθομαι στο σπίτι μου και γράφω. Έχω ελάχιστες δυνατότητες για να βγαίνω, αλλά ως ένα σημείο το έχουμε σαν κανόνα αυτό που λεω στο 17ο επεισόδιο ότι οι φίλοι είναι λίγο σαν οικογένεια και πρέπει να τους αγαπάς ό,τι κι αν γίνει, ακόμη κι όταν κάποιες φορές σ’ εκνευρίζουν πάρα πολύ ή κάνουν πολύ σημαντικά λάθη.

Το θέμα που καταγράφει η σειρά είναι ότι ζούμε σε μια εποχή που μας δόθηκε μια ελευθερία που δεν την είχαμε παλιά, αλλά δεν ξέραμε τι να την κάνουμε. Στο παρελθόν είχαν λιγότερες επιλογές αλλά ήταν πιο εύκολο να γίνουν σχέσεις και φιλικές και ερωτικές, γι’ αυτό υπήρχαν και πιο σταθερά ζευγάρια. Υπάρχουν πάρα πολλοί singles γιατί ο κόσμος δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί την ελευθερία του. Έχουμε κάποια κληροδοτήματα από την προηγούμενη δομή της κοινωνίας, όπως ότι όλοι πρέπει να παντρευόμαστε, αλλά πλέον δεν υπάρχει λόγος αν κάποιος δε θέλει να κάνει παιδιά. Έχουμε τη δυσκολία να διαχειριστούμε την ελευθερία του να περνάμε εύκολα από τη μια σχέση στην άλλη. Πιστεύω ότι είναι καλό μεν που δεν υπάρχει κοινωνική πίεση αλλά δεν ξέρουμε αν πρέπει να μείνουμε σε μια σχέση και να προσπαθήσουμε ή να πάμε στην επόμενη. Είναι ένα από τα πολύ μεγάλα θέματα της σειράς κι από μια παρόμοια ιστορία έγραψα το πρώτο επεισόδιο του «Singles».

ΠτΘ: Η διαχείριση της μοναξιάς είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Την είχες νιώσει σαν φοιτητής τότε που τα όρια ήταν πιο χαλαρά και μπορούσαμε πιο εύκολα να περάσουμε στο σπίτι αλλά και στον προσωπικό χώρο του άλλου με την ευρύτερη έννοια;

Γ.Φ.: Σαφέστατα την είχα νιώσει, πάντα νιώθεις μοναξιά αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο τώρα στην Αθήνα. Ένιωθες μοναξιά από φιλίες, από ερωτικές απογοητεύσεις αλλά σχεδόν κάθε βράδυ μαζευόταν μια παρέα σ’ ένα σπίτι ή έπινε καφέ στο Αλάβαστρο. Πιστεύω ότι και στη φοιτητική ζωή έχουν αλλάξει τα πράγματα.

ΠτΘ: Σου έχει λείψει κάτι από την Κομοτηνή;

Γ.Φ.: Δεν το εντοπίζω σε κάτι συγκεκριμένο, δε μου αρέσει να μου λείπουν πράγματα. Θυμάμαι με μεγάλη αγάπη την εκπομπή κι ό,τι έχει σχέση μ’ αυτήν, είναι ό,τι πιο ευτυχισμένο έχω κάνει στη ζωή μου. Είχαμε περάσει πολύ καλά, κάναμε κάτι πολύ δημιουργικό. Μάς άρεσε, ήταν η ζωή μας. Είχαμε τις διάφορες μυστικές φάσεις και στη συνέχεια ήρθε το περιβάλλον του «Παρατηρητή», δουλεύαμε κάποιοι στην εφημερίδα με την Ελένη τη Σκάβδη και την Τζένη την Κατσαρή, όπου κάναμε μια δημιουργική δουλειά με πολύ κέφι, γέλιο και διάφορα ευτράπελα. Με τον Βαγγέλη τον Χερουβείμ και τη Βίκυ την Κουφαλά. Υπάρχει και το λεύκωμα με τις αφίσες που ξεκίνησε σαν πρωτοβουλία της ΕΡΑ Κομοτηνής και το αγκάλιασε και η Τζένη Κατσαρή κι έγινε κάτι πολύ περισσότερο από ό,τι φανταζόμασταν. Είναι μια έκδοση που ακόμη την έχω πρώτη – πρώτη στη βιβλιοθήκη μου και κάθε φορά που την ξεφυλλίζω ανασύρονται μνήμες από εκείνες τις εποχές. Είναι το αναμνηστικό μας από μια εποχή μεγάλης ευτυχίας μαζί με τις κασέτες.

ΠτΘ: Καλή συνέχεια στην πορεία των «Singles».

Γ.Φ: Ευχαριστώ πολύ.

Μαρία Αμπατζή

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.