Σε κακη κατασταση ο πρωτος οροφος του Ιδρυματος Παπανικολαου

Εμφανή τα σημάδια από την υγρασία στο τείχος της βόρειας πλευράς του, αδήριτη η ανάγκη συνολικής παρέμβασης

Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, είχαμε αναφερθεί στα προβλήματα του κτιρίου του Ιδρύματος Παπανικολάου, όταν και είχαν αποκολληθεί σοβάδες από την οροφή του, ενώ και το υπόλοιπο του κτιρίου φαινόταν πως χρειαζόταν παρεμβάσεις.

 

Κάποιες από αυτές, κυρίως εκεί που είναι πιο εμφανές, στο ισόγειο του κτιρίου, πραγματοποιήθηκαν, όμως ο πρώτος όροφος του κτιρίου, έχει εμφανή επάνω του τα σημάδια του χρόνου.

Από το γείσο κάτω από τα παράθυρα, που σχεδόν έχει εξαφανιστεί, μέχρι την υγρασία στους τείχους, που ταιριάζει περισσότερο σε εγκαταλελειμμένα κτίρια παρά σε ένα κτίριο που έχει βαρύνουσα σημασία για την πόλη.

Είναι εμφανές λοιπόν ότι οι ανάγκες του κτιρίου, είναι σημαντικές, στην επισκευή και την συντήρηση, και αυτό χρειάζεται όχι αποσπασματικές παρεμβάσεις, αλλά συστηματική και μόνιμη συντήρηση, μιας και με τα χρόνια η φθορά συνεχίζεται, με όλο τον πρώτο όροφο να δίνει μια ιδιαίτερη αρνητική εικόνα προς τα έξω.

Παραμένει λοιπόν προφανές, και είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, ότι το θέμα του ιδρύματος Παπανικολάου χρειάζεται μόνιμη λύση.

Ήδη πριν από σχεδόν 10 χρόνια ο τότε Προϊστάμενος της ΙΘ Εφορείας Αρχαιοτήτων, κ. Δημήτρης Μάτσας, είχε προειδοποιήσει ότι οι ανάγκες συντήρησης του κτιρίου δεν μπορούσαν να καλυφθούν από το ίδρυμα, με την μορφή διοίκησης που ο Αείμνηστος Νικόλαος Παπανικολάου είχε αφήσει.

Τότε είχε προτείνει να περάσει το ίδρυμα στο Δήμο Κομοτηνής, που διαθέτει τεχνική υπηρεσία που μπορεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες, όμως το αίτημά αυτό δεν προχώρησε, και έτσι το θέμα του ιδρύματος, που ουσιαστικά αποτελεί ζήτημα όλης της πόλης της Κομοτηνής και όχι μόνο, καρκινοβατεί.

Το ίδιο το ίδρυμα ουσιαστικά δεν μπορεί από μόνο του να προχωρήσει σε οποιαδήποτε δράση, μιας και τα έσοδά του, όπως φαίνεται και στον προϋπολογισμό του 2020, είναι αμελητέα (ανέρχονται στις 14.000 ευρώ).

Για αυτό και είναι πάλι εμφανές, όπως ήταν και πριν από 10 χρόνια, ότι το μέλλον του ιδρύματος βρίσκεται στα χέρια των φορέων της πόλης, αυτοδιοικητικών και μη.

Βέβαια όπως φάνηκε και από την ανταπόκριση την προηγούμενη φορά που αναφερθήκαμε στο θέμα του ιδρύματος και των προβλημάτων του, το κοινό της Κομοτηνής θέλει την χρήση του, όχι μόνο ως χώρο εκδηλώσεων, αλλά ως πνευματικό χώρο για την ευρύτερη περιοχή.

Αλλά δυστυχώς, πλέον πολλοί από εμάς, έχουμε συνηθίσει αυτή την κατάσταση, και δεν μας κάνει εντύπωση το ότι ένα ίδρυμα, το οποίο δημιουργήθηκε πριν από 32 χρόνια, ουσιαστικά παραμένει ανενεργό.

Θα περιμέναμε βέβαια, με όλη αυτή την κινητικότητα για την ιστορία της Κομοτηνής και την ανάγκη διάσωσης της ιστορίας της, ένα κομμάτι της, όπως είναι αυτό του  Ιδρύματος Παπανικολάου και η συλλογή του -που αποτελεί ένα πολύ σημαντικότερο κομμάτι από το κτίριό του- να είναι μέρος των όποιων σχεδίων γίνονται.

google-news Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.