Πρωτ. Δημητριος Βασιλειαδης* «Τὸ βιβλιο τοῦ Βασιλειου Φαρασοπουλου εἶναι ἕνα πραγματικὸ συναξαρι τῶν γενναιων μαρτυρων τῆς Ῥοδοπης, ποὺ κυριολεκτικα ἄθλησαν στὴ Β΄ βουλγαρικὴ κατοχη»**

Μὲ τὸν ἀγαπητὸ καὶ ἀξιοσέβαστο Βασίλειο παπα-Γαβριὴλ Φαρασόπουλο, ἐκλεκτὸ ἐκπαιδευτικό, πολιτιστικὸ παράγοντα, μελετητὴ καὶ καταγραφέα τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς καὶ συγγραφέα μὲ συνδέει μακροχρόνια φιλία ποὺ στηρίζεται στὴν ἀμοιβαία ἐκτίμηση, ἀγάπη καὶ ὁμοφροσύνη σὲ οὐσιώδη ζητήματα. Πρὶν ἀπὸ ἀρκετὸ καιρό, μοῦ παρέδωσε τὰ δοκίμια ἑνὸς βιβλίου ποὺ ἑτοίμαζε καὶ μοῦ ἔκαμε τὴν τιμὴ νὰ ζητήσει τὴ γνώμη μου γιὰ τὸ ἂν ἦταν σκόπιμη ἡ δημοσίευσή τους. Τὰ μελέτησα καὶ μὲ πολλὴ συγκίνηση καὶ ἐνθουσιασμὸ τοῦ ἀπήντησα ὅτι εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ δημοσίευσή τους. Πρὶν λίγους μῆνες, δοκίμασα εὐχάριστη ἔκπληξη, ὅταν ὁ ἀγαπητὸς Βασίλης μὲ πολλὴ σεμνότητα μοῦ προσέφερε ἕνα ἀντίτυπο τοῦ βιβλίου μὲ τὸν τίτλο «Ὁ Γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων» καὶ ὑπότιτλο «Ἤθελαν νὰ εἶναι ἐλεύθεροι». Ὁ χρόνος ποὺ εἶχε περάσει ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν δοκιμίων εἶχε ξεθωριάσει στὴ μνήμη μου τὸ περιεχόμενό τους καὶ γι’ αὐτὸ μόλις παρέλαβα τὸ βιβλίο ἐπιδόθηκα στὴ μελέτη του. Τὸ περιεχόμενο ἦταν συναρπαστικό, συγκλονιστικό, ποὺ μὲ συγκίνησε βαθιά, μοῦ ἔφερε δάκρυα στὰ μάτια.
 
Εἶναι ἕνα πραγματικὸ συναξάρι τῶν γενναίων μαρτύρων τῆς Ῥοδόπης ποὺ κυριολεκτικὰ ἄθλησαν στὴ Β΄ βουλγαρικὴ κατοχὴ τοῦ 1941-1944, ἰσότιμοι καὶ ἰσάξιοι τῶν μαρτύρων τοῦ ἑλληνορθόδοξου γένους μας ποὺ ἄθλησαν στοὺς αἰῶνες γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία. Κορυφαῖος ἀνάμεσά τους, πρωταγωνιστὴς καὶ ἀφηγητὴς ἕνας γενναῖος καὶ σεμνὸς λευΐτης, συνειδητὸς λειτουργός της Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, Ἕλληνας παπάς, ἄξιος συνεχιστὴς τῆς λαμπρῆς καὶ ἡρωικῆς παραδόσεως τοῦ ἑλληνορθοδόξου κλήρου ὁ παπα-Γαβριὴλ Φαρασόπουλος, τέκνο τῆς εὐάνδρου καὶ χριστιανικότατης Καππαδοκίας, ξεριζωμένος ἀπὸ τὴν ἱερὴ γῆ τῆς Καππαδοκίας, ἦλθε μὲ τὴν οἰκογένειά του νεαρὸ προσφυγόπουλο καὶ ἐγκαταστάθηκε στοὺς σύγχρονους Ἀσκητὲς τῆς Ῥοδόπης, ἕνα χωριὸ γνωστὸ ποὺ βρίσκεται στοὺς βορειοδυτικοὺς πρόποδες τοῦ Ἰσμάρου, σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ ἑλληνικότατη Μαρώνεια. Διαθέτοντας ἐκκλησιαστικὴ παιδεία, ἱεροψαλτικὴ ἐμπειρία καὶ ἱερὴ κλήση χειροτονήθηκε ἱερέας σὲ ἡλικία 28 ἐτῶν. Ἄσκησε τὸ λειτούργημα τοῦ ἐφημερίου ἐπὶ 55 ὁλόκληρα ἔτη μὲ ἱερὸ ζῆλο, συνείδηση, εὐθύνη, ἐνθουσιασμό, βαθιὰ πίστη καὶ ἀκάματη δραστηριότητα. Φοιτώντας τακτικὰ στὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὡς τεκνίον τῶν μακαριστῶν Γερόντων μου, Τιμοθέου καὶ Δαμασκηνοῦ, εἶχα τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίσω τὸν παπα-Γαβριήλ. Ἦταν μία βιβλικὴ κατὰ κυριολεξία μορφή, ποὺ κέρδιζε σεβασμὸ, τὴ συμπάθεια καὶ τὸν θαυμασμὸ ὅλων ὅσων τὸν γνώριζαν, διαθέτοντας καὶ τὸ πρόσθετο προσὸν τῆς ξυλογλυπτικῆς καὶ τῆς φιλοτεχνήσεως γλυπτῶν ἱερῶν εἰκόνων. Γιὰ μένα, ἦταν ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀξιοσέβαστους κληρικοὺς τῆς Μητροπόλεως. Δὲν γνώριζα, ὅμως, ὅτι ἦταν ἕνας γενναῖος πατριώτης ἀγωνιστὴς ποὺ εἶχε ὑποστεῖ τὰ πάνδεινα ἀπὸ τοὺς Βουλγάρους κατακτητὲς καὶ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς κορυφαίους ἀντιστασιακοὺς τοῦ τόπου μας.
 
Αὐτὰ τὰ πληροφορήθηκα ἀπὸ τὸ ἀνεκτίμητο βιβλίο τοῦ Βασίλη Φαρασόπουλου, ποὺ παρουσιάζει σήμερα, καὶ κυριεύθηκα ἀπὸ θαυμασμό, εὐλάβεια καὶ εὐγνωμοσύνη γι’ αὐτὸν τὸν ἄξιο λειτουργὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ἡ ἀφήγηση τοῦ παπα-Γαβριήλ, ὅπως τὴ διέσωσε καὶ κατέγραψε ὁ ἄξιος υἱός του, ἀναδεικνύει ἕναν κληρικὸ κυριευμένο ἀπὸ βαθιὰ καὶ ἀκλόνητη πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεό, ἕναν γενναῖο πατριώτη, ἕναν εὐαίσθητο, μὲ γνήσια ἀνθρωπιστικὰ αἰσθήματα, ἄνθρωπο, ἕναν ἄξιο ποιμένα τῆς λογικῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ μὲ ἄψογη ποιμαντικὴ δεξιότητα, ἀλλά, συγχρόνως, καὶ ἕναν μακρόθυμο καὶ ἀνεξίκακο χριστιανὸ ποὺ ξεπερνᾶ τὴ δίκαια πικρία του γιὰ ὅσα ὑφίσταται ὁ ἴδιος καὶ οἱ συμπατριῶτες του καὶ ἐκδηλώνει τὴν ἀνθρώπινη εὐαισθησία του.
 
Ὁ σεμνὸς ἀφηγητής, βέβαια, δὲν καταγράφει μόνο τὴ δική του προσωπικὴ πορεία, τὰ πάθη καὶ τὰ παθήματά του, ἀλλὰ ἀναφέρεται καὶ σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ ἀγωνίσθηκαν μαζί του καὶ ὑπέφεραν τὰ πάνδεινα ἐξαιτίας τοῦ πατριωτισμοῦ καὶ τῆς ἀγάπης του γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ τῆς ἀφοσιώσεώς τους στὰ ἰδεώδη του Ἑλληνισμοῦ. Διασώζει, ἔτσι, πολύτιμα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἡρωικὴ ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων τῆς Ῥοδόπης στὸν στυγνὸ κατακτητή, παρέχει ἀνάγλυφη τὴν εἰκόνα τοῦ ὑπέροχου ἀγώνα τους γιὰ τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερία. Ἐπιπλέον, ὁ φιλότιμος καταγραφέας καὶ συγγραφέας τοῦ βιβλίου δὲν περιορίζεται μόνο νὰ δώσει μὲ τὸν καλύτερο τρόπο ὅσα ὁ ἀφηγητὴς πατέρας κατέθεσε, ἀλλὰ προσθέτει καὶ ἄλλες σπουδαῖες μαρτυρίες ἀξιόπιστων προσώπων γιὰ τὰ γεγονότα, στοιχεῖα γιὰ τὸν ἀγώνα τῶν κατοίκων τῶν χωριῶν τῆς περιοχῆς, δηλαδὴ τῶν Ἀσκητῶν, τῆς Κρωβύλης, τῆς Μαρώνειας, τῶν Προσκυνητῶν, ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν χωριῶν τῆς ὑπαίθρου τοῦ Νομοῦ
Ῥοδόπης, πίνακες καὶ εἰκόνες τῶν θυμάτων τῆς Βουλγαρικῆς θηριωδίας, ἀλλὰ καὶ ἄλλες πολύτιμες ἱστορικὲς πληροφορίες γιὰ τὴν περιοχή μας.
 
Ἀλλά, ἀκόμη, προσθέτει πληροφορίες γιὰ τὶς φιλανθρωπικὲς ἀνθρωπιστικὲς ἐκδηλώσεις πολλῶν ποὺ ἀνῆκαν στὰ ἀντίθετα στρατόπεδα, Βουλγάρων, Τούρκων κ.λπ. Περιλαμβάνει, ἐπίσης, πληροφορίες γιὰ σημαντικὰ πρόσωπα τῆς ἐποχῆς, τὸν ἐθνομάρτυρα Δημήτριο Καβάζη, ἐφημέριο Κρωβύλης, τὸν Δημήτριο Σαχαρίδη, στέλεχος τοῦ ΕΑΜ κ.ἅ.
 
Ἔτσι, ὁ «Γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων» γίνεται πραγματικὰ τὸ Συναξάρι τῶν γενναίων της Ῥοδόπης, κατὰ τὴν τραγικὴ περίοδο τοῦ 1941-1944, ποὺ ἀναδεικνύει τὸ μεγαλεῖο τῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς, τὸν ἄδολο πατριωτισμό τους, τὴ λατρεία τους γιὰ τὴν ἐλευθερία, τὴν εὐγένεια τοῦ χαρακτήρα τους, τὴν ἀγάπη στὸν ἄνθρωπο. Συγχρόνως, ὅμως, προσθέτει πολύτιμες πληροφορίες στὶς πτωχές μας γνώσεις γιὰ τὴν πρόσφατη ἱστορία τοῦ τόπου μας. Ὁ φιλότιμος συγγραφέας καὶ ἐκδότης ὑλοποιεῖ μὲ πολλὴ ἐπιτυχία καὶ προσφέρει, ὅπως γράφει στὸν πρόλογό του, «μία μικρὴ συμβολὴ στὴν ἱστορία τοῦ τόπου μας γιὰ νὰ φωτίσει ὅσο ἕνα μικρὸ λυχνάρι μέρος τῆς ἱστορίας ὅλης γενικὰ τῆς Ἑλλαδικῆς πατρίδας».
 
Ἀγαπητὲ Βασίλη, ἡ προσφορὰ τοῦ βιβλίου ὑπερβαίνει κατὰ πολὺ τὸν στόχο ποὺ μὲ τόση σεμνότητα ἔθεσες. Εἶναι μία πολύτιμη συμβολὴ στὴ γνώση καὶ τὴν προβολὴ τῆς ἱστορίας τοῦ τόπου, ἀλλὰ καὶ στὴν προβολὴ τοῦ μεγαλείου της ἑλληνικῆς ψυχῆς, τῆς πραγματικῆς ἐποποιίας τῆς ἐθνικῆς ἀντιστάσεως. Σ’ εὐχαριστῶ καὶ σὲ συγχαίρω γι’ αὐτήν σου τὴν προσφορὰ στὸν τόπο, τὴν πατρίδα μας Ἑλλάδα, τὸ εὐλογημένο Γένος τῶν Ἑλλήνων. Σὲ βεβαιώνω ὅτι ὁ ἀγαθὸς καὶ ὁσιομάρτυρας πατέρας σου καὶ ὅλοι ὅσοι ἄθλησαν μαζί του ἐκεῖνα τὰ δίσεχτα χρόνια χαίρονται στοὺς οὐρανούς, διότι κοπίασες νὰ παρουσιάσεις τοὺς ἀγῶνες, τὶς θυσίες τους, τὰ μαρτύριά τους. Πιστεύω, ὅμως,  ὅτι αὐτοί, καθώς, ἐπίσης, καὶ ὅλοι ὅσοι ἐξακολουθοῦν νὰ δονοῦνται ἀπὸ τὰ ἴδια μὲ ἐκείνους ἱερὰ φρονήματα σοῦ ζητοῦν νὰ συνεχίσεις τὶς ἔρευνές σου καὶ νὰ δώσεις σύντομα καὶ ἄλλα στοιχεῖα γιὰ τὴν τοπικὴ ἱστορία, ποὺ εἶναι βαμμένη ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ἡρώων καὶ τῶν μαρτύρων τοῦ κοσμοϊστορικοῦ Γένους μας. Ὁ Ἅγιος Θεὸς νὰ σοῦ δίδει ὑγεία, δύναμη καὶ ἔμπνευση, ὥστε νὰ συνεχίσεις τὴ λαμπρὴ ἐθνικὴ προσφορά σου.
 

 
*Ὁ πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Βασιλειάδης εἶναι πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Θρακικῶν Ἑρευνών.
**Ἡ ὁμιλία τοῦ π. Βασιλειάδη, ποὺ ἐκφωνήθηκε κατὰ τὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου τοῦ Βασίλη Φαρασόπουλου «Ὁ Γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων», τὸ Σάββατο 3 Αὐγούστου, στὸν χῶρο τοῦ «Μικροῦ Διακόσμου» τοῦ Γιάννη Βουλτσίδη παρατίθεται στὴν ἀρχική του πολυτονικὴ μορφή. 

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.