Προς την κατακτηση της κορυφης του McKinley

Ξεκινά σήμερα από την Κομοτηνή για την κατάκτηση της κορυφής του όρους McKinley ή στα ινδιάνικα Denali που βρίσκεται στην Αλάσκα. Με υψόμετρο 6.194 μ. είναι το ψηλότερο βουνό της βορείου Αμερικής.

Ο λόγος για τον Αρχοντή Εξακοϊδη, τον έμπειρο ορειβάτη από την πόλη μας που ξεκινά σήμερα την εκστρατεία του γνωρίζοντας τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει. Χαμηλές θερμοκρασίες μεγάλο υψόμετρο. Στο McKinley λόγω της γεωγραφικής του θέσης το οξυγόνο είναι αρκετά λιγότερο από άλλες κορυφές 6000 μέτρων και συγκρίνεται με αυτό των βουνών 7000 μ., στα Ιμαλάια. Η μέση θερμοκρασία στο όρος το Μάιο είναι -18οC στα 4000 μ., θερμοκρασία που είναι συνηθισμένη στα 8000 μ. στο όρος Έβερεστ τον ίδιο μήνα. Ακόμη η μορφολογία του χαρακτηρίζεται από απότομες πλαγιές που φτάνουν τις 60ο, αλλά και εκτεθειμένες κόψεις. Την εποχή που προγραμματίζεται η αποστολή, 15 Μαΐου 2004, είναι η καλύτερη από πλευράς καιρού, με τις λιγότερες καταιγίδες και με συνεχή μέρα όλο το εικοσιτετράωρο.

Η αποστολή θα μεταβεί αεροπορικώς στην πόλη Talkeetna της Αλάσκα και από εκεί με αεροπλάνο τύπου Cessna θα προωθηθεί στην κατασκήνωση βάσης στα 2200 μ.

Η όλη προσπάθεια θα διαρκέσει 25 μέρες. Θα στηθούν 5 ενδιάμεσες κατασκηνώσεις για την προώθηση υλικών και για να ολοκληρωθεί σωστά το πρόγραμμα εγκλιματισμού. Η προώθηση των υλικών και η ανάβαση στο βουνό θα γίνει χωρίς τη χρήση βαστάζων και οδηγών. Υπολογίζεται ότι ο κάθε ορειβάτης θα φέρει εξοπλισμό βάρους περίπου 50 κιλών και θα το μετακινεί με έλκηθρο.

Ο Αρχοντής Εξακοϊδης μιλά σήμερα στον ΠτΘ μαρτυρώντας όλα τα μυστικά που χρειάζεται κάποιος, προκειμένου να ξεκινήσει τις ορειβατικές «εκστρατείες» του.

Ας τον ακούσουμε…

ΠτΘ:κ. Εξακοϊδη πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την ορειβασία;

Α.Ε.: Πριν από 15 χρόνια για πρώτη φορά συμμετείχα σε ανάβαση του Ορειβατικού Συλλόγου Κομοτηνής. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την ορειβασία και μου άρεσε πολύ. Έτσι εδώ και 15 χρόνια ασχολούμαι και με την αναρρίχηση αλλά και την ορειβασία σε ψηλά βουνά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

ΠτΘ:Τι είναι για σας η ορειβασία;

Α.Ε.: Κατά την άποψή μου η ορειβασία είναι ιδιαίτερο άθλημα γιατί εκτός από τη φυσική δύναμη απαιτεί και ψυχική. Είναι άθλημα, δεν είναι χόμπι, δηλαδή ούτε πάμε μια βόλτα στο βουνό ή πάμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Το βασικό της μειονέκτημα είναι ότι δεν έχει θεατές και γι’ αυτό δεν είναι και τόσο διαδεδομένη στην Ελλάδα. Επίσης στα μειονεκτήματά της συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι αν ασχολείσαι εντατικά είναι ακριβό σπορ.

ΠτΘ:Τι είναι αυτό που σας έλκει σε αυτή;

Α.Ε.:Έχω ασχοληθεί με πολλά αθλήματα, όπως μπάσκετ ακόμη και σε επίπεδο πρωταθλητισμού με τη συμμετοχή μου σε ομάδες. Επίσης ασχολήθηκα με κολύμβηση και με ποδηλασία, με συμμετοχή σε αγώνες και μάλιστα πανελλήνιους, όπως και με ψαροντούφεκο γιατί για ένα διάστημα η θάλασσα μου άρεσε πολύ. Από την πρώτη μου όμως συμμετοχή σε ορειβασία πούλησα όλο τον εξοπλισμό που είχα και αγόρασα σκοινιά, ειδικά παπούτσια, σακίδια και από τότε δεν ασχολήθηκα ξανά με αυτό. Στη θάλασσα αν θα πάω περίπου πέντε φορές το χρόνο. Η ορειβασία είναι κάτι διαφορετικό, έχεις να παλέψεις και με τη φύση και με τον εαυτό σου, και με τις δυσκολίες της φύσης. Εκείνο που με έλκει προσωπικά είναι ότι το συγκεκριμένο άθλημα σε φέρνει πιο κοντά στη φύση. Εκεί δεν έχεις να σκεφτείς τίποτα, παρά το πως θα ανέβεις και θα γυρίσεις.

Προτείνω λοιπόν σε όλους να ασχοληθούν με την ορειβασία, ώστε να αποκτήσουν εμπειρία και για να καταλάβουν τι είναι αυτό που σε τραβάει σε αυτή.

ΠτΘ: Κάνετε συχνά ορειβασία;

Α.Ε.: Τις καθημερινές κάνω κάποιες διαδρομές γύρω από την περιοχή. Στο βουνό πάω κάθε Σαββατοκύριακο και επειδή έχω ελεύθερο το Σαββατοκύριακο, αναλόγως και με την αναρρίχηση γυρνάω Κυριακή βράδυ.

ΠτΘ:Προηγουμένως μιλήσατε για δυσκολίες. Ποιες είναι αυτές;

Α.Ε: Βασικά οι καιρικές συνθήκες, αν είναι εκτεθειμένη η διαδρομή ή δύσκολη με μεγάλη κλίση, αν είναι πολύωρη, γιατί κουβαλάς και τον εξοπλισμό σου που έχει πολύ βάρος. Συγκεκριμένα στο εξωτερικό όπου τα βουνά είναι ψηλότερα, έχεις πρόβλημα με το οξυγόνο. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις υπάρχει λιγότερο οξυγόνο για αυτό πρέπει να εγκλιματιστείς.

ΠτΘ:Έχετε πολλές συμμετοχές σε διαδρομές του εξωτερικού;

Α.Ε: Έχω έξι συμμετοχές, εκ των οποίων οι πέντε κορυφές ήταν πάνω από 4.000 μέτρα, συγκεκριμένα μία στο Αραράτ όπου είχαμε πάει πέρσι με τον Ορειβατικό Σύλλογο με την ψηλότερη κορυφή 5.137 μέτρα, καθώς και δύο φορές συμμετείχα σε διαδρομή στο MontBlanc που είναι το ψηλότερο βουνό της Ευρώπης. Δύο φορές συμμετείχα επίσης σε ορειβασία στο συγκεκριμένο βουνό αλλά από δύσκολη πλευρά και δεν τα καταφέραμε.

ΠτΘ: Έχετε και αποτυχίες;

Α.Ε: Η αποτυχία είναι μέσα στο πρόγραμμα πάντα.

ΠτΘ: Χρησιμοποιείτε και οδηγούς

Α.Ε: Όχι, και στο εξωτερικό που πήγαμε δεν πήραμε οδηγό. Στο Αραράτ μόνο πήραμε μάγειρα για να μας μαγειρεύει.

ΠτΘ:Αύριο ξεκινάτε για ένα νέο ταξίδι. Τι δυσκολίες περιμένετε να αντιμετωπίσετε;

Α.Ε: Το βασικότερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε είναι το κρύο. Μη ξεχνάτε ότι εδώ τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η θερμοκρασία είναι περίπου 20 βαθμούς και εκεί θα πάμε κατευθείαν στους μείον 10. Ένα άλλο εμπόδιο είναι το υψόμετρο, γιατί όσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε τόσο είναι μικρότερη η περιεκτικότητα του αέρα σε οξυγόνο και θα χρειαστεί περίπου 15 μέρες υπολογίζουμε για να συνηθίσουμε αυτή την έλλειψη του οξυγόνου. Επίσης τα πράγματά μας τα κουβαλάμε μόνοι μας. Είναι μία περιπέτεια που μας ελκύει.

ΠτΘ:Τις αποσκευές σας μόνοι σας τις μεταφέρετε;

Α.Ε.: Ναι, υπολογίζουμε γύρω στα 50 κιλά το άτομο. Θα νοικιάσουμε από εκεί έλκηθρο που θα μεταφέρει τις υπόλοιπες αποσκευές που θα το σέρνουν σκυλιά χάσκεϊ. Χρειάζονται τρόφιμα, καύσιμα για να λιώνουμε χιόνι, αντίσκηνα, σχοινιά.

Οι συνθήκες δεν μας επιτρέπουν να έχουμε φρέσκα τρόφιμα και υπάρχουν στο εμπόριο κάποια αφυδατωμένα φαγητά για τέτοιου είδους εξορμήσεις.

ΠτΘ: Ακολουθείτε συγκεκριμένο σχέδιο ανάβασης καθημερινώς;

Α.Ε: Προχωράμε σιγά –σιγά. Βαδίζουμε κάθε μέρα γύρω στα 500 μέτρα υψομετρική διαφορά. Ακολουθούμε πρόγραμμα πάνω από 3.000 μέτρα υψόμετρο. Θα ανεβαίνουμε μια μέρα 500 μέτρα, θα κατεβαίνουμε θα κοιμόμαστε στα 3.000, την επομένη μέρα θα ανεβαίνουμε στα 3.500 θα κοιμόμαστε, την μεθεπόμενη θα ανεβαίνουμε στα 4.000 μέτρα, θα γυρνάμε στα 3.500 θα κοιμόμαστε.

ΠτΘ: Πόσοι συμμετέχετε σε αυτή τη διαδρομή;

Α.Ε: Τρία άτομα. Από Κομοτηνή εγώ και άλλοι δύο ορειβάτες από το Λιτόχωρο.

ΠτΘ: Πόσες ημέρες υπολογίζετε ότι θα χρειασθούν να φθάσετε στην κορυφή;

Α.Ε.: Υπολογίζω 20 μέρες περίπου για να φθάσουμε στην κορυφή αν βοηθήσει και ο καιρός. Το πρόβλημα στα ψηλά βουνά είναι ο εγκλιματισμός και μπορεί εσύ να είσαι ήδη δυνατός και έτοιμος για να πας στην κορυφή όμως υπάρχει περίπτωση να χαλάσει ο καιρός και να καθηλωθείς και να μην μπορέσεις.

ΠτΘ: Και η κατάβαση;

Α.Ε.: Για να κατέβουμε θα χρειαστούν 3 μέρες. Η κατηφόρα είναι εύκολη.

ΠτΘ: Πόσο καιρό το οργανώνετε το «ταξίδι» αυτό;

Α.Ε.: Το οργανώνουμε από τον Οκτώβριο το συγκεκριμένο εγχείρημα. Χρειάζεται πολύ χρόνο και φυσικά χρήματα.

ΠτΘ: κ. Εξακοϊδη, η ορειβασία απαιτεί χρόνο. Πώς καταφέρνετε να τη συνδυάζετε με τις υποχρεώσεις σας είτε αυτές είναι οικογενειακές, είτε επαγγελματικές;

Α.Ε.: Για να πραγματοποιήσω το συγκεκριμένο ταξίδι πήρα την άδεια της χρονιάς. Όσον αφορά στις οικογενειακές υποχρεώσεις θα έλεγα ότι ο βασικότερος σπόνσορας του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η γυναίκα μου που «ανέχεται» αυτή την κατάσταση. Της αρέσει όμως αυτό που κάνω και έχει δοκιμάσει. Έχουμε πάει μαζί και στον Όλυμπο και αναρρίχηση έχουμε κάνει στην Κάλυμνο και εδώ στη Στρύμη.

ΠτΘ: Ποιο είναι το όνειρό σας

Α.Ε.: Τα όνειρα δε σταματάνε, μπορεί να υπάρχουν πολλά, στόχοι κάθε χρόνο μπαίνουν. Για κάθε ορειβάτη πιστεύω όμως ότι το μεγαλύτερο βουνό του κόσμου είναι ο στόχος. Το Έβερεστ…

ΠτΘ: Θα το επιχειρούσατε;

Α.Ε.: Ναι θα το επιχειρούσα.

ΠτΘ: Είναι επικίνδυνο άθλημα η ορειβασία;

Α.Ε.: Είναι επικίνδυνο άθλημα, αν παίρνεις όμως τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει δεν κινδυνεύεις. Έτσι όπως έχει γίνει η ζωή μας καθημερινά κινδυνεύουμε. Η ομορφιά που μας δίνει το βουνό, η ησυχία και η ηρεμία είναι η ανταμοιβή μας.

ΠτΘ: Είναι τρέλα η ορειβασία;

Α.Ε: Όλοι λένε ότι η τρέλα πάει στα βουνά. Δεν είναι έτσι. Λέμε έχει κάνει τη ζωή ποδήλατο, αλλά και το ποδήλατο είναι πολύ ωραίο άθλημα. Έτσι και η ορειβασία είναι πολύ ωραίο άθλημα και δεν είναι τρέλα είναι ομορφιά, αντοχή, περιπέτεια…

ΠτΘ: Προηγουμένως είπατε ότι η ορειβασία απαιτεί πολλά χρήματα. Έχετε σπόνσορες στη συγκεκριμένη αποστολή;

Α.Ε.: Στη συγκεκριμένη αποστολή ένα μεγάλο μέρος καλύφτηκε από σπόνσορες. Βασικά βοήθησε ο Δήμος Κομοτηνής και ο ΔΟΝΑ, η Βιομηχανία «Πέτσα» έκανε αξιόλογη χρηματική προσφορά, όπως και η «Οινοποιία – Ποτοποιία Θράκης, ο Ορειβατικός σύλλογος της Κομοτηνής σε όλες τις εκδηλώσεις που κάναμε πάντα συμμετέχει και βοηθάει και χρηματικά και δίνοντάς μας υλικό, όπως και ο Γιώργος Βουλουδάκης από το ξενοδοχείο «Ρωξάνη», μας πρόσφερε φαγητά και σκεύη μαγειρικής.

ΠτΘ: κ. Εξακοϊδη να σας ευχηθούμε καλή επιτυχία και να σας ευχαριστήσουμε πολύ.

Α.Ε.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Α.Π.

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.