Προληψη λεπτοσπειρωσεων
Το αιτιολογικό μικροβιακό αίτιο των λεπτοσπειρώσεων είναι οι λεπτόσπειρες, οι οποίες ανήκουν στα σπειροχαιτιακά βακτηρίδια. Διακρίνονται στις παθολογικές και τις σαπροφυτικές λεπτόσπειρες.
Τις παθολογικές αντιπροσωπεύει από ένα μόνο είδος η LEPROSPIRA INTERROGANG, η οποία διακρίνεται σε 200 περίπου ορότυπους που ταξινομούνται σε 23 ομάδες.
Αναφέρουμε τις πιο γνωστές: L. ICTEROHAEMORRAGIAE, L. RAMONA, L. CANICOLA, L. HARDOJO, L. TARASSOVI, L. AUTOMNALIS και L.HEBDOMADIS.
Οι σαπροφυτικές αντιπροσωπεύονται ένα μόνο είδος την LEPTOSPIRA BIFLEX, η οποία δεν προκαλεί νόσο ούτε στα ζώα αλλά ούτε και στον άνθρωπο.
•Κλινική παθολογία
Οι λεπτοσπειρώσεις είναι ανθρωποζωονόσοι με τα εξής κλινικά συμπτώματα: αιφνίδια έναρξη με πυρετό, ρίγος ή κεφαλαλγία, μυαλγίες και υπεραιμία των επιπεφυκότων. Άλλα συμπτώματα που ενδέχεται να εμφανισθούν, είναι κατά σειρά βαρύτητας τα εξής: μικροκηλιδώδες εξάνθημα, ενάνθημα της υπερώιας περιοχής (που προκαλεί δυσκατοποσία), πευμονοπάθεια χωρίς αιμόπτυση, συγχυτικά φαινόμενα, μηνιγγίτιδα, κατάθλιψη, ηπατική ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, μυοκαρδίτιδα.
Η βαρύτητα της συμπτωματολογίας εξαρτάται από το είδος του ορότυπου και την αντίσταση του πάσχοντα. Βαριά είναι η συμπωματολογία της προσβολής από την L.I CTEROHAEMORRAGIE (ικτεροαιμορραγική λεπτόσπειρα) με ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια, γνωστή και ως νόσος του WEIL.
Η θνητότητα χωρίς θεραπεία αυξάνει την ηλικία και μπορεί να φθάσει το 10%.
Η νόσος πρέπει να δηλώνεται υποχρεωτικά στις υγειονομικές Αρχές.
•Εργαστηριακή διάγνωση
-Αναζήτηση αντισωμάτων κατά της λεπτόσπειρας.
-Άμεση αναγνώριση της λεπτόσπειρας από το αίμα (τις πρώτες 7 ημέρες της νόσου), το ΕΝΥ (4η – 10η ημέρα) ή στα ούρα (μετά τη 10η ημέρα). Η καλλιέργεια της λεπτόσπειρας είναι ιδιαίτερα δυσχερής.
•Προληπτικά μέτρα
Ενημέρωση του κοινού για τους τρόπους μετάδοσης και αποφυγή της έκθεσης.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
