Παρεμβαση του Αχμετ Χατζηοσμαν στην Ολομελεια της βουλης

Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου θα φέρει τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας στην χώρα μας. Για μία ακόμα φορά η Κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη πίσω από τις πόρτες των Υπουργείων και του Μαξίμου. Δεν βλέπει τι γίνεται στην κοινωνία μας. Δεν ακούει την κραυγή του λαού.

Αν όντως το σχέδιο νόμου που φέρατε προς ψήφιση κύριε Υπουργέ είναι καινοτόμο και προοδευτικό, τότε μπορείτε να μας πείτε γιατί έχει ξεσηκωθεί όλος ο ιατρικός κόσμος στη χώρα μας; Γιατί απεργούνε οι γιατροί; Γιατί διαμαρτύρεται το νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων;

Στον χώρο της υγείας η Κυβέρνηση δεν διαθέτει εθνικό σχεδιασμό. Τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τις εισπράττουν καθημερινά οι πολίτες μας. Με τον πιο άσχημο τρόπο. Διότι όταν ο πολίτης έχει την ανάγκη νοσοκομειακής φροντίδας, τότε η πολιτεία αντί να τον αγκαλιάσει, του γυρίζει την πλάτη. Πού είναι το κράτος πρόνοιας;

Για να υπάρξει ουσιαστική μεταρρύθμιση στο χώρο της υγείας χρειάζονται ολοκληρωμένες παρεμβάσεις και εφαρμοσμένες πολιτικές. Παρεμβάσεις που θα καλύπτουν όλο το φάσμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και θα δώσουν βιώσιμες λύσεις σε προβλήματα χωρίς να δημιουργούν καινούργια. Γιατί αυτό κάνετε κύριε Υπουργέ με το σχέδιο νόμου που καταθέτετε. Μαθαίνουμε από τους συναδέλφους της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων ότι άλλα συζητήθηκαν στην Επιτροπή, άλλα καλούμαστε να ψηφίσουμε σήμερα. Ο Υπουργός είχε δεσμευτεί να συνομιλήσει εκ νέου με τους γιατρούς, ούτε αυτό έγινε.

Για να λειτουργήσει το σύστημα του Ε.Σ.Υ. μία βασική αρχή πρέπει να έχουμε στο νου μας κι αυτή είναι ο σεβασμός στο λειτούργημα του γιατρού, του νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιστούν καλύτερες υπηρεσίες υγείας για τον πολίτη, αλλά και την επιβίωση του Ε.Σ.Υ. Η ελληνική πολιτεία πιστή στην πάγια τακτική της να αγνοεί τους ίδιους της τους νόμους όποτε την βολεύει, όλα αυτά τα χρόνια υποχρέωνε τους γιατρούς, ανεξάρτητα από τη θέληση και τη συναίνεσή τους, να εργάζονται κατά μέσο όρο 70-80 ώρες εβδομαδιαίως.

Θα σας μεταφέρω την εικόνα που επικρατεί στον χώρο της υγείας στην εκλογική μου περιφέρεια, την Ροδόπη. Πρώτα από όλα, το Σισμανόγλειο Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής. Τι να πω κύριε Υπουργέ; Ότι οι ασθενείς της Ροδόπης προσφεύγουν στο νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης γιατί αισθάνονται ανασφάλεια, ότι το νοσοκομείο παίρνει βραβείο ακαταλληλότητας σε υποδομές, ιατρικά μηχανήματα, συνθήκες νοσηλείας; Ότι το λιγοστό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δίνει υπεράνθρωπες προσπάθειες χωρίς να έχει υποστήριξη από πουθενά; Ότι από το 2006 είχατε εξαγγείλει την κατασκευή ενός νέου σύγχρονου Νοσοκομείου στην Κομοτηνή και ότι έκτοτε έχουν περάσει τρία χρόνια εμπαιγμού και υποσχέσεων στον αέρα; Τρία χρόνια χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό για την κατασκευή ενός νέου νοσοκομείου;

Οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι τεράστιες. Τόσο στο νοσοκομείο της Κομοτηνής, στο Κέντρο Υγείας Σαπών όσο και στα ιατρεία του ορεινού όγκου, τα ιατρεία Οργάνης και Κέχρου. Ενώ τον Νοέμβριο του 2006 εκδόθηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση βάσει της οποίας συστήθηκαν θέσεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα ιατρεία του Κέχρου και της Οργάνης, μέχρι σήμερα το Υπουργείο δεν προέβη σε καμία ενέργεια για την προκήρυξη των θέσεων μέσω Α.Σ.Ε.Π. Με ποιόν τρόπο θα μας εγγυηθεί ο Υπουργός ότι το παρόν σχέδιο νόμου θα εφαρμοστεί και ότι όντως θα υπάρξουν προσλήψεις, από τη στιγμή που έχουμε τόσο πρόσφατα παραδείγματα ψήφισης και μη εφαρμογής νόμων;

Επί έξι χρόνια η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν έκανε επιπλέον προσλήψεις, αλλά δεν φρόντισε ούτε να αναπληρώσει τους γιατρούς που έφυγαν από το Ε.Σ.Υ. λόγω σύνταξης ή παραίτησης. Λέμε ναι σε ένα πολυδιευθυντικό σύστημα, σε ένα πολυδιευθυντικό σύστημα με αξιολόγηση του συνολικού έργου κάθε κλινικής και διαφάνεια στη λειτουργία της. Ένα σύστημα χωρίς κομματικές παρεμβάσεις στα συμβούλια επιλογής προσωπικού όπου ο έκτος επιλέγεται και ο πρώτος τρέχει στη δικαιοσύνη, όπου οι κλινικές δε θα παραμείνουν τσιφλίκια των διευθυντών και οι γιατροί κολίγοι, χωρίς δικαίωμα επαγγελματικής εξέλιξης.

Η απροθυμία των γιατρών να στελεχώσουν τα νοσοκομεία της περιφέρειας και ειδικά των παραμεθόριων περιοχών όπως ο νομός Ροδόπης είναι λόγος για να θεσπιστούν κίνητρα, όχι υποχρεωτικά οικονομικής φύσης, αλλά κίνητρα μοριοδότησης για γρηγορότερη βαθμολογική εξέλιξη.