«Οι νεοι μενουν στο χωριο, αρκει να υπαρχει δουλεια»

Η Μετιχά Σ. ζει και εργάζεται στο χωριό Γαλήνη. Λειτουργεί το κεντρικό περίπτερο του χωριού. Στο πλευρό της πάντα βρίσκεται η επτάχρονη κόρη της. «Οι νέοι μένουν αναγκαστικά στα χωριά τους. Έτσι, δεν λείπει ο νέος κόσμος από το χωριό μας. Αλλά θα ήταν καλύτερα, αν είχαμε περισσότερες επιλογές. Νομίζω ότι το σημαντικότερο για όλους είναι να έχουμε δουλειά. Αν υπάρχει εργασία, τότε όλα τα άλλα, σιγά – σιγά αντιμετωπίζονται», δηλώνει και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της λόγω μη καλής γνώσης της ελληνικής γλώσσας σημειώνει: «Με το ζόρι καταλαβαίνω τι μου λένε. Δεν μπορείς να συνεννοηθείς με τους συνανθρώπους σου. Δεν ξέρω ελληνικά καλά και είναι δύσκολα, ακόμη και τα πιο απλά. Έρχεται κάποιος, σου ζητάει κάτι που δεν το ξέρεις και αναρωτιέσαι τι σου λέει τώρα αυτός; Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα τώρα είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω τη μικρή στα μαθήματα του σχολείου. Πώς θα διαβάσουμε μαζί;».

Είναι δικό σας το περίπτερο κ. Μετιχά;

Το λειτουργούμε τον τελευταίο καιρό. Είναι σε καλό σημείο και πάντα περαστικοί σταματάνε. Βέβαια, επειδή είναι χωριό, δεν έχει πολλή δουλειά.

Έχετε παιδιά;

Ένα μικρό κορίτσι επτά ετών, πηγαίνει στην Α΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Θέλω εκείνη να έχει καλύτερη τύχη στη ζωή της. Να προσπαθήσει τουλάχιστον να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα.

Δεν μπορείτε να μιλήσετε καλά τα ελληνικά, εδώ γεννηθήκατε;

Ναι, στο Μεγάλο Δουκάτο. Δεν ξέρω να τα μιλώ καλά, γιατί δεν πήγα στο σχολείο. Κατάφερα να πάω μόνο στο Δημοτικό και δεν τα έμαθα καλά. Εγώ μπορεί να πήγα μόνον στο Δημοτικό Σχολείο, τη μικρή, όμως, θα την στείλω να πάει και στο Γυμνάσιο, αρκεί όρεξη να έχει.

Εσείς γιατί δεν συνεχίσατε; Τι συνέβη και εγκαταλείψατε;

Ήταν αλλιώς τότε. Ζούσα στο Μεγάλο Δουκάτο. Έπρεπε να εργαστούμε στα χωράφια. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει, γίνεται μεγαλύτερη προσπάθεια και από τους γονείς.

Τι καλλιεργούσαν οι γονείς σας;

Βαμβάκια. Καπνά δεν είχαμε στο χωριό μας. Στα χωράφια, όμως, βοηθούσαμε από παιδιά.

Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε μην μιλώντας τα ελληνικά σωστά;

Με το ζόρι καταλαβαίνω τι μου λένε. Δεν μπορείς να συνεννοηθείς με τους συνανθρώπους σου. Δεν ξέρω ελληνικά καλά και είναι δύσκολα, ακόμη και τα πιο απλά. Έρχεται κάποιος, σου ζητάει κάτι που δεν το ξέρεις και αναρωτιέσαι τι σου λέει τώρα αυτός; Το μεγαλύτερο πρόβλημα για μένα τώρα είναι ότι δεν μπορώ να βοηθήσω τη μικρή στα μαθήματα του σχολείου. Πώς θα διαβάσουμε μαζί;

Και θέλετε να πάει και στο Γυμνάσιο, όπως μου είπατε…

Ναι, γιατί εγώ δεν πήγα στο Γυμνάσιο και ξέρω πώς είναι. Τα παιδιά πρέπει να συνεχίζουν. Να προσπαθούν, τουλάχιστον να μαθαίνουν τα βασικά.

Τι κάνατε όταν οι συνομήλικοί σας ήταν σχολείο;

Δούλεψα στα χωράφια, καλλιεργούσαμε βαμβάκια, όπως σας είπα, και το χειμώνα γυναικείες δουλειές στο σπίτι, μέχρι που παντρεύτηκα και ήρθα εδώ.

Τώρα τι κάνετε;

Τώρα στο περίπτερο. Τις περισσότερες ώρες εδώ και μετά δουλειές στο σπίτι. Ό, τι κάνει μια γυναίκα, μια νοικοκυρά. Φροντίζω και το παιδί και περνάει η ώρα. Δεν είναι δύσκολα για μια γυναίκα, αλλά δεν είναι και εύκολα, αυτό νομίζω ότι όλες οι γυναίκες το καταλαβαίνουν.

Έχετε παρέα στο χωριό;

Στη Γαλήνη έχω παρέα. Οι νέοι μένουν αναγκαστικά στα χωριά τους. Έτσι δεν λείπει ο νέος κόσμος. Αλλά θα ήταν καλύτερα αν είχαμε περισσότερες επιλογές. Νομίζω ότι το σημαντικότερο για όλους είναι να έχουμε δουλειά. Αν υπάρχει εργασία, τότε όλα τα άλλα σιγά – σιγά αντιμετωπίζονται.

Σας αρέσει η ζωή στο χωριό;

Δεν έχω παράπονο. Συνήθισα στο χωριό. Ύστερα και να μένεις σε πόλη, αν δεν είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος, δεν σημαίνει τίποτα.

Έχετε κάποιο όνειρο, το οποίο θα θέλατε να πραγματοποιηθεί;

Να σπουδάσει η κόρη μου. Να έχει καλύτερη ζωή. Να καταφέρει στη ζωή της περισσότερα πράγματα.

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.