Ο κομοτηναιος Αθανασιος Παπατριανταφυλλου μας συστηνει τον «Ριμαδορο»
Ο στιχοπλόκος Αθανάσιος Παπατριανταφύλλου επανήλθε το νέο έτος με μία ολοκαίνουρια ποιητική σύνθεση. Μία σύνθεση που ο τίτλος της ταιριάζει απόλυτα και στον δημιουργό της, «Ο Ριμαδόρος», η οποία απαριθμεί 138 σελίδες και κυκλοφόρησε με μαλακό εξώφυλλο τον Ιανουάριο του 2019 από τις εκδόσεις των Κ. & Μ. Αντ. Σταμούλη. Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά ποιητική συλλογή του κ. Παπατριανταφύλλου, η οποία προέκυψε –όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος στο προλογικό σημείωμα– από διάφορα κείμενα που περιέρχονταν κατά διαστήματα στα χέρια του, περνούσαν την απαραίτητη κρίση και διασκευασμένα προσφέρονται πλέον στο αναγνωστικό κοινό προς τέρψη του θυμικού και ενημέρωση.
Η Κλυταιμνήστρα, ο Αίγισθος και οι… Σωτήρες
Η συλλογή απαρτίζεται από 40 ποιήματα και χωρίζεται σε δύο μέρη, τα ιστορικά ανάλεκτα και τους ποικίλους προβληματισμούς. Στο πρώτο μέρος του πονήματος, με μία πιο ιστοριοδιφική οπτική ο ποιητής στιχοπλέκει πρόσωπα και γεγονότα από τη Μυθολογία αλλά και την Ιστορία, αρχαία αλλά και νεώτερη. Από τις σελίδες του παρελαύνουν η Κλυταιμνήστρα, ο Αίγισθος, ο Προμηθέας, ο Πραξιτέλης, η Φρύνη, αλλά και νεώτερες φιγούρες όπως οι Σμυρνιοί, οι «Σωτήρες» κ.ά., ενώ στο δεύτερο ποικίλοι προβληματισμοί και μεταφυσικές κοσμοθεωρίες γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν με ποιητική διάθεση, χιούμορ και φαντασία.
Η γραφή του κοφτή –σπάνια στίχος ξεπερνά τις 8 συλλαβές–, λακωνική δίχως πολύτιμα στολίδια και καλλωπισμούς. Η ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία κυριαρχεί στη συλλογή –στον υπέρτατο βαθμό– για να χαρίσει εν μέρει υπόσταση, μία τεχνική που αν και ξεχασμένη στη λήθη έρχεται για να ενισχύσει και να προβάλει την αξία του σημαινόμενου. Ο κ. Παπατριανταφύλλου αρπάζει ζητήματα ίσως «σκληρά», τη μοίρα της Ελλάδας, τον θεϊκό ρόλο, τον «εχθρό» του ανθρώπου, θέματα διχασμένα ή σκεπασμένα από ψέματα, καταφέρνει όμως με τη συλλογή του όχι μόνο να οδηγεί στη συναισθηματική ευχαρίστηση αλλά και στον κοινωνικό προβληματισμό.
Στη συνέχεια παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα από την ποιητική συλλογή του κ. Παπατριανταφύλλου με τίτλο «Ο Ριμαδόρος». Του ευχόμαστε καλοτάξιδη!!
Πολλές φορές προσπάθησαν,
νεόκοποι σωτήρες,
να σώσουν την Ελλάδα μας,
από τους ολετήρες.
Κινήματα τα ονόμασαν,
επαναστάσεις οι άλλοι,
ό,τι οργάνωσαν όλοι τους
για να γίνουν «μεγάλοι».
Κι όλοι δήθεν για το καλό,
της χώρας, του Λαού,
το «σύνταγμα» κατέλυαν,
με νόμο του στρατού.
Κάποιους τους καταδίκασε,
και δίκαια η Ιστορία,
και άλλους τους δικαίωσε,
τους έδωσε βραβεία.
Ιστορική του «Ναυτικού»
η πρώτη «ανταρσία»,
κατά του Καποδίστρια,
που έφερε μοναρχία.
Τον Όθωνα μας έφεραν
σαν πρώτο βασιλέα,
να κυβερνά τον τόπο μας,
τη χώρα που ήταν νέα.
Τρεις του Σεπτέμβρη ήτανε,
που απαίτησε ο Λαός
«σύνταγμα» από το βασιλιά,
να κυβερνάει ορθώς. […]
ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ
Ποιος να το έλεγε ποτέ,
η ελληνίδα γλώσσα,
να χάνεται σιγά σιγά,
σα να ’ναι συνιστώσα!
Τι και αν είναι πλούσια,
κι αν είναι γλωσσομάνα.
Τι κι αν από τα σπλάχνα της,
πήραν όλοι το «μάνα».
Πήραν λέξεις και λήμματα,
που σε καμιά άλλη γλώσσα
δεν έβρισκαν το νόημα,
γιατί δεν ήταν δρώσα.
[…] Κι όμως στους νεοέλληνες,
φθίνει η περηφάνια,
κι η γλώσσα αυτή του Πλάτωνα
άγεται στην αφάνεια.
Τα γκρίκλις είναι τώρα πια,
γλώσσα της νεολαίας,
γλώσσα μεικτή, ακατάληπτη
και γλώσσα της παρέας…
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
