Ο γυρος του κοσμου απο τον θρακιωτη Δημητρη Παρουση

Ο Δημήτρης Παρούσης, φιλοξενείται σήμερα στο «Εμείς η Πόλις». Είναι παιδί Ελλήνων μεταναστών, γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Ολλανδία. Πέρασε την εφηβεία του στην Νέα Ορεστιάδα, την τελευταία βόρεια πόλη της Ελλάδας. Στα 19 του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου ολοκλήρωσε τις βασικές του σπουδές στη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε με τις κυριότερες εφημερίδες και ραδιόφωνα της πόλης και το 1998 αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του . Πέρασε από τις σχολές δημοσιογραφίας της Ουτρέχτης στην Ολλανδία και του Άρχους στη Δανία και πήρε το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στην Ουαλία της Μεγάλης Βρετανίας. Το 2000 δοκίμασε την τύχη του στην Αθήνα. Δούλεψε σε μεγάλες εφημερίδες, περιοδικά και internet portal, έγινε μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) και της International Federation of Journalists, δίδαξε σε δημόσιες σχολές δημοσιογραφίας, έγραψε ένα βιβλίο – έρευνα σχετικά με την κυκλοφορία των εφημερίδων – και κάποια στιγμή, το 2005, θεωρώντας ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε περισσότερες από 20 χώρες.

Ο Δημήτρης Παρούσης, όπως λέει, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόκληση ενός ονείρου που αποτελεί παράλληλα και κρυφό πόθο των περισσοτέρων ανθρώπων – να κάνει το γύρο του κόσμου. Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να το πραγματοποιήσει. Δεν βρήκε κανέναν να τον ακολουθήσει, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο. Ξεκίνησε μόνος του. Δεν είχε τα χρήματα να το πραγματοποιήσει, αλλά έκανε το πρώτο βήμα με την ελπίδα ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ύστερα πάλι θα λέει ότι τουλάχιστον προσπάθησε. Εξάλλου, ο κόσμος ανήκει σε αυτούς που ονειρεύονται. Πούλησε τα ελάχιστα υπάρχοντά του. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του, πήρε το σακίδιό του, μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μια πυξίδα και άρχισε τη δική του Οδύσσεια.

Ο γύρος του Κόσμου με πρωταγωνιστή εσάς…

Άλλοι κάνουν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο, άλλοι με αυτοκίνητο ή με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Ως Έλληνας, αποφάσισα το δικό μου «όχημα» να είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικότερα η ελληνική γλώσσα την οποία μπορείς να συναντήσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Αν «τα όρια της γλώσσας μου, είναι τα όρια του κόσμου μου», σύμφωνα με τον γερμανό φιλόσοφο Wittgenstein, τότε γιατί να μην φτάσω μέχρι τα όριά μου; Nα ταξιδέψω από την Παταγονία μέχρι την Αλάσκα και από την Αφρική και την Αυστραλία μέχρι τη Σιβηρία… Πήρα λοιπόν το σάκο μου και άρχισα την περιπλάνησή μου στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.

Πώς ξεκινήσατε το ταξίδι αυτό;

Έτσι απλά το αποφάσισα. Πήρα το σάκο μου και αποφάσισα να ξεχυθώ στον κόσμο. Να τον γυρίσω από άκρη σε άκρη. Να δω πώς είναι; Να τον γυρίσω και να συλλέξω εμπειρίες με όποιο κόστος και αν έχει αυτό, από θέματα ενέργειας. Γιατί δεν θέλει πολλά λεφτά για να ταξιδέψει κανείς.

Μα εδώ πηγαίνουν για πέντε μέρες διακοπές και γκρινιάζουν για το κόστος και εσείς λέτε ότι δεν χρειάζεται πολλά χρήματα για να κάνεις το γύρο του κόσμου;

Αν κάποιος ενδιαφέρεται να ταξιδέψει, ακόμη και μακριά, να το κάνει, γιατί θα διαπιστώσει ότι ταξίδια κάνουμε έστω και με λίγα χρήματα.

Δώστε μου ένα παράδειγμα που το βιώσατε στο ταξίδί σας…

Αν εξαιρέσουμε το εισιτήριο που κοστίζει για την Λατινική Αμερική 1000 ευρώ, θα ψάξεις να βρεις κατάλληλα δρομολόγια, προορισμούς και προσφορές. Έχουμε το δυσάρεστο γεγονός ότι τα ελληνικά αεροδρόμια είναι πάρα πολύ ακριβά. Για παράδειγμα, εγώ μετά από την Μαδρίτη μου ζητούσαν 330 ευρώ για να πάω στην Αθήνα και άλλα 110 για να πάω στην Αλεξανδρούπολη και τους είπα «παιδιά μην με δουλεύετε». Αν έφευγα από την Κολομβία κατευθείαν στην Αθήνα, θα έπρεπε να πληρώσω 1100. Βρήκα λύση και πλήρωσα λιγότερα από τα μισά κάνοντας αυτή την διαδρομή: Από την Κολομβία πέταξα με αεροπλάνο για να πάω στην Μαδρίτη και πλήρωσα 270 ευρώ και 25 ευρώ για να πάω στο Άμστερνταμ, οι τιμές ήταν πολύ φθηνές. Με τρένο δέκα ευρώ, πήγα στο Ντίσελντορφ, με αεροπλάνο με 90 ευρώ και όχι με 330 που ήθελε η Aegean και η Ο.Α., πέταξα για την Κωνσταντινούπολη και μετά με 5 ευρώ πήρα λεωφορείο και βρέθηκα στην Ορεστιάδα. Μπορεί το ταξίδι να κράτησε τρεις μέρες και όχι μια, αλλά ξόδεψα 420 ευρώ και γνώρισα χώρες, πολιτισμούς. Τα υπόλοιπα από τα 1.100, που θα πλήρωνα τα έβαλα στην τσέπη μου και τα έχω για το επόμενο ταξίδι.

Πώς σχολίασαν την απόφασή σας οι φίλοι σας;

Πολλοί λένε ότι κάνεις αυτό το ταξίδι, γιατί έχεις καλή δουλειά ή γιατί βγάζεις πολλά χρήματα. Είμαι άνεργος και δεν έχω χρήματα.

Θα εκδώσετε βιβλίο με τις εντυπώσεις…και θα γίνει best seller;

Ενδεχομένως στο εξωτερικό. Γιατί στο εξωτερικό έχουν γίνει τριάντα δημοσιεύματα σε μεγάλες εφημερίδες για έναν Έλληνα που κάνει το γύρο του κόσμου και στην Ελλάδα μόνον δυο. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Τους τελευταίους τρεις μήνες αξιοποιούν την δημοσιογραφική δουλειά. Σας πληροφορώ ότι από τους Έλληνες δεν υπάρχει ενδιαφέρον για έναν Έλληνα που κάνει το γύρο του κόσμου και ψάχνει Έλληνες. Τώρα έχω πρόβλημα χρόνου και κινήτρων. Οπότε, δεν υπάρχει προς το παρόν το ενδεχόμενο. Δημοσιογραφικά είναι η πρώτη φορά που κάνω τόσο καλά ρεπορτάζ. Ευτυχώς που υπάρχει και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Μ’ αυτά συντηρούμε, δεν θα μπορούσα να τα κάνω.

Έχετε σχέδιο σ’ αυτή την προσπάθεια; Πάτε με πρόγραμμα και οργάνωση;

Θα επισκεφτώ όλες τις χώρες. Περισσότερες από 180 χώρες. Αυξάνονται οι χώρες, οπότε και εγώ παρατείνω τη διαδρομή. Θα κάνω το γύρο του κόσμου σε δύο χρόνια, έχω ήδη 850 μέρες, περίπου 2,5 χρόνια ταξιδιού και ακόμη δεν έχω τελειώσει με την Λατινική Αμερική. Διαπίστωσα ότι ή κάνεις το ταξίδι και το ζεις κάθε μέρα στο πετσί σου ή απλώς προσπερνάς. Στην ζωή ότι κάνουμε δεν είναι καλά να το προσπερνάμε, αλλά να το βιώνουμε. Θα πάρει άλλα έξι ή εφτά χρόνια. Κάποιος φίλος μου είπε το παντρεύτηκες αυτό και θα το κάνεις μια ζωή. Όσο αντέχουν τα πόδια.

Σε σύγκριση με τις τιμές στην χώρα μας, τι τιμές συναντάτε στο ταξίδι σας;

Πήγα στη Σαντορίνη και ξόδεψα σε μια εβδομάδα όσο ξοδεύω σε ένα μήνα στην Γουατεμάλα. Οι τιμές είναι φοβερές. Δεν έχω ξαναδεί πιο μαλάκα λαό από τους Έλληνες! Στην Λατινική Αμερική την μπύρα την πληρώνω 75 λεπτά και έχει 1,5 ευρώ το λίτρο σε μεγάλο μπαρ και εδώ πρέπει να την πληρώσω την μπυρίτσα 7 ευρώ στο Γκάζι, για όνομα του Θεού. Αυτός είναι ο παραλογισμός που έχουμε υιοθετήσει ως καθημερινότητα και δεν μπορούμε να δούμε λίγο παραπέρα. Αν οι Έλληνες, βγαίναμε έξω, θα είχαμε τις δικές μας παραστάσεις και επιδράσεις. Είμαστε λαός φοβερά έξυπνος με πολλά ατού και θα μπορούσαμε να αφήσουμε το Α και να πάμε στο Ω, αλλά δυστυχώς μένουμε τελευταίοι.

Οι γονείς σας, πώς αντέδρασαν στην απόφασή σας να ταξιδέψετε;

Η αντίδρασή τους ήταν: «Αν θέλεις να φύγεις, φύγε». Δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνω. Για παράδειγμα, δούλευα στην εφημερίδα Έθνος, όταν τους είπα ότι θέλω να κάνω αυτό το πράγμα και να έχουμε μια αμφίδρομη επικοινωνία, με απέλυσαν. Εμείς είμαστε ηλίθιοι και θα πληρώνουμε εσένα να ταξιδεύεις και εμείς θα δουλεύουμε στο γραφείο; Μου είπαν. Οι εφημερίδες, ωστόσο, της Βραζιλίας, του Μεξικού και άλλων χωρών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά. Λέμε: «Τι φτώχεια!», «Οι κακομοίρηδες», «Οι υποανάπτυκτοι», εεε λοιπόν, εμείς είμαστε οι κακομοίρηδες! Όχι οι άλλοι!

Πώς ήταν όταν γυρίσατε στην Ελλάδα; Τι νιώσατε;

Έπαθα σοκ επιστρέφοντας! Έχουν άλλη νοοτροπία και άλλη αντιμετώπιση. Εμείς είμαστε οι κακομοίρηδες. Έπαθα σοκ με τα νεύρα, με τις βρισιές και με το άγχος. Σταματούν στα φανάρια, βρίζονται στην Αθήνα και μαλώνουν. 16 μήνες έλειπα και έπαθα σοκ επιστρέφοντας.

Από πού αντλείτε δυνάμεις;

Κάθε μέρα ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο, αυτό με κρατάει. Στο Τέλος του Κόσμου, είπα: «Θέε μου τι είναι αυτό!» έμοιαζε σαν την πύλη του Παραδείσου .Το πιο μακρινό σημείο, το Τέλος του Κόσμου, στην Παταγονία. 18 ώρες με αεροπλάνο. Όταν βρέθηκα μόνος στην Ουσουάια της Παταγονίας, στην Αργεντινή, εκεί που οι πινακίδες γράφουν συμβολικά «Το τέλος του κόσμου», συνάντησα τον Demetrio. Παιδί Έλληνα που είχε χάσει κάθε επαφή με την πατρίδα. Η ιστορία του με συγκίνησε. Τον βοήθησα να βρει τις ρίζες του. Ζήτησε μια ελληνική σημαία για να παρελάσει στις 12 Οκτωβρίου για την δική τους εορτή. Μέχρι σήμερα του έχουν στείλει 45 σημαίες. Τα εγγόνια του δεν ήξεραν πώς είναι η ελληνική σημαία! Συγκινήθηκα και είπα: Ναι το ταξίδι συνεχίζεται. Στην πορεία ανακάλυψα και άλλους «χαμένους» Έλληνες.

Είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι υπάρχουν Έλληνες παντού;

Βρήκα Έλληνες παντού! Στην Νικαράγουα, όταν ρώτησα αν υπάρχει Έλληνας, μου είπαν «ναι» και πήγα να τον συναντήσω. Κάποια στιγμή, έτσι όπως ήταν εκείνος μακριά, του φωνάζω: «Μπάμπη, έλα εδώ ρε!» και εκείνος τρελάθηκε από την έκπληξη και τη χαρά του, δεν το περίμενε.

Πώς είναι; Τους λείπει η Ελλάδα;

Οι Έλληνες έξω είναι δυο φορές Έλληνες. Όταν ξεκίνησα να κάνω το γύρο του κόσμου είχα σκοπό να συγκεντρώσω υπογραφές από απλούς πολίτες για να περάσω το μήνυμα της ειρήνης, άλλωστε γι’ αυτό γίνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η ΔΟΕ έστειλε δικηγόρο σπίτι μου να μου πει ότι αν πω κάτι για Ολυμπιακή Εκεχειρία, θα έτρωγα πρόστιμο και θα έμπαινα φυλακή. Δεν το έκανα για τα χρήματα. Είχα μια χαρά τις δουλειές μου, δεν θα έφευγα, αν με ενδιέφεραν τα χρήματα. Βγήκα στο δρόμο να κάνω τον γύρο του κόσμου…

Γνωρίζουν για την Ελλάδα οι λαοί των χωρών που επισκεφτήκατε;

Στην Λατινική Αμερική μιλούν ελληνικά χωρίς να το ξέρουν. Τους μαθαίνω ελληνικά. Βρήκα τον σκοπό μου. Φιλοσοφία, Πολύγραφο, Γυναικολόγος, Παιδίατρος τα λένε και δεν γνωρίζουν ότι είναι ελληνικά. Μιλάμε στα ραδιόφωνα που με φιλοξενούν για τα ελληνικά, έχουμε κάνει εκπομπές σε περισσότερα από 200 ραδιόφωνα στο εξωτερικό. Κάνουμε μάθημα για τα ελληνικά. Τότε καταλαβαίνουν ότι λένε λέξεις ελληνικές. Σχηματίζουν προτάσεις: «Δημήτρη γράφω γράμμα Γκρέτσια» λένε και τρελαίνομαι μ’ αυτό που ζω.

Πώς είναι οι άνθρωποι, οι λαοί, μοιάζουμε μεταξύ μας;

Στην πράξη είμαστε όλοι άνθρωποι. Μην κοιτάτε που μας βάζουν να πολεμάμε, είμαστε Έλληνες και αγαπάμε και πεινάμε και ερωτευόμαστε. Μας ενώνουν τα περισσότερα. Αν έχεις θετική ενέργεια και πραγματικά την εκπέμπεις, οι άνθρωποι είμαστε όλοι ίδιοι. Θέλουμε την παρέα και φοβόμαστε την μοναξιά.

Αντιμετωπίσατε κινδύνους στο ταξίδι σας;

Δεν έχω κινδυνέψει μέχρι τώρα. Υπάρχει ένα ποσοστό 1% να αντιμετωπίσεις κίνδυνο, να σε κλέψουν ή να σε σκοτώσουν, αλλά αν προσέχεις, δεν σου συμβαίνει κάτι άσχημο. Έχεις λιτό εξοπλισμό, δεν προκαλείς, είσαι σε επαγρύπνηση.

Πού κοιμάστε τα βράδια;

Σε ειδικά δωμάτια, πιο φθηνά από τα ξενοδοχεία με άλλους πέντε έξι, μοιράζεσαι το κόστος. Δίνω το πολύ δέκα ευρώ. Εκεί συναντώ ανθρώπους που είναι στην ίδια συχνότητα. Έχουν πάρει ένα σάκο και ταξιδεύουν.

Δηλαδή ο Κέρουακ και ο δρόμος του έχουν συνεχιστές…

Έχω δει πολλούς. Μόνο οι Έλληνες δεν ταξιδεύουν. Έχω δει Ιρανούς Τούρκους, και άλλους, αλλά από Έλληνες μόνο τον Στάθη και την Σάντρα. Δύο παιδιά από την Αθήνα που αποφάσισαν να περιπλανηθούν στην Λατινική Αμερική.

Δοκιμάζετε τις τοπικές κουζίνες;

Βεβαίως, έχω βάλει 15 κιλά από τότε που ξεκίνησα το ταξίδι. Ενώ περπατώ πάρα πολύ, δοκιμάζω συνεχώς ό,τι φαγητό υπάρχει και γιατί πεινάς και γιατί είσαι περίεργος.

Σε σύγκριση με την ελληνική κουζίνα;

Δεν υπάρχει καλύτερη κουζίνα από την ελληνική κουζίνα. Η ελληνική κουζίνα δεν συγκρίνεται με τίποτα. Τους έλεγα στην Ονδούρα, όπου έχουν μελιτζάνες, πιπεριές, μπανάνες, ότι αυτά τρώγονται και είναι πολύ νόστιμα και αυτοί τα θεωρούν «μπασούρ», δηλαδή σκουπίδια. Τρώνε μόνο το κρέας που είναι και απαράδεκτο και πετούν όλα τα λαχανικά. Μαγειρεύουν το ίδιο φαγητό σχεδόν κάθε μέρα, φασόλια, καλαμπόκι και κρέας. Εμείς περνάνε εξήντα μέρες για να κάνουμε το ίδιο φαγητό. Έχουμε ποικιλία φαγητών και αυτοί μόνο τρία πιάτα. Έχουν ωραίες γεύσεις οι μεξικανοί. Ακόμη και παγωτό τσίλι, σοκολάτα τσίλι. Γεύσεις είναι, τις σέβομαι. Όλες οι χώρες, ακόμη και η Κούβα έχουν ό,τι θέλεις. Όλα τα περίπτερα έχουν εμφιαλωμένο νερό. Όσοι θελήσουν να πάνε σ’ αυτές τις χώρες, θα βρουν ό,τι θέλουν.

Η θέση της γυναίκας, ποια είναι;

Πονεμένο ζήτημα. Οι γυναίκες σε άλλες χώρες έχουν εξουσία, σε άλλες τις συμπεριφέρονται με πολύ άσχημο τρόπο. Για παράδειγμα, στη Νικαράγουα και στο Σαλβαδόρ, η Καθολική Εκκλησία έβγαλε ανακοίνωση με την οποία απαγορεύονται τα προφυλακτικά και οι εκτρώσεις, κάθε μέρα πεθαίνουν τριάντα γυναίκες άδικα από κακές εγκυμοσύνες, επειδή ο γιατρός απαγορεύεται να κάνει έκτρωση. Κολλούν μεταδοτικές ασθένειες, επειδή απαγορεύεται η χρήση προφυλακτικών. Προσπαθεί να ασκήσει επιρροή η Καθολική Εκκλησία με αυτές τις απαγορεύσεις, να ελέγχει τον τόπο. Έχει μεγάλη ευθύνη για τα θλιβερά αυτά γεγονότα.

Η φτώχεια είναι αισθητή παντού;

Όπου υπήρξαν καλοί πολιτικοί, έχει σημειωθεί μια καλή βελτίωση. Δυστυχώς λυμαίνονται, τρώνε, ροκανίζουν και δεν κάνουν τίποτα για το λαό.

Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα ή το λιγότερο βλαπτικό από αυτά που έχουν δοκιμαστεί;

Θα πρέπει να επανακαθορίσουμε τον ορισμό της Δημοκρατίας. Όλοι λένε ότι έχουν Δημοκρατία. Η Κόστα Ρίκα είναι μια χώρα που εγώ πίστευα ότι είναι πολύ πλούσια και λέγεται ότι έχει παρθένα δάση. Είναι πολύ πλούσια, γιατί δεν έχει στρατό, λογικά, λέγαμε, αν η Ελλάδα δεν είχε στρατό, θα είχε καλύτερους δρόμους, καλύτερη παιδεία, εεε λοιπόν στην Κόστα Ρίκα, δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Οι πολιτικοί ελέγχουν τους δημοσιογράφους, οι ειδήσεις τους είναι: Πώς να ξύσουν τα νύχια τους ή έσκασε ένα μπαλόνι ή έγινε μια γέφυρα που βοήθησαν άλλες χώρες για να γίνει. Δεν υπάρχει καμία υποδομή. Πουλούν τη χώρα τους προς τα έξω, γιατί λένε ότι έχουν παρθένα δάση. Πήγα τα είδα, το 30% έχει αποψιλωθεί, έχουν σπείρει γκαζόν, τρώνε αγελάδες, τις οποίες τις σφάζουν και τις πουλούν στα Mac Donald’s. Οικτρές καταστάσεις. Το νερό που είναι πολύτιμο και πωλείται ήδη πιο ακριβά από την βενζίνη, σ’ αυτές τις χώρες τα νερά είναι είτε της Coca Cola είτε της Pepsi. Έχουν αγοράσει όλα τα νερά της Λατινικής Αμερικής για ψίχουλα και τα ελέγχουν.

Με κάνατε να ζηλέψω με το ταξίδι σας…

Μην ζηλεύεις, το ταξίδι συνεχίζεται πάρε ένα σάκο και έλα. Όποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει μέσω του Site και να ταξιδέψει για λίγες μέρες μαζί μου. Έχω έξι χρόνια πορείας ακόμη, πάρε ένα σάκο και έλα…

Μαρία Νικολάου

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.