Μια λακκουβα επι της Λ. Δημοκρατιας, σωστο γεφυρι της Αρτας
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ακούσει για κρούσματα τυφλοποντίκων ή άλλων χθόνιων τρωκτικών στην πόλη της Κομοτηνής, που να ευθύνονται για την κατάσταση που παρουσιάζουν ορισμένα σημεία στο οδικό δίκτυο της πόλης. Ο λόγος, όπως καταλάβατε, για τις λακκούβες και για να θυμηθούμε και το γνωστό ανέκδοτο με τον πόντιο δήμαρχο «ευτυχώς που χιόνισε και γέμισαν οι λακκούβες».
Η ιστορία της περί ου ο λόγος λακκούβας αρχινά τον Ιούνιο του 2016 όταν μόλις λίγα εκατοστά από το πεζοδρόμιο στην άκρη του οδοστρώματος της Λεωφόρου Δημοκρατίας, στο ύψος πάνω από την αντιπεριφέρεια Ροδόπης, εκεί που βρίσκονται παρατεταγμένα καταστήματα, εμφανίστηκε μια μικρή τρύπα στην άσφαλτο. Όπως φάνηκε βέβαια αργότερα η τρύπα στην άσφαλτο εμφανίστηκε επειδή κάτω από αυτήν υποχώρησε το έδαφος που την υποστήριζε και ως είναι φυσικό σε τέτοιες περιπτώσεις δεν περιορίστηκε στη διάμετρο μιας τρύπας αλλά γρήγορα εξελίχθηκε σε λακκούβα.
Μια λακκούβα λοιπόν μπροστά από καταστήματα που δέχονται καθημερινά κόσμο και όπως είναι επόμενο, το «κακό» δεν άργησε να συμβεί. Έτσι αυτή η λακκούβα, όπως μας πληροφόρησαν οι παρακείμενοι καταστηματάρχες, ήταν η αφορμή όχι μόνο να σημειωθούν υλικές ζημιές σε αυτοκίνητα που επιχείρησαν να σταματήσουν ή να παρκάρουν στο σημείο αλλά ακόμη και τραυματισμοί συμπολιτών μας.
Φυσικά οι καταστηματάρχες δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια αλλά απευθύνθηκαν αρχικά στην τεχνική υπηρεσία του δήμου. Σύμφωνα με την υπηρεσία η ίδια ήταν αναρμόδια και τους παρέπεμψε στη ΔΕΥΑΚ ως αρμόδια. Το αίτημα τους, όπως μας πληροφόρησαν, πράγματι εισακούστηκε στη ΔΕΥΑΚ, η οποία και μία εβδομάδα επικάλυψε τη λακκούβα. Κι αν υποθέσατε ότι η ιστορία της λακκούβας μας έλαβε «τέλος καλό» μάλλον είστε γελασμένοι. Θέλετε από «προχειροδουλειά», θέλετε από ακαταλληλότητα υλικών, θέλετε από περαιτέρω καθίζηση του οδοστρώματος, με την επόμενη βροχή, η λακκούβα έκανε και πάλι την εμφάνισή της. Και δώσ’ του ξανά η ίδια διαδικασία… αναρμοδιότητες, τηλεφωνήματα, οχλήσεις, όλα από την αρχή, τρεις φορές έκλεισε η λακκούβα και τρεις φορές άνοιξε, σαν ιστορία βγαλμένη από την πλούσια λαϊκή μας παράδοση.
Στο μεταξύ κάθε που άνοιγε η λακκούβα οι καταστηματάρχες δεν έμεναν άπραγοι αλλά για να προστατεύσουν στους συμπολίτες μας από τους τραυματισμούς, φρόντιζαν να την «περικυκλώνουν» με διάφορα υλικά, όπως παλέτες, λόγω όμως του υλικού κατασκευής τους αυτά, διά μαγείας το βράδυ εξαφανίζονταν -βλέπετε στις εποχές που ζούμε, το ξύλο είναι εκ των βασικών καύσιμων υλών, από όπου κι αν προέρχεται- κι έτσι το επόμενο πρωί η λακκούβα της ιστορίας μας πάλι εκτεθειμένη έμενε. Κι έτσι αφού τα ξύλα δεν στέριωναν στην εν λόγω θέση οι καταστηματάρχες αναγκάστηκαν να κάνουν την εικονιζόμενη «χειροτεχνία» έτσι ώστε να αποτρέψουν τους πιθανούς τραυματισμούς ή τις ζημίες… Ποιος ξέρει; Ίσως αν δεν γνωρίζαμε την αφορμή της δημιουργίας του ίσως να το θεωρούσαμε και μια ενδιαφέρουσα εικαστική παρέμβαση…
Πάνε τώρα δύο μήνες που για την αποκατάσταση της εν λόγω λακκούβας δεν έχει ενδιαφερθεί η ΔΕΥΑΚ παρά το γεγονός ότι τα τηλέφωνα των καταστηματαρχών δεν κόπασαν ποτέ…Τ.Ο.
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
