Μια φωτογραφια εξωφυλλου, αφορμη για αναμνησεις
Άλλη μία από τις καλές χρήσεις των social media, είδαμε χθες, «περιδιαβαίνοντας» τα προφίλ των διαδικτυακών μας φίλων, οι οποίοι πριν από λίγες μέρες, αυξήθηκαν κατά μία, νέα χρήστη του Facebook, αλλά παλιά γνώριμη στην τοπική κοινωνία, την κ. Δώρα Κάσσα – Παπαδοπούλου. Η κ. Κάσσα στις πρώτες μέρες της διαδικτυακής της παρουσίας στο facebook χρησιμοποίησε το εν λόγω μέσο για καλό σκοπό, μεταξύ των οποίων και η πρόταση την οποία κατέθεσε, μοιραζόμενη μαζί μας επίσης πολύτιμα γεγονότα και αναμνήσεις για το 2ο Λύκειο της Κομοτηνής, και η οποία αφορά στην διοργάνωση μίας επετειακής εκδήλωσης για τα 30 χρόνια λειτουργίας του, τον Ιούνιο του 2018.
Μία πρόταση η οποία όπως προαναφέραμε συνοδευόταν από την ιστορία αλλά και σχετικό φωτογραφικό υλικό, ενός σχολείου προτύπου για τότε, η κατασκευή του οποίου έγινε viral λόγω και της επιλογής του αρχιτέκτονα Μάνου Αναγνωστίδη για την τοιχογραφία που κοσμούσε τον ένα εξωτερικό του τοίχο, που το έκανε και γνωστό αν την Ελλάδα.
Μία πρόταση που συνοδεύτηκε κυρίως από πολύτιμες και πανέμορφες γεμάτες νόημα αναμνήσεις τις οποίες κατέγραψε η κ. Κάσσα στην ανάρτησή της ως εξής:
Σχετικά με το εξώφυλλό μου:
Η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι αυτή που συνδέει το παρόν μου ως συνταξιούχου εκπαιδευτικού με το παρελθόν μου ως Φιλολόγου. Έτσι, θα σας γυρίσω τριάντα ολόκληρα χρόνια πίσω για να σας θυμίσω στοιχεία από την ιστορία του Σχολείου στο οποίο υπηρέτησα τα 15 από τα 21 χρόνια εργασίας μου.
Η ανέγερση του 2ου Λυκείου Κομοτηνής ήταν ένα από τα πολλά έργα που είχαν ενταχθεί τη δεκαετία του ΄80 στο τότε 5ετές πρόγραμμα σχολικής στέγης. Συγκεκριμένα, ήταν το πρόγραμμα που βοήθησε να αναβαθμιστούν όλες οι σχολικές υποδομές. Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται τα ελάχιστα σχολεία που υπήρχαν έως τότε στον Νομό μας, με αποτέλεσμα να δουλεύουν σε διπλή βάρδια πρωί – απόγευμα και στις μικρής χωρητικότητας αίθουσές τους να συνωστίζονται από 35 έως και 45 μαθητές…
Την επίβλεψη του έργου τότε είχε η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας Ροδόπης και συγκεκριμένα :
– Η Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα Προϊσταμένη στη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων Π.Ε. Ξάνθης Χρυσάνα Λάμπρου,
– Ο Ηλεκτρολόγος – Μηχανολόγος Μηχανικός Α.Π.Θ. και τώρα Καθηγητής στο 1ο ΕΠΑΛ Κομοτηνής Γιώργος Λυρατζόπουλος,
– Ο Προϊστάμενος στο Τμήμα Εκτελέσεως Έργων (και σύζυγός μου) Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα συνταξιούχος Αλέξανδρος Παπαδόπουλος (http://timelinealex.blogspot.gr/), και
– Ο Προϊστάμενος στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. και τώρα συνταξιούχος Γιώργος Χριστοφορίδης.
Το έργο ολοκληρώθηκε το 1987 και ήταν κατασκευαστικά άρτιο, γι’ αυτό οι τέσσερις Μηχανικοί θέλησαν και κάτι παραπάνω. Αυτό ήταν η εικαστική παρέμβαση στην εξωτερική μεγάλη μπλε επιφάνεια της αριστερής εισόδου. Έτσι, απευθύνθηκαν στον πλέον κατάλληλο άνθρωπο. Ήταν ο Αρχιτέκτονας Μάνος Αναγνωστίδης, για τον οποίον – παρόλο που δεν είναι πια μαζί μας – νιώθουμε πάντα αγάπη και σεβασμό για τη μεγαλοσύνη του έργου του και της ψυχής του.
Ο Αρχιτέκτονας Μάνος Αναγνωστίδης ήταν πάντα παρών και χωρίς αμοιβή σε πολλές δημιουργικές προσπάθειες της Νομαρχιακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πίστευε ότι ο κάθε επιστήμονας αλλά και ο κάθε άνθρωπος είχε την ευθύνη της προσφοράς προς τον γενέθλιο τόπο, όπως θεωρούσε την Κομοτηνή, παρόλο που δεν ήταν Κομοτηναίος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε και πολλούς άλλους λόγους για να αποδεχτεί την πρόταση :
– Η αγαπημένη του σύζυγος Κική Αναγνωστίδου ήταν Φιλόλογος στο 2ο Λύκειο.
– Το 1985 ο ίδιος ο Μάνος είχε επιμεληθεί το πρωτοποριακό σκηνικό της Θεατρικής παράστασης του 2ου Λυκείου «Κάνουμε Τέχνη, Όχι Μάθημα», που είχαμε σκηνοθετήσει μαζί με την Κική και που ανέδειξε το ταλέντο του Σίλα Σεραφείμ Χαραλαμπίδη.
– Με τον σύζυγό μου συνεργάστηκε πολυεπίπεδα σε κάθε χρονική περίοδο της επαγγελματικής του πορείας.
Έτσι, όχι μόνο δέχτηκε την πρόταση, όχι μόνο εμπνεύστηκε το σχέδιο (το βιβλίο που ξεφεύγει από τη στοίβα πολλών βιβλίων, πετά και γίνεται πουλί σύμβολο της ελευθερίας του πνεύματος) αλλά ανέλαβε και να το υλοποιήσει ως τοιχογραφία, ισορροπώντας επικίνδυνα πάνω σε ένα όχι και τόσο σταθερό αναβατόριο με την Κική να αγωνιά από κάτω.
Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τόσο τον ίδιο όσο και αυτούς που το σκέφτηκαν. Έτσι, το νέο κτίριο του 2ου Λυκείου Κομοτηνής μόνο απαρατήρητο δεν πέρασε. Πολύ σύντομα έγινε σημείο αναφοράς (viral όπως θα λέγατε και εσείς) σε διαφημιστικά έντυπα και τηλεοπτικά σποτ προβολής … του τότε κυβερνητικού έργου. Τέλος, είναι ασφαλώς άξιοι επαίνου όλοι οι μέχρι και σήμερα Διευθυντές, Σύλλογοι Διδασκόντων και μαθητές του 2ου Λυκείου που διατήρησαν το κτίριο σε εξαιρετική κατάσταση.
Μεγαλύτερη, ωστόσο, σημασία και αξία έχουν οι άνθρωποι που φοίτησαν και υπηρέτησαν όλα αυτά τα χρόνια στο 2ο Λύκειο Κομοτηνής, μαθητές, καθηγητές και βοηθητικό προσωπικό (επιστάτες, καθαρίστριες και υπεύθυνοι κυλικείου). Γι’ αυτό και πρότασή μου προς την τωρινή Διεύθυνση και προς τον Σύλλογο Διδασκόντων είναι να τιμήσουμε τα 30 χρόνια λειτουργίας του 2ου Λυκείου στο νέο κτίριο 1987 – 2017 και τα 36 χρόνια συνολικής λειτουργίας του 1981 – 2017 με μια μεγάλη γιορτή στον αυλόγυρο του Σχολείου στα τέλη Ιουνίου του 2018, προσκαλώντας όλα τα μέλη της Εκπαιδευτικής μας Οικογένειας (αποφοίτους, τωρινούς μαθητές, καθηγητές και βοηθητικό προσωπικό). Την ευθύνη της εκδήλωσης και όλο το επικοινωνιακό μέρος θα αναλάβει 5μελής Επιτροπή. Εννοείται ότι προσφέρω αναμνήσεις και υπηρεσίες
Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
