Κυνηγι με νου και γνωση

Μια έκδοση του Κυνηγετικού Συλλόγου Κομοτηνής έκανε την εμφάνιση της το καλοκαίρι που μόλις πέρασε για να καθιερωθεί στον περιοδικό τύπο της πόλης μας και όχι μόνο. «Κυνηγετικές αναζητήσεις» ο τίτλος και μας παρουσιάζει το κυνήγι ιδωμένο από πλευρά δεοντολογική με μια ιδιαίτερα ελκυστική έκδοση, τόσο σε στήσιμο ύλης όσο και σε περιεχόμενα φυσικά.

«Εύχομαι η νέα προσπάθεια του Κυνηγετικού συλλόγου Κομοτηνής, η έκδοση δηλαδή του περιοδικού μας να τύχει της προσοχής σας και ν’ αγκαλιαστεί απ’ όλους προκειμένου με την πάροδο του χρόνου να γίνει το βήμα μας, βήμα επικοινωνίας και διαλόγου μεταξύ μας και με τους συμπολίτες μας… Γιατί όλους οφείλει μας συνδέει η κοινή μέριμνα να παραδώσουμε το περιβάλλον όπως το παραλάβαμε, αν όχι περισσότερο βελτιωμένο στις επόμενες γενιές…», αναφέρει ο κ. Σκαπαριώτης Ιωάννης, πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Κομοτηνής.

Από τη θεματολογία ξεχωρίσαμε τους «Άγραφους νόμους του κυνηγιού», «Τα άγρια μανιτάρια της Θράκης», τα ποιήματα του Άγγελου Ποιμενίδη, του Θρακιώτη δασκάλου, συγγραφέα, ποιητή, ιστορικού, πατριώτη και ιδεολόγου κυνηγού, για το πολύτιμο έργο που άφησε πίσω του και κυρίως για αυτό της κυνηγετικής λαογραφίας και παράδοσης του τόπου μας.

Ακολουθεί δείγμα γραφής…

Α.Χ.

Στο ξεκίνημα

Σαν έσβησε το χρώμα το χλωμό

κι απ’ τη θωριά η θλιβερή κατήφεια,

φουντώνει το όνειρο πληθωρικό,

οι πόθοι κι οι χαρές βροντούν στα στήθια.

Για το κυνήγι παν οι θηρευτές!

Οι γέροι σβέλτοι, νειοί φωτιά, ζωντάνια,

τα αψηφούνε κι ας πάνε στα ρουμάνια.

Θεριεύει μέσα τους η σιγουριά

τα πόδια τους, τα χέρια τους ατσάλι.

Θα συναντήσουνε τα αγριμικά

κι αναφτεράει η ελπίδα μεγάλη.

Ω δύναμη τρανή! Πώς μας τραβά

των πόθων η γιγάντια ανεμοζάλη!

Φρόνηση

Ορτύκια σαν πέσανε πολλά

στον ουρανό χιλιάδες τρυγόνια

κι αν πέτυχε τα πέρδικας χρονιά,

την ανθρωπιά σου δείξε και συμπόνια.

Αχόρταγα στα έρημα μη χυθείς

μη γίνεις αιμοβόρος μακελάρης.

Τον πλούσιο κόσμο να χαρείς

κι ό,τι σου λέει η φρόνηση να πάρεις.

Παράτα το ρεκόρ του ξοντωμού

τιμή είναι η άθληση κι ευγένεια.

Και πες του όπλου σου του φονικού

να έχει στόχαση και περηφάνεια.

Μονάχα έτσι θα δούμε προκοπή

και πλούτο, κι η μιζέρια θα φιμώσει.

Ο φασιανός

Ωριόπλουμος – χρυσάφι – φασιανός

ο βασιλιάς σε χρώματα και λούσα

που σαν τον δεις σου φεύγει ο λογισμός

εχάθη από τη χώρα μας τη πλούσια.

Στο Νέστο βρήκε μια φιλοξενιά

στα απόκοσμα και στο πυκνό του καταφύγι.

Αλοί στην άθλιά μας απανθρωπιά

στο άσκευτο και βάρβαρο κυνήγι.

Μα σα ζυγώσουνε καλοί καιροί

οι άσκεφτοι και άκαρδοι ξαλείψουν

οι λόγγοι κι οι διάπλατοι δρυμοί

παράδεισους στον πλουμιστό θα ανοίξουν.

Και τότε ω γλυκιά μου απαντοχή

στο γόητα κατάκορφα θα ρίξω.

Ο Έβρος

Λιβάδια με βαθύσκιωτες ιτιές

ποτίζουνε τα φρόνιμα νερά σου.

Κοπάδια βόσκουνε στις απλωσιές

και πλούσια καλοζούν στην ευλογιά σου.

Μα αν σε αγριέψει η χειμωνιά

και ξέχειλος τον κάμπο θα πατήσεις,

στον κυνηγάρη ανείπωτη χαρά

με τα άπειρα πουλιά που θα γεμίσεις!

Κι αν κρυσταλλώσουν τα μουντά νερά

και διώξουνε τις πάπιες και τις χήνες,

Ω! Στα χωράφια τήρα πουθενά

επιτυχίες άσωστες και φίνες.

Μαρίτσα, χρυσομάνα του Θρακιά

στα μάγια σου με δέσαν οι Σειρήνες.

Οι άγραφοι νόμοι του κυνηγιού

«Το κυνήγι είναι δραστηριότητα αγάπης προς τη φύση και όχι εκτόνωσης των όποιων βάρβαρων ενστίκτων μπορεί να κρύβει ο καθένας μέσα του. Ο κυνηγός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να σέβεται ανάλογα και τους συγκυνηγούς του, καθώς και τους ανθρώπους που εργάζονται ή απολαμβάνουν με όποιο τρόπο επιλέγει ο καθένας, τη φύση», αναφέρει στο άρθρο του Κωνσταντίνος Κούτρας, μέλος ΔΣ του Συλλόγου.

Ας δούμε ορισμένους από αυτούς τους άγραφους νόμους…

«•Δεν καταστρέφουμε δέντρα, πηγές, μονοπάτια, φυτά, κ.λ.π., χωρίς λόγο.

•Δεν κυνηγάμε μέσα σε καλλιέργειες, στις οποίες ενδέχεται να κάνουμε ζημιά.

•Δεν παίρνουμε ποτέ καρπούς από τις καλλιέργειες παρά μόνο αν μας τους προσφέρουν.

•Δεν πυροβολούμε για κανένα λόγο είδη της άγριας πανίδας των οποίων απαγορεύεται το κυνήγι.

•Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει σε μέρος που δεν μπορούμε να φθάσουμε για να το πάρουμε.

•Δεν πυροβολούμε επίσης ποτέ θήραμα που θα πέσει μέσα σε καλλιέργειες στις οποίες θα κάνουμε ζημιά για να το πάρουμε.

•Δεν πυροβολούμε ποτέ ακίνητο θήραμα. Πουλιά που κάθονται ή ζώα που τρέφονται ή πίνουν νερό, είναι χωρίς άμυνα και ο θάνατος τους δεν είναι αποτέλεσμα θήρας, αλλά δολοφονίας.

•Δεν διατηρούμε ποτέ στη ζωή τραυματισμένα θηράματα.

•Δεν κακομεταχειριζόμαστε ποτέ το άψυχο σώμα του θηράματος,. αντίθετα, το διατηρούμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.

•Δεν επιτρέπουμε ποτέ στα παιδιά και στα σκυλιά να παίζουμε το άψυχο θήραμα. Η συμπεριφορά μας απέναντί του πρέπει να είναι τιμητική, όπως αξίζει σε ένα άξιο αντίπαλο.

•Τρώμε πάντοτε το κρέας των θηραμάτων. Είναι ντροπή για τον κυνηγό να θηρεύει ένα ζώο, αν δεν έχει τη διάθεση να γευτεί το κρέας του.

•Δεν πυροβολούμε ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη από το βεληνεκές του όπλου μας.

•Το θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που πρώτος θα το θηρεύσει.

•Δεν ρυπαίνουμε τη φύση με πλαστικά, κάλυκες, μπουκάλια, κ.λ.π. και δεν αφήνουμε στο πέρασμά μας οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία του σύγχρονου καταναλωτισμού.

•Σεβόμαστε πάντοτε τους υπερήλικες κυνηγούς και τους παραχωρούμε προτεραιότητα σε τόπο και θήραμα».

Ακολουθήστε το paratiritis-news.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.